Οι κώλοι, ακόμη κι οι επιδέξιοι, δεν θέλουν μεταξωτά χαρτιά

Σε προηγούμενη ανάρτηση του συνιστολόγου Σαλαδίνου έγινε λόγος για το χαρτί υγείας, την τιμή του και την ποιότητά του. Αυτό οδήγησε σε σκέψεις το δαιμόνιο συντάχτη μας, τον Πάνο Συγκαμμένο, ο οποίος, μόλις πριν από λίγο, μας παρέδωσε αυτό το κείμενο, λέγοντας: «Κωλοδουλειά, αλλά κάποιος έπρεπε να την κάνει».

Τίτλος: ΠΟΣΑ ΔΑΣΗ ΠΑΙΡΝΕΙ

Ο ΚΩΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΑΜΕΡΙΚΛΑΝΟΥ;

Του Πάνου Συγκαμμένου

Είναι κοινή πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ δεκάρα δεν δίνουν για το περιβάλλον –για να είμαστε ακριβείς «χέστηκαν για το περιβάλλον». Το everything you know is wrong, κατόπιν ενδελεχούς έρευνας, παρουσιάζει μία ακόμη πτυχή αυτής της σκατοκατάστασης.

Σύμφωνα με το Alternet, οι επιδέξιοι αμερικανικοί κώλοι προκαλούν περισσότερη ζημία στο περιβάλλον απ’ ό,τι η αγάπη των Αμερικανών για τα αμάξια-φαταούλες καυσίμων. Για όλα φταίει η προτίμηση των Αμερικανών προς το σούπερ απαλό χαρτί υγείας, το κοινώς λεγόμενον κωλόχαρτον.

Οι αριθμοί σοκάρουν: Περισσότερο απ’ το 98% του χαρτιού υγείας που χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ προέρχεται απ’ τα παρθένα δάση, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδος Γκάρντιαν. Είναι φανερό ότι η αμερικανική κοινωνία δεν λειτουργεί ούτε λογικά ούτε οικολογικά, θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε χάριν αστεϊσμού πως λειτουργεί οικωλογικά.

Η Γκρινπίς πάντως σκέφτεται για εμάς πριν από εμάς: Εδώ ένας οδηγός για να σκουπιζόμαστε κατ’ οίκον λογικά…

Σύμφωνα με τους Νιουγιόρκ Τάιμζ, η απαλότητα έχει το κόστος της, κι αυτό δεν είναι άλλο από εκατομμύρια δένδρα στη Βόρεια και στη Λατινική Αμερική. Παρότι το χαρτί υγείας μπορεί να φτιαχτεί από ανακυκλώσιμα υλικά, οι περισσότεροι κατασκευαστές στηρίζουν το προϊόν τους στις ίνες απ’ τα δένδρα που προσφέρουν μια μοναδική απαλότητα, μη αντικαταστήσιμη, στο χαρτί υγείας.

Η Γκάρντιαν υποστηρίζει πως το φαινόμενο δεν είναι παγκόσμιο, αλλά αποκλειστικά αμερικανικό: Το χαρτί υγείας από ανακυκλώσιμα υλικά κυκλοφορεί κανονικά στην αγορά εδώ και χρόνια. Οι Αμερικανοί έχουν τη δυνατότητα να το αγοράσουν, ωστόσο δεν το κάνουν. Προφανώς τους αρέσει ο συνδυασμός απαλότητας και αντοχής, που μόνο οι παρθένες ίνες προσδίδουν. Είναι ο συνδυασμός αυτός που ικανοποιεί τις υψηλές καταναλωτικές τους απαιτήσεις.

Επιπλέον οι Αμερικανοί καταναλώνουν περισσότερο κωλόχαρτο από οποιαδήποτε άλλη χώρα, περίπου τρεις φορές περισσότερο κατ΄ άτομο από τον μέσο Ευρωπαίο, και περίπου εκατό φορές περισσότερο απ’ τον μέσο Κινέζο.

Ευτυχώς, υπάρχουν φωτισμένα μυαλά, όπως ο Γκράχαμ Χιλ, στη Χάφιγκτον Ποστ, που σε αυτούς τους καιρούς της ισλαμοφοβίας, υψώνουν τη φωνή και τ’ ανάστημά τους και αντιπροτείνουν το ισλαμικό παράδειγμα υγιεινής: «Αν υπάρχουν σκατά σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός μας, τι θα προτιμούσαμε; Να το πασαλείψουμε με χαρτί ή να το ξεπλύνουμε με νερό;» .

Σχόλιο της σύνταξης: Παρατηρώ στο κείμενο του συναδέλφου Πάνου Συγκαμμένου πληθώρα αναφορών σε εφημερίδες και σκέφτομαι κατά πόσον τελικά στις μέρες μας εξακολουθεί να ισχύει η γνωστή απαξιωτική προς διάφορα έντυπα φράση «ούτε για να σκουπίσω τον κώλο μου δεν κάνει…».