Προχτές είδα την ταινία You don't mess with the Zohan. Δεν μας έφτανε ο Μπόρατ, τώρα έχουμε και τον Ζόχαν. Δεν θα το κρύψω, γέλασα -τουλάχιστον μέχρι το σημείο που με κατέλαβε η γνωστή στους φίλους ναρκοληψία. Την υπόλοιπη ταινία την είδα στον ύπνο μου. Ευτυχώς, δεν πρόλαβα την εμφάνιση της Μαράια Κάρεϊ, γιατί τότε θα ήταν σαν να έβλεπα εφιάλτη στον ξύπνιο μου, και μου αρκούν οι εφιάλτες του ύπνου. Και σήμερα, τρώγοντας την κουλουροπαπάρα μου, κατέληξα: Το να είσαι πολιτικά μη ορθός είναι τρέντι και μια καλή ευκαιρία για να πουλήσεις μασκαρεμένα ρατσιστικά στερεότυπα. 
20 Αυγ 2008
Για γέλια και για κλάματα
Προχτές είδα την ταινία You don't mess with the Zohan. Δεν μας έφτανε ο Μπόρατ, τώρα έχουμε και τον Ζόχαν. Δεν θα το κρύψω, γέλασα -τουλάχιστον μέχρι το σημείο που με κατέλαβε η γνωστή στους φίλους ναρκοληψία. Την υπόλοιπη ταινία την είδα στον ύπνο μου. Ευτυχώς, δεν πρόλαβα την εμφάνιση της Μαράια Κάρεϊ, γιατί τότε θα ήταν σαν να έβλεπα εφιάλτη στον ξύπνιο μου, και μου αρκούν οι εφιάλτες του ύπνου. Και σήμερα, τρώγοντας την κουλουροπαπάρα μου, κατέληξα: Το να είσαι πολιτικά μη ορθός είναι τρέντι και μια καλή ευκαιρία για να πουλήσεις μασκαρεμένα ρατσιστικά στερεότυπα. 
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
απορία:
για ποιο λόγο ακριβώς την είδες την ταινία;
και άλλο ο άνταμ σάντλερ, άλλο ο μπόρατ
Την ταινία την είδα γιατί με αρέσει το τρας. Είμαι κατά της κινηματογραφικής υψηλής τέχνης. :)
Αλλο ο Σάντλερ, αλλο ο Μπόρατ; Γενικά ίσως. Στην συγκεκριμένη ταινία υπάρχουν πολλες αναλογίες: Πρώτον, αναπαραγωγή ρατσιστικών στερεοτύπων με το πρόσχημα της διακωμώδησής τους. Δευτερον, αμφότεροι είναι δύο εξωφρενικές καρικατούρες, με γελοίες αγγλικές προφορές, που κάνουν τη μία χαζομάρα μετά την άλλη. Τρίτον, όπως ο Μπόρατ είχε το κόλλημα με την Πάμελα Αντερσον, ο Ζόχαν έχει το κόλλημα με τη Μαράια Κάρεη. Τεταρτον, και οι δύο καταφεύγουν στις ΗΠΑ για να "κυνηγήσουν το όνειρό τους". Πέμπτον, όπως του Μπόρατ σήμα κατατεθέν είναι το γελοίο μαγιό, έτσι του Ζόχαν είναι τα γελοία σορτσάκια και βρακάκια που τονίζουν τα "τεράστια προσόντα του". Εκτο και τελευταίο, και με τις δύο γέλασα πολύ, αν και δεν θα έπρεπε.
καλά δεν έχω δει και την ταινία (αυτή με τον ζόχαν) οπότε θα σε (εεε.. συγνώμη) θα σας εμπιστευτώ.
πάντως εμένα ο μπόρατ μου ψιλοάρεσε και δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι ο σάντλερ αντέγραψε τον μπόρατ ενώ αλλιώς δεν θα σκεφτόταν να κάνει κάτι τέτοιο.
Βρε και μένα με άρεσαν! Δεν ειμαι ρατσιστής με το ρατσισμό...
Δημοσίευση σχολίου