30 Απρ 2007

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΟΥΜΕ

Τα δέντρα που πληγώνουμε, όταν ματώνουν αναβλύζουνε ρετσίνι. Κάποτε ήταν φωτόδεντρα στο στόμα ενός ποιητή, στα μάτια ενός ζωγράφου. Τώρα δεν. Πριν τα υποκλέψουν και τα εξαπατήσουν εθνικές μουχρίτσες κι εκκλησιαστικοί δάκοι, δάγκωναν τον ήλιο με τη φρόνηση ενός εξορισμένου. Έσπερναν καταιγίδες με ραγισμένους ώμους. Πλένονταν με χώμα για ν' ανακτήσουν το δικαίωμα στη φωτοσύνθεση. Τώρα δεν. Τώρα προτιμάνε να κρατάνε την αναπνοή τους, πυρίμαχη ύλη που περιδονίζεται μέσα σε μια μυστική μάντρα, και να συμπεριφέρονται σαν τους νεοσσούς δερβίσηδες που εξασκούνται στον σωρήτη του ανέμου. Τα δέντρα που πληγώναμε ήταν οι μάγισσες του Μισλέ. Είχαν την ίδια ηλικία, σουλάτσαραν με δανεισμένα σκουπόξυλα και μπέρδευαν πάντοτε τα ξόρκια που έπρεπε να ψελλίσουν. Εξ' ου και τα χαστούκια των πουλιών, οι ρόζοι στο ρυτιδωμένο, θηλυκό τους σώμα. Ξέρανε ότι γεννήθηκαν την εποχή της απόγνωσης και γι' αυτό φρόντιζαν να πενθήσουν πρώτα. Δεν ξέραν όμως, κανένας δεν τους είπε, ότι στον πόλεμο θα χρησιμοποιούνταν μόνο στην γενική πρόβα της τελευταίας στιγμής. Γι΄αυτό και επιμένουν να γιορτάζουν το δειλινό με τόσο φθόνο.
Τα δέντρα που πληγώνουμε έχουν τα μάτια ενός πιτσιρικά. Το βλέμμα μιας μπασταρδεμένης σκύλας που αναζητά την συγκατάβαση. Την συμπόνια του Άδη. Το χάδι του αποχωρισμού. Το πανηγύρι της λάσπης. Το παντέρημο αναφιλητό του απομεσήμερου. Την αθωότητα του μυδραλιοβόλου. Το ακροβολισμό των ονείρων. Την ακηδή ελεημοσύνη του έρωτα. Τα δέντρα που πληγώναμε εξαπατήθηκαν από ερασιτέχνες μάγους που για να δικαιολογήσουν τις υπέρογκες αμοιβές τους, άναψαν για λίγο τα τεχνητά φώτα της επιστροφής. Και οι νεότεροι τους πίστεψαν κι όταν πήρε να βραδιάζει κατέβηκαν σε μια πικετοφορία. Έτσι, από πείσμα. Κι ας έλειπαν οι υπόλοιποι.
Τα δέντρα που πληγώνουμε ήταν Ντίγκερς κι Αναβαπτιστές που διεκδίκησαν την έκταση που τους ανήκε για να απλωθούν. Ασχέτως που τα ξερίζωσαν αργότερα ψυχωσικοί, παχύσαρκοι αρχηγοί που είχαν συμμαχήσει με πολύχρωμα παγώνια-κατασκόπους του ακίνητου κινούν. Φυλή δεν είχανε, κι όταν θέλαν να παραβρεθούνε σ' επίσημη εκδήλωση ντύνονταν με τα άνθη των αμυγδαλιών - στο τερατώδες γίγνεσθαι- και στροβιλίζονταν μες στην ανθρωποβόρα ομίχλη. Οι κλειδοκράτορες και οι δασοφύλακες άκουγαν πολλές φορές τις νύχτες τους ολοφυρμούς, τα τραγούδια, τα νανουρίσματα και τις βλαστήμιες τους. Κι όταν πέθαινε κάποιο, κηδεύονταν με τις βιόλες του φθινοπώρου. Τα δέντρα που πληγώναμε ήταν κάποτε απαγχονισμένοι κομμουνάροι. Τις στάχτες τους τις τοποθέτησαν σ' ένα δοχείο και περίμεναν για χρόνια τον σαμάνο. Όταν αυτός αποφάσισε να φτιάξει τον κόσμο απ' την αρχή και είπε την μαγική λέξη, τις διασκόρπισαν στο πρώτο, νοητό πράσινο που φαντάστηκε. Γι΄αυτό άλλωστε δεν ζούνε πια μες στις πόλεις, γι' αυτό μπερδεύονται σε πρωινά όνειρα, γι' αυτό θέλουν-παρά τη φύση τους-να ζούνε και να ερωτεύονται όπως οι άνθρωποι.
Υ.Γ. Τα δέντρα που πληγώνουμε δεν έχουν σχέση με τα δέντρα που κινούνται. Τα δέντρα που κινούνται επιτέθηκαν ενάντια στον Σάρουμαν και τον κατατρόπωσαν στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Επίσης, στην Ελλάδα, το 1961, κρατούσαν τα εκλογικά τους βιβλιάρια κι αδημονούσαν να έρθει η σειρά τους να ψηφίσουν.

26 Απρ 2007

"Οποιος σπέρνει βαρβαρότητα θερίζει εξέγερση"

Φοριέται πολύ τον τελευταίο καιρό ο αφορισμός της βίας, η συλλήβδην απαξίωσή της. Χωρίς να είμαι και το πλέον βίαιο άτομο του κόσμου, θα σημειώσω πως μια τέτοια θεώρηση της βίας είναι ηθική μεν, αντιεπιστημονική δε. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα αύτής της δημοσίευσης.




ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Χθες το πρωί, ο ξυλοδαρμός του υπόδικου Γιάννη Δημητράκη από τους σωφρονιστικούς λειτουργούς των φυλακών υψίστης ασφαλείας του Μαλανδρίνου, έβαλε την παύλα δίπλα στην τελεία. Ως εδώ. Κάθε μέρα δεκάδες κρατούμενοι των φυλακών βασανίζονται, υφίστανται τις απαξιωτικές συμπεριφορές του απάνθρωπου προσωπικού των φυλακών, ζουν τη “φυλακή μέσα στη φυλακή” εκτίοντας τις επιπλέον ποινές που τους επιβάλλουν οι φύλακες ανεξέλεγκτα σύμφωνα με τη βούληση τους και στερούνται ακόμα και των προσχηματικών δικαιωμάτων που τους εξασφαλίζει ο Σωφρονιστικός Κώδικάς και το φερόμενο Κράτος Δικαίου, επιβεβαιώνοντας το αυτονόητο: Οι φυλακές δεν είναι σωφρονιστικά ιδρύματα, αλλά αποθήκες ανθρώπων που αν και δεν εφαρμόζουν την θανατική ποινή, επιβάλλουν την ανυποληψία και τα βασανιστήρια. (οι αμέτρητες τυχαίες ή ηθικά υποκινούμενες αυτοκτονίες των αφανών κρατουμένων, οι δεκάδες θάνατοι των ασθενών φυλακισμένων κάθε μέρα, στα υποκαταστήματα του Υπ. Δικαιοσύνης που ονομάζονται νοσοκομεία των φυλακών κ.λπ., κ.λπ., δεν αφήνουν περιθώρια για καμία αμφιβολία για τον “παιδευτικό χαρακτήρα” της φυλακής).Γι’ αυτό οι φυλακισμένοι στο Μαλανδρίνο, εδώ και δυο μέρες, βρίσκονται σε κατάσταση εξέγερσης. Γι’ αυτό το λόγο και οι κρατούμενοι στις Φυλακές Λάρισας και Τρικάλων, αλληλέγγυοι στους φυλακισμένους του Μαλανδρίνου, απέχουν από τα συσσίτια. Γι’ αυτό το λόγο βρίσκονται υπό κατάληψη και οι Φυλακές Κορυδαλλού, της Πάτρας και της Κέρκυρας.Γιατί η “σωφρονιστική” ασυδοσία και ο αστυνομικός σαδισμός είναι ανεξάντλητες. Γιατί η απογείωση της αυθαιρεσίας των δεσμοφυλάκων και οι εκβιασμοί των κρατουμένων από τη μαφία των φυλακών υπονομεύει και την οποιαδήποτε υπόληψη επιχειρεί να κατακτήσει το δικαστικό, αστυνομικό και σωφρονιστικό Βατικανό. Γιατί οι κρατούμενοι δεν είναι λιγότερο άνθρωποι από τους ανθρώπους. Γιατί ακόμα και μέσα στο ζόφο της ανυπαρξίας που τους επιβάλλουν, διεκδικούν την κατάργηση των πειθαρχικών ποινών και τη βία μέσα στη βία της φυλακής που οδηγεί στην κατάργηση αναστολών και των αδειών. Για να εφαρμοστούν τα ευεργετήματα της άδειας, αναστολής και γενικότερα εκείνων των μέτρων που βοηθούν στην ομαλή επανένταξη των κρατουμένων στην κοινωνία. Για να μειωθεί στα 12 χρόνια το όριο εκτειθείσας ποινής της ισόβιας κάθειρξης και για τη μείωση της ποινής σε 3/7 για όλα τα αδικήματα περί ναρκωτικών. Για την αποσυμφόρηση των φυλακών.Για αυτούς τους λόγους, αλλά και για άλλους πολλούς οι κρατούμενοι των φυλακών είναι στις ταράτσες και τα προαύλια, αρνούμενοι να επιστρέψουν στα κελιά τους. Η πολιτική λύση που φαίνεται να προτάσσουν οι “στρατηγοί” του Υπ. Δικαιοσύνης και Δημ. Τάξης δεν μας εκπλήσσει, σίγουρα όμως μας οργίζει. Απειλή και άσκηση και άλλης βίας. Διμοιρίες ΜΑΤ, πάνοπλων και έτοιμων να πυροβολήσουν, να πνίξουν στα δακρυγόνα και να ξυλοκοπήσουν τους κρατούμενους πολιορκούν τις φυλακές, υποστηρίζοντας πως κατ’ αυτόν τον τρόπο θα “διαχειριστούν την κρίση”.Όποιος σπέρνει όμως και άλλη βαρβαρότητα, θα θερίζει εξέγερση...

http://www.keli.gr
ΥΓ. Εχω την υποψία ότι όσα αναγράφονται στο πανω μέρος της αφίσας δεν είναι ιδιαίτερα ευανάγνωστα. Παρακαλώ, επειδή όσα αναγράφονται εκεί είναι η ουσία της δημοσίευσης, κάντε κλικ πάνω στη φωτογραφία.

25 Απρ 2007

Θωρακισμένη μερσεντές αυτός δεν θέλησε ποτές!

Πανίκας επί των ηλεκτρικών! Θας σας αλλάξει τα φώτα!



Όχι, δεν βγαίνει από χημική τουαλέτα ο κύριος νομάρχης. Για τι μας περάσατε; Για τίποτε στρινγκοφόρους παπαράτσι; Απλά, με αυτές τις σημερινές φωτογραφίες του, αποδεικνύεται τι έχει σκοπό να κάνει ο Πανίκας με όλους αυτούς τους πόρους και τα κονδύλια που διαρκώς ζητάει από το υδροκέφαλο αθηναϊκό κράτος: Θα μας θωρακίσει όλους!

Οι φωτογραφίες, που μου έστειλε και πάλι ο καλός κύριος Α., είναι από τη σημερινή παρουσίαση του νέου πρότυπου θωρακισμένου αστυνομικού φυλακίου, που αγοράστηκε από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλονίκης, για την ασφαλέστερη εκτέλεση του καθήκοντος των αστυνομικών φρουρών και την αποτελεσματικότερη φύλαξη των δημοσίων κτιρίων.

Δύο ωραία αφισάκια


Είναι πολύ ευχάριστο να κυκλοφορείς στην πόλη και να βλέπεις τόσο ωραία κινηματικά αφισάκια. Δείχνουν ότι κάποιοι αντιλαμβάνονται ότι η αισθητική του "χώρου" δεν είναι απαραίτητο να είναι μόνο συνοφρυωμένη ή οργισμένη, γιατί αυτό καταντάει αποκρουστικό και γραφικό


Το πάνω αφισάκι είναι των Ποδηλατίστας: http://www.podilatistas.blogspot.com/
Το κάτω αφισάκι της Επισφάλειας: http://www.episfaleia.gr/, www.1m2007.gr/

Αυστηρώς προσωπικόν περί μουσικής


Από μικρός ήθελα να ασχολούμαι με τη μουσική. Προτιμούσα να γίνω μουσικοκριτικός, για να παίρνω πολλούς τζάμπα δίσκους, όπως λέει και ο ήρωας του High Fidelity. Δεν έγινα γιατί ούτε να γράφω ξέρω, ούτε κονέ έχω. Μουσικός παραλίγο να γίνω, υπήρξα τέλος πάντων για λίγα χρόνια. Ντιτζέη, δεν μου πάει, γιατί με αρέσει μετά από Ντεντ Κένεντιζ να ακούω Σωτηρία Μπέλλου, και δεν νομίζω πως υπάρχει τέτοιο μπαρ ή ραδιοφωνικός σταθμός. Κι έτσι παρέμεινα φανατικός ακροατής.

