Metissage*

Το Σερζί είναι ένα από τα πολλά "ευαίσθητα" προάστια του Παρισιού. Χωρίς να έχει την κακή φήμη του Σαν Ντενί, το προάστιο αυτό αναπτύχθηκε δημογραφικά από τη δεκαετία του '60 και έπειτα. Έτσι από 2.500 χιλιάδες κατοίκους στα τέλη της δεκαετίας του '50 το Σερζί σήμερα έχει 55.000 κατοίκους κυρίως αφρικανικής και αραβικής καταγωγής. Οι γονείς τους εγκαταστάθηκαν πριν περίπου 50 χρόνια για να δουλέψουν στις βιομηχανίες και στις κατασκευαστικές του Παρισιού. Σήμερα η περιοχή αυτή έχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες παραβατικότητας, η νεολαία της είναι περιθωριοποιημένη και χωρισμένη σε συμμορίες. Το Νοέμβριο 2005 στο 20ήμερο της εξέγερσης των προαστίων, όπως στα περισσότερα γειτονικά προάστια, έτσι και στο Σερζί έγιναν συγκρούσεις με την αστυνομία και καταστροφές αυτοκινήτων και καταστημάτων. Τα γεγονότα ξεκίνησαν στην περιφέρεια του Σαν Ντενί, ανατολικά του Σερζί, μετά το θάνατο δύο νεαρών από ηλεκτροπληξία ύστερα από καταδίωξή τους από την αστυνομία. Την ίδια περίοδο ο τότε υπουργός εσωτερικών Σαρκοζί αποκαλούσε τους νέους των προαστίων αλήτες (racailles, η λέξη είναι αργκό και χρησιμοποιείται κυρίως από τις οργανώσεις τις ακροδεξιάς για να δηλώσει τον αλήτη που είναι αλλοεθνής, αφρικανικής ή αραβικής καταγωγής)** τροφοδοτώντας την οργή τους. Στο βίντεο που ακολουθεί η δήλωση του Σαρκοζί που έγινε κατά την επεισοδιακή επίσκεψή του σε ένα από αυτά τα προάστια, νοτιοανατολικά του Σερζί.

Στο Σερζί τα τελευταία χρόνια διοργανώνεται ένα φεστιβάλ για την κουλτούρα των προαστίων με διαγωνισμούς στριτ μπάσκετ, γκράφιτι, σκέιτ, χιπ χοπ και συναυλίες. Το φεστιβάλ είναι δωρεάν και συγκεντρώνει χιλιάδες κόσμου κάθε χρόνο. Πρόπερσι η διοργάνωσή του κατέληξε σε επεισόδια μεταξύ συμμορίων που στο τέλος αναμετρήθηκαν με την αστυνομία. Το αποτέλεσμα ήταν μια βίαιη νύχτα που θύμισε σε πολλούς το Νοέμβριο του 2005, χωρίς ωστόσο κάποιες σημαντικές αναλογίες, με εξαίρεση τη βασική πηγή όλης αυτής της βίας, δηλαδή τη γκετοποίηση των γάλλων πολιτών Β' κατηγορίας, την αστυνομική αυθαιρεσία και τις κοινωνικές-εργασιακές διακρίσεις σε βάρος τους.

Φέτος το φεστιβάλ έγινε κάτω από την αυστηρή επιτήρηση της αστυνομίας. Είναι πολύ εύκολο με μια βόλτα σε αυτά τα προάστια να κατανοήσει κάποιος τι σημαίνει καταστολή. Ακόμα ευκολότερο είναι να καταλάβει τι σημαίνει διάκριση με βάση την καταγωγή. Στους μεγάλους σιδηροδρομικούς σταθμούς που συνδέουν το κέντρο του Παρισιού με τα προάστια οι αστυνομικές δυνάμεις οπλισμένες σαν αστακοί κάνουν συνεχείς και συχνά εξευτελιστικούς ελέγχους στους νέους των προαστίων με μοναδικό κριτήριο το "δε μου αρέσει η φάτσα σου".

Στο σταθμό του Σερζί (στη φώτο το ρολόι του σταθμού) το πρώτο πράγμα που έβλεπε ο επιβάτης του τρένου χθες ήταν οι ρόμποκοπ να τον περιμένουν. Οι αστυνομικοί βρίσκονταν παντού μέχρι το χώρο του φεστιβάλ. Οι προκαταλήψεις τους ως προς τον έλεγχο είναι εμφανείς. Αν και είχα βγάλει λάθος εισιτήριο (μια στάση πριν, δηλαδή φτηνότερο), δε με έλεγξαν παρότι δεν μπορούσα να βγω από το μηχάνημα. Αντιθέτως, ανθρώπους σκουρόχρωμους, μαύρους, με ράστα, με παραδοσιακές ενδυμασίες, κλπ τους κοσκίνιζαν.

Στο φεστιβάλ φέτος εμφανιζόταν μια μπάντα αρκετά γνωστή πλέον και στην Ελλάδα. Οι Dub incorporation. Το συγκρότημα ξεκίνησε από το Σεντ Ετιέν*** και τα μέλη της προέρχονται από διαφορετικές περιοχές του πλανήτη. Ο στίχος τους είναι πολιτικός και κατά βάση αναφέρεται στην ένταξη, το ρατσισμό, την κουλτούρα των γκέτο, την ασυδοσία της αστυνομίας και την κοινωνική αδικία. Αν και ο ρυθμός τους είναι ρέγκε και νταμπ, η μείξη πολλών άλλων στοιχείων (π.χ. των αμανέδων του αλγερινού τραγουδιστή τους) καθιστά τη μουσική τους πιο σύνθετη. Έχουν βγάλει τρεις δίκους και ένα λάιβ. Το τραγούδι που ακολουθεί με τον τίτλο Rudeboy είναι από τον πρώτο δίσκο τους Diversite (2003). Οι στίχοι αναφέρονται στις συνθήκες που γεννούν την παραβατική συμπεριφορά ενός rudeboy. "Μεγαλωμένος σε 25τ.μ., περνάς τις μέρες σου σε ένα σκηνικό μπετόν αρμέ, συνηθισμένος στη φαυλότητα αρχίζεις να πεθυμείς το σεβασμό, σε μια καθημερινότητα συνώνυμη της κατήφειας".

Το 2008 οι Νταμπ Ινκορπορέισον έγραψαν το άλμπουμ Afrikya και πέρσι το χειμώνα έπαιξαν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Εδώ μπορεί κάποιος να δει το τραγούδι Diversite στη συναυλία που έδωσαν στο Πρίνσιπαλ. Και σε αυτό το τραγούδι οι στίχοι δεν προτείνονται σε ανθρώπους ξενόφοβους και αλλεργικούς στη διαφορετικότητα. "Μου μιλάς για μια Γαλλία που ζει τη διαφορετικότητά της, δεν υπάρχουν ίδιες ευκαιρίες, ίδια ζωή, ίδια πραγματικότητα, αλλά εγώ χέζω το σύστημά τους που αποκλείει τους σκουρόχρωμους, ο κόσμος ζητάει ισότητα αλλά η Γαλλία δε βλέπει την πραγματικότητα".

Εδώ το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Εξάντα για το Παρίσι 2005
* Metissage, λέξη απαγορευμένη στους λάτρεις της φυλετικής ή πολιτισμικής καθαρότητας, δηλώνει τη μείξη, επιμειξία φυλών ή κουλτούρας.
** François Rastier, Les critères linguistiques pour l’identification des textes racistes — Eléments de synthèse Inalco, σ.σ. 84-98.
*** Όπου εδράζει η αγαπημένη ομάδα του Διάσελου