ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, Ο ΓΚΟΓΙΑ, ΚΑΙ ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (4)

Σημείο Πρώτο: Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες Πακιστανούς, και δη, για τους προέδρους των μειονοτικών τους κοινοτήτων. Ο Τζαβέντ Ασλάμ, μέχρι πρότινος πρόεδρος των Πακιστανών μεταναστών στην Ελλάδα, την μια μέρα μάχεται ενάντια στο παράνομο της απαγωγής και κράτησης των συμπατριωτών του απ΄ τα μπουμπούκια των μυστικών υπηρεσιών, και την άλλη φυλακίζεται κατηγορούμενος απ΄ την ίδια του τη χώρα (που ζητάει και την έκδοσή του) για παράνομη διακίνηση συμπολιτών του, ή αλλιώς, καπιταλιστί, για δουλεμπόριο δύστυχων, απατρίδων εισαγόμενων κρεάτων προς χρήση και κατανάλωση απ΄ το ελληνικό νοικοκυριό. Ανεξάρτητα απ΄ την τηλεοπτική ετυμηγορία, αυτό που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι η ύποπτη προθυμία για συνεργασία και η αβίαστη ενστέρνιση απ΄ την πλευρά της κυβέρνησης των κατηγοριών που αντιμετωπίζει ο κύριος Ασλάμ. Ποιόν Οτσαλάν μου λέτε τώρα; Τόση καλοθελοσύνη ούτε οι γνήσιοι καλοθελητές επί Ιησού όταν παρέδιδαν τον δάσκαλό τους στην ιερατική εβραϊκή πλέμπα! Revenge, Revenge! Σου λέει, μας ξεμπρόστιασες παλιοπουσταρά, πάρε να ‘χεις τώρα! Δεν ήθελες τα δυτικού τύπου βασανιστήρια, άντε τώρα να βγάλεις άκρη με τους βάρβαρους και σαδιστές Πακιστανούς!

Σημείο Δεύτερο: Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη απ΄ την ειδική σε θέματα διαφθοράς Μη Κυβερνητική Οργάνωση Transparency International (Διεθνή Διαφάνεια), η Ελλαδίτσα, για το 2006, κατέχει την προτελευταία θέση στην Ε.Ε. με βαθμό αξιολόγησης 4,4 σε μια κλίμακα με άριστα το 10. Την τελευταία θέση κατέχει επάξια η Πολωνία (αχ ρε Λεχ Βαλέσα, μεταρρυθμιστή, με τα κεφάλαια της CIA και του Βατικανού!). Επισυνάπτω και τον εθνικό θρίαμβο της 54ης θέσης παγκοσμίως σε σύνολο 163 χωρών. Τελευταία και καταϊδρωμένη η Αϊτή, ενώ κάτω απ΄ τη βάση έγραψαν όλες οι χώρες της Αφρικής. Άντε, και εις κατώτερα! Ή, αν δεν παρέκει, εις στο διάολο...

Σημείο Τρίτο: Εκεί, εκεί, στην Δ’ Εθνική, παρέα με τα καθεστώτα ορυκτοκακαομπανανιών της Μιανμάρ, της Μπουτσουάνα και του Τσαντ...

Σημείο Τέταρτο: Περισσότερα από 28.000 στρέμματα που ανήκουν σε μοναστήρια της εκκλησίας παραχωρούνται για τουριστικές, υπερπολυτελείς επενδύσεις με φορείς υλοποίησης βρετανικές εταιρίες. Με την αλλαγή του νόμου ‘Περί Ιαματικού Τουρισμού’ – γιατί δεν προχωράμε μπροστά, μεταρρυθμιστικά κι ευρωπαϊκά, και δε θεσπίζουμε νόμο περί λασπόλουτρων και χρόνιας ποδάγρας;- παρέχεται η δυνατότητα μακροχρόνιας μίσθωσης για τουριστικούς σκοπούς ακινήτων της εκκλησίας. Η μία επένδυση θα πραγματοποιηθεί στο Λασίθι και η άλλη στην Μαγνησία. Ξενοδοχεία λουξ, γήπεδα γκολφ, τένις, ποδοσφαίρου, μπάσκετ, θέατρα, κινηματογράφοι, εστιατόρια, σπα. Χλίδα! Για τον ιερό αυτό σκοπό, έχει συσταθεί μάλιστα κι ένα κοινωφελές και ταπεινό ίδρυμα με την θεάρεστη ονομασία ‘Παναγιά η Ακρωτηριανή’. Μάλλον Ακρωτηριασμένη θα έπρεπε να την ονομάσουν, μ’ αυτά που βλέπει απ΄ τους πνευματικούς – businessmen τραγοπαπαδούληδες...

