Μία από τις πλέον ανεξήγητες και ψυχοφθόρες ενασχολήσεις μου είναι αυτό που ονομάζω “καταναλωτική εγκράτεια” (σαν αυτό το βουδιστικό που κάνει ο Στινγκ, που κρατιέται για ώρες και δεν χύνει, προκειμένου να επιμηκύνει την απόλαυση).
Κάθε φορά λοιπόν που είμαι πιεσμένος οικονομικά, τραβάω στα μοναδικά καταστήματα που νιώθω άνετα: μουσικοπωλεία και βιβλιοπωλεία. Φορτώνομαι με μια στίβα εκλεκτά αγαθά και λίγο πριν φτάσω στο ταμείο, τα αφήνω με ιδιαίτερη επιμέλεια –ώστε να μη βάλω τους υπαλλήλους σε κόπο- στη θέση τους.
Ετσι και σήμερα. Μόνο που σήμερα βιδώθηκα άσχημα. Αφού πήγα και κατέβαλα το ενοίκιο, πήρα όσα χρήματα περισσέψανε και χώθηκα σε γνωστό σουπερμάρκετ-βιβλιοπωλείο. Πήρα στην αγκαλιά μου: Προσφορά 15 ευρώ “Το εκκρεμές του Φουκό” του Μαλακοέκο. Ένα κάποιο του Πάκο Ιγνάσιο Ταΐμπο, 11 ευρώ. Το καινούργιο του Στίβεν Κινγκ, από εκδόσεις Μπελ, 8 ευρώ. Το καινούργιο του Ντέηβιντ Λοτζ, 13 ευρώ, τα Μυστικά της Βαβυλώνας του Μπαρκερ, στην πληρη έκδοση, 23 ευρώ. Μετά θυμήθηκα ότι το ψυγείο στο σπίτι είναι άδειο από αγγουράκια, ντομάτες και άλλα μεταλλαγμένα αγαθά. Οπότε τα άφησα προσεκτικά τα βιβλία στη θέση τους, και βγήκα όξω… Μέσα στα νεύρα.
Θυμήθηκα τους System of a Down και το Steal this album.
Κατόπιν με έπιασε νοσταλγία για κείνους τους καιρούς, που ένας καλός φίλος, κάθε φορά που πήγαινε στο βιβλιοπωλείο, με ρώταγε αν υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα ήθελα. Όταν επέστρεφε, έβγαζε από το μπουφάν του τα βιβλία, τα οποία προφανώς είχε ψειρίσει, και μας τα μοίραζε.
Κατόπιν θυμήθηκα το βιβλίο του γίπι Αμπι Χόφμαν, “Steal this book”.
Ακολούθησα κάποια λινξ που βρήκα στο Wiki και αναθάρρησα: Βρήκα το steal this wiki, οι συντελεστές του οποίου ετοιμάζουν κάτι ενδιαφέρον για αύριο, 4 Ιουλίου.
Βέβαια στα wikiα γενικότερα δεν έχω ιδαίτερη εμπιστοσύνη, αντίθετα πάντα εμπιστεύομαι συγκροτήματα σαν τους Lali Puna:
5 σχόλια:
Δώστε μου 3.000 ευρώ και αφήστε με ένα Σάββατο στην Πρωτοπορία!
(όπως έλεγε και κάποια ... εχμ γνωστή ... που θα αρνηθώ ότι είμαι εγώ!)
Δώστε μου τα κλειδιά της Πρωτοπορίας και στείλτε τον ψηλό για μπάνια!
Espoir και κυρ Σκύλε, ποιος έχει τρεις χιλιάδες ευρώ και δεν μας τα δίνει, πού το καταλάβατε ότι μιλούσα για το εν λόγω σουπερμάρκετ, ποια είναι η γνωστή της Espoir, ποιος κρατά το κλειδί του Παραδείσου, μήπως ο ψηλός και ποιος είναι αυτός ο αψηλός; Και πού θα πάει για μπάνια;
Ο Ψηλός είναι ο εν Αθήναις ιδιοχτήτης της πρω(κ)τοπορείας και κάνει μπάνιο μόνο στα φλουριά του. Δεν του τα παίρνεις τα κλειδιά με τίποτις. Τονε Χόφμαν, τον κωλογιάπη πού τον θυμήθηκες;
Λιμπίστηκα ένα σνιτσελάκι που ακούει στο όνομα Χόφμαν και τον θυμήθηκα. Το βιβλίο Steal this book αξίζει μόνο για τον τίτλο του, αντε και για να χαζογελάσεις λίγο, γιατί κατά τ' αλλα δεν πολυδιαφέρει από τον Τσελεμεντέ (είδες; πάλι στη μαγειρική το γύρισα) του Αναρχικού.
Δημοσίευση σχολίου