Όταν πρωτόφτιαξα το μπλογκ, πίστευα ότι θα ασχολιόμουν περισσότερο με τη μουσική. Ούτε αυτό συνέβη, άγνωστο γιατί. Τα τελευταία χρόνια περνάω μια κρίση ως ακροατής. Δύσκολα με ενθουσιάζει κάτι. Ανάλογη συζήτηση είχε γίνει προ καιρού στου Ινδικτου. Ανάλογη συζήτηση έκανα από το τηλέφωνο με τον συμπλογκερίτη και ακόμη περισσότερο απογοητευμένο από μένα Διάσελο. Διαπίστωσα ότι έχω κατεβάσει καμιά πενηνταριά καινούργιες κυκλοφορίες, τις οποίες δεν έχω ακούσει με την πρέπουσα σημασία. Οπότε, αποφάσισα να υποδυθώ το μουσικοκριτικό, ώστε να πιέσω τον εαυτό μου να κάτσει να ακούσει προσεχτικά τι παίζει μέχρι στιγμής στο 2007. Ιδού, μια πρώτη γεύση:


1. 1990 cookies: Η ιστορία λέει πως αυτοί οι τύποι ήταν κάποτε σε μια μπάντα με τον Καπράνος. Αυτός έφυγε κι έγινε διάσημος κι αυτοί μείνανε στον τάκο. Τώρα ο Καπράνος, επειδή δεν ξεχνά τους παλιούς του φίλους, αποφάσισε να τους βοηθήσει. Και δώστου τα βρετανικά έντυπα να μας προετοιμάζουν για κάτι ανάλογο, αν όχι και καλύτερο από τους Φέρντιναντ. Κι εγώ μια φορά μέθυσα σε ένα μπαρ στον Εύοσμο παρέα με τον Π. Παυλίδη, των Ξύλινων Σπαθιών. Κι εγώ κάποτε έπαιζα σε συγκρότημα. Αλλά δίσκο δεν έβγαλα γιατί κακά τα ψέματα δεν ήμασταν και πολύ καλοί. Οι 1990 όμως βγάλανε. Δυστυχώς. 5/10

2. !!! myth takes Συνεχίζουν τους χορευτικούς ρυθμούς των προηγούμενων δύο δίσκων τους. Το καλό όμως είναι ότι υιοθετούν πιο ορθόδοξες συνθετικές φόρμες. Για πρώτη φορά γράφουν ολοκληρωμένα [και περιπετειώδη] τραγούδια, και όχι χορευτικές ασκήσεις ύφους, πηγαίνοντας τον χαρακτηριστικό ελέκτρο πανκ/φανκ ήχο τους πολλά βήματα μπροστά. Η έξυπνη χρήση της ηλεκτρικής κιθάρας και ο αλλόφρων τραγουδιστής κλέβουν την παράσταση 8/10

3. Arctic monkeys favorite worst nightmare Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα τρεντζ, τα χάηπ, αρκεί να συνοδεύονται με το ανάλογο περιεχόμενο. Οι Αρκτικ Μάνκιζ παίζουν μουσική για 16χρονα που λέει και ο φίλος μου ο Σαλαχαντίν, για να με ψέξει για την αγάπη που τους έχω. Ο καινούργιος δίσκος είναι λιγότερο χυμαδιό από τον πρώτο, αλλά και πάλι είναι ό,τι καλύτερο για χορό πόγκο. Περισσότερα δεν λέω, απλά με κάνει να κοπανιέμαι στο σαλόνι όπως όταν ήμουν 16 χρονών. Στα μείον του δίσκου κάποιες στιγμές που προσπαθούν να παίξουν ατμοσφαιρικά, εγκεφαλικά, ώριμα, όπως θέλετε πείτε. Δεν τους πάει καθόλου! 8/10


4. Air pocket symphony Μία από τα ίδια. Ατμοσφαιρικές ηλεκτρονικές συνθέσεις οι οποίες αδυνατούν να διαμορφώσουν τη διάθεσή σου. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες όμως ο συγκεκριμένος δίσκος μπορεί να σε ταξιδέψει πολύ μακριά… 7/10


5. Arcade Fire neon bible Ίσως ο πιο πολυαναμενόμενος δίσκος του 2007. Μετά το πολύ καλό αλλά όχι και αριστούργημα όπως μας το παρουσίασε ο μουσικός τύπος, Funeral, γράφουν ένα πιο γεμάτο ηχητικά δίσκο, ευτυχώς με λιγότερες ακουστικοκάντρι αναφορές, σκοτεινό και εξυψωτικό ταυτόχρονα, αλλά δυστυχώς τραγικά άνισο. Η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στα τραγούδια του δίσκου είναι χαώδης. Το πρώτο μισό είναι από μέτριο έως τραγικά κακό, ενώ στο δεύτερο μισό αφήνουν τον ακροατή με το στόμα ανοιχτό με τραγούδια ασύλληπτης ομορφιάς. 6/10


6. Black rebel motorcycle club baby 81 Αυτοί κάποτε δεν είχαν τραγουδήσει What ever happened to my rock n roll; Ε αυτό ακριβώς. Δεν είναι καθόλου κακός δίσκος, απλώς είναι βαρετός, πράγμα χειρότερο. Είχα να βαρεθώ τόσο πολύ στη ζωή μου από τότε που αναγκάστηκα να κάνω μια εργασία στα Μεσαιωνικά Λατινικά στο πανεπιστήμιο. Αγαρμπο και ντεμέκ πολύ ρόουκ εντ ρόουλ. Βρε ουστ! Τίποτε/10


7. Bloc Party a weekend in the city Είχανε σκάσει μύτη λίγο μετά τους Franz Ferdinand και μπροστά τους ο Καπράνος έμοιαζε λίγος, πολύ λίγος. Το ντεμπούτο των μπλοκ πάρτι παραμένει από τους αγαπημένους μου δίσκους των τελευταίων χρόνων, και τον δεύτερό τους δίσκο τον περίμενα πώς και πώς... Η αλήθεια είναι ότι με αρχικά απογοητεύτηκα. Μπερδεμένος ήχος, δύστροπες συνθέσεις που απαιτούσαν ολοκληρωτικά την προσοχή μου, κάτι περίεργοι drum n bass ρυθμοί (πού τους θυμήθηκαν;), μια ελαφριά επιδειξιομανία στα φωνητικά, επικά ξεσπάσματα, κοφτερές κιθάρες, εντέλει κατάφεραν να με κερδίσουν αν και θα προτιμούσα κάτι αμεσότερο και απλούστερο ηχητικά. 8/10


8. Blonde Redhead 23 Λατρεμένη μπάντα. Το προηγούμενο άλμπουμ Misery is Butterfly είναι διαμάντι. Και αυτό επίσης. Εχουν αφήσει προ πολλού πίσω τους τις επιρροές από Σονικ Γιουθ, η σχιστομάτα τραγουδίστρια σταμάτησε να στριγγλίζει σα ποντίκι, οι κιθάρες σταμάτησαν να στριγγλίζουν σαν τη σχιστομάτα τραγουδίστρια που στρίγγλιζε σαν ποντίκι και όλοι μαζί επιδίδονται σε ένα απολαυστικό shoegaze ταξίδι, αντάξιο της ιστορίας της δισκογραφικής τους εταιρείας 4AD. 9/10


9. Brett Anderson Brett Anderson Πώς μπορείς να γυρίσεις να πεις σε έναν παλιό αγαπημένο σου φίλο, που τόσα περάσατε μαζί, ότι τα τελευταία χρόνια έχει καταντήσει παντελώς μαλάκας; Το αυτό ισχύει εδώ. Οι suede κυκλοφόρησαν τρεις φανταστικούς δίσκους. Μετά... η άβυσσος. Τώρα, η φωνή τους κυκλοφορεί σόλο. Χεστήκαμαν. Πουθενά ο ηλεκτρισμός, πουθενά ο ηδονισμός, πουθενά το γκλαμ. Μόνο μια ωριμότητα "τραγουδοποιού", ακουστικές κιθάρες, κατήφεια, ορχήστρα τάχαμου στο βάθος, ωριμότητα το λένε αυτό ή μήπως μουσική κλιμακτήριο; Ενα βιάγκρα στον Μπρετ και γρήγορα! 4/10

10. The besnard lakes are the dark horse Νεοψυχεδελικό φρηκ άουτ τρέχα γύρευε ποστ ροκ, παλιατζουρίζει και μοντερνίζει ταυτόχρονα. Εγκεφαλικό και λίγο δύσπεπτο ίσως την αρχή, αυτό το δισκάκι μέρα με τη μέρα με αρέσει περισσότερο, κυρίως γιατί κάθε τραγούδι κρύβει και από μια έκπληξη ανά κάθε λεπτό. 8/10.



11. Cinematics a strange education Και ενώ με τους βλαμμένους Kaiser chiefs γίνεται ο τρελός χαμός, στη βρετανία διάφορα απίθανα γκρουπάκια, όπως οι Cinematics, πατώντας γερά στην ιστορία της βρετανικής ποπ, και ειδικά στους Smiths, βγάζουν πολύ καλύτερους δίσκους που περνούν απαρατήρητοι. Μελωδίες, έξυπνες κιθάρες, που κάπου βέβαια τις έχουμε ξανακούσει, φωνητικά άλα Μόρισεϊ, μια χαρά δίσκος λοιπόν για τους φαν του είδους. 7/10

12. Crippled black phoenix a love of shared disasters Διόλου τυχαίο ότι την παραγωγή την έχει αναλάβει ο Τζεφ Μπάροου των Πορτισχεντ. Υποτονικοί ρυθμοί, κελαρυστές κιθάρες, νουάρ ατμόσφαιρα, ακόμη και στις πιο upbeat στιγμές ο δίσκος μοιάζει τόσο εύθραυστος… Εμβόλιμα βιολιά, πιάνα ακορντεόν, ποστ ροκ περάσματα. Σπάνιας ομορφιάς δίσκος. ΄9/10

13. Closer closer Χρόνια τώρα οι Πλασίμπο και άλλοι "ίντι θεοί" παλεύουν να γράψουν ένα τραγούδι σαν το singles και οι Closer το γράψανε για την πλάκα τους, για μια τηλεοπτική σειρά. Κατάρα να παίζεις ροκ στην Ελλάδα. Οι closer είναι καλύτεροι από τους λογής λογής Interpol και όμως πασχίζουν να επιβιώσουν ως συγκρότημα. Στιβαρός, πλούσιος δίσκος, περισσότερο περιπετειώδης αλλά λιγότερο χιτάτος από τον προηγούμενο και λιγότερο εκρηκτικός από τον πρώτο. Ακούγεται απνευστί από την αρχή ως το τέλος. 9/10.


14. Clap your hands say yeah some loud thunder Δεύτερος δίσκος και ακόμη δεν έχω καταλάβει τι ρόλο βαράνε αυτά τα παιδιά. Αμφιβάλλω ακόμη και για το αν αυτό που παίζουν είναι μουσική. Ο τραγουδιστής τραγουδάει λες και κάποιος του έχει κλείσει τη μύτη, αυτός που παίζει κιθάρα είναι χειρότερος και από αυτούς στο Ποσείδι που γρατζουνάνε τα καλοκαίρια γύρω από τη φωτιά, ο ντράμερ μάλλον φοβάται ότι τα ντραμς του είναι από γυαλί και δεν θέλει να τα σπάσει. Από τα τραγούδια τους το μόνο που μου μένει κάθε φορά είναι ένα κράκα κρούκου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μπάντας που -άγνωστο γιατί- αναδείχθηκε μέσα από τα μουσικά μπλογκζ. 1/10


15. Deerhunter cryptograms Αχ, αυτή την μουσική, την σοβαρή, την πειραματική, την φρηστάηλ αβαντ γκαρντ, που ανατρέπει τις ορθόδοξες συνθετικές φόρμες, πολύ θέλω να την καταλάβω. Και μου είπαν ότι οι Deerhunter είναι ένα από τα «εύκολα δύσκολα» ακούσματα πειραματικής ιντι/φολκ/ποπ/ελεκτρο/χαμενης στο σύμπαν μουσικής. Φωνητικά μαστουρωμένα, ωραίες ατμόσφαιρες, αλλά άβολο άκουσμα βρε παιδάκι μου, απαιτητικό. Μπορεί και να είναι αριστούργημα, δεν ξέρω. Για μένα, με την επισήμανση ότι είναι όντως πολύ ενδιαφέρον άκουσμα, δεν μπορεί να πάρει πάνω από 6/10.

16. Dinosaur Jr beyond Εχοντας γίνει πλέον θρύλοι, επανασυνδέθηκαν με την αρχική τους σύνθεση. Τα συστατικά είναι γνωστά. Fuzz, πολύ καλές κιθάρες, μουρμουρητό αντί φωνητικών, όλα ατάκτως εριμμένα. Διακρίνεται μια κούραση στο στιλ τους, ανάλογη της ηλικίας τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο δίσκος τους είναι κακός ή ανάξιος της ιστορίας τους. Καθε άλλο. Απλά είναι άδικο να "πουλάνε" τώρα και όχι πριν από εικοσι χρόνια όταν γαμούσαν και έδερναν. 7/10


17. Dolores O Riordan are you listening Αυτήν την σπασαρχίδω που μας τα είχε ζαλίσει με τους Κρανμπέριζ «ζόμπι, ζόμπι» και φτου και ξαναμάνα "ζόμπι, ζόμπι» δεν την πολυπήγαινα. Θυμήθηκε να βγάλει και σόλο δίσκο, ο οποίος, ω, τι έκπληξη είναι μια χαρά! Ουτε στιγμή βεβαια δεν ξεφεύγει από το γνωστό ύφος των Κρανμπεριζ, πέρα από τον εμπλουτισμό των συνθέσεων με έγχορδα και πιανιστικά μέρη, ωστόσο είναι τόσο όμορφα, είτε δυναμικά, είτε μελωδικά, όλα τα τραγούδια του δίσκου, που για μένα πρόκειται για την ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς. 8/10


18. Earlies the enemy chorus Πρόκειται για τελείως γεια σας δίσκο. Αλλού για αλλού. Σινθια βγαλμένα από τα 80'ς, ορχηστρικά ψυχεδελικά χασίματα, σαλονάτοι τζάζ ρυθμοί αλά Στίλι Νταν, επιτηδευμένα άχρωμα, απρόσωπα φωνητικά, αργόσυρτα δομημένες συνθέσεις που αναπτύσσονται σταδιακά, καταφέρνουν να είναι εξίσου ελκυστικοί όσο και αποκρουστικοί. Ο δίσκος όταν είναι καλός είναι πολύ καλός, όταν είναι κακός είναι πολύ χάλια! 5/10

19. Electrelane no shouts no calls Εντάξει, αυτές οι κοπέλες με τα υποχθόνια ψευτογκαραζέ πονήματά τους, παίζουν το γνωστό παιχνίδι σιγανά δυνατά, αργά γρήγορα, γρήγορα ακόμα πιο γρήγορα, πιο γρήγορα τρέχα να μας πιάσεις. Όπως και με όλες τις προηγούμενες δουλειές τους, παίρνουν τα μυαλά και τα σώβρακα του ακροατή. Θα προτιμούσα να παίζανε μόνο ινστρουμένταλ, αν και τραγουδιστικά δεν τα πάνε καθόλου άσχημα, απλώς θυμίζουν πολύ Στέρεολαμπ, αν και φυσικά αυτό δεν είναι κακό. 8/10

20. Grinderman GRinderman Ιδέα δεν έχω τη μύγα τον βάρεσε τον Νικο το Σπηλιά, να πάρει τους μισούς κακόσπορους και να γίνουν όλοι μαζί κακομούτσουνοι τύποι με καουμπόηκα μουστάκια υπό το όνομα Γκρίντερμαν. Ο δίσκος δεν «βαράει» και πολύ περισσότερο από άλλες δουλειές του Κέηβ, όπως λέγεται, άλλωστε έχει και ουκ ολίγες από τις γνωστές μπαλαντούλες που προφανώς γράφει αντί να παίζει το πουλάκι του κάθε πρωί. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο δίσκος είναι γυμνός και ωμός παραπέμοντας στο κλίμα των πρώτων πρώτων δίσκων του. Ένα ακόμη τέτοιο δίσκο να βγάλει ο μάγκας, και θα τον συγχωρέσω και το Μπόουτμανζ κολ. Οσοι πιστοί κι εγώ μαζί προσέλθετε. 8/10

24 Απρ 2007

Με ξαναπονάνε τα μυαλά μου...

Μετά τη ρουκέτα της Κυριακής, η επίθεση στην ψυχική μου υγεία συνεχίζεται.
Γράφει το αστέρι μου, που στο παρελθόν έχει τοποθετήσει το... κερασάκι στην κορυφή του παγόβουνου: "Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και συγκεκριμένα στην Αυστραλία...".

23 Απρ 2007

Ο ΦΕΛΛΙΝΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ (ΤΑ ΔΥΟ ΒΟΥΝΑ ΤΑΙΡΙΑΞΑΝ)

Διαβάζοντας στον χθεσινό ΙΟ της Κυριακής περί εκδρομών αναψυχής Ιταλών φασιστών στην χουντική Ελλάδα, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα γέλια μου όταν σε κάποιο σημείο ανέγνωσα ότι Έλληνες φασίστες φοιτητές του ΕΣΕΣΙ αγκαζέ με αντίστοιχους νεολαίους της Ιταλίας γιορτάσαν από κοινού μπροστά απ' την ορθόδοξη εκκλησία της Νάπολης, στις 28-10-1969, την επέτειο της ένδοξης πορείας του Μουσολίνι προς την Ρώμη. Όταν λοιπόν εδώ, στην Ελλάδα, εμείς γιορτάζουμε το μεταξικό ΟΧΙ (κι ας είμαστε προδότες, μπολσεβίκοι, εαμοβούλγαροι και ληστοσυμμορίτες), στην Ιταλία κάποτε, τα ελληνικά τέκνα των υπερ-πατριωτών, αυτών που αγαπούσανε και αγαπάνε την πατρίδα τους σφόδρα και είναι έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμα και τη ζωή τους για να εξαγοράσουν λίγο γύψο, γιόρταζαν το έκθαμβο ΝΑΙ, την αποθέωση του μικροαστισμού και της "ευεπίφορης" ολοκλήρωσης, την ένδοξη πορεία του ανθρώπου που επιχείρησε να καταστήσει την Ελλάδα αποικία του.
Ξέχασα. Και ο Μουσολίνι όπως και ο Χίτλερ, ήταν φιλέλληνες. Τόσο μάλιστα πονούσαν εκ βαθέων για τα χάλια του ρομαντικού τους Ελ Ντοράντο, που αποφάσισαν να εισβάλλουν στη χώρα μας για να μας βοηθήσουν. Με εκατόμβες νεκρών, πείνα και δυστυχία. Έτσι διασώθηκε, για άλλη μια φορά, το αθάνατο ελληνικό πνεύμα.

22 Απρ 2007

Τα μυαλά μου πονάνε

Κυριακάτικα ως συνήθως ήρθα στη δουλειά.
Κυριακή πήγε και η Μαριέττα στην Καστοριά, σε μια σύνοδο πρυτάνεων, λέει.
Και από την Καστοριά ήρθε κατευθείαν σε μένα στη δουλειά η ρουκετα:
“Οι πρύτανεις πυρπόλησαν την υπουργό με ερωτήσεις...”
(Πάντως δεν θα ήταν καθόλου ασχημο αν η ανωτέρω φράση ήταν κυριολεκτική. Μαριέττα στα κάρβουνα!)

Οι μπάντες που γουστάρουν ο Θεός και ο Ντόνι (καλά μη με πείτε πως δεν ξέρετε τώρα ποιος είναι ο Ντόνι;)

Η σειρούλα μου ο Nahames Nakanamoko μου αφησε αυτό το λινκ σε ενα σχόλιό του τις προάλλες (ξέρει ότι με αρέσκουνε κάτι τέτοια). Αλλά εδώ πρόκειται για κάτι πέρα από τα συνηθισμένα φασιστοπαράλογα. Ενας πραγματικός θησαυρός, ένα πολύτιμος οδηγός για κάθε πιστό χριστιανό μουσικόφιλο: Τι πρέπει να ακούμε και τι όχι, βάσει των σεξουαλικών προτιμήσεων των καλλιτεχνών, ευγενική χορηγία κάποιου πιθήκου ονόματι Ντόνι Ντέηβις.


Γράφει λοιπόν ο Ντον: Ενας από τους πιο επικίνδυνους τρόπους με τον οποίο διεισδύει η ομοφυλοφιλία στην οικογένεια είναι η ποπ μουσική. Οι γονείς πρέπει να έχουν το νου τους στις μουσικές συνήθειες των παιδιών τους, λέει πάλι ο αξιοαγάπητος Ντόν.

Να προσέχετε λοιπόν τους: The Spores (endorse suicide), Scissor Sisters, Turbonegro, Rufus Wainwright, Merzbau, Ravi Shankar Wilco Bjork (mb) Tech N9ne Ghostface Killah, Bobby Conn Morton Subotnik, Cole Porter, The String Cheese Incident, Eagles of Death Metal, Polyphonic Spree, The Faint, Interpol, Twisted Sister (jj), Tegan and Sara, Erasure, The Grateful Dead (drugs too), Le Tigre, Marilyn Manson (dark gay), The Gossip, The Magnetic Fields, The Doors, Phish, Queen, The Strokes Morrissey(?questionable?), Metallica, Judas Priest, The Village People, The Secret Handshake, The Rolling Stones, David Bowie, Frankie Goes to Hollywood, Man or Astroman, Richard Cheese, Jay-Z, Depeche Mode, Kansas, Ani DiFranco Fischerspooner John Mayer George Michael (texan) Angel Eyes The Indigo Girls Velvet Underground Madonna Elton John Barry Manilow Indigo Girls Melissa Etheridge Eminmen Nirvana Boy George* The Killers Lou Reed Lil' Wayne Motorhead Jill Sobule Wilson Phillips DMX Wesley Willis Lisa Loeb Ted Nugent (loincloth) Dogstar Thirty Seconds to Mars Lil' Kim kd lang Frank Sinatra Hinder Nickleback Justus Kohncke Bob Mould Clay Aiken Αrcade Fire Bright Eyes Corinne Bailey Rae Audioslave Red Hot Chili Peppers Panic at the Disco The Cure (makeup) Spin Doctors The Deers Lindsey Lohan The Smiths Beck Tom Waits The Cramps Cannibal Corpse Britney Spears(kissed Madonna) Perfect Sin The Queers NoFx(gay punk) Soup Dragons Elton John(really gay).

Προσέξτε τα σχολιάκια μέσα στις παρενθέσεις, είναι παντελώς γελοία.

Εαν το επιθυμείτε μπορείτε να βοηθήσετε τον μαλακοΝτονι στο θεάρεστο έργο του και να του υποδείξετε ποπ καλλιτέχνες που προωθούν την ομοφυλοφιλία, στελνοντάς του ημέηλ donniedavies@gmail.com

Υπάρχουν όμως και κάποιες μπαντες, που σύμφωνα με τον Ντον, που επικοινώνησε σχετικά με τον Θεό, είναι όκεη να τις ακούτε:


Sufjan Stevens (at request of publisher) The Right Brothers (bush was right!)
Dresden Dolls UnderOath Blondie** Cyndi Lauper Falling Up
Flyleaf THE TURNING Disciple P.O.D
Evanescence
By The Tree Scott Reed Michael W. Smith Jars of Clay DC Talk
Danielson Cheap Trick



Εγώ ενα έχω να πώ μόνο: Ο Ντόνι, τα φιλαράκια του τα ομοφοβικά φασιστόπουλα που του στέλνουν ημέηλ και ο Θεός με τον οποίο ο Ντόνι επικοινωνεί καθημερινά έχουν πολύ χάλια μουσικό γούστο. Μα για όνομα του... Θεού, Εβανέσενς και Τζαρζ οφ Κλέη;

20 Απρ 2007

«Έτσι κάναμε το πραξικόπημα»

Πριν από σαράντα χρόνια, τέτοια ώρα περίπου, ο κ. Στυλιανός Παττακός οδηγούσε με το υπηρεσιακό του τζιπ, προς τη μονάδα του, έτοιμος για... επανάσταση. Το κείμενο που ακολουθεί, από την ίδια πηγή όπως και το προηγούμενο (περιοδικό "Τότε", 1985, τεύχος 25, αναδημοσίευση σχετικού κειμένου από την εφημερίδα "Ακρόπολις").


Από μαγνητοφωνημένη συνέντευξη του Παττακού στην εφημερίδα “Ακρόπολις” για τα γεγονότα της 21/4/67:

Εγώ ντύθηκα κανονικά με τη στολή του ταξιάρχου (αλλά τη στολή μάχης). Τη στολή εκστρατείας την έβαζα μια φορά το μήνα όταν είχα συναγερμό στο ΚΕΤ. Και η γυναίκα μου μόλις με είδε ντυμένο με ρώτησε τι συμβαίνει τέτοια ώρα. Της είπα ότι πάω για άσκησι συναγερμού. Συνηθισμένη σε αυτά δεν αντελήφθη τίποτα και κοιμήθηκε ήσυχη. Με ρώτησε μόνον τι ώρα θα γυρίσω. Μόλις τελειώσω, της είπα, θα γυρίσω πάλι.

Εφυγα λοιπόν κατά τις 11 τη νύχτα της 20ής Απριλίου από το σπίτι μου. Είχα έλθει με το τζιπ, το ωδήγησα και πήγα στη μονάδα. Βρήκα το υποδιοικητή με τον οποίο συνεννοήθηκα να εκτελέσουμε το σχέδιο του συναγερμού που εκτελούσαμε μια φορά το μήνα. Δεν του είπα ούτε κουβέντα ότι πρόκειται περί επαναστάσεως.

Η ώρα θα ήταν 12.30 μετά τα μεσάνυχτα όταν μου ανάφεραν ότι τα πάντα έχουν καλώς. Επήγα στην αίθουσα συγκεντρώσεων όταν μου είπαν ότι είναι έτοιμοι. Μου εδόθη αναφορά (παρόντες απόντες). Δεν έλειπε κανείς.

Εκεί με την πολεμική περιβολή άπαντες, όπως συνηθιζόταν στους συναγερμούς, διότι συναγερμός είναι μία πραγματική μορφή πολεμικής καταστάσεως, ανέβηκα στο βήμα και άρχισα να τους ομιλώ. Περί γενικής καταστάσεως της χώρας μας, η οποία ευρίσκεται από μακρού εις μίαν διαρκή ακυβερνησία, εις μιαν κατάστασιν, η οποία οδηγεί την χώραν εις χάος, εις καταστροφήν. Ευρισκόμεθα εις ένα χάος, του οποίου το φως δεν είναι ορατόν. Τους είπα ότι αι πολιτικαί δυνάμεις της χώρας οδηγούν την χώρα εις εκλογάς, το αποτέλεσμα των οποίων αμφισβητείται από τώρα. Του είπα τη γενική πολιτική κατάστασι πάρα πολύ λεπτομερώς και τελικώς τους παρεκάλεσα να σηκώσει το χέρι του όποιος εξ αυτών νομίζει ότι αυτά τα οποία λέω δεν είναι πραγματικότης. Κανείς δεν σήκωσε το χέρι και συνεπώς άπαντες συνεφώνησαν. Και τότε τους είπα:

Θα σας εξομολογηθώ την αλήθεια. Αφού συμφωνείτε άπαντες ότι η κατάστασις είναι κρίσιμος, ότι η καταστασις ευρίσκεται εις ένα χάος, ότι η πατρίς μας κινδυνεύει, θα σας πω ότι κατόπιν αυτού, είμεθα υποχρεωμένοι ως αξιωματικοί έναντι του έργου μας και της συνειδήσεώς μας να σώσουμε την πατρίδα μας.

Αυτό και μόνο ήρκεσε να ξεσπάσουν σε χειροκροτήματα καίτοι αυτά στον στρατώνα απαγορεύονται.
[…]

Πήγα και πάλι στο γραφείο μου. Εκεί με περίμενε ο συμμαθητής του Παπαδόπουλου, συνταγματάρχης Πυροβολικού Οδυσσεύς Τσιλιόπουλος, ο οποίος μου είπε: Άκουσα χειροκροτήματα, τι συμβαίνει; Λεω, τους είπα την αποστολή μας. Ηταν ο σύνδεσμος ο Τσιλιόπολος μεταξύ του Επιτελείου, του Παπαδόπουλου, του Μακαρέζου, εμού και των άλλων μονάδων. Του είπα τα διαμειφθέντα ενθουσιάστηκε κι αυτός και πήραμε τον Παπαδοπουλο στο τηλέφωνο και του είπα ότι η δική η μονας είναι έτοιμη κι αν θέλει έλα απεδώ για να φύγουμε. Ηρθε πράγματι ο Παπαδόπουλος με τον Μακαρέζο στα γραφεία του ΚΕΤ, παρακολουθήσαμε την έξοδο των μονάδων από το στρατόπεδο.

Αφού βεβαιώθηκα για την έξοδο της μονάδος μου, που ήτο και η σοβαρωτέρα, που είχε πλαισιωθεί από αξιωματικούς άλλων μονάδων και αλλων όπλων (πεζικό, πυροβολικό), εμείς εθεωρήσαμε την έναρξι της επιχειρήσεως ως τετελεσμένη πλέον. Συνεννοήθημεν ότι θα πρέπει βάσει του σχεδίου που είχαμε συντάξει να πάμε στο Γενικό Επιτελείο.

Εκεί θα μας περίμεναν άλλοι αξιωματικοί οι οποίοι είχαν εισέλθει εις το ΓΕΣ ή ως υπηρεσία ή ως όργανα του Επιτελείου και οι οποίοι θα υπεδέχοντο την ηγεσίαν της επαναστάσεως.

