Πιστεύεις ότι αυτό έχει τελικά σημασία; Το αποτέλεσμα; Εννοείται ότι θα "ανακαλούσαν την ανάκληση", μόλις βγήκε το θέμα στη δημοσιότητα. Η ουσία όμως παραμένει. Και είναι απίστευτα θλιβερή. Γιατί το επίπεδο των επαγγελματιών που αποφασίζουν για την γενικότερη μόρφωση των παιδιών μας, έχει φτάσει στον πάτο του βαρελιού. Αυτή η απόφαση πάρθηκε τον Μάρτιο του 2008. Αν είχε συμβεί το γεγονός πριν 30 χρόνια, θα το κατανοούσα. Σήμερα όμως, προκαλεί θυμό και αηδία.
Πιστεύω ότι και αυτό έχει σημασία, το αποτέλεσμα. Από την απόλυτη ανοησία (απαγορευση των σχολικών επισκέψεων στην έκθεση) προτιμώ το λιγότερο ανόητο "οκ, μετά από ενδελεχή εξέταση των υπευθύνων, αποφανθήκαμε οτι ο Πικάσο δεν είναι αντιπαιδαγωγικός".
το ζήτημα δεν είναι η ανοησία του προϊσταμένου καθώς (δύστυχώς και όσο και να παρακαλάμε ή να βαυκαλιζόμαστε περί του αντιθέτου) η εκπαίδευση, έχει ως στόχο της την προετοιμασία των νεαρών ατόμων για την ένταξή τους στην κοινωνία (δεν είναι δικός μου ο ορισμός αλλά του Durkheim, του πατέρα της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης, τον οποίον υιοθέτησε και ο Dewey, ο πατέρας της εκπαιδευτικής θεωρίας) άρα το κύριο μέλημα της είναι η αναπαραγωγή αξιών και κοινωνωικών παραδεδεγμένων. Το ζήτημα είναι η ανοησία (?) των γονιών (που είμαι σίγουρη ότι υπήρξαν, καθότι τους έχω συναντήσει σε κάθε βήμα μου στην εκπαίδευση 19 και βάλε χρόνια τώρα) που παραπονέθηκαν, που δείχνει πραγματικά το επίπεδο του λαού και κάνει κατανοητότερη την ύπαρξη Ψωμιάδηδων, Άνθιμων και λοιπών κηνσόρων της τάξης και της ήθικής. Ξέρω ότι όλοι ονειρευόμαστε μια προοδευτική εκπαίδευση με πρωτοπόρους εκπαιδευτικούς και ανατρεπτικά προγράμματα... Η πραγματικότητα (που διασφαλίζει ωστόσο τη λειτουργικότητα του σχολείου) είναι η απόφαση του προϊσταμένου που "συνήδε" με τις απαιτήσεις των γονιών. Η ανάκλησή της, δε σημαίνει κάποια πρωτοποριακή παρέμβαση από την πλευρά της πολιτείας προς τις καινοτομίες, αλλά ότι τελικά ο Πικάσο (η αισθητική και η θεματολογία του) είναι κοινωνικά αποδεκτός...
Μενιέκ, είσθε στρέητ του δε πόιντ. Οντως υπήρξαν διαμαρτυρίες γονέων, κι όντως ο εν λόγω Ταπανίδης λειτούργησε κατευναστικά -αποποιούμενος βέβαια ταυτόχρονα κάθε ευθύνη- προκειμένου να ικανοποιήσει οργισμένους γονείς. Και απ' ό,τι μαθαίνω, η πρυτάνευση της λογικής που επικαλούμαι πιο πάνω, μόνο τέτοια δεν είναι. Οι υπεύθυνη της δευτεροβάθμιας πήρανε λέει διαβεβαιώσεις από τους υπευθύνους της έκθεσης ότι τα επίμαχα έργα με τα μπουρδέλα και τα γυμνά είναι σε ξεχωριστό, απομονωμένο χώρο, και δεν θα ξεναγηθούν σε αυτό τα ευαίσθητα και άβγαλτα, αθώα παιδικά μάτια. Κι έτσι όλοι, κι εμείς, κι εσείς, κι αυτοί, είμεθα ικανοποιημένοι, γαμώ την πόλη μου μέσα.
(περί υποκρισίας, κάτι ακόμη: με αρέσει που εξανίσταμαι εγώ εκ μέρους του Πικάσο που δεν ξέρω καν ποια σκατά γκόμενα ήταν αυτή η Γκερνίκα.... Τέλος πάντων...)
8 σχόλια:
Απίστευτο...
Μου είπανε τηλεφωνικά πριν από λίγο το θέμα σήμερα έλαβε τέλος με θετικό προς την λογική τρόπο. Ευτυχώς.
