Σύνταξη στα 18, στρατό στα 100 reloaded

Η δεύτερη -και τελευταία, το υπόσχομαι!- φουρνιά φωτογραφιών από τη σημερινή πορεία στη Θεσσαλονίκη.

Χρησιμο εργαλείο, είτε για αραλίκι είτε για οδόφραγμα.

Αυτό με άρεσε πάρα πολύ. Στο στριπτιζάδικο γωνία Καραολή και Δημητρίου με Εγνατία.

Κι αυτό, μέσα στον αφαιρετικό μπαχαλισμό του, επίσης με άρεσε.
Στο προαναφερθέν στιπτιζάδικο.

Γάντζουλας, όπως Σαράφης: Στα Τρίκαλα, στην Αττική, τώρα και στη Θεσσαλονίκη.

Σήμερα, όπως λένε κι οι φίλοι στο thess.gr, δεν κάναμε την πάπια.
Αύριο όμως;

Μπορεί να έχω και τα μισά του χρόνια. Στα κάγκελα πάντως δεν μπορώ να σκαρφαλώσω.

In case you are wondering, Ι was paid a whole lotta of money to advertise all those financial establishments at this blog.

Ναι ρε! Αυτό στη φωτογραφία είναι το ένα τεταρτό μου...
Το υπόλοιπο δεν χώρεσε.

Να πούμε και κάτι; Νομίζω πως έχω ποστάρει υπερβολικά πολλές φωτογραφίες από τη σημερινή πορεία. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που τράβηξα τόσες πολλές. Δηλαδή δεν τράβηξα καμία εγώ, και ούτε θα τραβούσα, για δύο λόγους: πρώτον ντρέπομαι να πάω να φωτογραφίσω το οτιδήποτε, και δεύτερον τα χέρια μου τρέμουν πάντα τόσο πολύ (από τσι καφέδες) που και να προσπαθούσα κουνημένες θα μου βγαίνανε. Ας είναι καλά ο Σαλαδίνος.

Αμα δεν το πω θα σκάσω: Το πανό της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης. Των δημοσιογράφων ντε. Λίγο τσαλακωμένο. Σαν την αξιοπρέπεια των δημοσιογράφων, μετά τα παιχνιδάκια και τις τσιριμονιές των τελευταίων εβδομάδων "απεργώ-δεν απεργώ-απεργώ-δεν απεργώ, ας μαδήσω μια μαργαρίτα καλύτερα".