Πήρα το τζιπ οδηγώντας εγώ με το κράνος τα ντοκ και το περίστροφο. Πλάι μου δεξιά κάθισε ο Παπαδόπουλο και πίσω ο Μκαερζος. Επήγαμε στο ΓΕΣ, μας άνοιξαν την πόρτα, θα ήταν τρεις η ώρα το πρώι, κα άφησα τα τζιπ.
[…]

Μιλήσαμε λοιπόν και μου είπε ο Σπαντιδάκης: Μπράβο Στέλιο, αυτή είναι η ευγνωμοσύνη απέναντι στο αρχηγό του ΓΕΣ ο οποίος είχε τόση εμπιστοσύνη σε σένα; Του είπα: Στρατηγέ με συγχωρήτε πάρα πολύ, η ευγνωμοσύνη προς την πατρίδα είναι η μεγαλυτέρα. Και η ευγνωμοσύνη μας προς την πατρίδα πρέπει να είναι έμπρακτος. Η ενέργεια αυτή τη στιγμή δεν αφορά τα πρόσωπα. Αφορά την πατρίδα. Συνεπώς θα συγγνώμην εις ό,τι αφορά τον τύπον, εις την ενέργεια όμως παρακαλείσθε να απαντήσετε. Δεχεσθε να συμμετάσχετε στην επανάστασιν και να αναλάβετε τις ευθύνες σας εναντι της πατρίδος ή όχι; Εδέχθη.

Μετά είπαμε στον Σπαντιδάκη: Κυριε αρχηγέ του ΓΕΣ δεχθήτε να αναλαβετε τας ευθύνας σας και να οδηγήσετε την περαιτέρω εξέλιξιν του σχεδίου ενεργείας. Και ως πρώτη ενέργεια παρακαλούμε μιαν επιστολήν προς τον βασιλέα προκειμένου να του τη μεταφερωμεν και να αναλάβει και αυτός τας ευθύνας του.

Καθήσαμε και από κοινού συντάξαμε μια επιστολή προς τον βασιλέα λέγοντας ότι λόγω της εκρύθμου καταστάσεως αι ένοπλοι δυνάμεις της πατρίδος υποχρεούνται να αναλάβουν τας ευθύνας της διακυβερνήσεως της χώρας προσωρινώς μέχρις ομαλοποιήσεως της καταστάσεως. Και υπογραφή, Σπαντιδάκης.

Μια ιστορία περί προβοκάτσιας



Από το περιοδικό “Τότε”, τεύχος 23, Ιούνιος 1985, στο αφιέρωμα "Από τον εμφύλιο στη χούντα, 20 χρόνια συνωμοσίας", του Περικλή Ροδάκη.
Καθ΄ όλη τη δεκαετία του ΄60 μέχρι και το πραξικόπημα της 21/4/67, υπήρξαν ουκ ολίγες προβοκάτσιες εις βάρος της Αριστεράς, ότι τάχαμου δήθεν ο κομμουνιστικός κίνδυνος ετοίμαζε πραξικόπημα κατά του πολιτεύματος. Σε μία τέτοια περίπτωση, του 1964, αναφέρεται στο παρακάτω απόσπασμα ο Π. Γαρουφαλιάς, υπουργός εθνικής αμύνης το 1964, στην εφημερίδα Ακρόπολις, της 15/11/1974:



“Η άλλη συνέπεια, την οποίαν διέβλεπα ως επακολούθημα της αποχωρήσεώς μου εκ του Υπουργείου Αμύνης, ήτο η διευκόλυνσις της κομμουνιστικής διαβρώσεως των Ενόπλων Δυνάμεων και η δυνατότης αvαπτύξεως ανενοχλήτου πpoπαγανδιστικής κομμουνιστικής δραστηριότητος εις τας τάξεις των. Είχε πραγματικά αρχίσει από της αvόδου εις την Κυβέρνησιν της Ενώσεως Κέντρου συνωμοτική κομμουνιστική δραστηριότης, με εντεινόμενον καθημερινώς ρυθμόν και με στόχον όλους τους τομείς και όλας τας περιοχάς της χώρας.

Επρόκειτο κυριολεκτικά περί οργανωτικού οργασμού. Εργατικά σωματεία, αγpόται, επαγγελματίαι, επιστήμονες, γυναίκες, νέοι και νέες αποτελούσαν τους αντικειμενικούς σκοπούς των κομμουνιστών. Η “Παvελλήvιος Ένωσις Γυναικών” ανέλαβε τον προσηλυτισμόν των γυναικών και η “Νεολαία Λαμπράκη” της ελληνικής νεότητος. Τέκνα αστικών οικογενειών και τέκνα αξιωματικών ακόμη παρεσύρovτo και ενεγpάφovτo εις τας οργανώσεις των. Κομματικαί Σχολαί και Φροντιστήρια ιδρύθησαv εις πολλά μέρη της χώρας διά vα επιμορφώσουν με μαρξιστικά συvθήματα και με μαρξιστικήv ιδεολογίαv τους προσηλύτους.

Καθιερώθη ο θεσμός τωv επαγγελματικών στελεχώv. Χίλια και πλέοv έμπειρα στελέχη της ΕΔΑ εγκατέλειψαv τας ιδιωτικάς τωv εργασίας διά να αφοσιωθούv εξ ολοκλήρου εις την εξυπηρέτηση τωv σκοπώv του κόμματος. Eμισθoδoτoύvτο φυσικά υπό της ΕΔΑ. Διά πρώτηv φοράv εvεφαvίσθη πολιτικόv κόμμα εις την Ελλά6α να έχη ιδικάς του εμπορικάς επιχειρήσεις, θέατρα, κιvηματογράφους, εκδοτικούς οίκους και να εκβιάζη επαγγελματίας με απειλήv μποϋκοταρίσματος τωv καταστημάτωv τωv, να προσχωρήσουv ή να γίvουv σuvδρομηταί εις την ΕΔΑ.

Διέθετοv οι κομμουvισταί άφθοvα χρηματικά μέσα, εξωτερικής και εσωτερικής προελεύσεως και έφθασαv να οργαvώσουv και μαχητικήv κομμουνιστικήν δύvαμιv, δύναμιν κρούσεως εξωπλισμέvηv και έτoιμηv να δράση εις δεδομένην στιγμήv. Αλλά διά την αποτελεσματικήv χρησιμοποίησίv της θα έπρεπε προηγουμέvως να διαβρωθoύν αι ένoπλαι δυvάμεις. Θα έπρεπε να εξασφαλισθή ο προσεταιρισμός στελεχώv του Στρατού, τα οποία εν σuvεργασία με τους υπηρετoύvτας στρατιώτας της οργαvώσεως “Λαμπράκη” να εξουδετερώσουv, ή τουλάχιστοv να αμβλύvουv την δύvαμιv αvτιστάσεως τωv εvόπλωv δυvάμεωv κατά την στγμήv της δυvαμικής δράσεως τωv κομμουvιστώv. Δια τov λόγοv αυτόv οι κομμουvισταί εvέτειναν τας προσπαθείας τωv να διεισδύσουv εις τον στρατόv και vα διαβρώσουv τα στελέχη του.

Είχαv αποκτήσει οι κομμουvισταί τόση αυτοπεποίθησιv και είχαv αποθρασυvθή μέχρι τοιούτου σημείου, ώστε vα μη διστάσουv vα προβούv εις την γεvικήv άσκησιv και εις δημοσίαv επίδειξιv της μαχητικής τωv 6υvάμεως. Εξέλεξαv την 10ην Οκτωβρίου 1964, ημέρα κατά την οποίαv απουσίαζα εις Ελβετίαv και διέδωσαv επιτηδείως δια τωv εφημερίδωv και δια πληροψοριοδοτώv, ότι η “Δεξιά” θα επιχειρούσε κατά την ημέρα εκείvηv δυvαμικόv πραξικόπημα. Επέτυχαv να yίvouv πιστευτοί ακόμη και από τον πρωθυπουργόv ο οποίος παρεσύρθη και έδωσεv εvτολήv κιvητοποιήσεως της αστυvoμικής δυvάμεως.

Με την δικαιολογίαv της αvτιμετωπίσεως του αvαμεvομέvου πραξικοπήματος οι κομμουvισταί έδωσαv το σύvθημα της κιvητοποιήσεως της μαχητικής τωv οργαvώσεως. Εvτός ελαχίστου χρόvου τα κομμουvιστικά δυvαμικά τμήματα είχοv σuγκεντρωθεί και είχοv καταλάβει τας θέσεις τας καθοριζομένας υπό του καταστρωθέvτoς σχεδίου επιχειρήσεωv. Αι κιvητοποιηθείσαι ένοπλοι δυvάμεις κρούσεως της ΕΔΑ υπερέβησαv τους 1.000 άvδρες και όπως εδήλωσεv ο πρωθυπουργός την 12ην Οκτωβρίου1964 “εκατovτάδες στελεχώv της ΕΔΑ διήλθοv από τα γραφεία της διά vα λάβουv οδηγίας εvαvτίοv φαvταστιoύ εχθρού”.

Αι κρατικαί αρχαί κυριολεκτικά παρέλυσαv. Όπως μου αvέφερεv ο στρατηγός του ΓΕΣ κ. Γεvvηματάς, μετά την εσπευσμέvηv, κατόπιv της εκδηλώσεως αυτής, επιστροφήv μου εξ Ελβετίας, ο τότε υπουργός Δημοσίας Ασφαλείας κ. Ν Εξαρχος τού ετηλεφώvησε και με έκδηλοv αvησυχίαv εζήτησεv, όπως είvαι έτοιμος ο Στρατός για vα επέμβη, γιατί αι δυvάμεις ασφαλείας (Αστυvομία και Χωροφυλακή) είχαv χάσει τελείως τον έλεγχον της καταστάσεως και ευρίσκοντο εις πλήρη αδυvαμίαv vα επβληθούv.

Αλλά δεv περιωρίσθησαv οι κομμουvισταί εις την μαχητικήv αυτήv επίδειξιv και μόvοv. Είχαv τόσο μεθύσει από τας σημειωθείσας προόδους τωv και από την εξάπλωσίv τωv εις όλα τα κοιvωvικά μας στρώματα, ώστε την 29.11.1964, ημέραv τελετής της επετείου της αvατιvάξεως της γέφυρας του Γοργοποτάμου υπό αvταρτώv του στρατηγού Nαπoλέovτoς Ζέρβα, vα προετοιμάσουv αχαλιvώτους εκ6ηλώσεις και vα μη διστάσουv vα προπηλακίσουv και vα εξυβρίσουv αvωτάτουςαξιωματικούς, οι οποίοι μετέβησαv εις Γοργοπόταμοv διά vα παραστούv εις την τελετήv.

Εις έκθεσιv υποβληθείσαv εις το Υπ. Eθv. Αμύvης ο Διοικητής Στρατιάς Avτιστράτηγος κ. Γ. Γoυλγoυvτζής, ο οποίος είχε μεταβή διά vα παραστή εις την τελετήv, αvέφερεv ότι η ατμόσφαιρα εδοvείτο συvεχώς από κομμουνιστικά σuvθήματα, ότι τα αυτοκίvητα του Υφυπουργού Eθv. Αμύvης, του αvτιπροέδρου της Βουλής και το ιδικόv του, δεv ηδυvήθησαv vα πλησιάσουv τον χώροv της τελετής, αλλά ηνηγκάσθησαv vα σταθμεύσουv 250 - 300 μέτρα μακράv αυτής, ότι, όταv από τα διακριτικά του Διοικητού της Στρατιάς (ΑΣΤΡΑ) αvεγvωρίσθη το αυτοκίvητόv του, οι κομμουvισταί τού επετέθησαv, εξύβρισαv τον οδηγόν του και τov εv στολή συvoδόv δεκανέα της ΕΣΑ με τας λέξεις “θα σας φάμε φασίστες”, ότι ο οδηγός φοβηθείς, αφήρεσε τα εμβλήματα και τα αντεκατέστησε με κοιvάς πιvακίδας και ότι ο Ταξίαρχος κ. Γέvτζης και ο Ταγματάρχης Boγιαvτζόγλου εξυβρίσθησαv και επροπηλακίσθηκαν.

Καθ' όληv την διάρκειαν της 29.11.1964, καταλήγει η έκθεσις του Διοικητού Στρατιάς, η περιοχή του Γοργοποτάμου παρoυσίαζεv εικόvα ΕΛΑΣΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ περιοχής.

Ξέρω τι έκανες χθες βράδυ (Κατάλληλο για 18+, βία, τρόμος)



Από την παρουσίαση βιβλίου του Γιώργου Καρατζαφέρη με τίτλο " Οι Άγιοι της Πίστεώς μας", την Πέμπτη 19 Απριλίου 2007, στη Θεσσαλονίκη. Πρώτη μούρη ο Πανίκας!
Φωτό: ΑΠΕ/MEGAPRESS/ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ


(Βρίσκεται λοιπόν στη Θεσσαλονίκη, αυτές τις ημέρες, ο ΛΑΟδηγητής, ευρωβουλευτής, κομματάρχης, τηλεοπτικός παρουσιαστής, ντισκ και βίντεο τζόκεϊ, αλλά και δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Θεσσαλονίκης Γ. Καρατζαφέρης. Και ήδη πέταξε ιστορική ατάκα:)

"Είναι γνωστό ότι και προσωπικά συνελήφθην από τον ΕΑΤ/ΕΣΑ"!

ΥΓ. Προφανώς κάποιοι έχουν καταλάβει ότι είμαι μανιώδης συλλέκτης φωτογραφιών του Π. Ψωμιάδη και συνεισφέρουν στη συλλογή μου μέσω email. Την απο πάνω φωτό μου την έστειλε ο καλός κύριος Α. τον οποίον ευχαριστώ πολύ.

Δικαίωση και του Ριβάλντο και του Κοινοβουλευτικού

Το κάτωθι κείμενο του Κοινοβουλευτικού είναι γραμμένο από τη Δευτέρα, μετά τα όσα συνέβησαν στα ελληνικά γήπεδα την περασμένη Κυριακή. Δυστυχώς ο δαίμων του... πληκτρολογίου δεν επέτρεψε την έγκαιρη δημοσίευσή του. Ωστόσο η σημερινή αθώωση του Ριβάλντο (ανήμερα των γενεθλίων του) για τη σφαλιάρα που έριξε ή που δεν έριξε στον ποδοσφαιριστή της Λάρισας, σε συνδυασμό με το σάλο που έχει ξεσπάσει με τον Μπούσι του Απόλλωνα Καλαμαριάς, δικαιώνουν τον Κοινοβουλευτικό, ο οποίος είχε προβλέψει εγκαίρως ακριβώς τι θα συμβεί.

