Μετά από τρία χρόνια απουσίας από τη Μποταφόγκο, το δωμάτιό μου είχε καταντήσει αποθήκη (βλ. προηγούμενο πόστ). Και όμως μετά από σκληρό αγώνα δύο εβδομάδων έβαλα μια τάξη. Τα ευρήματα θα σας καταπλήξουν. Ένα ψηφοδέλτιο του 1999, με το οποίο η pipermaru ζητούσε την ψήφο των συμφοιτητών της. Ένα εξώφυλλο εφημερίδας του 1998 με τον panokato αγκαζέ στο οδόφραγμα με τη λεζάντα "αδιόριστοι εκπαιδευτικοί διαδηλώνουν". Περιοδικά της δεκαετίας του 90 (συμπλήρωσα 13 μέρες χωρίς να έχω αποφασίσει αν θα τα πετάξω), φωτογραφία του nikolaki στο μπαλκόνι του δωματίου 213 να περιμένει την ακατανόμαστη, φωτογραφία της ακατανόμαστης (μαζί με άλλες ξεχασμένες περσόνες), πολύ πολύ υλικό από το νησί, αλλά και από το άλλο νησί, εισιτήρια από συναυλίες και ταξίδια, αποδείξεις από διάφορα μαγαζιά, γράμματα, φλάιερς κλπ. Και έφτιαξα ένα παζλ από αναμνήσεις.
Μέσα σε όλα βρήκα και τις παλιές μου κασσέτες. Έξι από αυτές έχουν τον τίτλο "school's out". Ηχογραφήσεις της καθημερινής ζωής της παρέας από Γ' Γυμνασίου έως Β΄Λυκείου. Μαθήματα, εκδρομές κλπ. Σε μια από αυτές ήταν η φωνή της αγγλικού μας την ώρα του μαθήματος. Ήμασταν η χειρότερη τάξη. Πραγματικά θαυμάζω τους καθηγητές μου για τις αντοχές τους. Η Αγγλικού μας εκείνη τη μέρα κόντεψε να βάλει τα κλάματα γιατί δεν μπορούσε να επιβάλλει την τάξη. Η ηχογράφηση είναι πολύ καθαρή και ακούγονται τα ψιψιψι σχεδόν όλων των συμμαθητών και η δύσμοιρη Αγγλικού μας να ουρλιάζει κάθε δύο λεπτά "Πάψτε", χτυπώντας το χέρι της στον πίνακα. Η ηχογράφηση κόβεται απότομα και ξαναρχίζει με τη φωνή του Λυκειάρχη να απειλεί ότι θα πέσουν αποβολές και να λέει ότι το έχουμε παρακάνει (ή μηπως παραξηλώσει?).
Κάτω από άλλες συνθήκες μάλλον θα γελούσα. Όμως πριν τρία χρόνια κάποιος μου είπε πως η Αγγλικού μας πέθανε από καρκίνο.
Για να είμαι ειλικρινής είχα ξεχάσει την ύπαρξη αυτών των κασσετών. Και λίγα γνωρίζω για τη ζωή των συμμαθητών μου σήμερα. Στην ουσία όμως ζηλεύω αυτό το παρελθόν. Γιατί το παρόν είναι γεμάτο άγχος. Ενώ, τότε, τρεις και με το ζόρι ήταν οι μόνες μου έγνοιες α) αν η Ελίνα με γουστάρει β) αν χάσει ο ΠΑΟΚ και τη Δευτέρα μας πρήξουν οι Αρειανοί στο σχολείο και γ) αν θα επιδιορθώσουν τα καλοριφέρ της τάξης και δε θα έχουμε λόγο να κάνουμε κατάληψη (ή συνηθέστερα: αν ο Ευκλείδης ήρθε να καταλάβει το σχολείο μας γιατί εμείς κωλυσιεργούμε).
Υ.Γ. Ανάμεσα στα άλλα βρήκα και την πάνω φωτογραφία. Ιούλης του 83. Η πρώτη ποδηλατική πορεία οικολόγων στη Θεσσαλονίκη. Το ποδήλατο του Salahad-Din διαθέτει βοηθητικές ρόδες!!!
