Ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί, γιατί είχα πολλές δουλειές να κάνω. Αλλά εντέλει μπορεί και να μην προλάβω. Άνοιξα δυο λεπτά τον υπολογιστή και μ’ έπιασε ένα διαόλιο να ταχτοποιήσω τα feeds μου και τους σελιδοδείκτες μου, όπου κυρίως έχω καταχωρίσει μουσικά ιστολόγια. Περνώντας απ’ το ένα στο άλλο, εντύπωση μού προξένησε η διαρκώς αυξανόμενη δράση του Γουέμπ Σέριφ, ο οποίος με είχε τιμήσει και μένα, παλιότερα, και σε αυτό αλλά και στο άλλο, το μουσικό ιστολογιο (RIP Upkay), είτε με σχόλια κάτω απ’ τα ποστ είτε με μέηλ. Ποιος διάολο είναι ετούτος; αναρωτήθηκα και τον γκούγκλισα. Ορίστε μερικά απ’ τα πράγματα που βρήκα:
Γουέμπ Σέριφ είναι η μία απ’ τις τρεις μεγαλύτερες εταιρείες κατά της πειρατείας στο διαδίκτυο (οι άλλες δύο: Μίντια Ντιφέντερ και ΜίντιαΣέντρι). Η εταιρεία εδρεύει στη Βρετανία, απασχολεί περίπου είκοσι ανθρώπους σε δύο γραφεία, και έχει πάρει το όνομά της απ’ την αγάπη του ιδρυτή της προς τους Βίλατζ Πίπολ, οι οποίοι μάλιστα έχουν καταφύγει στους σερίφηδες ώστε να σταματήσει η πειρατεία της μουσικης τους απ’ το Πάιρατ μπεη.
Ο ιδρυτής της Τζον Τζιακόμπι δηλώνει ότι σε αντίθεση με τις άλλες παρόμοιες εταιρείες η Γουέμπ Σέριφ προσεγγίζει τους πειρατές πολιτισμένα και διατηρεί καλές σχέσεις με τους μπλόγκερ ή τους διαχειριστές προγραμμάτων ανταλλαγής αρχείων. Με ευγένεια ζητάμε, λέει, να απομακρυνθεί το επίμαχο περιεχόμενο και συνήθως η ανταπόκριση είναι άμεση και θετική. Ο ίδιος πιστεύει ότι ειδικά για τις «διαρροές» δίσκων γνωστών καλλιτεχνών, που διαδίδονται στο δίκτυο μέχρι και τρεις μήνες πριν από την επίσημη κυκλοφορία τους, ευθύνονται μουσικοκριτικοί που λαμβάνουν απ’ τις εταιρείες πρόμο (προωθητικές κόπιες άλμπουμ). Κατανοώ, δηλώνει, ότι οι περισσότεροι πειρατές του διαδικτύου είναι ενθουσιώδεις οπαδοί και για αυτό σε αντίθεση με τις πρακτικές της ΜιντιαΝτιφέντερ, εμείς έχουμε μια φιλική προσέγγιση προς τον πειρατή, αποσκοπώντας περισσότερο στο να τον εκπαιδεύσουμε ώστε να κατανοήσει τη ζημία που προκαλεί.
Εντούτοις στο παρελθόν, παρότι ο Γουέμπ Σέριφ (θέλει να) παρουσιάζεται να είναι με τους «καλούς», έχει βοηθήσει στην κατάθεση μηνύσεων κατά του Γιουτιούμπ και του Πάιρατ Μπέη, εκ μέρους του Πρινς.
Ο μεγάλος αντίπαλος του Γουέμπ Σέριφ παραμένει το Παιρατ Μπεη. Ο ίδιος αισιοδοξεί ότι μια μέρα θα το κλείσει. Υποστηρίζει μάλιστα ότι δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο είναι σωστό να χάνουν τα λεφτά τους οι δισκογραφικές εταιρείες τη στιγμή που μηνιαίως απ’ τις διαφημίσεις το πάιρατ μπέη βγάζει περίπου 75 χιλ. δολ.
Πέρα απ’ τον Πρινς, που προαναφέρθηκε, στις υπηρεσίες του σερίφη έχουν ήδη καταφύγει οι εταιρείες καλλιτεχνών όπως οι Φραντζ Φέρντιναντ, ο Μόμπι, οι Γουάιτ Στράιπζ, oι Ανιμαλ Κολέκτιβ, οι Σινζ, οι Μογκβάι η Κατ Πάουερ, οι Γιολατεγκο και οι Νιου Πορνόγκραφερζ (είναι φανερό ότι ως επί το πλείστον «μικρομεγάλες ανεξάρτητες» εταιρείες, όπως η Μάταντορ ή η Ντόμινο, καταφεύγουν στο σερίφη. Για τις μεγάλες θα τα πούμε παρακάτω). Το κωμικοκτραγικό είναι ότι σε δηλώσεις τους οι Φραντζ Φέρντιναντ στο παρελθόν είχαν ενθαρρύνει το παράνομο κατέβασμα των τραγουδιών τους προτείνοντας μάλιστα το π2π δίκτυο Limewire.