Για ποιο πρωτάθλημα μιλάμε τελικά ρε έλληνες; Για το αναξιόπιστο πρωτάθλημα της βίας και της νοθείας; Ρε πλάκα μου κάνετε; Για αυτό λοιπόν μας θεωρούν υποανάπτυκτους σε όλα τα επίπεδα τα προηγμένα ευρωπαϊκά κράτη, εμάς, τους Τούρκους και τους καννίβαλους. Είναι δηλαδή τρία σε ένα. Ποιο πρωτάθλημα; Όταν από την έναρξή του γνωρίζομεν ότι ο πρωταθλητής θα είναι ο Ολυμπιακός, για ποιο πρωτάθλημα μιλάμε; Της πλάκας και του χαβαλέ; Ποιος κυβερνάει το ελληνικό ποδόσφαιρο και τη διαιτησία; Ασφαλώς ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Πώς λοιπόν να πάρη το πρωτάθλημα κάποιος άλλος; Όταν φυσικά οι διαιτητές παίζουν 80/20 το γαύρο; Σας τα είπε και ο Τριανταφυλλόπουλος. Σπάθας και οι κολλητοί του. Ο γαύρος και το Αιγάλεω να είναι καλά…

Πήρε ο Καστίγιο ντεμέκ κόκκινη. Ενώ θα ετιμωρείτο με τρεις αγωνιστικές, ξαφνικά τιμωρήθηκε με μία. Ενώ αν γινόταν σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, ο παίκτης θα ετιμωρείτο από τρείς έως πέντε αγωνιστικες. Ενώ στο γαύρο, Κόκκαλης…

Τιμωρήθηκε ο Ριβάλντο με κόκκινη για τα μάτια του κόσμου. Θα δήτε πόσο θα τιμωρηθή τελικά. Πατάτες…

Και όλες αυτές οι κάρτες δόθηκαν φυσικά επειδή έχει πάρει πλέον και αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα. Και του δόθηκαν οι κάρτες απλώς για τα μάτια του κόσμου. Δηλαδή για να μη λένε οι κακοί ότι δεν τιμωρείται ο γαύρος. Για αυτό και τον τιμωρούν κατόπιν εορτής. Κατά τα άλλα όλοι οι αρμόδιοι είναι διατεθειμένοι να εξυγιάνουν το γελοίο αυτό ελληνικό πρωτάθλημα εντός της προσεχούς 50ετίας. Και τιμωρούν τον Μπούση της Καλαμαριάς που υποπτεύονται ότι έφτυσε τον Παπαδόπουλο του ΠΑΟ. Ενώ ο Παπαδόπουλος όπως φάνηκε του έριξε τραμπάκουλο και θα τιμωρηθεί δύο τρεις αγωνιστικές, ενώ ο Μπούση θα τιμωρηθή με τρία χρόνια καθώς και η Καλαμαριά στην οποία ανήκει ο παίκτης.

Καταλαβαίνετε δηλαδή πώς δουλεύουν οι εξουσίες των Αθηνών - Πειραιώς. Η δουλειά όλων τους είναι το θάψιμο των ομάδων της Β. Ελλάδος και η άνοδος των γειτονιών της Αθήνας. Κι όλοι οι βορειοελλαδίτες πολιτικοί και παράγοντες πώς αντιδρούν σε αυτά τα τέρατα και σημεία που συμβαίνουν; Φυσικά με το “Yes Sir!”. Αυτούς λοιπόν τρώτε στη μάπα και ψηφίζετε (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ). Ξυπνάτε κάποτε!
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ

19 Απρ 2007

Γλωσσομαθής και γλωσσοπλάστης


Πριν από ενάμιση μήνα μετακόμισα. Σε πολύ χλιδάτη πολυκατοικία. Ευμεγέθη. Γκριζόμαυρος γρανίτης και μπετόν απ' έξω, ψευδοροφές από ξύλο, κρυφοί φωτισμοί, ροζ μάρμαρο στους τοίχους και τεράστιες κωνικές και μακρόστενες ζαρντινιέρες με υγιέστατα φυτά εσωτερικού χώρου στην μεγέθους αεροδρομίου είσοδο.


Καμιά φορά τρακάρω τους νέους μου γείτονες στο ασανσέρ. Τσιντσιλά γούνα, κομοδινί λάχανο μαλλί, ταγιεράκι και άρωμα Πουαζόν οι άνω των –άντα κυρίες, μαύρο ή σκούρο μπλε κουστούμι με βυσσινί γραβάτα και καλογυαλισμένο σκαρπίνι οι άνω των –ήντα κύριοι. Το βλέμμα τους μου λέει όσα δε λέει το στόμα τους. Αισθάνομαι σα νεοσύλλεκτος και σαν άρτι στρατολογημένο μέλος μυστικιστικής οργάνωσης ταυτόχρονα. Πρώτα με βγάζουν μια ολόσωμη ακτινογραφία. Φέρτε σας παρακαλώ στο μυαλό σας τον ήχο που έκανε ο Ρόμποκοπ όταν σάρωνε τον αντίπαλο. Ξεκινάνε από το κεφάλι και, ζζζζζζζζζζτ, φτάνουν σε κλάσματα δευτερολέπτου στα παπούτσια. Κάποιοι με κοιτάνε έπειτα με ένα σαρδόνιο χαμόγελο λες και γνωρίζουν τα καψόνια που με περιμένουνε. Κάποιοι άλλοι ανοίγουν το στόμα τους κι εκεί που περιμένω να γαβγίσουν "πέσε και πάρε δέκα" μου πετάνε μια φαρμακερή πράσινη και παχύρρευστη "καλησπέρα". Άλλοι με ρωτάνε συνωμοτικά και αν είμαι η καινούρια. "Εμείς μένουμε στον τάδε όροφο" μου ψιθυρίζουν πριν το σκάσουν σαν κυνηγημένοι.


Κάποτε τη διασκεδάζω την κατάσταση και κάποτε αναπολώ την παλιά πολυκατοικία.


Αν οι τωρινοί μου γείτονες φαντάζουν ατραξιόν, οι προηγούμενοι έπαιρναν βραβείο. Πρώτη και καλύτερη η κυρία Πόπη, γνωστή και ως "ρομπότ", στο ισόγειο. Παραμόνευε πότε θα περάσω για να ξεπηδήσει μπροστά μου με το κρεατί της βαμβακερό νυχτικό και τη μάλλινη παντόφλα για να απλώσει το χέρι με τα κατακόκκινα νύχια και να μου ζητήσει πέντε ευρώ γιατί ξεβουλώσανε το βόθρο. Την απορία πώς βούλωνε κάθε τρεις μέρες ο βόθρος δε μου την έλυσε ποτέ. Όπως επίσης δε μου έλυσε ποτέ την απορία πώς και είχαμε ακόμα βόθρο ενώ όλοι μας πληρώναμε έξοδα αποχέτευσης στο λογαριασμό της ΕΥΑΘ.


Έπειτα η κυρία Ειρήνη στο δεύτερο. Πόντια εκ Ρωσίας. Οι δικοί της τη φώναζαν Ίσκα ή Ίξα. Ιδέα δεν έχω τι σημαίνει. Μου έφερνε χαμογελαστή πλατύφυλλο βασιλικό να φυτέψω στις γλάστρες μου κι όταν με συναντούσε στο κλιμακοστάσιο ούρλιαζε: "Τι κάνεις πουλλλάκι μου;" (το λάμδα πολύ παχύ, όσο πιο παχύ γίνεται). Μέρα παρά μέρα έφτιαχνε κουνουπίδι βραστό και το διαμέρισμά μου μετατρεπόταν σε θάλαμο αερίων. Those were the days...


Η δικηγορίνα στον πρώτο με τα τρία αγόρια (το μικρότερο εξ αυτών ο Παναγιώτης, ο φίλος της Νίνας από απέναντι, για όσους θυμούνται) περισσότερο σε μέγαιρα μου έκανε παρά σε μάνα. Τα μούτρα των παιδιών της ήταν πότε μπλε, πότε πράσινα και πότε κίτρινα, ανάλογα με το πόσος καιρός είχε περάσει από τα φονικά χαστούκια που τους είχε δώσει. Ακόμα κι ο άντρας της τη σκιαζότανε και όταν περπατούσε δίπλα της κρατούσε απόσταση ασφαλείας.


Το Μέγα Βραβείο όμως το παίρνει ασυζητητί ο Δημητράκης. Στο διπλανό διαμέρισμα. Φοιτητής. Με μαλλί χαίτη πίσω και πεταχτή φράντζα μπροστά. Το κούρεμα του σκαντζόχοιρου. Λιπόσαρκος, μετρίου αναστήματος και ευφυΐας. Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι αμφιταλαντεύτηκα πολύ για το αν θα δώσω το βραβείο στο Δημητράκη ή στον προηγούμενο νεαρό ένοικο του συγκεκριμένου διαμερίσματος. Δε θυμάμαι πώς τον έλεγαν, Χρήστο νομίζω, αλλά κάθε βράδυ διάβαζε τη Σύνοψη στη διαπασών. Μπορεί και να ήταν η Αγία Γραφή. Θα σας γελάσω. Μεταξύ των εδαφίων του θεόπνευστου τέλος πάντων βιβλίου έβγαζε κάτι απόκοσμους βρυχηθμούς που μου έδιναν την εντύπωση ότι αφιονίζονταν από τα όσα διάβαζε. Αυτό και μόνο αρκούσε για να του δώσει το βραβείο αν ο Δημητράκης δεν του το άρπαζε απ' τα χέρια την τελευταία στιγμή. Οσονούπω θα καταλάβετε.


Ο Δημητράκης, λοιπόν, είχε μια αδυναμία: Τις γυναίκες. Στην αρχή τις έφερνε μία μία μετά δύο δύο. Για λόγους οικονομίας χρόνου φαίνεται. Τους έπαιζε Άσιμο στην κιθάρα και μετά τους έβαζε Αλκίνοο Ιωαννίδη στο κασετόφωνο. Το οποίο παρεμπιπτόντως ήταν κολλημένο στη μεσοτοιχία και μας έπαιρνε τ' αφτιά. Χάρτινοι οι τοίχοι στην οικοδομή. Μετά άρχιζε το πανηγύρι. Το κρεσέντο των αναστεναγμών, των βογκητών, των αναφιλητών, των "Τι μου κάνεις;" και των πλατς πλατς από τα χαστουκάκια ξέρετε πού. Ντόλμπι σαράουντ ο ήχος. Κάθε βράδυ και άλλη γυναίκα οπότε κάθε βράδυ και διαφορετική η ηχητική πανδαισία.


Ένα βράδυ από εκείνα, καθόμουνα ωραία ωραία και έβλεπα Λοστ – Οι αγνοούμενοι στη ΝΕΤ. Κάποια στιγμή αναγκάστηκα να δυναμώσω την ένταση γιατί ο Δημητράκης είχε διαπληκτισμούς με την κατάκτηση εκείνης της βραδιάς. Δεν ήταν και περίεργο. Πρώτα κάνανε έναν καβγά τρικούβερτο και μετά το ρίχνανε στο άγριο σεξ για να τα ξαναβρούνε. Το αφτί μου πήρε αγγλικά. Ξένη η γκόμενα. Προφανώς είχαν σωθεί οι Ελληνίδες. Τα αίματα είχαν ανάψει για τα καλά γιατί μαζί με τις φωνές ακούγονταν και κάτι ντάπα ντούπα και κάτι ζγκρονγκ από έπιπλα που κλωτσούσανε και πράγματα που πετούσανε. Επίσης, το βιονικό αφτί μου (ίσως και λόγω της διαστροφής του επαγγέλματος) έπιασε ότι η τύπισσα μιλούσε μεν αγγλικά αλλά μια φορά της Οξφόρδης δεν ήταν. Η γυναίκα ωρυόταν. Όλο κάτι "ντους, ντους" φώναζε, δεν καταλάβαινα και πολλά. Από ένα σημείο και μετά, παράτησα το Λοστ και αφοσιώθηκα στην ακρόαση του μαλλιοτραβήγματος από δίπλα. Τι να σου κάνουν δέκα αγνοούμενοι σε ερημονήσι όταν έχεις μια τόσο ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων να διαδραματίζεται δίπλα σου; Ο καυγάς συνεχιζόταν αμείωτος. Για κάποιο λόγο που δεν είχα καταλάβει ακόμα, ο Δημητράκης ήταν εκτός εαυτού. Και τότε, κάποια ανώτερη δύναμη, καθάρισε τη μοιραία στιγμή τα παράσιτα από τον ήχο και ακούω την εξής φράση από το στόμα του γείτονα, την οποία μεταφέρω αυτούσια και επακριβώς: "Δε ντικ (παύση) ιζ δε μοστ κλίαν θινγκ ιν δε μπόντυ! Εντ γιού (παύση) τελ μι (παύση) γκο γουός;".


Προχτές μου τηλεφώνησε η πρώην σπιτονοικοκυρά μου, η οποία ετύγχανε και σπιτονοικοκυρά του Δημητράκη, για να μου πει ότι ήρθε το ρεύμα να πάω να το πληρώσω. Μεταξύ άλλων, μου είπε ότι ο γλωσσομαθής και γλωσσοπλάστης γείτονας έφυγε νύχτα, της άφησε αμανάτι τέσσερα νοίκια απλήρωτα και ότι όταν μπήκανε μέσα να καθαρίσουνε το διαμέρισμα βρήκαν "τα πατώματα καλυμμένα με σομιέδες" (!!!). Δεν έχω λόγια. Το χρυσό μετάλλιο της λεγεώνας της τιμής στο παιδί από δίπλα!

ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ, ΑΛΗΤΕΣ, ΠΟΥΛΙΑ

Ο Κοινοβουλευτικός απαντά σε όσους άφησαν κάποιο σχόλιο στο πρώτο κείμενό του που δημοσιεύσαμε...

