Οι πρώτοι που έθεσαν θέμα δημιουργίας του σύμπαντος μέσα από τη μεγάλη έκρηξη, το big bang, ήταν οι φυσικοί Φρίντμαν και Λεμέτρ (ο δεύτερος μάλιστα ήταν και κληρικός). Απλώς ο δεύτερος όταν την ανακοίνωσε δεν ήξερε καν ότι το είχε κάνει πριν από αυτόν ο Φρίντμαν. Και αυτό γιατί οι υπόλοιπες αυθεντίες του χώρου είχαν θάψει τη θεωρία του τελευταίου.
Σημείο κλείδι για την απόρριψη τους ήταν τούτο: Οι δυο τους προκειμένου να φτάσουν σε αυτό το συμπέρασμα είχαν ξεκινήσει από τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν για να τα καταφέρουν. Για να μπορέσουν να στηρίξουν μαθηματικά τις απόψεις τους χρησιμοποίησαν μεν τα της γενικής σχετικότητας αλλά, χωρίς να λάβουν υπ' όψιν μια σταθερά που ο Αϊνστάιν είχε θέσει για να θεμελιώσει με τη γλώσσα των αριθμών τη θεωρία του.
Έτσι ο πρώτος που τους αμφισβήτησε ήταν ο ίδιος ο Αϊνστάιν. Έστειλε μια οργισμένη επιστολή στο άσημο περιοδικό που είχε φιλοξενήσει το άρθρο του Φρίντμαν, ενώ απευθυνόμενος στον Λεμέτρ είχε πει:
"Οι υπολογισμοί σας είναι σωστοί αλλά η φυσική σας απεχθής".
Όταν ο Χάμπλ πέταξε στα μούτρα όλων με σοβαρές αστρονομικές παρατηρήσεις και ακράδαντα (με τα σημερινά τουλάχιστο δεδομένα) επιχειρήματα τη θεωρία του Big Bang τότε ο Αϊνστάιν είπε για τον εαυτό του:
"Για να με τιμωρήσει για τη περιφρόνηση του έτρεφα προς τις αυθεντίες, η μοίρα με έκανε και εμένα αυθεντία".
Η ιστορική αναφορά στις θεωρίες του σύμπαντος έγινε απλώς για να γίνει κατανοητό το νόημα της φράσης του Αϊνστάιν.
Γιατί την απευθύνω στους δημοσιογράφους και δη στα μέλη των διαφόρων ενώσεων και ακόμα περισσότερο στα μέλη του ΔΣ αυτών.
Και εξηγούμαι:
Για όσους δε γνωρίζουν η διαδικασία για να γίνει κάποιος δημοσιογράφος είναι η εξής:
Ξεκινάς απλήρωτος, συνεχίζεις απλήρωτος, περιμένεις απλήρωτος και τελικά σε βάζουν στο αποκαλλούμενο μπλοκάκι. Στη συνέχεια πέρνεις ψίχουλα, συνεχίζεις με ψίχουλα και στο τέλος όλης αυτής της ιστορίας ΜΠΟΡΕΙ και να μπεις στο κανονικό μισθολόγιο της εφημερίδας. Από τη στιγμή που αυτό γίνει, και δεν έχεις πεθάνει στο ενδιάμεσο από την πείνα, αν έχεις πτυχίο πανεπιστημίου η ΤΕΙ ανεξαρτήτου ειδικότητας και συμπληρώσεις ένα χρόνο ένσυμα δημοσιογράφου κάνεις αίτηση στην κάθε Ένωση Συντακτών. Αυτά βέβαια γίνονται αν είσαι αξιοπρεπής. Γιατί αν δεν είσαι, με κάτι κολλητιλίκια στο διευθυντή, κάτι "χάρες" σε ορισμένους, μπορεί και να επισπευστεί η διαδικασία.
Συγχαρητήρια. Τα καταφέρατε. Γίνατε δημοσιογράφος.
Τώρα. Από τη στιγμή που οι δημοσιογράφοι μπουν στην πολυπόθητη Ένωση (που έχει πολλά προνόμια) τότε τα ξεχνούν όλα. Γίνονται άμεσα οι παραπάνω αυθεντίες, ξεχνούν τι σκατά φάγανε για να φτάσουν να μπουν στην Ένωση και μάλιστα οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι είναι αδύνατο να έχει γίνει η Ένωση τόσο ανοικτή σε μέλη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μη χάσουν τη δουλειά τους.
