Κάθε καλοκαίρι, μία από τις συνηθέστερες ατάκες που ακούγονται για το θέμα των πυρκαγιών, είναι ότι καμία φωτιά δεν σβήνει, αν δεν πατήσει εκεί το πόδι του ο πυροσβέστης...
Σωστά, τι γίνεται όμως στην περίπτωση που αυτό που καίγεται είναι ένα ναρκοθετημένο (από τον καιρό του εμφυλίου!) ελατόδασος στο Γράμμο; Πολύ απλό: το αφήνουμε να καεί, το μπουρδέλο! Μία εβδομάδα καίει τώρα η πυρκαγιά αυτή, όπως διαβάζω εδώ, εδώ κι εδώ
*Το σύνθημα κανονικά είναι "Στις νάρκες του Εβρου, στον πάτο του Αιγαίου"
2 σχόλια:
Εμ , δεν δίνουν κι αυτοί ένα "επίδομα ναρκαλιευτού" ( καλύπτει και την θαλάσσια δραστηριότητα) ίσα με 25 ευρώ το μήνα για να τρέξουν ΚΑΙ εκεί οι καημένοι..... οι εποχικοί πυροσβέστες με την ελπίδα άμα γλιτώσουν απ τις νάρκες να προσληφθούν στο δημόσιο.
Από τις νάρκες του δάσους, στον παραδεισο του Δημοσίου, καπετάνιε;
Δημοσίευση σχολίου