26 Απρ 2008

Shit high and look around

Κι εκεί που αισίως συμπλήρωνα δύο ολόκληρες ημέρες χωρίς blog, μπήκα σήμερα στου Βάαλ και είδα ότι είχε όρεξη για παιχνίδια. Ορίστε λοιπόν...

Όνομα: Παναγιώτης ή Παναής (τα φαινόμενα ως συνήθως απατούν: κανείς δεν με φωνάζει Πάνο ή έστω Πάνω).


Γενέθλια: Πρόσφατα.

Ζώδιο: Πίσω Χορταρέες, Πατέρες!

Χρώμα μαλλιών: Μπλε.

Χρώμα ματιών: Ξανθά.

Έχεις ερωτευθεί ποτέ: Εμένα.

Μουσική που ακούς: Δεν ακούω μουσική.

Χαρακτήρας Disney: Δεν έβλεπα ποτέ παιδικά, δεν είχα παιδική ηλικία. Μικρός διάβαζα Σαρτρ, Μπακούνιν, Ντεμπόρ και Μαρξ, και κατέληξα ότι πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια.

Ποιός φίλος/φίλη μένει πιό μακριά: Οπως λέει κι ο φίλος μου ο Βάαλ, δεν έχω φίλους.

Πρώτο πράμα που σκέφτεσαι όταν ξυπνήσεις: Σκατά (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς)!

Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: Τα γυαλιά μου. Χωρίς αυτά είμαι τυφλός.

Τί έχεις στον τοίχο σου: Μελανιές από τις κεφαλιές που του ρίχνω.

Τί έχεις κάτω από το κρεβάτι σου: Βρόμικες κάλτσες, σκελετούς που δεν χωράνε στην ντουλάπα, ναρκωτικά και τη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες; Θα χαιρόμουν που επιτέλους αυτοκαταστράφηκε το γαμημένο.

Αγαπημένος αριθμός: Οσο μεγαλυτερος τόσο το καλύτερο, ειδικά όταν συνδέεται με ευρώ που καταλήγουν στην τσέπη μου.

Αγαπημένο όνομα: Κ. (ας πούμε και μιαν αλήθεια).

Χόμπι: Τα χόμπι είναι για τους χασομέρηδες.

Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα: Καλά είναι κι εδώ.

Μία ευχή για το μέλλον: Σάλτα και γαμ**ου (ευχή είναι, λέμε).

Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στον χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποιά εποχή θα πήγαινες: 1996-2000, ξανά και ξανά, κατά προτίμησην χωρίς τα συνδικαλιστικά και τον αριστερισμό. Αλλά και τώρα καλά είναι. Πριν το 1978-1996 (σχολείο, πουφ!) δεν πάω, δε μου άρεζε και τόσο. Επίσης δεν πάω και σε εποχή που δεν έχω ζήσει, γιατί δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι θα με αρέσει και τόσο, και στην τελική τι το τόσο ενδιαφέρον έχουν η Αναγέννηση, η Δημιουργία, η Γαλλική Επανάσταση, ο τελικός του Γουέμπλεϊ, η Μάχη του Μαραθώνα, ο Διαφωτισμός, το Μπιγκ Μπανγκ κτλ;

Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: - (Μα ποιος μαλάκας σκέφτηκε αυτές τις ερωτήσεις, Χριστέ μου!)

Αγαπημένο λουλούδι: (Αυτή είναι είναι ερώτηση-παγίδα, όπως στα ψυχολογικά τεστ στο στρατό, όταν μας ρωτάγανε αν θέλαμε να γίνουμε ανθοπώλεις, για να τσεκάρουν πόσο άντρες είμαστε;) Τεσπά: Ο κρίνος, γιατί γαμάει!

Αγαπημένη σειρά: Η σειρά μου.

Αγαπημένη ταινία: Η κολλητική.

Αγαπημένο τραγούδι: Είπαμε, δεν ακούω μουσική, γιατί η μουσική είναι χόμπι, και τα χόμπι για χασομέρηδες, κι εγώ χασομέρης δεν είμαι.

Αγαπημένο βιβλίο: Ολα της Μάρως Βαμβουνάκη.

Αγαπημένο ζώο: Ο άνθρωπος.

Αγαπημένο ρούχο: Είχα ένα σκούφο με μια φούντα, και τον έχασα, δεν ξέρω, μπορεί και να έφταιγε η φούντα.

Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα: Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη.

Αγαπημένο φαγητό: Πιπεριές γεμιστές, μελιτζάνες κάθε μορφής, μανιτάρια κάθε μορφής, σουτζουκάκια κάθε μορφής, ντομάτες γεμιστές, κολοκυθάκια γεμιστά, πιτόγυρο με πίτα από κριθάρι και σος γιαουρτιού και πικάντικη, ανευ κρεμμυδίου, το Θρακόψωμο στην "Θράκα" Ηρακλείου, οι ντάκοι, το γιαουρτλού, το χουνκιάρ μπεγιεντίρ, όλες οι μακαρανόδες με κόκκινη σάλτσα, πιπεριές τηγανιτές, μύδια σαγανάκι, οι τσιπούρες στα κάρβουνα, το μπορστ, χοιρινό κατσαρόλας με σπανάκι ή πράσο ή λάχανο, πατάτες γιαχνί, σπετζοφάι, μπεκρή μεζέ, τα χανούμ μπουρέκ (είναι γλυκό, αλλά τρώω τόσα πολλά λες κι είναι φαΐ), ενα καυτερό κεμπάμπ που έφαγα κάποτε στην Άγκυρα κι ακόμη καίει ο στόμας μου, τα γεμιστά κουλούρια, οι τυρόπιτες, οι σπανακόπιτες, οι σπανακοτυρόπιτες, τα τηγανιτά κολοκυθάκια με τζατζίκι, όλες οι σούπες (και ο πατσάς και η μαγειρίτσα). Μόνο γίγαντες δεν τρώω, γιατί βαρυστομαχιάζω.

Με ποιόν χαρακτήρα καρτούν ταυτίζεσαι: Με την Κάντι Κάντι.

Κακή συνήθεια: Να μη δίνω τη σκυτάλη σε άλλους μπλόγκερζ στα μπλογκοπαίχνιδα που παίζω.

Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει: Η αυταρέσκεια.

Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει; Είμαι πολύ αυστηρός με τον ευατό μου.

Συνηθισμένη ατάκα: Είμαι θεός!

Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις: Να πουλάω τις ιδέες μου (κάποτε το είχα παρεξηγήσει αυτό και κατέληξα να ξεπουλήσω τις ιδεες μου).

Μεγαλύτερος φόβος: Οτι μπορεί και να μην είμαι τόσο γαμάτος.

Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια είναι: Συμφωνώ. Πιστεύω ότι είναι.

Καλώ... κανέναν (βλέπε την κακή μου συνήθεια που αναφέρεται κάπου παραπάνω, σε αυτό το άθλιο πόνημα).

8 σχόλια:

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Τα μπλογκοπαιχνίδια ΤΩΡΑ δικαιώνονται.

Εξαιρετικό!

Ορκίζομαι να μην ξαναειρωνευτώ όσους παίζουν αυτά τα χαζοπαίχνιδα.

Nα σημειώσεις, παρακαλώ, ότι στο λέω με πάσα ειλικρίνεια και όχι επειδή το αγαπημένο σου όνομα είναι Κ.

(Το είχα καταλάβει ότι σου αρέσουν τα ελληνικά άρλεκιν, βαμβουνακικέ. Είναι όμως καιρός να διοχετεύσεις τις λογοτεχνικές ανησυχίες σου και σε άλλες κυρίες... Μανίνα Ζουμπουλάκη, Μάιρα Παπαθ...)

ΠανωςΚ είπε...

Κάτσε να μελοποιηθούν πρώτα από τους Πυξ Λαξ, και μετά βλέπουμε. Μάλλον, τώρα που το ξανασκέφτομαι, θα τις μελοποιήσω εγώ!
Πάντως, κι εφόσον επιτρέπετε, και με το συμπάθειο δηλαδή, αλλά επειδή εκλείπει η πραγματική ειρωνεία στις μέρες μας, ειρωνευτείτε ελεύθερα. Διορθώνομαι!

Ανώνυμος είπε...

Ο κρίνος, γιατί γαμάει! χα χαχα χα

ΠανωςΚ είπε...

Μη γελάτε Αρσένιε, δεν αστειευόμαστε με αυτά τα πράγματα.

βα.αλ. είπε...

Με αρέσει να αναθέτω τα σωστά καθήκοντα στους σωστούς ανθρώπους.

Είναι και αυτό μία δικαίωση.

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη είναι από τις πιο παραγνωρισμένες καλλιτέχνιδες της εποχής μας.

Μετεωρίτης είπε...

XAXAXAXAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!

BAMBOYNAKH..
TO FANTASMA THS ΑΞΟΔΕΥΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ;

ΜΠΡΡΡΡ
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ
ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΕΜΠΑΠ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ ΠΙΟΤΕΡΟ...

ΠανωςΚ είπε...

Η ΜΒ, βάαλ, έχει δώσει άλλο νόημα στη μετανεωτερικότητα του φλούξους και τον πρωθύστερο ετεροχρονισμό του κλασικισμού.

Μετέω, μη λες κακά λόγια για τη Μάρω, γιατί θα πλάκώσουν οι φανατικοί της που κυκλοφορούν με το όνομα Τουπαμάρως.

kostasK είπε...

Αγαπημένο όνομα το Κ? Σαν δε ντρεπεσαι....