Σημείο Πέμπτο: Ο μητροπολίτης Δημητριάδος (κάτι μου θυμίζει αυτό το όνομα), κ. Ιγνάτιος-την ευλογία σας, δήλωσε ότι τα έσοδα (αυτά τα ψίχουλα δηλαδή) θα διατεθούν για τη δημιουργία ιδρύματος χρόνιων πασχόντων. Ναι. Σύμφωνοι. Αυτά. Τ’ άλλα όμως πάτερ-την ευλογία σας τι θα τα κάνετε; Γιατί μην περιμένετε να πιστέψω, λίγο νιονιό όντως έχων, ότι μ’ ένα ίδρυμα της καλής ή της κακιάς ώρας θα ισοζυγήσετε τα κέρδη σας! Είπαμε, δεν είμαστε και τόσο ηλίθιοι!

Σημείο Έκτο: Οι οικολογικές οργανώσεις αντιτίθενται στα σχέδια της εκκλησίας κάνοντας λόγο για αφαίμαξη του φυσικού πλούτου και των περιβαλλοντικών προδιαγραφών της περιοχής τους. Ψιλά πράγματα για τους επί τρεις (τουλάχιστον) αιώνες οικοπεδοφάγους και ληστρικούς καταπατητές υπέρ πάντων των αγίων.

Σημείο Έβδομο: Κι άλλη μια είδηση απ΄ τον εκκλησιαστικό χώρο: ο Χριστόδουλος αναχωρεί για ελβετικό σπα συνοδεία δύο διακόνων. Ο αυτοκράτορας και οι δύο οδαλίσκες, να τραγουδάνε καστράτο δίπλα στην αγιοσύνη του και να συνηθίζουν κι αυτοί σιγά-σιγά στην τρυφηλότητα και στην ηδονή. Ποιος πληρώνει; Πάλι κάποιο πλούσιο σγούδι απ΄ την ευλογημένη, δεξιά του Κυρίου ημών δεηθώμεν...

Σημείο Όγδοο: Για πες μας λίγο αρχιεπίσκοπε! Τι έλεγες ακριβώς για τα αμαρτήματα της σάρκας και για αυτούς που παραδίδονται στην ικανοποίηση των σαρκικών τους ηδονών; Ποιοι είναι οι ενάρετοι που ακολουθούν τον δρόμο του πνεύματος και ποιοι οι αμαρτωλοί;

Σημείο Ένατο: Ο Robert Gates, νεοεκλεγείς υπουργός αμύνης των Η.Π.Α., έτρεξε αμέσως για να φάει το σοκολατάκι του Μπους. Η πραλίνα φουντουκιού ως γέμιση περιείχε και δηλώσεις: «Αναλαμβάνω με ύψιστη τιμή το υπουργιλίκι γιατί η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο». Falconry. Κυνήγι με νεοσυντηρικά και θρησκόληπτα γεράκια.

Σημείο Δέκατο: Η Μαριέτα Γιαννάκου συνεχίζει το ρεσιτάλ αδιαλλαξίας και εμμονοληψίας. Αν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις, δεν έχει κοκό και ρευστό. Εντάξει καλέ μανδάμ! Μην μας ραπίζεις κιόλας!
Τζάμπα μάγκισσες...

