για τον ν.δ. και την κ.

η κ. βιαζοταν' ειχε να να δουλεψει λιγο ακομα την εργασια της για τη συγχρονη τηλεκπαιδευση, ωσπου να συναντησει τη μ. και να κατεβουν στην καταληψη για τη συναυλια. παγκοσμια ημερα καταληψεων ηταν, το πρωι ειχαν καταλαβει αιφνιδιαστικα το δημαρχειο -εκει που δεν το περιμενε κανενας-, κρεμασαν ενα πανο για τους ομηρους του κρατους, εκαναν μια τελευταια αφισοκολληση και με χαρα διαπιστωσαν οτι το κεντρο ηταν ακομα γεματο απ' τα στενσιλ τους. το βραδυ θα επαιζαν οι πανκρεας και καποιοι αλλοι σκα-πανκ, το τελειο επιστεγασμα δηλαδη σε ενα επιτυχημενο τριημερο για τις καταληψεις κ την αξια τους σ' αυτη την κωλοκοινωνια.

η κ. επρεπε να ειναι στη σταση στις 7+20. στο διαβα της (που θα 'λεγαν κι οι πεζογραφοι της γενιας του ΄80) εσκισε οσες αφισες ειχαν ξεμεινει απ' το σοου ενος στριπτιτζαδικου, που καλουσε τις γυναικες να γιορτασουν στις 8 μαρτη τη μερα τους με αντρικο στριπτιζ. καποιες αφισες που διαφημιζαν το τελευταιο βιβλιο της σωτης 30φυλλου υπεστησαν τη δικαιη αντιδραση της κ, η οποια με το μαρκαδορο της μετετρεψε το 30φυλλου σε 3φυλλου και ζωγραφισε ενα τσιγαρακι στο στομα της πολυδιαφημισμενης σωτης (πολυ της την εσπαγε της κ. η κοινωνια του θεαματος και των εμπορευματικων σχεσεων καθως και τα τσιρακια της). μ' αυτα και μ' αυτα η κ. εφτασε στη σταση 10' πριν την ωρα της και για να τη σκοτωσει, στραφηκε στην τεραστια πλασμα οθονη του παρακειμενου της στασης καφενειου. μεσα επαιζε η κλασσικη τελειωμενη φαση, καθως ξεκινουσε το παναθηναικος - ολυμπιακος. η κ. αγανακτησε με τους κολλημενους πελατες, ωστοσο το βλεμμα της παγιδευτηκε απο μια εμβληματικη φυσιογνωμια, που φορουσε τη φανελα με το 9 (του γαυρου). αυτον τον τυπο τον γνωριζε καλα η κ. απ' το χωρο της κουλτουρας και ουχι της μπαλας ' ηταν ο ν.δ., ενα θαυμα της φυσης, ποιητης και ποδοσφαιριστης σε υπερθετικο βαθμο.

ο ν.δ. ηταν κατα γενικη ομολογια ο πιο ποιοτικος αλλα και ευπωλητος ποιητης της δεκαετιας που μολις τελειωνε, ο οποιος καταφερε να πουλησει τις δεκαδες χιλαδες των συλλογων του, προωθωντας αυτες μεσω του myspace του, χωρις να υπογραψει κανενα συμβολαιο με κανενα πουστη εκδοτικο οικο. συμβολαιο ομως ο ν.δ. ειχε υπογραψει το καλοκαιρι με την ομαδα του πειραια, πραγματοποιωντας το παιδικο του ονειρο, να παιξει μπαλα για την ομαδα που τον πωρωνε απ' τα γεννοφασκια του. η ομαδα αυτη εξαλλου ηταν τυχερη που ο ν.δ. ηταν οπαδος και παιχτης της, καθως ηταν ενα ανεπαναληπτο ταλεντο και δεν θα ηθελε να τον εχει ποτε της αντιπαλο. εκεινη την ημερα ο ν.δ. ειχε την ευκαιρια να εκπληρωσει την απολυτη παιδικη, εφηβικη και αντρικη του φαντασιωση, να καρφωσει το βαζελο μεσα στη λεωφορο.

περιεργο ισως, αλλα αυτος ο γιγαντας της διανοησης ειχε αυτο το κολλημα. ηθελε να βαλει γκολ στο βαζελο, ρε παιδι μου. και το σκεφτοταν συνεχεια, παντα, οπουδηποτε. ενω πχ διαξιφιζονταν στην εφηβεια με τον τοτε κολλητο μετεπειτα σιχαμενο καριεριστα για το αν ο αγγελοπουλος ειναι ντανταϊστης ή αδιαφορος, ενω πχ ακονιζε το πλουσιο μυαλο του για να γραψει φρασεις οπως "νεογιλα απολιθωματα τοξευουν τριανταφυλλα στην κοιλια ενος χειμωνιατικου νυσταγμενου ηλιου", ακομα κι εκεινες τις στιγμες που λες, η πιο εσωτερη σκεψη του ηταν αυτη. να τα φερει καπως η ζωη, να παιξει μπαλα για το γαυρο και να βαλει γκολ στη λεωφορο. κι εκεινη την ημερα ο ν.δ. ειχε την ευκαιρια του, την οποια φυσικα δεν αφησε ανεκμεταλλευτη. στο 4ο λεπτο σκοραρε ενα εξοχο γκολ, το οποιο πανηγυρισε μπροστα στο πεταλο με τους υπαλληλους του κοκκαλη, που εκεινη την ωρα βρισκονταν σε ντελιριο. ο ν.δ. πανηγυρισε σηκωνοντας τη φανελα με τον εφηβο και φανερωνοντας μια αλλη, ασπρη, που στο στηθος ειχε σιδεροτυπια το εξωφυλλο της τελευταιας του συλλογης με τιτλο "viva occupaciόn", ενω στην πλατη ειχε πατησει ενα τσιτατο του ντεμπορ΄ η κ. τού αναγνωρισε οτι ειναι μεγαλη μορφη, ο ατιμος.

μ' αυτα και με τ' αλλα ηρθε η μ., ηρθε και το αστικο κ τα κοριτσια εφυγαν και δεν ειδαν οτι το γκολ του ν.δ. τελικα δεν ηταν αρκετο για την ομαδα του, που εχασε με 6-1. τα κοριτσια ομως 'φτασαν στην ωρα τους για τη συναυλια, που ηταν παρα πολυ ωραια και ειχε και κοσμο και ωραια ατμοσφαιρα και μετα οι συντροφοι τσακισανε και κατι παρακρατικους που τριγυρνουσαν κοντα στην καταληψη, ο,τι πρεπει δηλαδη.

μονο του ν.δ. του 'κατσε καπως βαρια εκεινη η μερα για ευνοητους λογους, αλλα καθ' οτι υπερανω πονου τυπος του 'φτιαξε το κεφι γρηγορα ,οταν ειδε το βραδυ στο σπιτι το δελτιο καιρου. την επομενη ημερα θα ειχε εναν χειμωνιατικο νυσταγμενο ηλιο, πιθανοτατα με φαγουρα στην κοιλια.