Πριν από λίγο μου τηλεφώνησε η μάνα μου για να μου πει συντετριμμένη ότι πέθανε ο Μηνάς.
Εκείνος ο ψηλός, ο ωραίος άνθρωπος με το ατίθασο μουστάκι και τα ξεχτένιστα μαλλιά.
Ο αρχιτέκτονας.
Ο Ιδεαλιστής με τα γελαστά μάτια.
Με τα κιτρινισμένα δάχτυλα απ’ τα στριφτά τσιγάρα, με το ξεφτισμένο τζιν, με τα παλιά παπούτσια.
Και με την ολόφρεσκη, την τεράστια καρδιά που όλους τους χωρούσε. Πόσες και πόσες ψυχές δεν σημάδεψες, Μηνά!
Υπόδειγμα αριστερού, υπόδειγμα αγωνιστή, υπόδειγμα ανθρώπου.
Καλό δρόμο. Είμαι σίγουρη ότι κι εκεί που βρίσκεσαι τώρα με ψηλά το κεφάλι περπατάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου