17 Απρ 2008

ΘΕΛΩ ΧΑΒΑΗ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙ ΝΑ ΦΑΕΙ...

Τις προάλλες προσπαθούσαμε με τον Ειδικό Νίντζα να βάλουμε σε μια σειρά κατάταξης τα σύγχρονα μουσικά είδη. Στην πρώτη θέση τοποθετήσαμε αυτά που γουστάρουμε εμείς (σιγά μην σας πω!), στη δεύτερη τα διάφορα μπιτάκια, την disco, τα trendy και τα ποπ κομμάτια που αναλόγως τη φάση μπορούν ν' ακουστούν ευχάριστα χωρίς να ενοχλήσουν, στην τέταρτη τα σκυλάδικα (από Βέρτη και Ζίνα έως Βανδή και Δημητρίου), στην πέμπτη-μια κατηγορία μόνοι τους-την Θώδη και τα Παρατράγουδα, και στην έκτη όλο το trash (Χαρτοπετσετάκου και σία). Στην τρίτη θέση λοιπόν, μια θέση που μας απασχόλησε ιδιαίτερα μιας και προσπάθησαμε ν' αναλύσουμε ενδελεχώς την απόφασή μας, κατατάξαμε κάποιους Έλληνες καλλιτέχνες οι οποίοι, όπως μάλιστα εξήγησε εύστοχα ο Ειδικός Νίντζα, υπηρετούν το καλό και ποιοτικό έντεχνο σκυλάδικο: Πρωτοψάλτη, Ρέμος,Τερζής, Χατζηγιάννης, τα κορυφαία ονόματα, κι έπονται κι άλλοι.
Για να είσαι άξιος εκπρόσωπος του συγκεκριμένου είδους θα πρέπει να θεωρείς ότι το καλό, έντεχνο τραγούδι έχει πεθάνει κι εσύ είσαι ο αναγεννημένος Φοίνικας της στάχτης. Επίσης θα πρέπει να έχεις σαρώσει τα βραβεία ποιότητας επί δέκα συναπτά έτη, να αρέσεις στα κοριτσάκια που θα σκίζουν τα string τους σε κάθε πονηρό κλείσιμο του ματιού σου, να τραγουδάς με τον Νταλάρα (μέγας θεωρητικός του συγκεκριμένου είδους, αν και δεν το υπηρέτησε με ιδιαίτερη συνέπεια) και την Μαρινέλλα, να ήσουν φτωχόπαιδο και να' χε και παλιόκαιρο, να σε καλεί ο Λαζόπουλος και να σε αποθεώνει, να μην στεφανώνεσαι την Κοντοπούλια, να άδεις ευτυχισμένος για τα καλά που σου έκανε μια τράπεζα, να έχεις εργαστεί στην πολιτιστική πρωτεύουσα του σκυλάδικου, την Σαλονίκη-που γεννοβολάει τίμιους και ντόμπρους λεβέντες-, να ακούγεσαι σε σίριαλ του Παπακαλιάτη, να τραβάς την σκανδάλη και να πυροβολείς-μεταφορικά- τους γιάπηδες, οι οποίοι νιώθουν κάτι σαν αυτό, το πως το λέτε εσείς, δεν θυμάμαι, α, ναι, συναίσθημα το λέτε, έπειτα από 8 χρόνια εργασίας στην Σοφοκλέους, και να 'χεις όνειρο ζωής ένα ταξίδι στη Χαβάη.
Διότι στην Χαβάη, κυρίες και κύριοι, ή έστω στους στίχους του διασκευασμένου τραγουδιού, θα εκπληρωθεί το μικροαστικό σας όνειρο. Διότι η Χαβάη αποτελεί τον επίγειο παράδεισο του υπαλληλάκου, της νοικοκυράς, του επιδειξιομανή διευθυντή σας, του κολλημένου εξουσιολάγνου, του χρεωμένου μάλακα νεο-έλληνα, της πεθεράς σας και των κατοικιδίων σας, της Τζούλιας Αλεξανδράτου και του Νικολάκη Διάσελου. Διότι η Χαβάη δεν είναι άλλη μια πνευματική και συναισθηματική πρόκληση. Δεν ενέχει την έννοια της περιπέτειας, δεν αυτογιγνώσκει, δεν εξελίσσει. Η Χαβάη είναι η φυσική απόληξη της μικροαστικής γκλαμουριάς, της ψευτο-χλιδής, της γελοίας και πρόσκαιρης κατάφασης. Η Χαβάη αναμασάει την αποπνικτική ατμόσφαιρα των trendy μαγαζιών της παραλιακής και το βαριεστημένο μαύρισμα στους μαχαλάδες των beach-bars. H Χαβάη είναι το μαγικό χάπι, το Placebo της αστικής παράνοιας, το φετίχ των χαμένων ψυχών, τοτέμ βατραχοπέδιλων και χρησμός από στενάχωρα μπρατσάκια. Η Χαβάη είναι η συνέχεια της τραπεζικής προβολής-και της ευτυχίας που επιφέρει στις ζώες των ανθρώπων-, το pin που καταριόμαστε γιατί συνεπάγεται άδειους λογαριασμούς, ο ιδανικός άντρας, ο Θωμάς, που μιλάει με την γκόμενα στο τηλέφωνο και της εξομογείται τη βαρεμάρα του για το επερχόμενο ταξίδι, η ράστα φαντασίωση με τους μπρατσωμένους εργάτες, τα λεοφωρεία-σαρδελοκούτια, η αηδία που έχει κατακλυσει τη ζωή μας και η πρόσκαιρη ανακούφιση απ' αυτήν.
Ενδεικτικά Τραγούδια:
"Χέρια ψηλά, κι όλα τα φτάνω, έλα να πάμε στου διαόλου την μάνα..."
"Να σου θυμίσω, μη σου γαμη...,πως όλα εγώ, ο βλάκας, σου τα κέρναγα..."
"Θα 'θελα, θα 'θελα, θα 'θελα να 'σουν εδώ, που σε χρειάζομαι, ξεκατινιάζομαι..." (ερμηνευμένο από Ουκρανό τραγουδιστή ποτ-πουρί ασμάτων, με σπαστά ελληνικά)
" Άγχος, ακρίβεια, μωρά, γκόμενες, ομόλογα και κινητά, να μαγειρέψεις το πρωί, να τρως μονάχα Κυριακή, ν' αυνανιστείς, να ξυριστείς, να φας του συναδέλφου το ψωμί, λοιπόν έλα, στα σκέλια μου ανέβα, πάμε Χαβάη, κι ας μην έχει τί να φάει..."