Σημείο Ενδέκατο: Γκάλοπ: Ψηφίστε τώρα για το τι θα μπορούσε να ήταν η Κουτσίκου, αν δεν ήταν υπουργός παιδείας στη Ρίο Άβε:
Α) υπουργός στην κυβέρνηση Μπους, Β) υποψήφια για το χρίσμα της προέδρου του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Γ) Θεοκόμματος, ή Δ) μπούμαν στο θρυλικό φίξιον «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα»

Σημείο Δωδέκατο: Δεν μου λέτε κ. Ιγνάτιε- την ευλογία σας, το ίδρυμα που θα χτίσετε θα διαθέτει και σπα; Αν ναι, να μου το πείτε εγκαίρως, μπας και γλιτώσω και την ταλαιπωρία της Ελβετίας...

Σημείο Δέκατο Τρίτο: Ο πρωθυπουργός της γης της επαγγελίας, ο Ολμέρτ, απέδωσε σε τεχνικό λάθος του πυροβολικού τη βάρβαρη δολοφονία αμάχων στην Μπέιτ Χανούν. Οι στρατιώτες λέει, ήθελαν να πλήξουν έναν πορτοκαλεώνα απ΄ τον οποίο εκτοξεύονταν παλαιστινιακές ρουκέτες! Δεν πειράζει, κ. πρωθυπουργέ. Εξάλλου, υπάρχουν κι άλλες, χιλιαπλάσιες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Εκεί να δεις σφαγή...

Σημείο Δέκατο Τέταρτο: Πάντως, εάν το Ισραήλ επιδίωκε ποτέ να ενσωματωθεί στην Ε.Ε., θα κοιμόταν σχετικά ήσυχο. Κανείς δεν θα το κατηγορούσε για εθνοκάθαρση των Παλαιστίνιων και τα λοιπά και τα λοιπά. Κι αν γινόταν κάτι τέτοιο, θα έσκαγε τότες μύτη η μαμά Αμερική και θα τράβαγε τα αυτάκια των Ευρωπαίων. Κι όλα μέλι-γάλα, απ΄ τη γαϊδάρα του Νώε που δεν χωρούσε στην κιβωτό και της έριξε μια κλωτσιά και την πέταξε απ’ έξω (μια παρενθετική μεταφορά της ίδρυσης του Ισραηλινού κράτους, χορηγούμενη απ΄ την βολική και πολλαπλής χρήσεως μυθολογική πανδαισία της εκκλησίας). Εγώ την Τουρκία λυπάμαι που έμπλεξε άσχημα με τα γαλλάκια και τους λοιπούς, που ενώ μας κάνουν μαθήματα δημοκρατικού πολιτισμού, στις ιδιωτικές τους στιγμές, αντί να σκουπίζουν τους κώλους τους όταν αφοδεύουν, παρφουμάρουνται κι ανεβάζουν τα βρακιά τους λες και δεν τρέχει τίποτα . Ακούνε οι ντόπιοι στρατάρχες Αρμενία κι αφού τους γυρίσουν τ’ άντερα ανάποδα, αναπολούν εκείνα τα ωραία τα χρόνια, τότε που τους κυνηγούσε ο Τζένγκις Χαν κι έσφαζε τα αμνοερίφιά τους.

Σημείο Δέκατο Πέμπτο: Τόσο καιρό για να μας πείτε ρε κακομοίρηδες ότι μάλλον ξέρετε αλλά θα δείτε στο μέλλον αν θα τιμωρήσετε Έρικσον και Σία; Σε σας, τους αδέκαστους μπάρες της ΑΔΑΕ, μιλάω! Τι θα πω εγώ τώρα στη θεία μου την Κικίτσα που όταν μιλάει στο τηλέφωνο με τον γκόμενό της τον Αναστάση-πρώην ναυτικό κι εξαιρετικό γαμίκουλα ακόμα και στα 60 του, παρόλη την χοληστερίνη και τον κωλικό εντέρου εξαιτίας του οποίου όταν πηδάει πέρδεται κιόλας- παραπονιέται ότι ακούει στα αμερικάνικα παραγγελιές για χάμπουργκερ;

