26 Ιαν 2008

Τι με ξεσήκωσε από τον καναπέ τέτοια ώρα;

Πιο πονηρή από τους παπάδες και τους κομμουνιστές, η σύγχρονη εξελιγμένη δημοκρατία ξέρει να βρίσκει και να καλλιεργεί την έμφυτη διαστροφή, δεν έχει ανάγκη από δόγματα. Και για να ρίχνει στάχτη στα μάτια, διαθέτει και διανοούμενους, έτσι που οι φάλτσες νότες να χάνονται μέσα στην πολυφωνία. Με την αγγλοσαξονική αρετή της, προστατεύει όλα τα σκυλάκια που βρίσκονται στην αυλή της και σέβεται την ήθική και τα έθιμα αυτών που πρέπει να ψοφήσουν μακριά απ' τα μάτια της. Νομίζεις ότι αντιστέκεσαι, το μόνο που καταφέρνεις είναι να κλειστείς σε έναν γυάλινο πύργο με συντροφιά την αρετή.

Φραγκίσκος Σομμαρίπας,
"Speed up, μίστερ Γκιούλιβερ!",
εκδόσεις Μεταίχμιο

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ωραιο αλλα δεν το καταλαβα ακριβως.Στο περιπου.Εξηγησε το.

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Okay.Respect!!!

ΠανωςΚ είπε...

Αδερφέ Πρέζα, χαίρομαι που σε άρεσε. :)

Ανήσυχε, καταρχήν έχει με το πώς το αντιλαμβάνεται ο καθείς. Μπορεί κι εγώ να μην το έπιασα. Μπορεί ο συγγραφέας άλλο να εννούσε, κι εγώ άλλο να κατάλαβα. Τι κατάλαβα; Βάζει από τη μια πλευρά οτιδήποτε δογματικό (τη θρησκεία, τον κομμουνισμό -ο οποίος ας πούμε χάριν τη συζήτησης πως είναι δογματικός) και από την άλλη την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Οπου υποτίθεται ότι είμαστε ελεύθεροι. Και σου λέει ότι την έμφυτη (ας δεχτούμε ότι υπάρχει τέτοια) τάση για διαφθορά η αστική δημοκρατία την καλλιεργεί ύπουλα προσφέροντάς ένα κάρο υποτιθέμενες ανέσεις, επιλογές κτλ. Φθείρεσαι, χωρίς κανένα δόγμα να σου λέει να το κάνεις.
Κι ένα κάρο "διανοούμενοι" (απ' αυτούς τους "ειδικούς" στην τιβί π.χ.) κάθονται και αναλύουν και ψάχνουν εξηγήσεις και ελαφρυντικά.
Και συν τοις άλλοις, η αστική δημοκρατία σήμερα δεν είναι εχθρική απέναντι σε κανέναν, όλους τους αγαπάει. Μόνο οτιδήποτε ξένο (αρα απειλητικό) φροντίζει να το εξοντώνει με την αδιαφορία της.
Αυτά κατάλαβα. Ενας θεός ξέρει αν αυτά εννούσε ο συγγραφέας.

παράλληλος είπε...

η αστική δημοκρατία σήμερα δεν είναι εχθρική απέναντι σε κανέναν, όλους τους αγαπάει. Μόνο οτιδήποτε ξένο (αρα απειλητικό) φροντίζει να το εξοντώνει με την αδιαφορία της.

Όχι, μανάρι μου! Η Εξουσία-Δημοκρατία δεν αγαπάει και δεν αδιαφορεί. Το διαφορετικό (και πιθανόν επικίνδυνο) το προσεταιρίζεται ή σε άλλη ανάγκη (εν συνεχεία) το εκφυλίζει.

ΠανωςΚ είπε...

Θενξ μίστερ Παράλληλος!
Και για την (επι)διόρθωση αλλά και για το... μανάρι. Πρώτη φορά με αποκαλούν έτσι, συνήθως με φωνάζουνε σφαχτάρι!