Για πολλούς απ’ τους ασχολούμενους με το ευγενές σπορ της πειρατείας η δράση του Γουέμπ Σέριφ είναι προτιμότερη, αν τη συγκρίνει κανείς με τις πρακτικές της ΜιντιαΝτιφέντερ, η οποία ως επί το πλείστον δραστηριοποιείται στο χώρο του π2π. Κατά περιόδους κατηγορήθηκε ότι πλημμύριζε ένα π2π δίκτυο με αρχεία-παγίδες τα οποία δεσμευαν τους υπολογιστές και το μπάντγουιδ των χρηστών. Μερικοί απ’ τους πελάτες της: Γιουνιβέρσαλ Πίκτσερζ, Τουέντιθ Σέντουρι Φοξ, Βέρτζιν Ρέκορντζ, το κανάλι ΗΒΟ, η Παραμαουντ και η ΜπιΕμΤζι.
Το 2007 η ΜίντιαΝτιφέντερ δεν μπόρεσε να αποφύγει το σκάνδαλο Miivi.com. Ηταν μια διαδικτυακή υπηρεσία, στην οποία μπορούσαν οι χρήστες να ανεβάσουν βίντεο, σαν το γιουτιούμπ, μόνο που αποκλειστικός σκοπός της δημιουργίας του ήταν η παγίδευση όσων χρηστών ανέβαζαν βίντεο προστατευόμενα από δικαιώματα πνευματική ιδιοκτησίας. Πολύ γρήγορα η αλήθεια αποκαλύφθηκε και το Miivi έκλεισε άρον άρον. Οι στρατηγικές και τα σχέδια της ΜιντιαΝτιφέντερ ήρθαν στο φως όταν ένας έφηβος χάκερ υπέκλεψε ένα μεγάλο όγκο απ΄ τα ημέηλ της εταιρείας, τα οποία αποκάλυπταν τα κόλπα που χρησιμοποιούσε η εταιρεία προκειμένου να παγιδεύσει χρήστες των π2π. Τελευταία νέα απ’ το μέτωπο της ΜιντιαΝτιφέντερ συνδέουν τις παράπλευρες δραστηριότητες της εταιρείας με την πορνοβιομηχανία: συγκεκριμένα το τόρεντφρικ αναφέρει πως πουλά πρόσβαση για πόρνοσάιτς.
Πάμε τώρα στην RIAA, που είναι η Ενωση της Αμερικανικής Μουσικής βιομηχανίας, στην οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι κολοσσοί: ΕΜΙ, Σονι Μιούζικ, Γιουνιβέρσαλ, και Γουόρνερ. Ενας απ’ τους σκοπούς τους είναι η προστασία των πνευματικών τους δικαιωμάτων, και για το σκοπό αυτό για πολλά χρόνια συνεργάζονταν με ακόμη μία «σεριφική» εταιρεία, τη ΜίντιαΣέντρι. Με τα στοιχεία που η τελευταία μάζευε, η RIAA απ’ το 2003 μέχρι σήμερα προέβη σε μηνύσεις κατά 35.000 ατόμων επειδή ανέβαζαν προστατευμένο μουσικό υλικό.
Ωστόσο, επειδή οι πρακτικές της ΜίντιαΣέντρι προκάλεσαν νομικά προβλήματα και στην RIAA, για παραβίαση προσωπικών δεδομένων των χρηστών του ίντερνετ, πριν από μερικούς μήνες η RIAA, αποφάσισε όχι μόνο να σταματήσει τη συνεργασία της με τη ΜίντιαΣέντρι (τη θέση της οποίας θα πάρει η DtecNet Software ApS), αλλά και να αλλάξει η ίδια στρατηγική απέναντι στην πειρατεία. Συγκεκριμένα στο εφεξής θα μειώσει δραστικά των αριθμό των μηνύσεων κατά των πειρατών του διαδικτύου, παρότι σκοπεύει να παρακολουθεί στενά τη δράση τους, και θα ζητά απ' τους παρόχους ίντερνετ να λάβουν τα δέοντα μέτρα...
