Η Αποκάλυψη θα 'ρθει με φαξ

Σήμερα το πρωί πρόσεξα αυτό..

Και μετά συνέβησαν τα κάτωθι...

Στα γραφεία της εταιρείας εισαγωγών εξαγωγών «Ανδροειδή Που Συρρικνώνονται Στο Νερό ΑΕ ΣΕΛΕΤΕ ΟΛΕ» το φαξ άρχισε ξαφνικά να ξερνάει τόνους χαρτιού. Απορημένα τα βλέμματα του Μεγάλου Λεμπόφσκι και της Αμελί Πουλέν άφησαν κατά μέρος τη δική τους συνάντηση για να κοιτάξουν κατάματα την αλήθεια: Κάποια βρομοδουλειά είχαν κάνει τα καλοχτενισμένα αφεντικά τους, αλλά το φαξ δεν θυμόταν να τους πει ακριβώς τι. «Ετοιμάσου, περιμένουμε επισκέψεις» είπε ο Λεμπόφσκι. «Μα Μεγάλε μου, στο έχω πει τόσες φορές», διαμαρτυρήθηκε το πουλέν του γαλλικού κινηματογράφου, «να με ειδοποιείς νωρίτερα όταν είναι να έρθουν οι…», δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση της και ξάφνου ο χώρος γιόμισε μπάτσους, οι οποίοι καταλαμβάνοντας κάθε τετραγωνικό μέτρο των εγκαταστάσεων της εταιρείας επιδόθηκαν μετά μανίας στην αποστολή sms μηνυμάτων. «Την μπουτσίσαμε», βόγκηξε ο Λεμπόφσκι, κι άρπαξε το κινητό από το χέρι του πλησιέστερου αστυνομικού αντικαθιστώντας το με ένα γαρύφαλλο. «Το έξι, το έξι, πάτα το έξι», βέλαξε το εκπάγλου κάλλους πρόβατο, καθισμένο στη γωνιά του, ήρεμο και στοχαστικό, παρά τα χιλιάδες γουρουνίσια χέρια που το χάιδευαν και τραβούσαν φωτογραφίες τα γαλάζια μάτια του, γαλάζια σαν του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, δηλαδή μάτια ίδια με τον γαλάζιο σκύλο, τα οποία μια φορά άνοιξαν και κλείσανε κι άρχισε να βρέχει έπιπλα, όχι μόνο πόδια καρεκλών, αλλά και μπιντέδες, καναπέδες, σομιέδες, πορτμαντό, καλόγερους που δεν τους αγαπούσε ο θεός, ντιβανοκασέλες προχωρημένης ηλικίας και παντζούρια με διχτυωτά καλσόν. Ατάραχοι οι μπάτσοι άνοιξαν τις ασπίδες τους για να προφυλαχτούν απ’ το κακό, μάλιστα κάποιος που κάπου κάποτε, πριν γίνει μπάτσος, ήταν καλό παιδί, πρόσφερε κάλυψη και στην Αμελί Πουλέν, κρατώντας την σφιχτά στην αγκαλιά του. «Μωράκι μου», γουργούρισε αυτή στ’ αυτί του, προκαλώντας του εγκαύματα πρώτου βαθμού με την καυτή ανάσα της, «θέλω να μου πεις τα πάντα για το έξι». «Να, βλέπεις αυτό το cd πάνω στο πλήκτρο έξι;» της είπε το μωράκι της. «Πατώντας το μπορείς να ακούσεις σε αποκλειστικότητα, με χρέωση απλού μηνύματος, τις νέες επιτυχίες της ελληνικής αστυνομίας». «Δεν σε πιστεύω, μου λες ψέματα, και δύο πράγματα σιχαίνομαι περισσότερο στον κόσμο: την υποκρισία, την αχαριστία και το ψέμα», είπε η Αμελί, που στην αριθμητική ήταν σκράπας, και φόρεσε την στολή της Μπάτγκερλ. «Το έξι, το έξι, πάτα το έξι», ξαναβέλαξε το πρόβατο, «εσύ σκάσε», πετάχτηκε ο Λεμπόφσκι… Η έκρηξη που ακολούθησε ήταν εκκωφαντική, για αυτό και κανείς δεν σήκωσε το κινητό που χτυπούσε με ringtone το «666, the number of the beast». Ξάφνου σταμάτησε να βρέχει έπιπλα. Οι μπάτσοι κλείσανε τις ασπίδες τους, σταυροφιληθήκανε «Χριστός Ανέστη», βγάλανε από τις εξαρτύσεις τους τις σούβλες και το grill express και στήσανε ένα γλέντι τραγουδώντας «Γεια σου Γιώργη Παπαδόπουλε…».