ΕΠΕΙΔΗ ΒΑΡΥΕΜΑΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑΝ ΧΩΡΙΣΤΑ
ΓΡΑΦΤΕ ΜΟΥ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ, ΓΡΑΨΤΕ ΚΙ ΕΓΩ ΘΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ

Ξέρετε άλλωστε με ποιον έχετε να κάνετε. Και ξέρω ότι γουστάρετε να με διαβάζετε. Τώρα εάν θέλετε να ξεδώσετε κάπου, έννεκα των συστημάτων της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ ή της παντόφλας της γυναίκας σας, δεν φταίω εγώ. Φταίνε αυτοί που προανεφερα. Κυριοι νάστε. Θα ζήσωμεν;

Όχι φυσικά που με πειράζει που κάποιοι ξεδίνουν γράφοντας σε μένα, αλλωστε αυτό με τιμά ιδιαίτερα. Διότι εάν δεν γουστάρεις κάποιον δεν ασχολείσαι και μαζί του. Αρα για να ασχολήσαι τον γουστάρεις. Πώς τα γράφω έτσι ο... Μπιπ; Σαν μαθηματικός. Αν και στα μαθηματικά κάθε χρόνο έμενα αναξεταστέος. Φαίνεται ότι μπορώ και συνδύαζω τα μαθηματικά με τη φιλολογία. Φυσικά, για να τα νοιώθετε στο κατά βάθος αυτά που σας γράφω. Διότι δεν είμεθα τυχαίοι ή χετταίοι. Εξάλλου δεν στελνετε δωρεάν τα μηνύματά σας στο Ιντερνετ, αρα τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

Τώρα αν και δεν είμαι ορίτζιναλ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ όπως λέτε κάτι παίρνω κι εγώ από τα μηνύματά σας. Διότι τι μπορεί να περισσέψη από τους οριτζιναλ κοινοβουλευικούς ώστε να πάρωμεν κι εμείς; Καταλάβατε λοιπόν τη διαφορά; Ας είναι καλά ο ελληνικός λαός που μια ζωή πληρώνει και ψηφίζει τους ορίτζιναλ κοινοβουλευτικούς για να τους προσφέρουν αόρατα έργα στις πόλεις τους.
Και φυσικά να κονομάνε δις κάθε τετραετία (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ).

Για προχωρημένους
(ο νοών νοήτω)
Ο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ
Η διεύθυνσή μου στο ίντερνετ
5pano5kato.blogspot.com
χωρίς τα 5αρια φυσικά.

ΥΓ. Κύριε Σκορδοπούτσογλου, από ό,τι καταλαβαίνω είστε κολωνια με ονοματεπώνυμον.
Αντε γεια…

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, ΒΑΣΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, ΚΑΙ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ (6)

Πρώτο Σημείο: Με αγωνία διαβάζω τις εξελίξεις σχετικά με την αγιοποίηση του Ιωάννη Παύλου Β’ απ’ τον νέο πάπα, Βενέδικτο ΙΣΤ΄. Αυτή την στιγμή ο Ιωάννης βρίσκεται στο στάδιο της οσιοποίησης, μιας κι όσο ζούσε είχε προλάβει να κάνει μόνο ένα θαύμα, θεραπεύοντας μια μοναχή που έπασχε από Πάρκινσον (όχι δεν ήταν στημένο, όχι είναι τυχαίο που ήταν μοναχή, εσείς αμφιβάλλετε, όχι εγώ). Για ν’ ανακηρυχθεί άγιος ο άνθρωπος που αγιοποίησε 464 άτομα θα πρέπει να βρεθεί κι άλλο ένα θαύμα, άγνωστο μέχρι πρότινος, αλλά τόσο εκθαμβωτικό που στον ρωμαιοκαθολικό ουρανό θα φτερουγίσουν τα χίλια περιστέρια του ομώνυμου άσματος. Αυτό που με καθησυχάζει κάπως είναι ότι ο μεγαλόψυχος και ταπεινός Γερμανός ποντίφιξ παρέκαμψε την 5ετή (σαφώς επηρεασμένη απ’ τη φιλοσοφική τακτική του σπουδαίου Αλμπέρτο Μαλεζάνι) περίοδο αναμονής που απαιτείται για μιας πλήρης αγιοποίηση.

Δεύτερο Σημείο: Ανάμεσα στους άλλους που αγιοποιήθηκαν απ’ τον Ιωάννη ήταν κι ο ιερέας Πίο της Πιετρελτσίνα που είχε επανειλημμένως κατηγορηθεί για τις στενές του επαφές χριστιανικού τύπου με την μαφία, καθώς κι ο αρχηγός της φοβερής και τρομερής οργάνωσης Opus Dei, Χοσεμαρία Εσκριβά.
Άντε, άγιος κι ο Παπαδόπουλος, άγιος κι ο Μάλλιος!

Τρίτο Σημείο: Πάντως αν ψάχνουν απεγνωσμένα για κάποιο θαύμα και πληρώνουν καλά, μπορώ να τους διακομίσω πλαστές φωτογραφίες μου πριν 5 χρόνια που είχα πάει στην Ρώμη για ένα ποδοσφαιρικό αγώνα και με κυρίευσε στο ημίχρονο το δαιμονικό πνεύμα της μπάλας που έστειλε στο γάμα των διχτύων ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα. Ευτυχώς που είδα τον πάπα στο μπαλκόνι την επόμενη μέρα κι έτσι επικοινώνησα ξανά με το περιβάλλον, γιατί αλλιώς ούτε το άγιο φως δεν μ’ έσωζε στο στούντιο της Τατιάνας…

Τέταρτο Σημείο: Η Αγία Τριάδα: Βιομηχανία συγχωροχαρτιών, βιομηχανία αγίων, βιομηχανία ηλίθιων που δουλεύουν εθελοντικά για την εκκλησία. Κι αναπαράγουν τον εαυτό τους ανακυκλώνοντας μια βλακεία που ίσως είναι πια το μόνο κομμουνιστικό πράγμα που έχει απομείνει σ’ αυτόν τον έρημο κόσμο.

Πέμπτο Σημείο: Μια χαρά τα πάει η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό. Ένας νεκρός από δω, δύο από κει, υποψήφια θύματα – φοιτητές απ’ τον ποιητή Βύρωνα και τους Ασασίνους του, νεκροί ναυτεργάτες, αυτόχειρες συνταξιούχοι και πάει λέγοντας. Για φορέας άσκησης κρατικής τρομοκρατίας μια χαρά δουλεύει. Και σίγουρα πιο φαντασμαγορικά απ’ τα επαναστατικά, τρομοκρατικά γκρουπούσκουλα με τις πενιχρές στατιστικές.

Έκτο Σημείο: Έκανα γαργάρες με μπεταντίν, καθάρισα το στόμα μου και τώρα θέλω να μιλήσω: Πώς αισθάνεστε άραγε εσείς, Έλληνες μαλάκες φορολογούμενοι (εις την διπλούν μαλάκες, αν είστε αγνωστικιστές ή μουσουλμάνοι ή άθεοι) που ο Χριστόδουλος έκανε κρουαζιέρα κόστους 214.000 ευρώ που του δώρισε ο Ε.Ο.Τ για να συναντήσει αυτός, ο αρχι-σκοταδιστής κι ακροδεξιός πολιτικάντης, το ομοούσιο πνεύμα του Σαούλ;

‘Εβδομο Σημείο: Πληρώνουμε τους παπάδες, πληρώνουμε τους μικροαστούς, κακόβουλους δημοσίους υπαλλήλους, τους μουσουλινικούς δασκαλίσκους που έχουν ονειρώξεις με την υπουργό της ανίας και περιμένουν με ανυπομονησία να φτάσει το μεσημέρι για να την κάνουν σε κανένα καφενείο, νεοδημοκρατικούς τοπάρχες μ’ έμβλημα τον αετό του κορπορατισμού και το ρουσφέτι, πληρώνουμε ολυμπιακές κονόμες, συνέδρια για τον όγδοο δρόμο-ενώ περπατάς, περπατάς εις το δάσος όταν ο δρόμος έχει χαθεί, δρόμε, δρόμε, είσαι δω;-, χουντικές, παλαιολιθικές ενώσεις, φασιστικά περιοδικά απόστρατων σκατών που πολέμησαν τους εαμοβούλγαρους με ντουφέκια που τους δώσανε οι Γερμανοί και μου περνιούνται για ήρωες κι αξιώνουν να τιμάμε με στεφάνια δάφνης το μνημείο της μαλάκυνσης τους και τα γέρικα μα ακόμα ζόρικα αρχίδια τους, γιουροβιζιονάδες, νεόδμητα ιδιωτικά πανεπιστήμια, εφοπλιστές εκ Λονδίνου κι εγχώριους επιχειρηματίες, μαικήνες της παιδείας και της τσέπης, τριπλοθεσίτες δημοσιογράφους της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, πολιτικούς και μπάτσους, ρουφιάνους, χαφιέδες, ανίκανους και τρελούς.
Καμιά φορά νιώθω ότι πήραμε ταυτοχρόνως διαζύγιο από τρεις σταρ του κινηματόγραφου κι ακόμα πληρώνουμε τα σπασμένα…

Όγδοο Σημείο: Σκέφτονται λέει οι παροικούντες της τρομοκρατίας να θεσπίσουν ένα μέτρο που θα επιτρέπει σε μυστικούς μπάτσους να ταξιδεύουν ως κανονικοί επιβάτες κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής πτήσης. Δεν μας φτάνουν οι υψοφοβίες και τα κενά αέρος, τώρα θα κατουριόμαστε πάνω μας κι απ’ τις ανά μισάωρο ασκήσεις ετοιμότητας.

Ένατο Σημείο: Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί οι άρχοντες επιδιώκουν πάντοτε να εξαλείφουν τα σημεία αντί τα τέρατα. Το κακό ως φαινόμενο, αντί του κακού ως γενεσιουργό αίτιο. Ή μάλλον, κάνω ότι δεν καταλαβαίνω.

Δέκατο Σημείο: Δε δύναμαι να συμμετέχω στις κοκορομαχίες για το βιβλίο της ιστορίας. Για να είμαι πιο ειλικρινής, βαριέμαι σφόδρα. Και για να κοιμηθώ με ήσυχη συνείδηση το βράδυ, θεωρώ ότι επ’ ουδενί δεν αποτελεί το μείζον θέμα προβληματισμού σε σχέση με όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας. Άποψη μου, δικαίωμά μου. Αυτό που μ’ εκνευρίζει όμως και θεωρώ αισχρό είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) που καταδικάζουν το περιεχόμενο και τις ελλείψεις του βιβλίου, τόσα χρόνια σφύριζαν ανέμελα και υποβουλιμαίως παράβλεπαν τα ουσιαστικά προβλήματα (τόσο στον γνωστικό τομέα όσο και στο διαδραστικό) μιας εθνοψυχωτικής, ελληνοχριστιανικής και φασιστικής (με την έννοια του ολοκληρωτικού αποπροσανατολισμού) εκπαίδευσης.


Ενδέκατο Σημείο: Σ’ αυτόν τον Μπούσι πρέπει να κόψουμε την μπάλα και να τον απελάσουμε. Κι αν δεν πειθαρχήσει, να τον καρατομήσουμε και να τοποθετήσουμε το κεφάλι του κοινή θέα σε εραλδικό οικόσημο καφετερίας στην Καλαμαριά.

Δωδέκατο Σημείο: Καλή κι άγια η διαφήμιση για το νέο βιβλίο της γυναίκας του συγγραφέα-ψυχοθεραπευτή περί γυναικείου στήθους. Καλύτερη όμως και πιο εποικοδομητική η σινεφίλ πρόταση των καυτών DVD που μας προσφέρουν τζάμπα οι εφημερίδες.

Δέκατο Τρίτο Σημείο: Προς επίρρωση της αναλαμπής που έφαγα την Μ. Βδομάδα για τα άγια πάθη του κινήματος και τον εκφυλισμό της επαναστατικής διεργασίας, καταθέτω την πάντοτε επίκαιρη και ιστορική πλάνη του Ένγκελς όταν υποστήριζε ότι οι μπουρζουαζία δε φοβάται πλέον τις σφαίρες αλλά τις ψήφους. Ο Βίσμαρκ όμως είχε αντίθετη άποψη, διότι αυτό που τον ενδιέφερε πραγματικά ήταν να τελειώνει με τους καθολικούς. Και για να ξεμπερδέψει μαζί τους ήξερε ότι θα πρέπει να επεκτείνει το δικαίωμα ψήφου προς την τάξη των εργατών οι οποίοι σαφώς και θα ψήφιζαν τους σοσιαλδημοκράτες. Άγιες οι εκλογές, άγια και η ψήφος, ειδικά απ’ την στιγμή που εκλέγεις αυτόν που υποτίθεται ότι θέλεις, αλλά συγχρόνως δεν μπορείς να ελέγξεις τον τρόπο με τον οποίο θα κυβερνήσει. Ο Γιοχάνες Ανιόλι, μακαρίτης πανεπιστημιακός, οπαδός της ανθρώπινης χειραφέτησης κι αυτονομίας, τα έγραψε καλύτερα από έναν διάσελο…

Δέκατο Τέταρτο Σημείο: Αθωώθηκαν τελικά οι 49 κατηγορούμενοι της κρατικής τρομοκρατίας. Κάτι το οποίο ήταν απ’ την αρχή ηλίου φαεινότερο, ευτυχώς, επισφραγίσθηκε κι από μια δικαστική απόφαση. Αν μάλιστα η υπόθεση γυρίσει – όπως ακούγεται τουλάχιστον- μπούμερανγκ και διαπεράσει τις σχιζοειδείς, αυταρχικές ασπίδες των λεβεντών του Πολύδωρα, τότε θέλω πολύ να τον ακούσω, να δω τι θα ΄χει να λέει για να πείθει τους φανατικούς της – όπως και να ‘ χει- μετριοτάτης (κακο)ποίησής του.

Δέκατο Πέμπτο Σημείο: Η υπουργός της παιδείας που δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι είναι επαναστάτρια. Μάλιστα. Ή είναι τελείως αγράμματη, ή μας κοροϊδεύει. Διότι στο λεξιλόγιό μας υπάρχει και η λέξη αντεπανάσταση. Για κάθε χρήση και συμμόρφωση.

Δέκατο Έκτο Σημείο: Πολλά κέφια έχει τον τελευταίο καιρό ο Πρετεντέρης. Από μια άποψη, καλά κάνει ο άνθρωπος. Τη δουλειά του την έφερε εις πέρας μια χαρά, οι καταλήψεις σταμάτησαν, κι αυτός για άλλη μια φορά δικαιώθηκε. Φαντάζεστε να τον έπνιγε πάλι το άδικο και να εκτόξευε καμιά μπουκάλα; Φυλακή θα το έχωναν το παλικάρι και θα τον κατηγορούσαν ότι είναι μέλος του συνδέσμου-γιάφκα των Άνω Κουκουβάουνων.

Δέκατο Έβδομο Σημείο: Όσον αφορά τα μεταγραφικά των ομάδων, πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό ότι η διοίκηση της Καθημερινής έσπασε το συμβόλαιό της με τον «ακραίο» χαφ Γιώργο Δελαστίκ. Έγκυρες πηγές απ’ την διοίκηση της ομάδας τονίζουν ότι άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος του παίχτη διαμαρτύρονταν για τις στενές διασυνδέσεις Αμερικάνων διαιτητών με τους προέδρους των επαγγελματικών σωματείων.

