Dimanche
Entre les rangées d'arbres de l'avenue des Gobelins
Une statue de marbre me conduit par la main
Aujourd'hui c'est dimanche et les cinémas sont pleins
Les oiseaux dans les branches regardent les humains
Et la statue m'embrasse mais personne ne nous voit
Sauf un enfant aveugle qui nous montre du doigt.
Κυριακή
Ανάμεσα στις δεντροστοιχίες της λεωφόρου Γκομπλάν
ένα άγαλμα από μάρμαρο με οδηγεί με το χέρι
Σήμερα είναι Κυριακή και τα σινεμά είναι γεμάτα
Τα πουλιά στα κλαδιά παρατηρούν τους ανθρώπους
Και το άγαλμα με αγκαλιάζει αλλά κανείς δε μας βλέπει
Παρά μόνο ένα παιδί τυφλό που μας δείχνει με το δάχτυλο.
Entre les rangées d'arbres de l'avenue des Gobelins
Une statue de marbre me conduit par la main
Aujourd'hui c'est dimanche et les cinémas sont pleins
Les oiseaux dans les branches regardent les humains
Et la statue m'embrasse mais personne ne nous voit
Sauf un enfant aveugle qui nous montre du doigt.
Κυριακή
Ανάμεσα στις δεντροστοιχίες της λεωφόρου Γκομπλάν
ένα άγαλμα από μάρμαρο με οδηγεί με το χέρι
Σήμερα είναι Κυριακή και τα σινεμά είναι γεμάτα
Τα πουλιά στα κλαδιά παρατηρούν τους ανθρώπους
Και το άγαλμα με αγκαλιάζει αλλά κανείς δε μας βλέπει
Παρά μόνο ένα παιδί τυφλό που μας δείχνει με το δάχτυλο.
2 σχόλια:
πρεβέρ! το κατάλαβα από τον πρώτο στίχο μέγας ποιητής, αναρχικός, με παιγνιώδη διάθεση και σφόδρα αντιπολεμικός (γράφει μετά το σφαγείο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου). υπάρχει ένα λεύκωμα φωτογραφιών του Robert Doisneau με θέμα το Παρίσι,πολύ γνωστό, σε μια εξ αυτών ο Πρεβέρ, ηλικιωμένος, κάθεται σε ένα καφέ στο πεζοδρόμιο, καπνίζει, πίνει μάλλον κρασί (ή κάποιο ηδύποτο) και στα πόδια του είναι αραγμένος ένας ράθυμος σκύλος.
Η πρώτη στροφή από το ποίημα Τραγούδι του Μάη, του Πρεβέρ
Ο γάιδαρος ο βασιλιάς κι εγώ
αύριο θα χουμε πεθάνει
ο γάιδαρος από την πείνα
από την πλήξη ο βασιλιάς
κι εγώ μόνο από αγάπη
απλός λιτά λυρικός και πολύ εύστοχος ο μάγκας! ένα μεσημεριανό ποτήρι κόκκινο κρασί στην υγειά του (και στην υγειά του σαλαδίνου που τον μνημόνευσε)
Δημοσίευση σχολίου