Ο Batman, ο Χιθ Λέτζερ και το σπήλαιο

Φύση, ήθος, πολιτισμός ( με την αντικατάσταση μιας λέξης γίνεται moto αγωνιστών φοιτητών που φιλάρεσκα επαίρονταν για τις μαγικές αυτές ιδιότητές τους). Αναζητώντας και εμείς τη μαγεία αυτή - και αφήνοντας στην άκρη το άλλο moto του καλοκαιριού, γκασμάς, πετσέτα θαλάσσης-, η απόφαση ελήφθη πάραυτα. Περικυκλώνοντας τη λίμνη, βρεθήκαμε έξω από το σπήλαιο, όπου μετά από διάφορες απόπειρες πώλησης ασημένιων αγίων, ένα πολυπολιτισμικό (Αμερικανοί, Εβραίοι, Έλληνες, Γλυφαδιώτες ή και Γλύφτες) γκρουπ ανυποψίαστων ανθρώπων εισέρχεται στο θαύμα της φύσης (εκπλήρωση της πρώτης εκ των τριών υποχρεώσεών μας προς την ανθρωπότητα). Η ξεναγός μας δίκην κονσερβοποιημένης κασέτας παροχής οδηγιών σε πτήση της Ολυμπιακής για τη συμπεριφορά μας σε περίπτωση ατυχήματος ( με το αμίμητο "προτού βοηθήσετε τους άλλους, φορέστε τη μάσκα οξυγόνου" και την άφευκτη και ατομικιστική παραπέρα σκέψη μου να ρίχνω μπουνιές στο 10χρονο κοριτσάκι που κάθεται δίπλα μου και να του τραβάω τη μάσκα εάν δεν κατέβει η δική μου) μας ενημερώνει για τις συνθήκες ανακάλυψης, θερμοκρασίας, υγρασίας κτλ. του σπηλαίου, μεταφράζοντας ταυτόχρονα σε άπταιστα (?) αγγλικά (μόνο τα μισά). Μας τονίζει δε ιδιαίτερα εμφαντικά ότι οι φωτογραφίες απαγορεύονται γιατί οι στάλακταιτς και οι στάλαγμαιτς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι και φυσικά το άγγιγμα και ξεχαρβάλωμά τους. Όλος ο συρφετός πολυπολιτσμός ακολούθησε πιστά τις εντολές της (εκτός φυσικά από τους Γλυφαδιώτες), μέχρι που φτάσαμε στο ground zero της ξενάγησης. Το θέμα της ενημέρωσης ήταν τα ζωάκια που κατοικούν στο σπήλαιο. Αράχνες, δολιχόποδα, νυχτερίδες. Και για τους ξένους spiders, den ksero ti einai ta dolixopoda, BATMANS. Η σιωπή ήταν πλέον ηχηρή. Ακόμα και οι Γλυφαδιώτες την τήρησαν. Κοιταζόμαστε με τη Μ.κ. έκπληκτοι. Ο Αμερικανός δίπλα μου αναρωτιέται εκ βαθέων αλλά φωναχτά: So this is Batmans's Cave. Τα πάντα φωτίζονται στο κυνήγι να απαθανατιστούν οι ποιος ξέρει πόσοι μπορεί να είναι Batmans. Η Μ.κ. αναρωτιέται, man-men, batman γιατί όχι batmen αλλά batmans. Δεν ήταν όμως καιρός για τέτοιες ερωτήσεις. Το ζέον ήταν να τους βρούμε, να βγούμε μια φωτογραφία μαζί τους, γιατί ποιος θα μας πίστευε αλλιώς? Οι απαγορεύσεις της παρολίγον επιτετραμμένης μας στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο για θέματα που άπτονται της αγγλικής γλώσσας, πήγαν περίπατο. Μάλιστα, εάν διέκρινα καλά μέσα στον πανικό, οι δύο Γλυφαδιώτες την είχαν ήδη μετατρέψει σε σκαμπό στην προσπάθεια τους να πιάσουν την καλύτερη θέση και πόζα των Batmans. Ένας Εβραίος είχε κρεμαστεί από ένα στάλακταιτ ενώ εμείς στα πλαίσια της εκπλήρωσης της δεύτερης υποχρέωσής μας προς την ανθρωπότητα είπαμε να μην ακολουθήσουμε τον παραληρημένο συρφετό και να ξεκινήσουμε τη διαδικασία ανόδου. Ο στάλακταιτ όμως σε σχηματισμό σταφυλιού είχε άλλη γνώμη και αποφάσισε να με εκδικηθεί για την ασέσβεια μας προς τους ιερούς Batmans, φιλοδωρώντας με με ένα μεγαλοπρεπές καρούμπαλο. Κάπου εκεί άλλαξαν όλα. Όχι μόνο όλοι οι Batmans στέκονταν πλέον ενώπιον μου απειλητικοί αλλά και αυτός ο ίδιος ο Joker, με τη μορφή του Χιθ, ο οποίος προσπερνώντας με πηγαίνει να βοηθήσει την ποδοπατημένη επιτετραμμένη μας ξεναγό, νιώθοντας, όπως μου εξομολογήθηκε, μια οικειότητα και συμπάθεια προς το πρόσωπο που περισσότερο απ' όλους εκεί μέσα μπορούσε να συνδέσει με το όνομά του. Χωρίς να καταλαβαίνω πολλά από αυτά που μου είπε προσπαθώ να βγω φωτογραφία με όλους αυτούς τους Batmans και τον Χιθ. Ευτυχής που η προσπάθειά μου ευοδώθηκε, εκπληρώνοντας ταυτόχρονα και την τρίτη μου υποχρέωση προς την ανθρωπότητα, βγαίνω έξω από τη Batmans's Cave, όπου και πάλι οι ασημένιοι άγιοι μου προσφέρονται ως πανάκεια στο καρούμπαλό μου. Του επιδεικνύω την ιερή φωτό και μου ζητάει ανταλλαγή: " Τους Batmans με τον Άγιο Παντελεηόμονα" μου λέει. Αγκαλιά με τη Μ.κ. και τον μεγάλη η χάρη του και ασημένιο Άγιο παίρνω τον δρόμο της επιστροφής.

P.S. O Batman κερδίζει γιατί το χει στο DNA του ή παίρνει ντόπα?