Μακάρι να ήμασταν ξάδερφε, διότι τότε θα είχαμε πολλές αντοχές και μακροζωία (διότι οι κατσαρίδες, ως γνωστόν, θα επιβιώσουν και της πυρηνικής καταστροφής!).
Οι πυροβολισμοί, ΠανωΚάτε μ', έγιναν δύο μόλις τετράγωνα κάτω από το σπίτι μ'. Εγώ κοιμόμανε, φυσικά, σαν ζώον αλλά οι συγκάτοικοι με κάτι καλεζμένους άκουσαν κάτι «κρρρρρρρρρ!» και «καμπουμ!», οπότε οι μισοί έφυγαν-άρον από το σπίτι προς αντίθετη κατεύθυνση και κάνα-δυό κοιμήθηκαν στους καναπέδες. Το πρωί (μεσημέρι) που βγήκα για τη δλειά, παντού μπλόκα, αρματωμένοι μπάτσοι και πανικός! Είδα κι έπαθα να περάσω μέχρι το μετρό...
Ναι, ένας ελεύθερος σκοπευτής πρέπει νάχει μεγάλη σωματική μάζα για να μην τονε κουνάνε οι κραδαζμοί του Καλαζνίκοφ! Αλλά εγώ έχω μάθει να ζω στη Λωρίδα της ΓΑΔΑ
Ευτυχώς που έχουμε ανάπτυξη και που γίνονται έργα αναπτυξιακά και που οι κόποι και οι θυσίες θα αποδώσουν καρπούς και που έχουμε τους πολιτικούς που αξίζουμε και που υπάρχει πάντα η περίπτωση να μην είμαστε άνθρωποι αλλά πεταλούδες που ονειρεύονται. Καλημέρα,
8 σχόλια:
και το κατσαριδάκι από πίσω να κοιτάει απορημένο, καθώς προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τα άλλα αμάξια.
Βρε μπας και το κατσαριδάκι είμαστε εμείς?
Μακάρι να ήμασταν ξάδερφε, διότι τότε θα είχαμε πολλές αντοχές και μακροζωία (διότι οι κατσαρίδες, ως γνωστόν, θα επιβιώσουν και της πυρηνικής καταστροφής!).
Ναι, αλλά κανείς δε γλιτώνει από την άπειρη ανθρώπινη βλακεία (καθώς ως επίσης γνωστόν, μία αυτή και ένα το σύμπαν...)
Οι πυροβολισμοί, ΠανωΚάτε μ', έγιναν δύο μόλις τετράγωνα κάτω από το σπίτι μ'. Εγώ κοιμόμανε, φυσικά, σαν ζώον αλλά οι συγκάτοικοι με κάτι καλεζμένους άκουσαν κάτι «κρρρρρρρρρ!» και «καμπουμ!», οπότε οι μισοί έφυγαν-άρον από το σπίτι προς αντίθετη κατεύθυνση και κάνα-δυό κοιμήθηκαν στους καναπέδες.
Το πρωί (μεσημέρι) που βγήκα για τη δλειά, παντού μπλόκα, αρματωμένοι μπάτσοι και πανικός!
Είδα κι έπαθα να περάσω μέχρι το μετρό...
Τουλάχιστον Κώστα, αν μαθαίναμε απ' τις βλακείες μας, θα σταματούσε η βλακεία να είναι άπειρη: θα γινόταν έμπειρη (κρυάδες, μές στο καταχείμωνο).
Σκυλάκο, έχεις και ύποπτη φάτσα τρομάρα σου!
Ναι, ένας ελεύθερος σκοπευτής πρέπει νάχει μεγάλη σωματική μάζα για να μην τονε κουνάνε οι κραδαζμοί του Καλαζνίκοφ! Αλλά εγώ έχω μάθει να ζω στη Λωρίδα της ΓΑΔΑ
Ευτυχώς που έχουμε ανάπτυξη και που γίνονται έργα αναπτυξιακά και που οι κόποι και οι θυσίες θα αποδώσουν καρπούς και που έχουμε τους πολιτικούς που αξίζουμε και που υπάρχει πάντα η περίπτωση να μην είμαστε άνθρωποι αλλά πεταλούδες που ονειρεύονται. Καλημέρα,
Σκύλε, με σένα και με τους άλλους, η ΓΑΔΑ δεν είναι Λωρίδα: είναι Πανίδα!
Finn, εσείς μπορεί να είσθε πεταλουδίτσα, αλλά είμαι ένα τροφαντό γουρούνι, που, ναι, ονειρεύομαι.
Δημοσίευση σχολίου