Οι πρόεδροι των Ενώσεων από την άλλη τις περισσότερες φορές εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργοδοτών και να αφήσουν τις μαλακίες περί συνδυκαλισμού. Δε γίνεται ρε ψηλέ να το παίζεις συνδικαλιστής και να έχεις εσύ μισθό πάνω από 2500 και μέσα στην εφημερίδα σου να δουλεύουν 10 απλήρωτοι. Και αν απολυθεί κανένας δηλώνουν συμπαράσταση και κάνουν απεργία μια μέρα.
Έτσι φτάνουμε στο εξής:
Ενδιαφέρθηκε ποτέ καμία Ένωση συντακτών γιατί έχουν τα ΜΜΕ άνθρωποι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την κάθε κυβέρνηση; Και η κουτσή Μαρία ξέρει ότι τα μέσα ελέγχονται για να παίρνουν κάποιοι μεγάλες κρατικές δουλειές.
Άρα συμπέρασμα νούμερο ένα: Οι Ενώσεις στα τέτοια τους αν ο ιδιοκτήτης μιας εφημερίδας το μόνο που θέλει από αυτήν είναι να εξυπηρετήσει τα οικονομικά συμφέροντα του. Ακόμα και αν η ίδια η εφημερίδα δε πουλάει την κρατάνε γιατί τους δίνει κέρδη αλλού.
Πως γίνεται από την άλλη εφημερίδες με πωλήσεις φύλλων που μετριώνται όχι με το δάκυτλο τους ενός χεριού αλλά με νανόμετρα να επιβιώνουν; Με μαύρη εργασία όπως περιγράφηκε πιο πάνω από την μια και με κρατική διαφήμιση από την άλλη. Έτσι οι κυβερνήσεις δίνουν λεφτά και οι εφημερίδες τους αβαντάρουν. Θυμάστε τον ντόρο με τις τακτικές Ρουσόπουλου. Θυμάστε κανένα να διαμαρτύρεται γι αυτό;
Άρα συμπέρασμα νούμερο δυο: Οι Ενώσεις στα τέτοια τους αν οι εφημερίδες είναι κρατικοδαίετες και μαύρες στην εργασία.
Κλείνει λοιπόν ο Ελεύθερος Τύπος. Όλοι ρίχνουν δάκρυα κροκοδείλου. Δεν ήξεραν ότι η κ. Αγγελοπούλου θέλει την εφημερίδα μόνο για να εξυπηρετήσει πολιτικούς και οικονομικούς σκοπούς; Ξεχάσατε την ιστορία με το φωτογράφο του ΕΤ που τράβηξε μια φωτογραφία αστυνομικού με όλπο παρατεταμένο το Δεκέμβριο και ο κ. Κοτρώτσος τον έστειλε για βρούβες; Οι εργαζόμενοι, τους οποίους βεβαίως και συμμερίζομαι, γιατί δεν έκαναν κάτι νωρίτερα αλλά μόλις τώρα έστησαν αυτό;
Και όταν λέω νωρίτερα δεν εννοώ να κάνουν απεργίες για να διώξουν την Αγγελοπούλου. Εννοώ πολύ νωρίτερα. Να πάρουν το ρόλο τους σοβαρά και να μετέχουν στις συνελεύσεις των Ενώσεων. Να υποστηρίξουν όσους βιάζονται καθημερινά με μαύρη εργασία. Να υποστηρίξουν αυτούς που υψώνουν τη φωνή τους και όχι να κάτσουν στα αυγά τους. Να καταγγείλουν το γεγονός ότι οι εφημερίδες ελέγχονται και να φωνάξουν ότι η ενημέρωση στην Ελλάδα πάει κατά διαόλου. Να πουν όχι στην κρατική διαφήμιση. Να βγουν απο το γραφείο τους που όλη μέρα μιλάνε στο τηλέφωνο.
Ρεπορτάζ σου λέει μετά.
Έχουν από ένα ρουφιάνο ο καθένας και τον παίρνουν τηλέφωνο. Τον αβαντάρουν μάλιστα μετά για να συνεχίσουν να έχουν ειδήσεις. Μόνο η πάρτη τους. Θυμάστε τι έγινε όταν με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση (μάι άς παρεπιπτώντος) πήγαν να βάλουν χέρι στο ταμείο τους; Της Πόπης. Και τελικά το ταμείο τους έμμεινε άθικτο. Αυτό που περιλαμβάνει ΜΟΝΟ όσους είναι στο μισθολόγιο. Άρα κατ' επέκτασιν μόνο όσους είναι στις Ενώσεις.
