 |  |
| Στο φανάρι ήμουν. Το πουλί με κοιτούσε πολύ περίεργα. Και εγώ του πα "smile" | Τι είναι αυτό με το οποίο παίζουμε όταν ήμαστε μικροί και μετά το κρεμάμε σε ένα δέντρο; Τα λούτρινα. Δικά μας είναι ότι θέλουμε τα κάνουμε... |
 | |
| Τόσα πορτοκάλια μέσα στην πόλη;Και δε τα τρών; | |
Σήμερα νομίζω τα πήγα καλύτερα με το Html...Θα γίνω καλύτερος στη συνέχεια θα δείτε...
5 σχόλια:
Καλύτερα έξω στα δέντρα τα λούτρινα, παρά καταχωνιασμένα μέσα σε ντουλάπες, να τα τρων τα σκοτάδια.
Την καλησπέρα μου!
α μια χαρά. τη δικιά μου αμ'άθεια με το html κ τα κομπιουτερίστικα, την πληρώνει όποιος καημένος βρίσκεται εκείνη τη στιγμή online.
Ιωάννη, μάλλον νεράντζια είναι και επειδή είναι θεόπικρα και τίγκα στα κουκούτσια, γι'αυτό δεν τα τρώει κανένας.
Και πού να τα σιροπιάζεις τώρα..
Nεράτζια, το πιθανότερο. Αλλά τι κακό κι αυτό να φυτεύουν στα πεζοδρόμια και τα πάρκα δέντρα με "άχρηστους" καρπούς. Αυτή την απορία την είχα από μικρό παιδί: φυτεύουν που φυτεύουν εσπεριδοειδή, τα περιποιούνται που τα περιποιούνται, γιατί δεν προτιμούν λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές; Έστω γκρέιπ φρουτ. Να κόβουν οι περαστικοί να νοστιμεύονται.
(το επιχείρημα ότι το κάνουν επειδή οι νερατζιές είναι πιο ανθεκτικές, δεν ευσταθεί. Το διαπιστώνεις ρίχνοντας μια ματιά μέσα στους κήπους τους)
Τελικά είναι νεράτζια όντως αγαπητή Κατερίνα. Μου το είπε η αγαπητή μου σύζηγος Αφροξυλάνθη όταν είδε το πόστ. Μου μεταβίβασε ότι μια θεία της (και μάλλον τον τελευταίο ένα χρόνο και δική μου ε;) πήγε μια φορά στον συγκεκριμένο δρόμο με σακούλες σχεδόν τσατισμένη που κανείς δε τα παίρνει και τα μάζεψε. Μετά όμως έπαθε πίκρα...
Δημοσίευση σχολίου