Μένει να δούμε πώς θα συνεχιστεί αυτός ο μαινόμενος ακήρυχτος διαδικτυακός πόλεμος…
ΥΓ. Εννοείται ότι το κείμενο σίγουρα είναι ατελές και ενδεχομένως σε σημεία να περιέχει λάθη. Δεν δηλώνω ειδικός επί του θέματος, μόλις πριν από λίγες ώρες έκανα μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο, και έτσι προέκυψε αυτό το συμπίλημα πληροφοριών. (όση ώρα έκανα για να γράψω το κείμενο, άλλη τόση έχει περάσει μέχρι να αποφασίσω ποιαν κομματάρα των Σιστεμ Οβ Ντάουν να βάλω... Μιλάμε για πολλή πώρωση, ούτε 16 να ξανάγινα!)
Γουέμπ Σέριφ είναι η μία απ’ τις τρεις μεγαλύτερες εταιρείες κατά της πειρατείας στο διαδίκτυο (οι άλλες δύο: Μίντια Ντιφέντερ και ΜίντιαΣέντρι). Η εταιρεία εδρεύει στη Βρετανία, απασχολεί περίπου είκοσι ανθρώπους σε δύο γραφεία, και έχει πάρει το όνομά της απ’ την αγάπη του ιδρυτή της προς τους Βίλατζ Πίπολ, οι οποίοι μάλιστα έχουν καταφύγει στους σερίφηδες ώστε να σταματήσει η πειρατεία της μουσικης τους απ’ το Πάιρατ μπεη.
Ο ιδρυτής της Τζον Τζιακόμπι δηλώνει ότι σε αντίθεση με τις άλλες παρόμοιες εταιρείες η Γουέμπ Σέριφ προσεγγίζει τους πειρατές πολιτισμένα και διατηρεί καλές σχέσεις με τους μπλόγκερ ή τους διαχειριστές προγραμμάτων ανταλλαγής αρχείων. Με ευγένεια ζητάμε, λέει, να απομακρυνθεί το επίμαχο περιεχόμενο και συνήθως η ανταπόκριση είναι άμεση και θετική. Ο ίδιος πιστεύει ότι ειδικά για τις «διαρροές» δίσκων γνωστών καλλιτεχνών, που διαδίδονται στο δίκτυο μέχρι και τρεις μήνες πριν από την επίσημη κυκλοφορία τους, ευθύνονται μουσικοκριτικοί που λαμβάνουν απ’ τις εταιρείες πρόμο (προωθητικές κόπιες άλμπουμ). Κατανοώ, δηλώνει, ότι οι περισσότεροι πειρατές του διαδικτύου είναι ενθουσιώδεις οπαδοί και για αυτό σε αντίθεση με τις πρακτικές της ΜιντιαΝτιφέντερ, εμείς έχουμε μια φιλική προσέγγιση προς τον πειρατή, αποσκοπώντας περισσότερο στο να τον εκπαιδεύσουμε ώστε να κατανοήσει τη ζημία που προκαλεί.
Εντούτοις στο παρελθόν, παρότι ο Γουέμπ Σέριφ (θέλει να) παρουσιάζεται να είναι με τους «καλούς», έχει βοηθήσει στην κατάθεση μηνύσεων κατά του Γιουτιούμπ και του Πάιρατ Μπέη, εκ μέρους του Πρινς.
Ο μεγάλος αντίπαλος του Γουέμπ Σέριφ παραμένει το Παιρατ Μπεη. Ο ίδιος αισιοδοξεί ότι μια μέρα θα το κλείσει. Υποστηρίζει μάλιστα ότι δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο είναι σωστό να χάνουν τα λεφτά τους οι δισκογραφικές εταιρείες τη στιγμή που μηνιαίως απ’ τις διαφημίσεις το πάιρατ μπέη βγάζει περίπου 75 χιλ. δολ.
Πέρα απ’ τον Πρινς, που προαναφέρθηκε, στις υπηρεσίες του σερίφη έχουν ήδη καταφύγει οι εταιρείες καλλιτεχνών όπως οι Φραντζ Φέρντιναντ, ο Μόμπι, οι Γουάιτ Στράιπζ, oι Ανιμαλ Κολέκτιβ, οι Σινζ, οι Μογκβάι η Κατ Πάουερ, οι Γιολατεγκο και οι Νιου Πορνόγκραφερζ (είναι φανερό ότι ως επί το πλείστον «μικρομεγάλες ανεξάρτητες» εταιρείες, όπως η Μάταντορ ή η Ντόμινο, καταφεύγουν στο σερίφη. Για τις μεγάλες θα τα πούμε παρακάτω). Το κωμικοκτραγικό είναι ότι σε δηλώσεις τους οι Φραντζ Φέρντιναντ στο παρελθόν είχαν ενθαρρύνει το παράνομο κατέβασμα των τραγουδιών τους προτείνοντας μάλιστα το π2π δίκτυο Limewire.