Πρέπει επιτέλους να τελειώσει η περίοδος της παθητικής στάσης των δημοσιογράφων. Έχετε καταντήσει τα καλύτερα φερέφωνα των αφεντικών σας. Αυτών των αφεντικών που με άνεση σας πετάνε μαζί με άλλους 450 εργαζομένους στο δρόμο.
Ο ΕΤ είχε μάλλον νεοφιλελέυθερη γραμμή. Πέσατε θύματα της γραμμής που πειθήνια ακολουθούσατε τόσα χρόνια.
Η ευθύνη για το ότι κλείνει η εφημερίδα πρώτα ανήκει σε εσάς. Μετά σε όλους τους συναδέλφους σας. Μετά στο αφεντικό σας.
11 σχόλια:
* Ιωάννη, όταν κάποιος απεργεί, είναι ολίγον ατυχές να βγαίνεις να του τα "χώνεις". Είναι σαν εκείνο που είχε κάνει η Παπαρήγα, τότε με την απεργία της ΔΕΗ, που βγήκε, κι ενώ στάθηκε στο πλευρό των εργαζομένων, φρόντισε να στηλιτεύσει τη δημοσιοϋπαλληλίστικη λογική τους. Κάθε πράγμα στον καιρό του και η κριτική γίνεται προς τους αποπάνω, όχι προς τους αποκάτω.
* Αυτά που περιγραφεις για το δημοσιογραφικό χώρο είναι σωστά, αλλα είναι μόνο η μια πλευρά του ζητήματος. Δεν μπορείς να τους τσουβαλιάζεις όλους. Ούτε μπορείς να αποσιωπάς το αβέβαιο μέλλον σύσσωμης της βιομηχανίας των ΜΜΕ, σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, όπου όλο και περισσότερα -και μάλιστα με ιστορία χρόνων- παραδοσιακά ΜΜΕ κλείνουν, ή προβαίνουν σε περικοπές ή έχουν απλήρωτους εργαζόμενους.
* Αυτοί που στήσαν το μπλογκ των εργαζόμενων στον Ελεύθερο Τύπο δεν ξέρεις ποιοι είναι, ούτε μπορείς να ξέρεις αν συμμετέχουν στις συνελεύσεις των Ενώσεων και όλα τα άλλα που αναφέρεις. Δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνανε πριν.
* Είναι αλήθεια ότι η ηγεσία των συνδικαλιστικών οργάνων των δημοσιογράφων -όπως και η συνδικαλιστική ηγεσία των εργαζομένων συνολικά- πούλησε τον αγώνα για το ασφαλιστικό. Δεν είναι αλήθεια ότι δεν επλήγη το ταμείο των δημοσιογράφων. Απλώς επλήγη λιγότερο.
* Η τελευταία σου πρόταση είναι εξωφρενική και παράλογη. Σοβαρά; Δηλαδή φταίνε οι εργαζόμενοι; Δηλαδή όταν κλείνει μια αυτοβιομηχανία πρώτα φταίνε οι εργαζόμενοί της, μετά οι εργαζόμενοι της ανταγωνίστριας βιομηχανίας και μετά... τα αφεντικά; Δηλαδή αθωωνεις τη Γιάννα και τα ρίχνεις στο μέλος της ΕΣΗΕΑ, δημοσιογράφο καμιά δεκαετίας, για παράδειγμα, που κάνει αστυνομικό ρεπορτάζ;
Γενικότερα, για το αν υπάρχουν δημοσιογραφικές φωνές που προσπαθούν και αγωνίζονται, προτείνω να ρίξεις μια ματιά:
http://asyntaxtostypos.wordpress.com/
http://financialcrimesnews.blogspot.com/
http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/
http://www.mediaworkers.blogspot.com/
http://www.activemedia.gr/
Μία ερώτηση, σε πρώτη φάση: πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι οι (πολλές εκατοντάδες) εργαζόμενοι του ΕΤ ήταν στο σύνολό τους υποστηρικτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ή, απλούστερα, ψηφοφόροι του Καραμανλή; Αν σε μια επιχείρηση είναι φασίστας το αφεντικό, παίρνει η μπάλα και τους εργαζόμενους; Συλλήβδην;
Κι ακόμα κι έτσι να είναι, ψηφοφόροι του Καραμανλή δηλαδή, τους αξίζει να μείνουν ξεκρέμαστοι; Ο εργαζόμενος είναι εργαζόμενος. Του συμπαραστεκόμαστε για να του δείξουμε (και να του αποδείξουμε) τη σωστή και αλληλέγγυα στάση που οφείλουμε να τηρήσουμε. Κι ίσως τότε να αποκτήσει κι εκείνος ταξική συνείδηση και ν' αλλάξει ρότα.