Μέσα σε όλα βρήκα και τις παλιές μου κασσέτες. Έξι από αυτές έχουν τον τίτλο "school's out". Ηχογραφήσεις της καθημερινής ζωής της παρέας από Γ' Γυμνασίου έως Β΄Λυκείου. Μαθήματα, εκδρομές κλπ. Σε μια από αυτές ήταν η φωνή της αγγλικού μας την ώρα του μαθήματος. Ήμασταν η χειρότερη τάξη. Πραγματικά θαυμάζω τους καθηγητές μου για τις αντοχές τους. Η Αγγλικού μας εκείνη τη μέρα κόντεψε να βάλει τα κλάματα γιατί δεν μπορούσε να επιβάλλει την τάξη. Η ηχογράφηση είναι πολύ καθαρή και ακούγονται τα ψιψιψι σχεδόν όλων των συμμαθητών και η δύσμοιρη Αγγλικού μας να ουρλιάζει κάθε δύο λεπτά "Πάψτε", χτυπώντας το χέρι της στον πίνακα. Η ηχογράφηση κόβεται απότομα και ξαναρχίζει με τη φωνή του Λυκειάρχη να απειλεί ότι θα πέσουν αποβολές και να λέει ότι το έχουμε παρακάνει (ή μηπως παραξηλώσει?).
Κάτω από άλλες συνθήκες μάλλον θα γελούσα. Όμως πριν τρία χρόνια κάποιος μου είπε πως η Αγγλικού μας πέθανε από καρκίνο.
Για να είμαι ειλικρινής είχα ξεχάσει την ύπαρξη αυτών των κασσετών. Και λίγα γνωρίζω για τη ζωή των συμμαθητών μου σήμερα. Στην ουσία όμως ζηλεύω αυτό το παρελθόν. Γιατί το παρόν είναι γεμάτο άγχος. Ενώ, τότε, τρεις και με το ζόρι ήταν οι μόνες μου έγνοιες α) αν η Ελίνα με γουστάρει β) αν χάσει ο ΠΑΟΚ και τη Δευτέρα μας πρήξουν οι Αρειανοί στο σχολείο και γ) αν θα επιδιορθώσουν τα καλοριφέρ της τάξης και δε θα έχουμε λόγο να κάνουμε κατάληψη (ή συνηθέστερα: αν ο Ευκλείδης ήρθε να καταλάβει το σχολείο μας γιατί εμείς κωλυσιεργούμε).
Υ.Γ. Ανάμεσα στα άλλα βρήκα και την πάνω φωτογραφία. Ιούλης του 83. Η πρώτη ποδηλατική πορεία οικολόγων στη Θεσσαλονίκη. Το ποδήλατο του Salahad-Din διαθέτει βοηθητικές ρόδες!!!
7 σχόλια:
όχι μόνο δεν ανέβηκε η φωτογραφία αλλά έκανε και ορθογραφικά λάθη που δεν μπορώ να τα διορθώσω.
Αντε, κουνήσου, ξαναβάλτην! Θέλω να δω τον Σαλάχ Αντίν σε ποδηλατάκι με βοηθητικές ρόδες! Και τα λάθη μπορείς να τα διορθώσεις. Πιες έναν καφέ να ανοίξει το μάτι σου (σε εξτρίμ περιπτώσεις χρειάζεται) και ξαναπροσπάθησε. Στη χειρότερη, στείλτη στον Panokato να τη βάλει εκείνος.
στο δικό σου post ταιριάζει καλύτερα το again :)
Προσπαθώ να θυμηθώ ποιος το είπε πρώτος, οι καταστασιακοί ή ο Ρούλης: Πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια (από τσιτάτα καλά πάω, ως συνήθως).
αυτα να βλεπουν οι γνωστοι χορτοφαγοι και οι φιλοι τους, ο Salah ad-Din απ΄το 83 μπροσταρης(ή περιπου..)στα κινηματα της οικολογιας..
Προφανώς δεν είμαι υπέρ της λογοκρισίας. Πιστεύω όμως ότι είναι απαραίτητη μόνο σε περιπτώσεις που κάποιος χρησιμοποεί έναν ηλεκτρονικό χώρο για να "σπαμάρει" καθώς και σε περιπτώσεις που ακουσίως ή εκουσίως δημοσιεύονται προσωπικά στοιχεία κάποιου χρήστη ή κοντριμπιούτορ. Ετσι και με το ποστ του/της gumus, το οποίο και έσβησα αφού το αντέγραψα παραλείποντας την επίμαχη λέξη, που αποτελούσε προσωπικό στοιχείο κάποιων εξ υμων. Συγγνώμη gumus για αυτό.
Δημοσίευση σχολίου