Δέκατο Όγδοο Σημείο: Οι φτωχούληδες του Θεού και τα λιοντάρια: Υπολογίζεται ότι περίπου 3.000 εργάτες απασχολούνται σήμερα με το καθεστώς της «ενοικίασης» από εργολάβους που αναλαμβάνουν έργα της ΔΕΗ στην Μακεδονία. 1.000 μάλιστα απ’ αυτούς δουλεύουν με μηνιαίο μισθό 400 ευρώ, χωρίς να τους έχουν καταβληθεί ακόμη δώρα κι επιδόματα. Αν νοικιάσουμε μόνο Βούλγαρους, λέτε να τα καταφέρουμε με 250;

Δέκατο Ένατο Σημείο: Βοσκοτόπια στην Αιτωλοακαρνανία, γρασίδια στην Βιρτζίνια. Το ίδιο κάνει. Μας βόσκουν, μας τρελαίνουν, μπουχτίζουμε απ’ το κουτόχορτο και μπαμ! Νέοι και γέροι θύματα, αγγελούδια κι άγγελοι στα πόδια ενός Θεού που κάνει ότι δεν β
λέπει.
Εικοστό Σημείο (και τελευταίο): Ο διπλανός πίνακας αποτελεί την μεσαία όψη του αριστουργηματικού τρίπτυχου "Ο Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου" που ζωγράφισε ο Ιερώνυμος Μπος. Μελετήστε τον προσεκτικά και δείτε ποιους πειρασμούς και ποιες αμαρτίες πρέπει να αποφύγετε στη ζωή σας για να γίνετε κι εσείς, κάποια στιγμή, άγιοι με τα ούλα σας.

18 Απρ 2007

Κούκου τζα, να ένας νομάρχης!


Καιρό είχε να ασχοληθεί με την αφεντιά μου αυτός ο στρινγκοφόρος λιβελογράφος ΠάνωςΚ...
Επικόλληση ενός κείμένου που βρήκα στο athens.indymedia, ΕΔΩ
Επίσης, ρίχτε και μια ματιά στο "περίπου" νέο indy.gr, ΕΔΩ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ

Θέμα συνοπτικά:
Την Πέμπτη 28/3/2007 το βράδυ πήραν από τη Χίο 41 Ιρακινούς πρόσφυγες για μεταγωγή προκειμένου να τους απελάσουν. Τους μετέφεραν στο τμήμα μεταγωγών της Θεσσαλονίκης.
Έπειτα από πιέσεις που ασκήθηκαν με κινήσεις αλληλεγγύης, οι μετανάστες δεν απελάθηκαν την επόμενη μέρα όπως είχε προγραμματιστεί και παρέμειναν στο τμήμα μεταγωγών.
Κατατέθηκαν αιτήσεις πολιτικού ασύλου. (Αυτές μπορούν να εξεταστούν με δυο τρόπους: συνοπτικά ή με την “κανονική” διαδικασία η οποία παίρνει κάπου ενάμισι χρόνο.) Έγιναν κινήσεις με στόχο να εξεταστούν τα αιτήματα με την “κανονική” διαδικασία ώστε οι πρόσφυγες τουλάχιστο να μην απελαθούν άμεσα. Τελικά αυτό δεν έγινε. Τα αιτήματα ασύλου εξετάστηκαν με μια διαδικασία “εξπρές” και τα περισσότερα απορρίφθηκαν.
Στη συνέχεια οι πρόσφυγες υπέβαλλαν αιτήσεις αποφυλάκισης. Οι πέντε πρώτες εκδικάστηκαν την Τρίτη 18/4/2007. Δύο μόνο απo αυτές κρίθηκαν θετικά, ενώ οι άλλες τρεις απορρίφθηκαν.

Αναλυτικά:
1/4/2007
(Πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=685612)

Την Πέμπτη 28/3/2007 το βράδυ πήραν από τη Χίο 41 ΙΡΑΚΙΝΟΥΣ πρόσφυγες για μεταγωγή προκειμένου να τους απελάσουν εφαρμόζοντας για πρώτη φορά μαζικά το Πρωτόκολλο επανεισδοχής που υπέγραψε η Ελλάδα με την Τουρκία το 2001 παρά την γενική κατακραυγή από τις οργανώσεις υπεράσπισης δικαιωμάτων και υποστήριξης.
Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτού του Πρωτοκόλλου, που εφαρμόζει τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας “για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος και της λαθρομετανάστευσης” , η κάθε χώρα μπορεί να επαναπροωθεί στην άλλη άτομα που προέρχονται από αυτήν με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς να έχουν δικαίωμα αντιρρήσεων, προσφυγής ή αμφισβήτησης.
Από το μεσημέρι Παρασκευής (29-3-2007) οι 41 πρόσφυγες κρατούνται στη Θεσσαλονίκη στο Τμήμα μεταγωγών από όπου είχε προγραμματιστεί να φύγουν το πρωί Σαββάτου στις 8:00 πμ.
Τι ενέργειες έχουν γίνει : Οι δικηγόροι της Ομάδας Νομικής Βοήθειας Θεσσαλονίκης κατάφεραν να δουν τρεις από τους πρόσφυγες οι οποίοι αιτήθηκαν αίτημα ασύλου και ενημέρωσαν ότι όλοι θέλουν να υποβάλουν αιτήματα ασύλου διότι έχουν διαφύγει από τη χώρα τους εκ φόβου δίωξης λόγω θρησκευτικών, εθνικών και πολιτικών πεποιθήσεων.
Επίσης, οι δικηγόροι αργά το βράδυ παρέδωσαν επιστολή γνωστοποίησης των αιτημάτων ασύλου των προσφύγων. Παράλληλα υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση ώστε να υπάρξει πίεση από φορείς, οργανώσεις και δικηγόρους για να σταματήσει η μεταγωγή και να παραληφθούν τα αιτήματα ασύλου. Πήραν την προφορική διαβεβαίωση ότι θα διακόψουν την απέλαση και θα παραλάβουν τα αιτήματα ασύλου. Το πρωί του Σαββάτου όμως, άντʼ αυτού οι φρουροί του τμήματος μεταγωγών είπαν στους πρόσφυγες να πάρουν τα πράγματα τους και τους οδήγησαν στο λεωφορείο.
Όσοι αρνήθηκαν να μπουν στο λεωφορείο ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τους αστυνομικούς. Εν τω μεταξύ γίνονταν τηλέφωνα από τις 7:30 π.μ. προς τις Υπηρεσίες Γεν. Αστυνομικής Θεσ/κης, Δ/νσης Αλλοδαπών Θεσ/κης και Τμήμα Μεταγωγών Θεσ/κης από όλους μας για να ασκηθεί πίεση. Τελικά είχαμε αποτέλεσμα και τους κατέβασαν από το λεωφορείο ένα τέταρτο αργότερα και τους οδήγησαν πάλι στα κελιά του τμήματος μεταγωγών.
Επί τόπου στο Τμήμα μεταγωγών είναι πλέον από χθες Σάββατο και δικηγόροι της Ομάδας Νομικής Βοήθειας Θεσ/κης για να παρακολουθήσουν εάν και πότε θα παραληφθούν τα αιτήματα ασύλου.

3/4/2007
(Πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=686467)
[…] Στο Μεταγωγών τέλος, στήθηκε η συγκέντρωση ξανά, ενώ τρεις νομικοί της Ομάδας Νομικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και εκπρόσωπος της Αντιρατσιστικής μπήκαν στα κρατητήρια και είδαν τρεις από τους πρόσφυγες. Τους μετέφεραν την αλληλεγγύη όλων μας, τους ενημέρωσαν για τις εξελίξεις και τις προσπάθειές μας, τους έδωσαν και τηλεκάρτες που τους είχανε ζητήσει από την πρωινή μας συνάντηση.
Οι πρόσφυγες ευχαρίστησαν όλο τον κόσμο για τη στήριξη και δήλωσαν φυσικά ότι το μόνο που θέλουν είναι να μην τους γυρίσουν πίσω. Επίσης, επιβεβαίωσαν τις καταγγελίες για ξυλοδαρμό τους το Σάββατο το πρωί, όταν αντιστάθηκαν στην παράνομη και βίαιη συνέχιση της διαδικασίας άμεσης απέλασης. Το θέμα κάλυψαν - παραδόξως - πολλά μμε, ενώ η κινητοποίηση της αστυνομίας, με δεκάδες κυριολεκτικά κλούβες και διμοιρίες, μοτοσικλέτες ζητάδων, ασφαλίτικα κοκ, ξεπερνούσε πολλαπλάσιες φορές το μέγεθος της κινητοποίησής μας, αγγίζοντας τα όρια της γελοιότητας. […]

15/4/2007
(πηγή: http://socialcenter.gr/?q=el/node/80)
ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΑΝ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΙΡΑΚΙΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Με μια διαδικασία “εξπρές” απορρίφθηκαν τα αιτήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των 47 προσφύγων που βρίσκονται φυλακισμένοι στο Μεταγωγών έχοντας, σύμφωνα με το ελληνικό κράτος, διαπράξει το έγκλημα ακριβώς να είναι πρόσφυγες. […]
Μέσα σε δύο μέρες πάρθηκαν συνεντεύξεις από ανθρώπους φυλακισμένους, ψυχολογικά καταρρέοντες και, όπως καταγγέλθηκε, ξυλοκοπημένους, χωρίς την παρουσία δικηγόρων με την επίσημη δικαιολογία ότι (και οι 47!) παραιτήθηκαν οικειοθελώς από το δικαίωμα της νομικής υποστήριξης. […]

17/4/2007
(πηγή: http://socialcenter.gr/?q=el/node/82)
[…] Η κατάσταση για τους κατατρεγμένους πρόσφυγες εξελίσσεται σε προσωπική τραγωδία. Έχοντας υποστεί (μετά από τις κακουχίες του ταξιδιού της προσφυγιάς) τον εγκλεισμό τους σε φυλακές, τον εξευτελισμό και την ταπείνωση, τον, κατά τις μαρτυρίες τους, ξυλοδαρμό τους οι πρόσφυγες που βρέθηκαν στην πόλη μας, αντιμετωπίζουν τώρα και τις ακατανόητες δικαστικές αποφάσεις, τον παραλογισμό του δικαστικού συστήματος.
Συγκεκριμένα μετά την απόρριψη με συνοπτικές διαδικασίες του αιτήματος ασύλου που υπέβαλαν, προχώρησαν στην αίτηση αποφυλάκισής τους στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Στις πέντε πρώτες που εκδικάστηκαν σήμερα (17-4-07) οι δύο κρίθηκαν θετικά (και οι 2 πρόσφυγες αφέθηκαν ελεύθεροι), ενώ οι άλλες τρεις απορρίφθηκαν (και παραμένουν φυλακισμένοι). […]

17/4/2007
(πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=691083)
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΜΑΔΑΣ ΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Έκκληση στη λογική των σκεπτόμενων ανθρώπων

Σήμερα, 17-4-2007, εκδικάστηκαν οι αντιρρήσεις εναντίον της κράτησης των πέντε πρώτων ιρακινών προσφύγων ενώπιον δύο Προέδρων του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα εξετάσθηκαν οι αντιρρήσεις εναντίον της κράτησης των τριών αδελφών Μ., Ν, και Α. J., εκ των οποίων δύο είναι κορίτσια 21 και 26 ετών και ένα αγόρι 25 ετών αντίστοιχα,. χριστιανών το θρήσκευμα, και των Η.Ο, και Α.L.σουνιτών μουσουλμάνων. Στη διαδικασία των αντιρρήσεων προσήλθαν και κατέθεσαν σαν μάρτυρες μέλος της νομικής υπηρεσίας του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες που εξέθεσε τη κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή στο Ιράκ, και εκπρόσωποι της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Στέκι Μεταναστών) που αναλάμβανε τη φιλοξενία των ιρακινών προσφύγων για όσο χρονικό διάστημα θα ήταν απαραίτητο. Παρόλο που τονίστηκε στη διαδικασία των αντιρρήσεων ότι οι ιρακινοί υπήκοοι είναι αφενός όλοι αιτούντες ασύλου και πρόσφυγες και ως εκ τούτου πρέπει να τύχουν της διεθνούς προστασίας που προβλέπεται από τη Συνθήκη της Γενεύης, και αφετέρου μη απελάσιμοι λόγω της εμπολέμου κατάστασης στο Ιράκ -γεγονός που βεβαίωσε και με έγγραφό της η Αστυνομική Διεύθυνση Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης, παρόλο που υπήρξαν συγκεκριμένες εμμάρτυρες καταθέσεις για την φιλοξενία όλων των ιρακινών προσφύγων για όσο χρονικό διάστημα χρειασθεί μέχρι να βρεθεί ένα πιο μόνιμο κατάλυμα για αυτούς, παρόλο που τονίστηκε ότι η συνέχιση της κράτησης των ιρακινών προσφύγων μπορεί να προκαλέσει, με βάση και τη πιο πρόσφατη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καταδίκη της Ελλάδος για παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (βασανιστήρια και εξευτελιστική μεταχείριση), η μία εκ των δύο Προέδρων απέρριψε τις αντιρρήσεις των δύο αδελφών N. και A.J., καθώς και του Η.Ο., ενώ οι υπόλοιπες δύο “αντιρρήσεις” έγιναν δεκτές. Έτσι τρεις στους πέντε κυνηγημένοι ιρακινοί πρόσφυγες εξακολουθούν να κρατούνται στα υπερπλήρη λόγω κορεσμού κρατητήρια της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης, για να συνεχίζουν να “τιμωρούνται” για τις άθλιες συνθήκες ζωής (διώξεις, απειλές, δολοφονίες μελών της οικογένειάς τους για εθνοτικούς και θρησκευτικούς λόγους) που τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν την ιστορική, μα πλέον κατεστραμμένη χώρα τους. Το αντιφατικό των αποφάσεων καθίσταται πασίδηλο καθότι στα τρία αδέλφια με το εντελώς όμοιο τραγικό ιστορικό (δολοφονημένος πατέρας και θείος από μέλη ισλαμικών παραστρατιωτικών οργανώσεων, πυρπολημένη κατοικία και απειλές κατά της ζωής των υπολοίπων μελών της οικογένειάς τους) αφέθηκε ελεύθερη μόνο η μία μικρότερη αδελφή, ενώ τα υπόλοιπα δύο αδέλφια συνεχίζουν να κρατούνται.
Η Ομάδα Νομικών για τα Δικαιώματα των Μεταναστών και των Προσφύγων διαμαρτύρεται έντονα για τις αποφάσεις αυτές που παραβιάζουν με τον πιο έντονο τρόπο όχι μόνο το γράμμα του νόμου (νομικό πεδίο προστασίας των προσφύγων), ούτε μόνο το λεγόμενο “κοινό περί δικαίου αίσθημα”, αλλά και την κοινή λογική των σκεπτόμενων ανθρώπων. Νέες αντιρρήσεις κατά τη συνεχιζόμενη κράτηση θα υποβληθούν μόλις ανακοινωθεί το σκεπτικό των απορριπτικών αποφάσεων, ενώ η διαδικασία των αντιρρήσεων εναντίον της κράτησης των υπόλοιπων ιρακινών και ιρανών προσφύγων θα συνεχισθεί αύριο με την εξέταση των αντιρρήσεων άλλων πέντε ιρακινών προσφύγων.