Αν τον αντιμετωπίσεις εκδικητικά ("καλά να πάθεις") στην ουσία στέκεσαι στην ίδια πλευρά με το αφεντικό του. Κρίμα.
Πρώτα ήρθαν για τους Εβραίους και δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Έπειτα ήρθαν για τους κομμουνιστές και δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Έπειτα ήρθαν για τους συνδικαλιστές και δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Έπειτα ήρθαν για μένα και δεν υπήρχε κανένας να μιλήσει για μένα.
@Πάνως
α)Όταν κάτι συμβαίνει είναι που πρέπει να μιλήσεις γι αυτό και όχι να περιμένεις. Αν περιμένεις είσαι άκαιρος. Ούτως ή άλλως η απεργία είναι απο μόνη της στο σημείο που φτάσαμε άκαιρη. Άρα προτίμησα να μιλήσω τώρα. Επίσης, οι ευθύνες του αφνετικού είναι ξεκάθαρες. Δε βρίσκω σημασία να μιλήσω για το αυτονόητο. Επίσης μιλάω αρχικά για τις Ενώσεις και πως κατάντησαν. Οι αποκάτω είναι οι τελευταίοι που φταίνε. Όταν λέω ότι ευθύνη είναι δική τους μιλάω για τους αποπάνω των εργαζομένων. Καταλαβαίνεις πιστεύω τι εννοώ.
β)Από το α αντιλαμβάνεσαι ότι δε τους τσουβαλιάζω όλους.
γ)Δε τους ξέρω αλλά επιμένω. Συλλογικά που ήταν τόσο καιρό; Γιατί σίγουρα κάποιοι δραστηριοποιήθηκαν αλλά μεμονωμένα.
δ) Συμφωνώ. Επλήγη λιγότερο. Αλλά λιγότερο. Ήταν ή δεν ήταν μια παραχώρηση αυτή;
ε) Είμαι της άποψης και νομίζω το ξέρεις αυτό, ότι σε μια κατάσταση πρώτα πρέπει να αναζητούμε τις δικές μας ευθύνες και αφού κάνουμε αυτοκριτική να αναζητούμε ευθύνες αλλού. Και πάλι ομιλώ για τα κεφάλια των αποκάτω.
Τέλος βέβαια και υπάρχουν φωνές. Αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι σε ένα απο τα μπλογκ που προτείνεις ένας απο αυτούς που είναι υπεύθυνος όταν με συνάντησε και τους εξέθεσα το δικό μου θέμα τότε η απάντηση του ήταν: "Α, ναι υπάρχετε και εσείς".
Άρα συγνώμη αλλά ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ περίπτωση, που έχω ίδια βιώματα κάνω κριτική. Σε όλες τις άλλες δε μπορώ.
@ Freedom of the press
Έχεις απόλυτο δίκιο και το αναγνωρίζω. Πρέπει να δείξουν κάποιοι ποια θα έπρεπε να είναι η σωστή στάση. Γι αυτό το πράγμα μιλάω. Λέω και πάλι όμως θα έπρεπε να είχαν αντιδράσει. Δεν είμαι εκδικητικός. Καταθέτω τη δική μου πραγματικότητα.
@ Ανώνυμος
Κρίμα όμως που είσαι ανώνυμος. Συμμετοχή από την αρχή, πρόληψη μέσα από διαδικασίες και όχι κλάψα υπεροπτική και ειρωνική αμέσως μετά.
Δηλαδή, αν τυχόν με απολύσουν, με την επίκληση της οικονομικής κρίσης, πρέπει πρώτα να κοιτάξω τις δικές μου ευθύνες; Δηλαδή, σε περίπτωση που βγουν (παράδειγμα) οι οικοδόμοι στους δρόμους, πρέπει να μην τους στηρίξουμε αλλά να τα χώσουμε στο ΠΑΜΕ, τη δική τους ένωση;
Επίσης η προσωπική εμπειρία είναι πηγή σοφίας μεν αλλά και επισφαλών συμπερασμάτων όταν μένουμε μόνον σε αυτήν.