15 σχόλια:

ΠανωςΚ είπε...

Ελληνας μπλόγκερ, με οκτώ γράμματα, με μύχιο πόθο τη Χαβάη...
Ποιος να είναι άραγε; Ρε γυναίκα;

Πάνως έβαλες;

Πάνως; Δεν ταιριάζει...

Νικολάκη, Νικολάκη, το ιδιωτικό τζετ φεύγει!

nikolakisdiaselos είπε...

Φύγαμε μανάρι...

indictos είπε...

Λέτε και στην Χαβάη να θεωρούν τον Οτεγιάννη "έντεχνο" και τον Μαχαιρίτσα ροκ;

ΠανωςΚ είπε...

Σενιόρ Ινδικτε, από ό,τι βλέπεις ίσιως κι εσύ, ο Διάσελος την έχει ήδη κάνει προς Χαβάη, όπου "έντεχνοι" θεωρούνται ο Μάλαμας κι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, μόνο όμως όταν δεν τραγουδάνε με την Αλεξίου ή τον Σαββόπουλο, διότι στις περίπτώσεις αυτές θεωρούνται πουλημένοι.
Αλλά αυτά συμβαίνουν μόνο στη Χαβάη, όχι εδώ.
Χαβάη - Εδώ σημειώσατε 5-0.

