18 Ιαν 2008

«Κι αυτό είναι δέσμευση»

O φούρναρης και η φουρνάρισσα είχαν το ασυνήθιστο συνήθειο να αγοράζουν πρόσφορο για την εκκλησία από το supermarket. Εκείνη την ημέρα, που τους πέτυχα στην ουρά για το ταμείο, πέρα από τη λειτουργιά, κρατούσαν και μια Μπάρμπι στα χέρια, από αυτές τις kinky, ντυμένη με εσώρουχα σε στιλ στολής μπάτσου. Εγώ έκανα πως δεν είδα τον αρρωστημένο συνδυασμό του πρόσφορου και της πρόστυχης Μπάρμπι, αυτοί έκαναν πως δεν είδαν ότι για πολλοστή φορά είχα προτιμήσει να προμηθευτώ το αγαπημένο μου γεμιστό ψωμί με μπρόκολο από το supermarket και όχι από το φούρνο τους. Σε μια κρίση καταναλωτικής μανίας μάλιστα είχα αγοράσει άλλα δύο ψωμιά, ένα γεμιστό με λάχανο, κι ένα με παντζάρι.
- Καλημέρα, πώς είσθε; Τα παιδιά; τους χαιρέτησα.
- Καλά, ευχαριστούμε. Κι εσείς; Οι πωλήσεις ναρκωτικών; Πώς πάνε;
- Δύσκολα τα βγάζω πέρα, τους είπα. Η ζωή είναι δύσκολη.
- Αχ αγόρι μου. Οι κυβερνώντες φταίνε για όλα. Δεν βλέπεις τι γίνεται με το dvd;
- Αχ αφήστε, αφήστε. Αμ τ’ άλλο που το πάτε; Ακούσατε για τους Παπαδόπουλους, τους εμπόρους λευκής σαρκός, που χωρίζουνε, λέει, γιατί ο ένας είναι μακικός κι η άλλη θεμικιά;
- Αχ θα μας τα κλείσουνε τα σπίτια, θα μας τα κλείσουνε… Ζούγκλα καταντήσαμε.

Είπαν ζούγκλα και θυμήθηκα το ζωολογικό κήπο. Με την ψυχή -και την ψίχα από τα γεμιστά με μπρόκολο, λάχανο και παντζάρι ψωμιά- στο στόμα, κατευθύνθηκα προς τα εκεί. Κόσμος μαζεμένος. Ενας πίθηκος, λέει, το είχε κάνει με μιαν ιπποποταμίνα. Ο πίθηκος, παρότι αρσενικός, είχε φέρει στον κόσμο ένα πιθηποταμάκι. Αμέσως το πρόωρα ανεπτυγμένο πιθηποταμάκι είχε δεχτεί προσκλήσεις για να εμφανιστεί ζωντανά στην εκπομπή της Δρουζα, της Στεφανίδου, του Χαρταβέλλα, της Βίκυς Φλέσσα, στο τηλεπαιχνίδι "Είσαι πιο έξυπνος από ένα πιθηποταμάκι;", ακόμη και για να συμμετάσχει στο νέο τηλεοπτικό σόου Baby Dance. Τις είχε απορρίψει όλες. «Θέλω να βγω στον Εισοδηματία», ξεκαθάρισε. «Θέλω να εξασφαλίσω αξιοπρεπή γεράματα στους γεροπιθηκοπόταμους γονείς μου. Δεν βλέπετε τι γίνεται με το ασφαλιστικό;».

Μετά από αυτές τις εμπρηστικές δηλώσεις, η κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ.
Βάλανε το πιθηποταμάκι στην κλούβα και δεν το ξαναείδαμε από τότε.

ΥΓ. Αντε να δω πότε θα μάθω να τηρώ όσα υπόσχομαι στον εαυτό μου...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα ήθη ορίζονται από το πλαίσιο.

ΠανωςΚ είπε...

Espoir, μου το έχετε ξανακάνει αυτό και με κάνετε να νιώθω γκάου: Κάτι εννοείτε εσείς αλλά φοβούμαι πώς δεν το πιάνω. Για κάντε το λίγο πιο λιανά για μας τους καμμένους...

Ανώνυμος είπε...

Έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με παλιά παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια.
Διαπίστωσα πράγματα και θάματα, που αν τα έλεγες σήμερα, θα σε είχε πρωτοσέλιδο η (s)E(x)spresso και οι λοιπές φυλλάδες.
Π.χ. ήταν (μάλλον) σύνηθες να δίδονται κοπελίτσες 12 ετών σε ματσωμένους γέρους. Εφόσον γινόταν συχνά, δεν ήταν μεμπτό.

Αρκετές φορές ήταν θέμα επιβίωσης. Όπως π.χ. ο μωσαϊκός νόμος που όριζε ότι μια χήρα έπρεπε να παντρευτεί τον αδερφό του άντρα της. Και αν έμενε πάλι χήρα, τον επόμενο αδερφό.

Συνεπώς, τα πάντα πρέπει να εξετάζονται βάση πλαισίου αναφοράς.

ΠανωςΚ είπε...

Βεβαίως, σαφέστατα, και δεν διαφωνώ καθόλου με αυτό που λες Espoir.
Κι όσο κι αν θα με κολάκευε αφάνταστα το να υποκριθώ ότι κάτι τέτοιο υπονοώ με την ιστοριουλα παραπάνω, εγώ απλώς έγραψα μια μαλακία που μου ηρθε στο μυαλό, σχεδόν αυτόματα, χωρίς πολλή σκέψη.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Εκειό το ΥΓ (Αντε να δω πότε θα μάθω να τηρώ όσα υπόσχομαι στον εαυτό μου...) με ωθεί να πιστέψω ότι το βράδυ φάγατε βαρειά και αυτό που γράψατε ήταν ο εφιάλτης σας. Καλά, πιθηκοποταμάκι είναι δυνατόν, ΘεμοΜάκη όμως;

ΠανωςΚ είπε...

Είσθε ένα λαγωνικό εσείς!
Όλα τα μυρίζεστε, όλες μου τις κουτσουκέλες.

ΠανωςΚ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.