Σημείο Δέκατο Έκτο: Διπλασιάζονται οι μισθοί των δικαστικών, κάτι θα πάρουν και οι αστυνομικοί, φταίω εγώ μετά αν ξυπνάνε τα αναρχοΜΠακουνικά μου ένστικτα και τρελαίνομαι τη νύχτα από κρατικο-εξουσιαστικούς εφιάλτες με R.E.M. σύμμεικτο από μπάτσους, δικαστές, κρατική καταπίεση και κοινωνία λευκών κελιών;

Σημείο Δέκατο Έβδομο: 300.000 συμβασιούχοι τον πούλο. Έτσι απλά. Κι όχι μόνο τον πούλο, αλλά στον φορούσαν που στον φορούσαν τόσο καιρό, μπορεί και να μην σε πληρώσουν στο τέλος. Κάτι λέει μπορεί να γίνει για τους περίπου 33 χιλιάδες απ΄ αυτούς, αλλά οψόμεθα. Ρε ‘σεις, μπας κι αυτοί που ενδέχεται να μονιμοποιηθούν δεν είναι τελικά συμβασιούχοι, αλλά hidden Βορειοηπειρώτες, 30.000 αριθμηστί, τους οποίους προαλείφονται οι νεοδημοκράτες για μελλοντικούς ψηφοφόρους; Εξάλλου, τι συμβασιούχος τι Βορειοηπειρώτης. Ούνα φάτσα ούνα ράτσα. Όμηροι και οι δύο του κράτους και της εργοδοσίας.

Σημείο Δέκατο Όγδοο: Η κυβέρνηση μπορεί να συνεχίζει να κλαίγεται επισήμως κι ανεπισήμως για αυτόν τον δύστυχο τον προϋπολογισμό που δεν αντέχει αυξήσεις κι επιδόματα κι όταν ζορίζεται κλονίζεται το νευρικό του σύστημα με επωδούς γόων κι οδυρμών, αλλά η κατσίκα δεν μασάει ταραμά. Ούτε και κουτόχορτο. Αν ο κύριος Αλογοκάλτσας αποφάσιζε να αναστείλει για ένα χρόνο την μείωση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις (στερώντας τα φορολογικά έσοδα του κράτους κατά 400.000.000 ευρώ), θα μπορούσε να αυξήσει τις αποδοχές όλων των εκπαιδευτικών κατά 150 ευρώ τον μήνα. Αντ’ αυτού, τους δίνει παραπάνω ημερήσιο χαρτζιλίκι 1,5 με δύο ευρώ. Καλέ μπαμπά, θα μου κολλήσεις κι άλλο ένα ευρώ να συμπληρώσω για τσιγάρα;

Σημείο Δέκατο Ένατο: Στην Αμερική, στη γη του Ελ Ντοράντο, 18.000 άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως μιας και δεν μπορούν να καλύψουν τα υπέρογκα έξοδα νοσηλείας και θεραπείας τους. Το ποσοστό των έγχρωμων πολιτών ξεπερνάει κατά 37% αυτό των λευκών ενώ παράλληλα, 50.000.000 άνθρωποι παραμένουν ακόμα ανασφάλιστοι κι άλλοι τόσοι έχουν ελλιπή και περιορισμένη πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Από την άλλη μεριά, οι φαρμακοβιομηχανίες και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες αισχροκερδούν, επιλέγοντας συνειδητά να ασφαλίζουν άτομα που στερούνται μόνιμης εργασίας και δεν κινδυνεύουν (σύμφωνα με ενδελεχείς έρευνες «αγορών» και ασθενειών) να προσβληθούν από σοβαρές-κι επομένως πολυέξοδες- ασθένειες. Οι τιμές των φαρμάκων και των παροχών υγειονομικών υπηρεσιών έχουν εκτιναχτεί στα ύψη ενώ κάθε φορά που πάει το Κογκρέσο ν’ ανοίξει το θέμα, «πάνε» άφθονα και τα δολάρια απ΄ τους διάφορους «λομπίστες» κι όλα μια χαρά. Κάτι τέτοια βλέπουν και οι Ευρωπαίοι κι οραματίζονται ένα εξοντωτικό και βάρβαρο ασφαλιστικό σύστημα, μια κοινωνία χωρίς δασκάλους, φτωχοδιάβολους μισθωτούς, μετανάστες και ευπαθείς ομάδες. Ζήτω η Άρεια φυλή από ασφαλισμένους μπουρζουάδες, με τακτικές αιμοκαθάρσεις και πανάκριβες θεραπείες ανίατων ασθενειών!. Ζήτω η μαθουσαλική φυλή των μεγαλοαστών!
Κάτι τέτοια βλέπουμε κι εμείς, και μας πιάνει σύγκρυο. Κι αν-χτύπα ξύλο-αρρωστήσουμε, ζήτω εμείς, οι ιδανικοί αυτόχειρες!
Καλύτερα μια κι έξω…