MenieK είπε...

Διακρίνω μια αμφίσημη ερμηνεία του ποιος είναι ο πουλημένος?

MenieK είπε...

άσχετο... εγώ γιατί νόμιζα ότι το όνειρο του μικροαστού είναι πια το Ντουμπάι?

ΠανωςΚ είπε...

Πουλημένο Μενιέκ είναι μόνο το πρωτάθλημα, τελικά. Ξέρετε εσείς απ' αυτά, όπως κι ο Διάσελος.

nikolakisdiaselos είπε...

Πάνε, σε καμιά περίπτωση δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις τον Σαββόπουλο ή την Αλεξίου εντεχνο-σκυλάδες. Για την Αλεξίου δεν το συζητώ, για τον Σαββόπουλο-όσο και να διαφωνούμε με την πορεία του- έχω να πω ότι είναι κάτι το ξεχωριστό στα ελληνικά δεδομένα. Και πρόσεξε, δεν είναι τα τραγούδια, είναι όλα αυτά που ανέφερα στο κείμενο που σε κατηγοριοποιούν. Έχει καμιά σχέση ο Θανάσης με τον Χαζτηγιάννη; ηχητική, πολιτισμική, κοινωνική, πολιτική, κάτι; Καμία.
Και κάτι άλλο αγαπητέ προβοκάτορα, όταν ξαναμιλήσεις για πρωτάθλημα, να θυμάσαι το νέο προσκύνημα της μπαοκάρας, το γλείψιμο στον Ντέμη απ' τους κολλητούς Ζαγοράκη και Σάντος. Αν και τελικά, όλοι στον Γάβρο την πέφτουν, ενώ για το βρωμοπαίχνιδο που παίζετε με τις άλλε ομάδες τουμπεκί ψιλοκομμένο.
Ίνδικτε, στην Χαβάη ασχολούνται με πιο σπουδαία πράγματα απ' αυτά που ασχολείται εδώ στην Ελλάδα ο Νικόλάκης Διάσελος.
meniek,έχεις δίκιο για το Ντουμπάι, αλλά η Πρωτοψάλτη επανέφερε θριαμβευτικά το αρχετυπικό όνειρο και μας συνένωσε σ' ένα κοινό όνειρο, μετά το euro...

ΠανωςΚ είπε...

Νιώθω τρομερά επιτυχημένος αυτή τη στιγμή: κατάφερα να κάνω το Διάσελο να γράψει σχόλιο μεγαλύτερο της μιας αράδας, χεχεχε.
Προβοκάτσια 4ever man!

nikolakisdiaselos είπε...

παραιτούμαι...(σου θυμίζει κάτι ή να βάλω το δάχτυλο μέσα στην τυροσαλάτα της εστίας;)

ΠανωςΚ είπε...

Πρόσεξε μόνο μην το βάλεις μέσα στο χταποδάκι των Κούλουμων (και μη νομίζεις, θα την πω κι αυτή την ιστορία, δεν μασάω, ό,τι ήταν να μασήσω το μάσησα τότε).

nikolakisdiaselos είπε...

χα, χα, χα, χα

MenieK είπε...

η ζήλεια και η πικρία θα σας μείνει αγαπητέ (Μ)ΠΑΟΚτζή

ΠανωςΚ είπε...

Σωστό αγαπητή Μενιέκ.
Στην ιστορία όμως, εφόσον την πάρετε την κούπα, το φετινό πρωτάθλημα θα μείνει στην ιστορία ως το πρωτάθλημα που κερδήθηκε στα χαρτιά και συγκεκριμένα με φ(α)ουλ του Βαλ(ν)έ(ρ).

παράλληλος είπε...

Διάσελε, είσαι σπίτι;
γιατί παίρνω και μιλάει!...