18 Μαρ 2008

Αν για να γαμήσω πληρώνω πρώτα εσάς τι διαφορά έχετε εσείς από μια τσατσά;;;


(Στη φώτο ο Άνθιμος Καψής προσπαθεί να ανακόψει
τον Κούδα. Μια ιστορική φωτογραφία με έναν καλύτερο
Άνθιμο και ένα ακόμα καλύτερο Κούδα. Που να τον είχαμε
τώρα...&*(*)^&&%^%$$* τους βλάκες που έχουμε τώρα να παίζουν στην Τούμπα)


Το κοτόπουλο με άσπρη σάλτσα, ανανά και κάρυ ήταν πραγματικά θεσπέσιους.


(Μη γελάτε. Είναι φράση που χρησιμοποίησε μια φορά ένας καραφλός παίκτης του Σερβάιβορ φεύγοντας από ένα ξενοδοχείο που είχε πάει μετά από μια κερδισμένη μονομαχία).

Δοκιμάζοντας την τύχη και τις αντοχές μου ισορροπώντας στο ένα πόδι καθώς με το άλλο κουνούσα το καρότσι και ταυτόχρονα προσπαθούσα να στρίψω ένα Χόλμπορν έχοντας πρώτα τοποθετήσει το καπνοσάκουλο πάνω στη σιδερώστρα σκέφτηκα όλη αυτήν την ιστορία που έχει δημιουργηθεί με τους γάμους και τη συμβίωση ομοφυλοφίλων.
Το συζητούσα σήμερα στη δουλειά με ένα τύπο εκεί στο εργαστήριο. Ο παίκτης θεωρεί ότι οι γάμοι και αυτά θα μας στείλουν στο πυρ το εξώτερων. Και εκεί έβαλε την κορώνα. Ότι δεν πρέπει με κανένα τρόπο να υιοθετήσουν παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την ώρα περισσότερο για να δείξω ότι δεν είμαι τίποτις ομοφοβικός η κάτι τέτοιο του είπα ότι έλα μωρέ τώρα και τι έγινε και ο καθένας πρέπει να κάνει ότι γουστάρει. Καθότι προοδευτικός έπρεπε να το δείξω. Σύμφωνα με όσα του είπα και ελάλησα ούτε τα σημερινά παιδιά με ετεροφυλόφιλους γονείς μεγαλώνουν και όπως θα έπρεπε. Λες δηλαδή να έχουν ιδιαίτερο πατρικό ή μητρικό πρότυπο τη στιγμή που λόγω των κοινωνικών συνθηκών οι γονείς τους τα βλέπουν ελάχιστα; Ή μήπως θα ήταν καλύτερα να μείνουν στο ορφανοτροφείο που τα μεγάλωνε; Εμ; Εδώ σε θέλω. Μόλις χθες μου έλεγε μια άλλη τύπισσα ότι το ένα της παιδί το είδε ουσιαστικά μετά τα τρία του χρόνια γιατί λόγω των συνθηκών το είχε η μάνα της. Και τώρα έχει πρόβλημα γιατί ο άλλος της γιος δεν έχει ιδέα ποιος είναι αυτός ο κανάγιας που ήρθε και πρέπει σώνει και καλά να μοιραστεί το δωμάτιο του μαζί του.
Μετά και ενώ κάπνιζα στο μπαλκόνι το τσιγάρο που μόλις πριν λίγο είχα στρίψει

(είναι προφανές ότι κατάφερα να καταπλήξω όλο το λαό με τις δεξιοτεχνίες μου στην ακροβατική)

σκέφτηκα όλα αυτά που έχω ακούσει εγώ το τελευταίο διάστημα

(ξέρεις αυτό με τους πλανήτες και έτσι που βγαίνουν και το εξηγούν δυο τύποι καθηγητές πανεπιστημίου στην Ετ3).

Ότι το παιδί είναι σφουγγάρι και ότι βλέπει θα κάνει και αντιγράφει τους γονείς του και τα πρότυπα του και ο πατέρας του και η μάνα του και από εδώ και από εκεί και φτάνει πια με έχετε κουράσει όλοι. Πράγματι αν ένα παιδί μικρό δει τους γονείς του να φιλιούνται ή ακόμα ακόμα και να αγκαλιάζονται

(καλά κάνουνε ρε τι σε νοιάζει εσένα; Σπίτι τους είναι!)