Σημείο Εικοστό: Η Μαριέτα στην Ουγγαρία, τιμώντας τους ηρωικούς αγωνιστές της δημοκρατίας το ’56, σκυλεύοντας εκ μέρους της δημοκρατικής Ελλάδας λίγο απ΄ το φάντασμα των εγκλημάτων ενός υποτιθέμενου κομμουνισμού, δίνοντας ένα ακόμη άλλοθι σ’ όλη εκείνη τη νέο-συντηρητική πλέμπα για να εκτελεί πληρωμένα συμβόλαια εξολόθρευσης λαών και πολιτισμών. Ο Γιωργάκης στη Χιλή, μπας κι εκεί, κάνοντας ορειβασία στα Μάτσου Πίτσου (ή οπουδήποτε αλλού), έρθει φάτσα κάρτα με το τοτεμικό κι αταβιστικό πνεύμα του πανθορώντος Αλιέντε. Η Αλέκα με τους συντρόφους στην Πορτογαλία, σε μια ενδιαφέρουσα, σολιψιστική κι αυνανιστική, συνάντηση υπό την κατάμαυρη σκιά του πολύχρονου φασιστικού καθεστώτος στην Ιβιρική Χερσόνησο. Κι ο Κωστάκης, μονίμως lost in space, ως γνήσιος τεμπέλης και ράθυμος bon viveur. Όταν με το καλό γυρίσουν, τους προσκαλώ σε μια ημερίδα με θέμα: «Πολιτικός Διακτινισμός, Μαύρες Τρύπες της Ιστορίας και η Αναζήτηση της Χαμένης, Προσδιοριστικής Ταυτότητας.».

Σημείο Εικοστό Πρώτο: ο Νομάρχης της Μποταφούγκο. Συνολικά, αυτή την φορά.

Σημείο Εικοστό Δεύτερο: Πλήθος οι καταγγελίες για εργατικές κινητοποιήσεις στην Κίνα που πνίγονται στο αίμα από τις δυνάμεις καταστολής του "εγχώριου κομμουνισμού". Οι εξεγερθέντες αγρότες, κάτοικοι της πόλης Σουντέ, απέκλεισαν για ώρες κομματικούς αξιωματούχους και ξένους επιχειρηματίες μέσα σε μια νεόκτιστη αποθήκη. Όπως καταγγέλλουν οι άνθρωποι, το συγκεκριμένο κτίσμα οικοδομήθηκε σε έκταση που μέχρι πρότινος άνηκε στους τοπικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς και περιήλθε παράνομα στα χέρια των τοπικών αρχών. Δέκα άτομα συνελήφθησαν.

Σημείο Εικοστό Τρίτο: Όπως «καταγγέλλει» το υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας της Κίνας, το 2005 «σημειώθηκαν 87.000 περιστατικά διασάλευσης της δημόσιας τάξης, παρακώλυσης δικαιοσύνης και συγκεντρώσεις οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την πρόκληση αναταραχής». Ώρα μου είναι τώρα στα γεράματα, να πιστέψω σε μετενσαρκώσεις και σε καρμικούς Παπαδόπουλους...

Σημείο Εικοστό Τέταρτο: Πόσους νεκρούς στην Οάχακα χρειάζεται η αμερικανόδουλη εξουσία της χώρας του Μεξικού για να συνειδητοποιήσει τελικά ότι κατά τη διάρκεια μιας μελλοντικής σιέστας της θα ξεράσει με τη βία όλες τις τορτίγιες και τα δολάρια που έτρωγε αφήνοντας τον λαό της να φυτοζωεί; Ελπίζουμε το συντομότερο δυνατόν. Όχι για το πρώτο σκέλος. Για το δεύτερο.


