Ενα ντβάρι κι ένα σύνθημα που με αρέζουνε.
Πώς διάλο λέγεται εκείνος ο δρόμος που στρίβει το 23, για να βγει από την Αγίου Δημητρίου στην Ολυμπιάδος; Ε, εκεί είναι αυτός ο τοίχος. Πέρα από το σύνθημα με τα μεγάλα γράμματα, δείτε και το στένσιλ για την Καλών Τεχνών...
8 σχόλια:
help!!!!!!!
ακούω τους bauhaus και έχω μπερδευτεί.
Μου αρέσουν βέβαια αλλά...
*%^&*&^%$^%*&^%^**&^%
(θα επανέλω, όταν συνέλθω από το σοκ!)
(οκ, είναι 2008, μόνο ένα κομμάτι μου θύμισε τους παλιούς bauhaus)
(και τώρα τι κάνουμε;!) (από το πέμπρο κομμάτι και μετά ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ) (δύο φορές το έχω ακούσει) ΄(θα χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο που ανέβασες) (ποις το περίμενε...μετά από 25 χρόνια..) (..μπλααα..μπλααα)
Ασε βρε τον τοίχο ήσυχο, είναι από τους αγαπημένους μου.
Οι μπαχάους, σήμερα τους άκουσα προσεχτικά, εχουν κάποια σημεία που ήδη με έχουν κερδίσει πολύ. Κάποια άλλα όχι. Αλλά δεν βιάζομαι. Λεωφορεία και ποδαρόδρομος θα βοηθήσουν να τους ακούσω ξανά και ξανά.
Για την ώρα έχω κολλήσει με τους Raining pleasure και τους Dillinger Escape Plan (ξες, τις ευαίσθητες ψυχές του προηγούμενου ποστ).
σαρκαστικό και καίριο
Γιατίιιι?
Τελείωσαν τα έκσταση?
Όπου μίζερος
κι η κακο-μοίρ(ι)α του
Η τιμή της πώλησης εξαρτάται από την πρεμούρα του πωλητή
Βέβαια ο Εβραίος πριν αρχίσει τα παζάρια ρωτάει:
Δικό σου είναι ή του πατέρα σου? ( για να ξέρει πόσο αγωνίστηκε για να το αποκτήσει μιας και αυτό καθορίζει το εύρος διαπραγμάτευσης)
Ο δρόμος είχε την δική του Ιστορία
Μετά κάποιοι την παραχάραξαν
καλημέρα!
(γεια σου ΜΕΝΙΕΚ-φιλενάδα!!)
Οι bauhaus μου άρεσαν σε γενικές γραμμές και εμένα.
Κάποια κομμάτια ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, παρόλο που οι άνθρωποι δεν ήρθαν για να...αλλάξουν κάτι στη μουσική σκηνή..
(το έκαναν ήδη...)
Κι εγώ επίσης, περπάτημα, μετρό, μετρό, περπάτημα, με bauhaus στα αυτιά-raining pleasure είπατε ότι είναι πολύ καλό, ε;!
...πάω να φτιάξω σιγά-σιγά τον δεύτερο black coffee (αρχίζω από γαλλικούς και καταλήγω σε μαύρους, ριπαρούς, βαπορίσιους, ανθυγιεινούς καφέδες...
καλημέρα!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑ
Μενιέκ, ναι, αυτό που λες. Θυμάμαι ότι είχε γραφτεί πριν από αρκετά χρόνια (για να λέμε την αλήθεια επειδή τη φωτό την τράβηξα πριν από κάνα χρόνο μπορεί και να έχει σβηστει), τότε που το λάιφστάιλ είχε γίνει η νέα δικτατορία. Κι ακόμη είναι αλλωστε.
Καπετάνιε, δυστυχώς δεν φτάνουν για όλους (τα έκστασι). Για τις αγοραπωλησίες δεν γνωρίζω, εγώ είμαι νάτσουραλ χάι.
Μετεωρίτη, ταυτοσχολιάσαμε!
Βλέπω το ίδιο κακό συνήθειο έχει με μενα, ε; Γαλλικούς σκέτους κι όσο περνάει η μέρα "βαπορίσιους"; Εγώ τους λέω κουταλάτους...
Όπως λέμε
Χαι λαντερ
μονάχα ένας θα μείνει
Άιντε καλό μήνα Πάνω μας
( και για τις αγοραπωλησίες θα σε μάθω εγώ :)
Δημοσίευση σχολίου