αλλά είναι μόνο άντρες ή μόνο γυναίκες πως μετά θα καταλάβει ότι αν του αρέσει το άλλο φύλο δε παίζει και τίποτα; Από την άλλη όταν υπάρχει ένας γονιός που είπε στη γυναίκα του «Κοίτα να δεις εσύ ήθελες το μωρό νατο τώρα πάρ’ το εγώ πάω για σκι» και πάει για σκι πέφτει και σπάει τρία πλευρά (μη γελάτε ρε έχει γίνει), είναι πατρικό πρότυπο; Ή άλλοι γονείς που δηλώνουν τρελά ερωτευμένοι χαζολογάνε στους δρόμους ορκίζονται αιώνια πίστη μετά παντρεύονται (με θρησκευτικότατο γάμο κ. Άνθιμε δεν υπάρχει άλλος γάμος) κάνουν ένα παιδί και όταν καταλάβουν ότι η ζωή τους έχει αλλάξει χέζονται ζωρίζουν και το παιδί είναι ουσιαστικά όπως να ‘ναι γιατί αυτοί συνεχίζουν να ερωτεύονται και να χαζολογάνε με άλλους. Είναι δηλαδή καλά γονικά πρότυπα αυτά; Θεωρώ τελικά και αυτό το σκέφτομαι ενώ το στομάχι μου πονάει από το πολύ φαί ότι μάλλον θα ισχύει και εδώ ότι ισχύει πάντα. Ότι όπως όλοι οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι τα παιδιά τους μπορεί να χρειάζονται την καθοδήγηση τους και το πρότυπο τους αλλά δεν τους ανήκουν έτσι ισχύει και σε αυτήν την περίπτωση. Το κακό είναι ότι οι περισσότεροι η εικόνα που έχουν για τους ομοφυλόφιλους είναι αυτή της κακής αδερφής που έπαιζε ο Παράβας σε κάποιες ταινίες, χρυσές στιγμές της υποκριτικής και του κινηματογράφου γενικότερα. Το πρόβλημα θα είναι όπως όταν ένας τύπος θέλει τον γιό του τον πιο αρσενικό από όλους «Γιατί έτσι είναι το σωστό» και τον πάει στις πουτάνες για να γίνει άντρας μην έχουμε κάτι αντίστοιχο από την πλευρά των ομοφυλοφίλων.

ΚΑΙ ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ!!

«... η Εκκλησία της Ελλάδος δέχεται και ευλογεί την παραδεδομένη τέλεση του Γάμου κατά το Ορθόδοξο Τυπικό, ενώ θεωρεί πορνεία κάθε άλλη «συζυγική» σχέση εκτός αυτού».

Όταν είπα στην pipermarou ότι δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από ποταπές πόρνες για τον κ. Άνθιμο και την εκκλησία του μου απάντησε με τρόπο μπορώ να πω από έξυπνο έως κοντά στην φοβερή νοημοσύνη του Ioanni:
«Ε, τότε να πάμε στην αστυνομία να γίνουμε τίποτα νόμιμες μπας και βγάλουμε και κάνα φράγκο. Άσε που θα έχουμε και ασφάλιση».
Νομίζω η καλύτερη απάντηση στον τράγο (ναι ρε εσένα. Τι είσαι; Παναγιώτατος; Και τότε γιατί με βρίζεις ρε φίλε; Αν με βρίζεις και με λες πόρνο ή ότι άλλο είναι το αρσενικό της πόρνης και εσύ είσαι τράγος) με τα μπατομπούκαλα. Στην ευχή του Θεού σας εύχομαι. Και να σε πω και κάτι ψηλέ; Καλύτερα με τις πόρνες. Πιο ευθείς και ειλικρινείς είναι, περισσότερα πράγματα από εσένα ξέρουν για την πραγματικότητα (γιατί εσύ τους καθως πρέπει τους βλέπεις με τη γραβάτα και όχι γυμνούς) και γενικότερα ρε φίλε γουστάρουμε πιο καλά.

Και με αυτό καταλήγω: Αν δηλαδή για να γαμήσω πρέπει πρώτα να πληρώσω εσάς τι διαφορά έχετε εσείς από μια τσατσά;;;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Câmera Digital, I hope you enjoy. The address is http://camera-fotografica-digital.blogspot.com. A hug.

demetrat είπε...

