Οι ριζοσπαστικές ιδέες, οι μόνες ιδέες

Εγραφε στην Εισαγωγή του βιβλίου του "Καλιαρντά" ο Ηλίας Πετρόπουλος:

"Οι συγγραφείς, τώρα πιά, δεν πρέπει να γράφουν όμορφα, άλλά σκληρά. Δυστυχώς οι μικροαστοί χαράσσουν την μοίρα της Έλλάδος. Αύτα τα άήττητα κνώδαλα ήταν, είναι, και θα είναι άνεπίδεκτα αίσθητικής διαπαιδαγωγήσεως. Κι έτσι στην άλλοπρόσαλλη χώρα μας, ων ελλην, πρέπει διαρκώς νά πείθεις ότι είσαι όντως έλλην. Οι άνθρωποι μέ τα έπίχρυσα μανικετόκουμπα ωθούν τους συγγραφείς στην αύτοκτονία. Των μικροαστών τό πνεύμα διέβρωσε την πατρίδα".
"Έπαγγελματίες έλληνες υπεραμύνονται της ιδέας του έλληνισμού. Λησμονούν πως ο έλληνισμός είναι ευρύτερη έννοια της Ελλάδος, έδώ και αιώνες. Στov καιρό μας, περισσότερο άπό ποτέ, είναι χρήσιμα τά πλήγματα κατά των έλλήνων, που μόνο βρίζουν ή χειροκροτούν, και ποτέ δέν σκέφτονται".
"Οι ελληνες, σάν λαός γνησίων χατζιαβάτηδων, είθισται νά πρεσβεύουν άλλότριες ιδέες. Παιδιόθεν, συμπιέζουν στην κεφαλή μας τους ένάριθμους Λουδοβίκους και Έρίκους και Ναπολέοντες. Τίποτα, δέν μας έδίδαξαν γιά τους σουλτάνους, πού, χθές άκόμη, τύποις και ούσία, έβασίλευαν στόν τοπο μας. Και τίποτα δέν μάθαμε γιά τόν μαγικό περσικό πολιτισμό και για τόν ισάξιό του πολιτισμό των άράβων. Η λεγομένη έθνική παιδεία είναι πλέον άναγκασμένη να καθιερώσει τήν ένδελεχή διδασκαλία της τουρκικής ιστορίας. Αν, φυσικά, έπιθυμούμε να έφαρμόσουμε τό δελφικό γνώθι σεαυτόν 'Ή, τουλάχιστον, να μάθουμε να ξεχωρίζουμε εναν άναρχικό άπό έναν χαφιέ".
"Άρκετοι δημόσιοι ανδρες, ένίοτε ισχυρας πυγμής, διεκήρυξαν ότι ξεκαθάρισαν την Άθήνα άπό τους κίναιδους. Ολως άντιθέτως, σήμερα, σχεδόν και τα τριακόσια ήμινόμιμα μπορντέλα της πρωτευούσης εχουνε ως υπηρέτες κίναιδους. Έξάλλου, καθημερινώς, μετά τα μεσάνυχτα, κίναιδοι ντυμένοι γυναικεία περιφέρονται πίσω άπό το Χίλτον, καθώς και στο Μεταξουργείο, στόν Κολωνό, ή άλλού".
"Οι κίναιδοι είναι μία διηνεκώς πληττομένη κοινωνική ομάς. Για να έπιβιώσουν ακολουθούν άπό χιλιετιών, περίπου την τακτική των έβραίων -ύποδύονται τον ευαίσθητο, τον καλλιτέχνη, τον ευχάριστο, τον πανέξυπνο, τον παντογνώστη. Και πολύ συχνά είναι. Συνήθως όμως, κάθε θηλυπρεπής, έξω άπό τα προαναφερθέντα, μπορεί να είναι και θρασύδειλος, χυδαίος, επίορκος, ψεύτης, φιλάργυρος, μπαμπέσης, φαντασιοκόπος. 'Ίσως κάθε κίναιδος να είναι σίχαμα, μα ποιός δικαιούται να τον καταδικάσει; Δεν θέλω να κρίνω. Δια του άμοραλισμού κατέκτησα την έλευθερία μού. Το μίσος είναι ο χειρότερος δρόμός για την κατανόηση του προβλήματος των ομοφυλοφίλων. Άληθώς μέγιστοι καλλιτέχνες και πάμπολλοι ευγενικοί άνθρωποι ύπήρξαν κίναιδοι".
"Οι ριζοσπαστικές ιδέες, οι μόνες ιδέες".
"Η λέξη ύπόκοσμος θεωρείται κακιά λέξη. 'Αλλά αυτό ούδόλως με κωλύει νά προσανατολίζομαι σταθερά στην διαπίστωση πως ο άποκαλούμενος ύπόκοσμος, όχι μόνον είναι ο κύριος φορεύς τών έλληνικών παραδόσεων, μά και συνεχίζει την δημιουργία νέων παραδόσεων. 0 ύπόκοσμος άποτελεί ένεργό τμήμα του κοινωνικού σώματος".
"0 νεoελληνικός μικροαστικός πολιτισμός πάσχει από προϊούσα κακοήθη κοκεταρία, που δέν του επιτρέπει να ιδεί τούς κίναιδους και να ακούσει τη γλώσσα τους".
"Ίσως, πιθανόν, ή ομοφυλοφιλία νά είναι ή νά μοιάζει μια πληγή, μέσα στις τόσες κοινωνικές πληγές. Μά οι πληγές δεν κρίνονται, ούτε τιμωρούνται". Η.Π.Μάιος 1969.


ΥΓ. Η αναδημοσίευση αποσπασμάτων της εισαγωγής των "Καλιαρντών" δεν σημαίνει ότι ο αναδημοσιευτής ενστερνίζεται πλήρως τις απόψεις του Ηλία Πετρόπουλου. Κι αν κάποιοι υπερμοντέρνοι, υπερπεναστάτες, οσμίζονται λανθάνοντα "εθνικισμό", ας μην ξεχνάνε πως τα ανωτέρω γράφτηκαν σε πολύ.... περίεργες εποχές για την χώρα, οπότε ενδεχομένως ο συγγραφέας να προσπαθούσε να είναι κομματάκι συτγκρατημένος. Όχι ότι τον ωφέλησε ιδιαίτερα αυτό, αφού υπέστη διώξεις και για αυτό του το βιβλίο.
(Έκανα μια προσπάθεια κατά το σκανάρισμα να διατηρήσω το πολυτονικό του συγγραφέα, αλλά δεν κατέστη δυνατόν να γίνει αυτό παντού.)