Θα πάμε πουθενά για φαΐ; Να πάμε. Πού; Όπου θέλετε. Εγώ πάντως δεν πεινάω. Θα προτιμούσα να περπατήσουμε λίγο στην Άνω Πόλη. Ναι ρε μαλάκα, αλλά εμείς πεινάμε. Καλά, θα τα συνδυάσουμε τότε. Θα πάμε στην Άνω Πόλη για φαΐ. Πού; Εγώ ξέρω μια καλή ψαροταβέρνα στο Μπεζεστένι. Δεν είναι στην Άνω Πόλη όμως. Κι εγώ δεν πολυθέλω ψάρι. Να κάτσουμε έξω, εκεί στην πλατεΐτσα, είναι ήσυχα. Όχι ρε, θα πέσει ο ήλιος, θα κάνει κρύο. Μέσα όμως θα μας πιάσει η τσίκνα από τα ψητά. Ποια ψητά ρε γιωτομπαλίδη; Αφού για ψάρι θα πάμε.
Ρε παιδιά ο Ολυμπιακός τι ώρα παίζει σήμερα; Εγώ πάντως θέλω να τελειώσω την εφημερίδα μου. Κι εγώ έξω στο κρύο δεν κάθομαι. Κι εγώ δεν θέλω ψάρι. Ρε στην Ανω Πόλη είναι όλο ανηφόρες. Να πάτε να γαμηθείτε όλοι σας, σας βαρέθηκα. Είσαι αγενής. Κι εσείς αναποφάσιστοι. Κι εσύ βρομοπασόκος. Ποιον είπες πασόκο ρε; Να χαλαρώσουμε λίγο ρε αρούρια; Για χίλια ευρώ θα ψήφιζες Ψωμιάδη; Αμέ! ΚΚΕ; Ούτε για ένα εκατομμύριο. Και διάβασε και λίγο την «Εποχή», βρε λέπι, μπας και ξεστραβωθείς. Ρεμάλια, στο θέμα μας. Τι σκατά θα φάμε; Δεν ξέρω, διαλέξτε εσείς. Και γιατί να διαλέξουμε εμείς; Ε, και ποιος να διαλέξει; Αχ, δεν αντέχω τόσο άγχος, αυτό το εύρος των επιλογών θα με τρελάνει.
Να πάμε στο **** στην Άνω Πόλη. Δεν έχει όμως ψάρι εκεί. Έχει τραπεζάκια έξω, είναι ωραία. Ναι, αλλά έχει μόνο μεζέδες, όχι κανονικό φαΐ. Κι εγώ δεν κάθομαι έξω, λέμε. Κάνει κρύο. Θα προλάβουμε όμως να γυρίσουμε πίσω, να δούμε Αθλητική Κυριακή ρε; Βρε άι στοδιάλο κωλόγαβρε! Πάμε. Πού; Εκεί που κλάνει η αλεπού. Α, καλό ε; Περνιέσαι για έξυπνος τώρα εσύ; Σκάσε και προχώρα. Ρε θα τραβήξει πολύ αυτή η ανηφόρα; Δεν ξέρω, νομίζω πως έπρεπε να είχαμε στρίψει αριστερά πριν. Κι αυτή η ανηφόρα όλο δεξιά πάει. Νομίζω πως κάνουμε κύκλους. Ρε ‘σεις, που είναι ο χοντρός, τα ‘φτυσε στην ανηφόρα; Όχι μωρέ το μαλάκα, κάτι τοίχους πάλι βγάζει φωτογραφία. Η ψωνάρα, την είδε φωτομπλόγκερ. Σκατά. Τα πάτησες; Όχι, σκατά θα φάμε τελικά.
8 σχόλια:
τελικά; Τι φάγατε;
Γιατίο το τι έκανε ο "χοντρός" το είδαμε
Κρασάτη τηγανιά, σουπιά κοκκινιστή με ρύζι (ο κολλημένος με το ψάρι, δεν άντεξε), χοιρινό με μουστάρδα-γιαούρτι, ταμπουλέ, φαλάφελ. Χτες αυτά όμως μίστερ Αργε. Διότι σήμερον τρώω πέος, ξέρετε πού.
Στον Ίγγλις πήγατε ορέ κλεφτόπουλα; Εκείνος κάνει πολύ καλή φαλάφελ.
Τίποτα άλλο, πέρα από το: «Φοβερό ποστ ρε γκαρντάσι!». Συνδυάζεις τη βόλτα με την ιστορική εξέλιξη, το προσωπικό με το κοινωνικό, το λόγο με τη φωτογραφία, το βουνό με τη θάλασσα...
Εύγε, νεαρέ!
Εξόριστε, με τσάκωσες!
(δεν ήθελα να "διαφημίσω" το Ιγγλις, αν και του αξίζει ολοσέλιδη διαφήμιση στον επόμενο "Γαστρονόμο").
Καλά περάσατε, πάντως, παρά τες γκρίνιες!
Μα μόνο με γκρίνιες περνάμε καλά, εξαπανέκαθεν!
Ω ρε μανούλα μου...
Αυτό το "εκεί που κλάνει η αλεπού" τρομερό καλαμπούρι, αη λάηκ α λοτ!!!!!!
Αιμόφιλε, δεν ήτο καλαμπούρι. Οντως η οσμή εις στο σοκάκιον ήτο αυτή της κλανιάς αλεπούς.
Δημοσίευση σχολίου