Ρε χαμένο, τι έπαθες και γκάζωσες μαναχόσ΄;
Τέλος πάντων άμα θές σχόλιο, στο γαμο των ομοφυλοφύλων, δεν ξέρω ακριβώς, αλλά μιά και δεν ανακατεύομαι στα δικά τους,ας ονομάσουν αλλιώς τη συμβίωσή τους, έτσι κιαλλιώς , λέξεις μπόλικες έχει η ελληνική.
Γάμος όμως δεν είναι.
Για τα δικαιώματα της συμβίωσης,να νομιμοποιηθούν τα παντα , οπως με τα υπόλοιπα ζευγάρια φυσικά.Δεν υπάρχει συζήτηση γιαυτό.
Τωρα για τα παιδιά, τι να σου πω ρε πανως.Απάντησι δεν έχω, και τα ορφανά τα λυπάμαι,και, σκεφτομαι και τη θέση του μπόμπιρα.
Λίγο ζαβό μου φαίνεται αυτό, να πηγαίνει το μικρό στο σχολείο , και να λεει πως έχει δυο μαμάδες, ή δυό μπαμπάδες,.Εδω απλως χωρίζουν οι γονεις, και το μικρο διαλύεται.Να το παίρνουνε και στο δούλεμα τα υπόλοιπα τα πιτσίρια, δεν ξέρω.
Δεν αμφιβάλλω πως μπορεί να είναι υπέροχοι γονεις, αλλά άμα θέλουν το καλό ενος παιδιού , όπως λενε,και οχι το δικό τους ,μήπως να το δουν λιγο αλλιώς το πράμμα;

demetrat είπε...

μετά συγχωρήσεως, μετά είδα πως είστε Ιωάννης.
δ

ΠανωςΚ είπε...

Demetrat, μαλώσαμε για τον θεοδωράκη, μαλώσαμε για την πατρίδα, δεν θα μαλώσουμε τώρα και για αυτό το θέμα, γιατί δεν έχω χρόνο.
Αλλά...
α) Γάμος; Μια νομική διαδικασία είναι. Εγω "παντρεύτηκα" το Σεπτέμβρη. Αλλά είμαι παντρεμένος επτά χρόνια τώρα. Η συμβίωση, ο γάμος (δηλαδή η νομική διαδικάσία) -πρέπει να- είναι ίδια για όλα τα ανθρώπινα πλάσματα.

β)Δυο μαμάδες; Αμέ! Δυο μπαμπάδες; Αμέ! Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι τα ηλίθια στερεότυπα που οι "κανονικοί" -μη χέσω- γονείς εμφυσούν στα "κανονικά" -μην ξαναχέσω- παιδιά τους. Με αυτόν τον τρόπο αναπαράγονται και διαιωνίζονται τα -μην ξαναμαναχέσω- άθλια στερεότυπα.

Οσο για την οικογένεια, για να πούμε και κάτι σοβαρό, μην ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη βαθμίδα υποταγής ενός ανθρώπου στη ζωή. Ακολουθούν το σχολείο και η δουλειά (είμαι φοβερός ρε γμτ μου... ακόμη θυμάμαι τα αναρχικά τσιτάτα που παπαγάλιζα στο πανεπιστήμιο).

demetrat είπε...

Μάλλον δεν κατάλαβες .
Δεν είμαι φανατικιά του γάμου, οπως δεν είμαι και απ αυτές που πιστεύουν πως ο γαμος σκοτώνει μη χεσω και γω τον έρωτα.Απλως δε γουστάρω να αλλάζω τις έννοιες των λεξεων και μονο αυτο.
Επίσης, άν τα πιτσιρίκια δεν ενοχλούνται και δεν θα χρειαστούν ψυχίατρο, γιατι πώς να το κάνουμε, το 99,9% των υπόλοιπων πιτσιρικιών, άσχετα με το τι θα έπρεπε να γίνεται,θάναι κάπως αλλιώς.Τι πρόβλημα νάχω.
Ευτυχώς εγώ, δεν έλεγα πολλά αναρχικά τσιτάτα, γιατί ήδη ήμουνα μηντέρα,και η αλήθεια ήταν άλλη.
δ

ΠανωςΚ είπε...

Demetrat, εφόσον κατάλαβα άλλο, μάλλον παραμένω ευήθης...
Για την αλήθεια; Ποτέ δεν είναι μία. Κι όσες έχουμε βρει είναι λάθος.