Για πολλούς απ’ τους ασχολούμενους με το ευγενές σπορ της πειρατείας η δράση του Γουέμπ Σέριφ είναι προτιμότερη, αν τη συγκρίνει κανείς με τις πρακτικές της ΜιντιαΝτιφέντερ, η οποία ως επί το πλείστον δραστηριοποιείται στο χώρο του π2π. Κατά περιόδους κατηγορήθηκε ότι πλημμύριζε ένα π2π δίκτυο με αρχεία-παγίδες τα οποία δεσμευαν τους υπολογιστές και το μπάντγουιδ των χρηστών. Μερικοί απ’ τους πελάτες της: Γιουνιβέρσαλ Πίκτσερζ, Τουέντιθ Σέντουρι Φοξ, Βέρτζιν Ρέκορντζ, το κανάλι ΗΒΟ, η Παραμαουντ και η ΜπιΕμΤζι.
Το 2007 η ΜίντιαΝτιφέντερ δεν μπόρεσε να αποφύγει το σκάνδαλο Miivi.com. Ηταν μια διαδικτυακή υπηρεσία, στην οποία μπορούσαν οι χρήστες να ανεβάσουν βίντεο, σαν το γιουτιούμπ, μόνο που αποκλειστικός σκοπός της δημιουργίας του ήταν η παγίδευση όσων χρηστών ανέβαζαν βίντεο προστατευόμενα από δικαιώματα πνευματική ιδιοκτησίας. Πολύ γρήγορα η αλήθεια αποκαλύφθηκε και το Miivi έκλεισε άρον άρον. Οι στρατηγικές και τα σχέδια της ΜιντιαΝτιφέντερ ήρθαν στο φως όταν ένας έφηβος χάκερ υπέκλεψε ένα μεγάλο όγκο απ΄ τα ημέηλ της εταιρείας, τα οποία αποκάλυπταν τα κόλπα που χρησιμοποιούσε η εταιρεία προκειμένου να παγιδεύσει χρήστες των π2π. Τελευταία νέα απ’ το μέτωπο της ΜιντιαΝτιφέντερ συνδέουν τις παράπλευρες δραστηριότητες της εταιρείας με την πορνοβιομηχανία: συγκεκριμένα το τόρεντφρικ αναφέρει πως πουλά πρόσβαση για πόρνοσάιτς.
Πάμε τώρα στην RIAA, που είναι η Ενωση της Αμερικανικής Μουσικής βιομηχανίας, στην οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι κολοσσοί: ΕΜΙ, Σονι Μιούζικ, Γιουνιβέρσαλ, και Γουόρνερ. Ενας απ’ τους σκοπούς τους είναι η προστασία των πνευματικών τους δικαιωμάτων, και για το σκοπό αυτό για πολλά χρόνια συνεργάζονταν με ακόμη μία «σεριφική» εταιρεία, τη ΜίντιαΣέντρι. Με τα στοιχεία που η τελευταία μάζευε, η RIAA απ’ το 2003 μέχρι σήμερα προέβη σε μηνύσεις κατά 35.000 ατόμων επειδή ανέβαζαν προστατευμένο μουσικό υλικό.
Ωστόσο, επειδή οι πρακτικές της ΜίντιαΣέντρι προκάλεσαν νομικά προβλήματα και στην RIAA, για παραβίαση προσωπικών δεδομένων των χρηστών του ίντερνετ, πριν από μερικούς μήνες η RIAA, αποφάσισε όχι μόνο να σταματήσει τη συνεργασία της με τη ΜίντιαΣέντρι (τη θέση της οποίας θα πάρει η DtecNet Software ApS), αλλά και να αλλάξει η ίδια στρατηγική απέναντι στην πειρατεία. Συγκεκριμένα στο εφεξής θα μειώσει δραστικά των αριθμό των μηνύσεων κατά των πειρατών του διαδικτύου, παρότι σκοπεύει να παρακολουθεί στενά τη δράση τους, και θα ζητά απ' τους παρόχους ίντερνετ να λάβουν τα δέοντα μέτρα...