Θεωρώ παντελώς άκαιρη, άτυχη, στα όρια της προβοκάτσιας την ανάρτησή σου αυτή. Είναι σαν να επιχαίρεις για τα προβλήματα του κλαδου και της συγκεκριμένης εφημερίδας. Οταν 450 άνθρωποι μένουν άνεργοι, πρώτα διασφαλίζουμε τη δουλειά τους, και μετά ασκούμε κριτική.
Εσύ πώς πιστεύεις ότι θα ένιωθε ένας απ' τους 450 αν διάβαζε αυτά που έγραψες;
Πρώτων το γενικεύεις και δεν είναι έτσι. Μιλάω για συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων με συγκεκριμένους σκοπούς. Ουσιαστικά μιλάω ΥΠΕΡ των εργαζομένων. Μιλάω για το συνδικαλισμό που πλέον δεν είναι συνδικαλισμός αλλά μια πατάτα. Επίσης έγραψα παραπάνω ότι ΜΟΝΟ για τη συγκεκριμένη περίπτωση που ανέφερα κάνω κριτική και για όλες τις άλλες δε μπορώ. Άρα δεν έμμεινα μόνο σε αυτήν.
Δεν επιχαίρω για τα προβλήματα του κλάδου. Σε καμία περίπτωση. Και δεν επιχαίρω για τα προβλήματα κανενός κλάδου. Καταθέτω την άποψη μου για το πως έφτασε ο κλάδος μέχρι εδώ. Να κλείνουν εφημερίδες σε μια μέρα και να μένουν στο δρόμο 450 άνθρωποι. Και δεν είναι κάτι που δεν έχω βιώσει άρα δεν έχω γνώμη για αυτό. Αν κάποιος από αυτούς με διάβαζε του λέω να μη το βάλει κάτω και να παλέψει. Να μην είναι παθητικός θεατής των πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω του.
Δεύτερον επειδή με αποκαλείς προβοκάτορα σε παίρνω τηλέφωνο.
Ντάξει, μπορεί να διαφωνούμε, αλλά έχεις δίκιο σε κάτι: Λόγω συναισθηματικής φόρτισης, έγινα επιθετικός και άδικος. Μέα κούλπα.
Ίσως και εγώ να έχω λάθος ύφος στο κείμενο. Ίσως όντως να έχεις δίκιο ότι μάλλον βιάστηκα.
Έστω και αν έχω λάθος ύφος αυτό που συμπερασματικά θέλω να πω είναι:
Παλέψτε.
Και εγώ μαζί σας.
Μην επαναπαύεστε.
Και εγώ μαζί σας.
Αγώνας χρειάζεται και μάχη.
Προσωπικά καταλαβαίνω και τι θέλει να πει ο ενας και τι θελει να πει ο άλλος. αυτο που θελω να πω είναι ότι δυστυχώς είναι έτσι τα πράγματα σήμερα που αναγκάζεσαι να βιώνεις το καθημερινό κομμάτι της εργασίας σου φορώντας μια ψεύτικη μάσκα η οποία αποκρύπτει τις αρχές, τις πολιτικές σου απόψεις και την ταυτότητά σου. κι αυτο το λέω επειδή γνωρίζω πολύ καλά άνθρωπο που δουλεύει στο συγκεκριμένο μέσο και ξέρω ότι οι απόψεις του απέχουν έτη φωτός μακριά απ' την γραμμή της εφημερίδας. επίσης, καλοί μου φίλοι, οφείλω να πω ότι γνωρίζω πολύ καλά εκεί δουλεύανε και άλλ τέτοια άτομα. δεν τα αναφέρω όλα αυτά για να αποδείξω ότι κάποιος έχει λάθος, τα λέω για ενημέρωση.
Εγώ λέω ότι από την Κυριακή θα έχουμε ένα DVD λιγότερο, όποτε θα δουλέψει περισσότερο ο κλάδος των βιντεοκλάμπ...
Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...
Γ
Εγώ να δεις λόγω φόρτισης τί μαλακία έκανα σήμερα στο γραφείο...
Γι'αυτό πλέον, θα κοιμάμαι, θα ξυπνάω και μετά θα μιλάω.
Δημοσίευση σχολίου