Πιστεύεις ότι αυτό έχει τελικά σημασία; Το αποτέλεσμα; Εννοείται ότι θα "ανακαλούσαν την ανάκληση", μόλις βγήκε το θέμα στη δημοσιότητα.
Η ουσία όμως παραμένει.
Και είναι απίστευτα θλιβερή.
Γιατί το επίπεδο των επαγγελματιών που αποφασίζουν για την γενικότερη μόρφωση των παιδιών μας, έχει φτάσει στον πάτο του βαρελιού.
Αυτή η απόφαση πάρθηκε τον Μάρτιο του 2008. Αν είχε συμβεί το γεγονός πριν 30 χρόνια, θα το κατανοούσα. Σήμερα όμως, προκαλεί θυμό και αηδία.
Πιστεύω ότι και αυτό έχει σημασία, το αποτέλεσμα. Από την απόλυτη ανοησία (απαγορευση των σχολικών επισκέψεων στην έκθεση) προτιμώ το λιγότερο ανόητο "οκ, μετά από ενδελεχή εξέταση των υπευθύνων, αποφανθήκαμε οτι ο Πικάσο δεν είναι αντιπαιδαγωγικός".
το ζήτημα δεν είναι η ανοησία του προϊσταμένου καθώς (δύστυχώς και όσο και να παρακαλάμε ή να βαυκαλιζόμαστε περί του αντιθέτου) η εκπαίδευση, έχει ως στόχο της την προετοιμασία των νεαρών ατόμων για την ένταξή τους στην κοινωνία (δεν είναι δικός μου ο ορισμός αλλά του Durkheim, του πατέρα της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης, τον οποίον υιοθέτησε και ο Dewey, ο πατέρας της εκπαιδευτικής θεωρίας) άρα το κύριο μέλημα της είναι η αναπαραγωγή αξιών και κοινωνωικών παραδεδεγμένων. Το ζήτημα είναι η ανοησία (?) των γονιών (που είμαι σίγουρη ότι υπήρξαν, καθότι τους έχω συναντήσει σε κάθε βήμα μου στην εκπαίδευση 19 και βάλε χρόνια τώρα) που παραπονέθηκαν, που δείχνει πραγματικά το επίπεδο του λαού και κάνει κατανοητότερη την ύπαρξη Ψωμιάδηδων, Άνθιμων και λοιπών κηνσόρων της τάξης και της ήθικής. Ξέρω ότι όλοι ονειρευόμαστε μια προοδευτική εκπαίδευση με πρωτοπόρους εκπαιδευτικούς και ανατρεπτικά προγράμματα... Η πραγματικότητα (που διασφαλίζει ωστόσο τη λειτουργικότητα του σχολείου) είναι η απόφαση του προϊσταμένου που "συνήδε" με τις απαιτήσεις των γονιών. Η ανάκλησή της, δε σημαίνει κάποια πρωτοποριακή παρέμβαση από την πλευρά της πολιτείας προς τις καινοτομίες, αλλά ότι τελικά ο Πικάσο (η αισθητική και η θεματολογία του) είναι κοινωνικά αποδεκτός...
Μενιέκ, είσθε στρέητ του δε πόιντ. Οντως υπήρξαν διαμαρτυρίες γονέων, κι όντως ο εν λόγω Ταπανίδης λειτούργησε κατευναστικά -αποποιούμενος βέβαια ταυτόχρονα κάθε ευθύνη- προκειμένου να ικανοποιήσει οργισμένους γονείς.
Και απ' ό,τι μαθαίνω, η πρυτάνευση της λογικής που επικαλούμαι πιο πάνω, μόνο τέτοια δεν είναι.
Οι υπεύθυνη της δευτεροβάθμιας πήρανε λέει διαβεβαιώσεις από τους υπευθύνους της έκθεσης ότι τα επίμαχα έργα με τα μπουρδέλα και τα γυμνά είναι σε ξεχωριστό, απομονωμένο χώρο, και δεν θα ξεναγηθούν σε αυτό τα ευαίσθητα και άβγαλτα, αθώα παιδικά μάτια.
Κι έτσι όλοι, κι εμείς, κι εσείς, κι αυτοί, είμεθα ικανοποιημένοι, γαμώ την πόλη μου μέσα.
(περί υποκρισίας, κάτι ακόμη: με αρέσει που εξανίσταμαι εγώ εκ μέρους του Πικάσο που δεν ξέρω καν ποια σκατά γκόμενα ήταν αυτή η Γκερνίκα.... Τέλος πάντων...)
Το φυσικό για τη δεκαετία του '50, μόνο που γίνεται θέμα εν έτει 2008, είναι ντροπή!
Χυδαίοι άνθρωποι...
(Δεν μπορώ να το σχολιάσω με χιούμορ)
Ευτυχώς μεσιέ παράλληλε, κρατάμε τα μπόσικα στην ηθική μας εδώ πάνω... χεχεχε.
Δημοσίευση σχολίου