Μένει να δούμε πώς θα συνεχιστεί αυτός ο μαινόμενος ακήρυχτος διαδικτυακός πόλεμος…
ΥΓ. Εννοείται ότι το κείμενο σίγουρα είναι ατελές και ενδεχομένως σε σημεία να περιέχει λάθη. Δεν δηλώνω ειδικός επί του θέματος, μόλις πριν από λίγες ώρες έκανα μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο, και έτσι προέκυψε αυτό το συμπίλημα πληροφοριών. (όση ώρα έκανα για να γράψω το κείμενο, άλλη τόση έχει περάσει μέχρι να αποφασίσω ποιαν κομματάρα των Σιστεμ Οβ Ντάουν να βάλω... Μιλάμε για πολλή πώρωση, ούτε 16 να ξανάγινα!)
8 σχόλια:
Καθόλου λαθάκια αξά, right to the point το κείμενο-οδηγός-[τί μας ετοιμάζουν τα α@@@δια].
βρε, βρε, βρε....κι άλλος ακήρυχτος πόλεμος :-(
και τρόμαξα στην αρχή, νόμισα πως έγραφες ΠΙΛΑΤΕΣ και σκέφτηκα, πάει χάλασε ο κόσμος.
δ
Ω καιροί, ω ήθη... Άραγε θα βρεθεί κανένα άλλο συγκρότημα, μετά τους Σίστεμ, να μας προτρέψει "Steal this album!";
Ευχαριστούμε για το κείμενο, Πάνωμ', πολύ ενημερωτικό. Με μελαγχόλησε, βέβαια, και λέω να ξανακούσω την εκπομπή σου. Με Walkmen, Therapy?, Mushrooms -ο Ζαμπετίξ λατρεία μου!- και λοιπούς να βαράνε μάλλον θα ξαναβρω το κέφι μου. Απογειωτικό πόντκαστ! (Κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο...)
Βασικά ρε συ Κώστα αυτή η γαμημένη η ηλεκτρονική ορολογία με σκοτώνει. Ξέρεις, πράγματα που έχω μάθει να τα λέω αγγλικα, όπως ISP: μου πήρε λίγη ώρα να καταλάβω ότι είναι -απλώς- ο παροχέας ίντερνετ...
Ναι, μενιέκ, κι άλλος, αλλά εμένα το Οσκαρ, ποιος θα μου το δώσει;
Δήμητρα, με τις πιλάτες λέω να ασχοληθή σε μελλοντικό ποστ...
Ανέφελη, φχαρστώ, αντί να μελαγχολείς, σκέψου πόσο ελπιδοφόρο είναι να υπάρχουν στην ηλικία σου (είσαι "κάπως" μικρότερη από μένα σωστά;) άνθρωποι που γουστάρουν Μάσρουμζ...
Και "μικρή" που είμαι τι κατάλαβα; Δουλεύω σαν σαρανταφεύγα, ούτε πέντε στόματα να είχα να θρέψω, και αμείβομαι σαν φοιτήτρια. Μη σου πω ότι δεν αμείβομαι και καθόλου, δηλαδή. Έπειτα, έχεις δει τους υπόλοιπους της γενιάς μου; Για τα μπάζα, με συγχωρείς κιόλας. Χρόνια τώρα με αντιμετωπίζουν σαν εξωγήινη. Γι' αυτό γράφω και στο μπλογκ ό,τι γράφω, πράγματα που εσείς μπορεί να τα θεωρείτε αφελή ή κοινότοπα, επειδή ακριβώς βλέπω πως δεν υπάρχουν πολλοί στην ηλικία μου που να πιστεύουν τα ίδια.
Καλά που έχουμε και τους Μάσρουμζ, δηλαδή, και ουχί μόνον αυτούς. Καλό βράδυ και να με συμπαθάς για την γκρίνια.
Καλά μπρε, το ηλικιακό δεν τ' ανάφερα υποτιμητικά. Ισα-ίσα.
Οσο για τα "αφέλή ή κοινότοπα", παραείσαι αυστηρή με τον ευατό σου. Τα ιστολόγια υπάρχουν ακριβώς για αυτό το σκοπό: ο καθείς γράφει ό,τι τον/την απασχολεί, ακριβως επειδή, όπως λές, όλοι λίγο εξωγηινοι νιώθουμε στην πραγματική μας ζωή.
(εδώ γκρινιάζουμε ελεύθερα!)
Ούτε κι εγώ το ανέφερα υποτιμητικά το ηλικιακό, έτσι; Έχω, μεταξύ άλλων, και φίλους πολύ μεγαλύτερους από σένα κι από μένα.
Όταν πετύχεις καλή πχιόητα ανθρώπου, τις ταμπέλες -ηλικιακές και μη- θα κοιτάμε;
Να ζήσουν οι Μάσρουμζ! ;-)
Δημοσίευση σχολίου