(άλζο σπράχ Γιωργάκης στη σημερινή Καθημερινή).
ΥΓ. Μιλάμε, η σύλληψή μου ήταν φανταστική. Είμαι και πολύ φοβερός τύπος και απορώ κι εγώ ο ίδιος πού στον μπούτζο πήγα και το σκέφτηκα αυτό. Δυστυχώς η υλοποίηση της ιδέας είναι για το πέος, καθότι άλφα εργαζομαι σκληρά και βήτα δεν διαθέτω photoshop, αλλά σιγά μην ντραπώ να αναρτήσω ένα πέος στο ιστολόγιο τούτο.
7 σχόλια:
"στον ίλιγγο του πάθους"
"ο ίλιγγος ο ελληνικός"
"στον ίλιγγο της αμαρτίας"
"ο ίλιγγος ο ξένος"(βερτιγκο)-αυτος πρεπει ναναι του γιωργάκη
"στον ίλιγγο της ζωής"
και έχω και γω έναν ίλιγγο, παω να χτυπήσω ένα νερατζακι γλυκό.
Εγκώ
το μόνο που έχει να πει
είναι ότι έχω την αφίσα vertigo στη συλλογή μου που λέγεται cinema-images και ντροπή σου που την εκατάντισες έτσι.
Έχασα επεισόδια, απέκτησα καταρράκτη ή... ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΠΕΟΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;
Εκτός κι αν εννοείς τον... σκορδοπούτσογλου - έτσι - αφηρημένα - ως έννοια, χαχαχααααα!!
ΜΕΡΑΑΑΑ
Σίγουρα τόπε ο Γιωργάκης;
Χωρίς σαρδάμ;
Ρε, μπας και τόπε ο Τσοχατζόπουλας;
Νεραντζάκι Δήμητρα; Ο κάστρος δεν φτιάχνει πια εκείνες τις γαμάτες κρέμες σοκολάτα;
Μετέω, ντροπή μου, αλλά η ανάγκη βλέπεις... Πέος είναι το τελικό αποτέλεσμα της αφίσας...
Αν το έλεγε ο Ακης Σκύλε, δεν θα είχε σαρδάμ, όντως. Θα είχε όμως πολλά χικ! χικ! χικ!
ενώνω τη φωνή μου με τη Μετεωρίτη και διαμαρτύρομαι.... ΠΟΥ είναι το πέος? Δε μπορείτε να καλλιεργείτε φρούδες ελπίδες στο πόπολο που σας ακολουθει, γιατί αν το πληροφορηθεί ο Γιωργάκης θα σας κατηγορήσει ότι η υπαρκτική βαθμίδα του Εγώ σας που αναλαμβάνει την ευθύνη για τον Άλλο δημιουργεί α-πραξικούς ετερόπροσδιορισμούς.... και τότε να σας δω τι θα αναρτήσετε, ώς απάντηση....
(η φράση -και το νόημα της- είναι υπαρκτή -στο περίπου- στο βιβλίο του Λεβινάς "ελευθερία και εντολή"!!)
Ο κάστρος τις φκιάνει τις σκασμένες, αλλά εγώ προσέχω για να έχω.
Οπότε νεράντζι απ τον κήπο μου , κιας είναι και μικρούλι.
Έτσι κιαλλιώς σε λίγο θάχουμε τα γιαούρτια με τις φραουλίτσες απ τον κάστρο.
Meniek, αν κατάλαβα καλά μου ζητάτε να δημοσιεύσω τη φωτογραφία ενός πέους σε απραξία; Να βάλω τον Γιωργάκη, που είναι ένα και το αυτό, να τελειώνουμε;
Demetrat, μια μέρα, άμα μου ξανάρθει όρεξη, θα γράψω τις περιπέτειές μου με τον Κάστρο (νομίζω πως έχει παρέλελθει το χρονικό όριο παραγραφής των ποινικά κολάσιμων πράξεων...)
Δημοσίευση σχολίου