16 Ιαν 2007

Φωτογραφία της νεανικής ορμής, ως συνθημα και απαίτηση και μνήμες από το παρελθόν


Και α και ου και δαπ νου δου φου κου...
(εδώ και πόση ώρα κοιτώ τη φωτογραφία και σκέφτομαι πώς να μεταφέρω σε σχόλιο την αηδία που μου προκαλεί. Δυστυχώς δεν μου βγαίνει τίποτε. Μόνο μου θυμίζει γιατί πριν από καμιά δεκαετία είχα αποκαλέσει, στην πρώτη γενική συνέλευση φοιτητών της ζωής μου, την πρόεδρο της ΔΑΠ της σχολής μου, έμπλεος τότε σεξισμού και ιμπολιτικαλικορεκτισμού, "υστερική κατσίκα που γελάει").

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα που δεν ήσουν κτηνοβάτης...

Ανώνυμος είπε...

Τι μου εθύμισες, νέε μου!
Επί ΠΑΣΟΚ είχε κλείσει η σχολή για τα καλά. Προτείνανε λοιπόν οι παρατάξεις για συνέχιση ή διακοπή της κατάληψης: όλοι οι αριστεροί υποστήριζαν επ' αόριστον καταλήψεις. Οι πασόκοι διαφοροποιούνταν και πρότειναν σε κάθε συνέλευση "ας κάνουμε 7 μέρες κατάληψη και το ξανασυζητάμε".
Μόνο οι δαπίτες ήταν εναντίον της κατάληψης κράζοντας "θα χάσουμε το εξάμηνο!!!"
Κι όλα αυτά του ΠΑΣΟΚ κυβερνώντος!!!
Τι καλά παιδάκια, βγαλμένα από το κατηχητικό όλα των!

Ανώνυμος είπε...

Άσχετοι συνειρμοί:
Εντατικοποίηση, πολυεθνικές, στέλεχος, project, mananger, ιεραρχία, 4Χ4, Αράχωβα, κάρτες, πουτανάκι, υποβάθμιση, απόλυση, νεόπτωχος...