Σημείο Εικοστό Πέμπτο: Το ζευγάρι των συμβασιούχων οδοκαθαριστών του Δήμου Αρτέμιδος, με τα τέσσερα παιδιά κι ένα ήδη στην κοιλιά της μάνας του, είναι δύο άνθρωποι σαν όλους τους άλλους συμβασιούχους – όμηρους της κυβερνητικής αναλγησίας και κοροϊδίας. Το ζευγάρι αυτό, που ζει με τα 200 ευρώ της «φιλάνθρωπης» εκκλησίας και μ’ έναν τενεκέ λάδι (λες κι επιβιώνει με δελτία σε κατοχικό συσσίτιο), είναι δύο άνθρωποι που εσείς, Κ. Κεδίκογλου και Κ. Σανίδα, πετάτε στον δρόμο μαζί με χιλιάδες άλλους, εξαιτίας των απαξιωτικών εγκυκλίων που στέλνετε στους υπόλοιπους δικαστικούς για φειδωλή δικαίωση των αιτημάτων τους. Το ζευγάρι αυτό που δεν έχει τι ν’ απαντήσει στα παιδιά του όταν απορούν για το φαεινέστατον, πως γίνεται δηλαδή να δουλεύεις αλλά να μην παίρνεις δραχμή, σας παρακολουθεί έκπληκτο, μαζί με χιλιάδες άλλους, να συστήνετε μισθοδικεία κι ερωτοδικεία μεταξύ σας, να προεδρεύετε οι ίδιοι, να ερμηνεύετε το σύνταγμα κατά βούλησιν και κατά κοιλίαν, ν’ αποφασίζετε και να διατάζετε τον διπλασιασμό των μισθών σας ενώ οι υπόλοιποι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να τρώνε σκατά. Το ζευγάρι αυτό όμως, όπως και χιλιάδες άλλοι, όταν κάποια στιγμή θα φτάσει στο χείλος του γκρεμού, ή θα πέσει, ή θα ρίξει άλλους στην άβυσσο. Γι’ αυτό, αγαπητοί μου δικαστές, να εύχεστε να συμβεί το πρώτο. Γιατί αλλιώς, τα Επαναστατοδικεία των καταπιεσμένων και πεινασμένων ορδών όπου γης (χαίρε σύντροφε Ραφαηλίδη!) θα σας καταδικάσουν.

Σημείο Εικοστό Έκτο (και τελευταίο): Η κορυφαία στιγμή εκφοράς εξουσιαστικού λόγου: Θρυλείται ότι ο περιβόητος Καλιγούλας, κατά την διάρκεια ενός από τα πολλά πλουσιοπάροχα γεύματα που παρέθετε στους συνδαιτυμόνες του, ξέσπασε ξαφνικά σε άκρατα γέλια. Όταν τον ρώτησαν τι έπαθε, απάντησε: «Γελάω γιατί ξέρω ότι μόνο μ’ ένα νεύμα, μπορώ να κόψω τα κεφάλια σας».
Ο Γκόγια διδάχτηκε απ΄ την επιβολή και την άσκηση των πιο φρικτών εξουσιαστικών μορφών. Είτε των ιστορικοκοινωνικών- Η 3η Μαΐου του 1808: Η Εκτέλεση των Υπερασπιστών της Μαδρίτης (1814) , είτε των ατομικών- Η Προσκύνηση του Άγιου Ισιδώρου(1820-1821). Και κατήγγειλε.

Ουαί σε σας Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές. Ουαί σε σας κύριοι υπουργοί, κύριοι δικαστές, κύριοι επιχειρηματίες, κύριοι ημών των δυνάμεων, κύριοι γενικώς κι αορίστως υποκριτές. Τρέμετε την στιγμή που το ποτάμι της οργής θα ξεχειλίσει. Και θα σας πνίξει.