13 Απρ 2007

Μπουκαδόρος άνευ προϋπηρεσίας

Εστω ότι είσαι σαραντάρης, κάτοικος της Δυτ. Μακεδονίας, ένας από τους χιλιάδες ανέργους της περιοχής. Δικαιώς ή αδίκως, μπουκάρεις νύχτα σε δύο εκκλησίες. Καθότι δεν έχεις ιδιαίτερη πείρα ή προϋπηρεσία στις διαρρήξεις, δεν καταφέρνεις να ανοίξεις τα παγκάρια για να πάρεις χρήματα. Μοναδικά σου λάφυρα, κάτι ιερά σκεύη, από αυτά που χρησιμοποιούν οι ιερείς στη θεία λειτουργία. Μέχρι να ξημερώσει, το έχεις μετανιώσει. Επιστρέφεις στις εκκλησίες τα ιερά σκεύη. Όμως η αστυνομία έχει ήδη ειδοποιηθεί και σε συλλαμβάνει. Στην περίπτωσή σου ο εισαγγελέας θα σου απαγγείλει κατηγορίες όχι σε βαθμό πλημμελήματος, όπως συνήθως συμβαίνει με τις κοινές διαρρήξεις, αλλά σε βαθμό κακουργήματος, γιατί οι κωλολαβίδες που πρώτα έκλεψες και κατόπιν επέστρεψες είναι ιερά αντικείμενα θρησκευτικής λατρείας, τα οποία φυσικά είναι σημαντικότερα από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, ακόμη και από τα απολύτως απαραίτητα προς το ζην.
(τα παραπάνω βασίζονται σε πραγματικό γεγονός)

Ενώ ο Θεός έκαψε τα Σόδομα και Γόμορρα με αρέσει που στηρίζει κόμματα κι αποκόμματα


Ο Κοινοβουλευτικός ζει και αναπνέει στο παρασκήνιο. Ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να ισχυριστούν ότι τον έχουν δει από κοντά. Είναι ένας Φαντομάς του δημόσιου βίου της Θεσσαλονίκης. Ολημερίς περιφέρεται σε δρόμους, γραφεία, καφενεία, ραδιοφωνικούς σταθμούς και δημοσιογραφικά στέκια, και μοιράζει χέρι με χέρι τα κείμενά του, γραμμένα πάντα με το χέρι -ποτέ φωτοτυπημένα... Θα μπορούσε να είναι ένας πετυχημένος μπλόγκερ εάν γνωριζε να χρησιμοποιεί τις τελευταίες τεχνολογίες. Ωστόσο είναι η μοναδική περίπτωση street blogger που γνωρίζω.

Ο συμπλογκερίτης IoannisSkordopoutsoglou κατάφερε και απέκτησε επαφή με τον θρυλικό Κοινοβουλευτικό. Ετσι, από σήμερα, ξεκινάμε τη συνεργασία μας με την αναδημοσίευση ενός κειμένου ιστορικοπολιτικού (προσπάθησα να διατηρήσω όπου ήταν δυνατόν την ορθογραφία του αυθεντικού κειμένου, αλλά δυστυχώς για το πολυτονικό δεν μπόρεσα να κάνω τίποτε).

ΕΝΩ Ο ΘΕΟΣ ΕΚΑΨΕ ΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ
ΜΕ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΙ ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ

Τελικά δεν κατάλαβα γιατί ο Θεός έκαψε τα Σόδομα και Γόμορρα. Επειδή δηλαδή κάνανε έρωτα σε όλα τα μεγέθη και νούμερα; Η αγία Γραφή τι λέει; Αυξανεσθαι και πληθύνεσθαι και κατακυριεύσατε την γη. Πώς λοιπόν θα αυξηθούμε; Με τον κρίνο που μύρισε η Παναγία ή με της γαρδένιας τον ανθό; Αλλωστε γνωστό σε όλους το ρητό κάντε έρωτα κι όχι πόλεμο. Γιατί λοιπόν έκαψε ο Θεός τα Σόδομα; Κι εκεί που αναρωτιέσαι σου πετάει κι ένα “αγνωσται αι βουλαί του Θεού” και κάντηνα τουμπεκί την υπόθα. Από τη μια δηλαδή αυξάνεσθαι κι από την άλλη κάντε έρωτα με τηλεπάθεια. Μην τρελλαθούμε κιόλας.

Εγώ πάντως πιστεύω πως αυτά που σου πετάει, όταν αναρωτιέσαι, "όπως το πίστευε και μη ερεύνα", όλα αυτά γράφτηκαν από γραμματέα των φαραω για να κοιμούνται όρθιοι οι λαοί τους, να μην ξεσηκώνονται, να μην απαιτούν και να λένε “το ψωμί να βγαίνει” και περιορίζονται σε αυτό και μόνο. Οι δε φαραώ να τρώνε και να πίνουν, να κλέβουν σύμφωνα με τους νόμους τους και να πηδάνε ό,τι καλύτερο υπάρχει και να λένε εις υγείαν των κορόιδων...

Κι ερχόμαστε στο Θεό. Αφου ρε χριστιανέ, βλέπεις πως υποφέρει ο λαός σου (ισραηλίτες) κι όχι μόνο υποφέρει, αλλά λιώνει και βασανίζεται. Δεν έχει που δεν έχει μαντήλι να κλάψη κι εσύ του ρίχνεις μάννα για να φάη; Τι σόι θεός είσαι; Και μάλιστα λες και του Μωυσή να μην τους επιτρέψη να φάνε πολύ μάννα γιατί θα θυμώσει ο Πατέρας. Θα ζήσωμεν; Στείλε καμμιά 100 κατσικάκια να λαδώση τ' άντερό τους. Φαίνεται, επειδή τους αγαπούσες πολύ, τους παίδευες. Έτσι εξηγείται λοιπόν. Πού να μην τους αγαπούσες κιόλας. Πάντως ήτανε όντως αχάριστοι οι Ισραηλίτες. Στο σύντομο αυτό διάστημα που ήρθε ο Μωυσης να του δώσης τις 10 εντολές, αυτοί σκάβοντας βρήκανε ένα χρυσό κατσίκι και το κάνανε θεό. Το γιατί δεν το γνωρίζω. Ίσως από την πείνα που είχανε το ονειρεύονταν σουβλιστό.

Χώρια με την πλάκα, φιλαράκια, εγώ πιστεύω πως εδώ είναι και κόλαση και παράδεισός. Δεν έχεις λεφτά; Ζεις στην κόλαση. Εχεις λεφτά; Ζεις στον παράδεισο. Τώρα στον άλλο κόσμο και παραμύθια τούμπανα δεν μου λέει και τίποτα. Εδώ μπορείς να απολαύσεις και σωματικά και ψυχικά. Στον άλλο κόσμο ψυχικά λίγο χλωμό το βλέπω. Δηλαδη να θες και να μην μπορείς. Εξαλλου από ό,τι βλέπω και ο θεός, εάν υπάρχη, θα πρέπη να είναι κεφαλαιοκράτης. Σε όλη τη γη τα λεφτά στα λεφτά πάνε. Βουλευτάδες, υπουργοί, εφοπολιστάδες κλπ. κονομάνε. Ποιος θα κονόμηση; Κάνας οικοδόμος ή κάνας ιδιωτικός υπάλληλος; Και τι κάνει ο θεός να γελάση κι ο φτωχός; Του ρίχνει μάννα, για να ζήση στην έρημο. Μας υποχρέωσες, μα δεν μας είπες τελικά πόσο μας χρέωσες.

Υπάρχουν πάνω από 2.000 θρησκείες. Αυτές τις δημιουργούν οι διάφορες εξουσίες ανά τη γη για να εκμεταλλεύονται τους απανταχού λαούς. Μη μασάτε. Μούσια των εξουσιών. Δεν υπάρχει τίποτα.

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ.

11 Απρ 2007

Σωφρονιστικά(;) ιδρύματα


Παρακαλώ, ρίξτε μια ματιά στα κάτωθι αποσπάσματα. Αν επιθυμείτε περισσότερες πληροφορίες επί του θέματος επισκεφτείτε: http://www.keli.gr


  • Φυλακές: σε λιγότερο από μια βδομάδα τρεις θάνατοι. Την περασμένη βδομάδα ήταν η αυτοκτονία - απαγχονισμός ενός 15χρονου προφυλακισμένου για λίγα γραμμάρια χασίς. Προχθές διαβάσαμε για τον αδιευκρίνιστο θάνατο ενός ακόμη 30χρονου κρατούμενου στο ψυχιατρείο των φυλακών. Και χθες για έναν 26χρονο που βρέθηκε νεκρός στο κελί της Αγροτικής Φυλακής Αγιάς στα Χανιά. Στις 27/2 ήταν ο θάνατος κρατούμενου στις φυλακές Ναυπλίου.

  • Μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, στα τέλη του Μάρτη, τα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, με σκοπό να παραδώσουν είδη καθαριότητας και ρουχισμό στους ανήλικους κρατούμενους. Η επίσκεψη, κράτησε πάνω από δύο ώρες, όπου διαπιστώθηκαν οι πολύ σοβαρές ελλείψεις, αλλά και η ακαταλληλότητα του κτιρίου να στεγάσει κρατούμενους. Οι κρατούμενοι δεν προαυλίζονται ποτέ. Ο μοναδικός χώρος κίνησης είναι ένας στενός διάδρομος, που ουσιαστικά χρησιμεύει ως πρόσβαση στις λιγοστές τουαλέτες. Οι κρατούμενοι δεν τρώνε ποτέ σε τραπεζαρία για τον απλούστατο λόγο ότι τραπεζαρία δεν υπάρχει. Τρώνε στο δάπεδο, καθώς το κελί δεν διαθέτει ούτε τραπέζι, ούτε καρέκλα. Τα κελιά, ιδιαίτερα μικρού μεγέθους, έχουν μόνο δύο στρώματα. Ούτε κουβέντα να γίνεται για σεντόνια και μαξιλάρια. Τα χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι υπάρχουν τρομερές ελλείψεις σε είδη καθαριότητας. Το χαρτί υγείας, είναι προφανώς είδος… πολυτελείας, ενώ οι 80 περίπου γυναίκες πέρα όλων των άλλων δεν έχουν σερβιέτες. Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, έχει εδώ και καιρό “υιοθετήσει” τους ανήλικους της Πέτρου Ράλλη, αλλά πιστεύει, επίσης, ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να μπει ένα τέλος στην απάνθρωπη αλλά και παράνομη κράτηση ανηλίκων, οι οποίοι σημειωτέον, κρατούνται μόνο και μόνο γιατί δεν διαθέτουν νομιμοποιητικά χαρτιά.

  • Κρατούμενοι από το νοσοκομείο του Κορυδαλλού μας κατήγγειλαν ότι μόλις το τελευταίο εξάμηνο έχουν πεθάνει αβοήθητοι δεκάδες άνθρωποι. Κανείς δεν τους αναζήτησε. Κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί και πώς. Δεν δημιουργήθηκε θέμα. Δεν έγιναν τηλεοπτικές εκπομπές. Οι εφημερίδες, κάποιες και αυτές, αφιέρωσαν λίγες μόνο αράδες. Οι άλλες σιώπησαν. Η τηλεόραση για άλλα τυρβάζει, σιωπή…Κάπως έτσι αρχίζουν να βγαίνουν στο φως οι καταγγελίες των κρατουμένων για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στο κατ΄ ευφημισμό νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Για τα βασανιστήρια, την απομόνωση, τις “σουίτες” για όσους από τους κρατούμενους είναι “καλά παιδιά”, για τα κάτεργα για όσους είναι τα “κακά παιδιά”, για τους καρκινοπαθείς που στερούνται στοιχειώδη ιατρική φροντίδα, για τους τοξικομανείς που χάνονται στο λαβύρινθο της αδιαφορίας, για τον Παναγιώτη Γεωργιάδη που συνεχίζει τον αγώνα του, αυτή τη φορά μέσα στην αποθήκη – νοσοκομείο, για τους κρατούμενους που παίζουν το ρόλο των νοσηλευτών, για την στρατικοποίηση της υγείας, (το νοσοκομείο υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης και πολλοί από τους γιατρούς είναι στρατιωτικοί), για τα ψυχοφάρμακα που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε “κομοδίνα”, την ίδια ώρα που αναζητείται ασπιρίνη και τόσα άλλα.

  • Το τελευταίο διάστημα έχουν πεθάνει δεκάδες κρατούμενοι. Καρκινοπαθείς πεθαίνουν αβοήθητοι, ενώ έχουμε πολλά καρδιακά χωρίς να καμία πρώτη βοήθεια. Μόνο ένας κρατούμενος, από τους τρεις που έχουν αναλάβει το “βαρύ” έργο έχει μεταφέρει το τελευταίο εξάμηνο 45 νεκρούς. Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ασθενών (Ασθενείς με ηπατίτιδα, καρκινοπαθείς και τοξικομανείς είναι όλοι μαζί). Ελάχιστα κρεβάτια διαθέτουν σεντόνια ή μαξιλάρια, ενώ τους ανήμπορους ασθενείς τους καθαρίζουν συγκρατούμενοί τους. Δεν υπάρχουν απορρυπαντικά και χαρτιά τουαλέτας, ή κατάσταση, όπως οι ίδιοι οι κρατούμενοι περιγράφουν είναι φρικτή. Υπάρχουν έως και ανάπηροι γέροντες. Τα στρώματα είναι βρομερά, όπως και οι κουβέρτες. Οι θάλαμοι – κελιά δεν διαθέτουν κάθισμα, ενώ τα ψυχοφάρμακα τα δίνουν με τις χούφτες.