Φίλε Πατριώτη

Φίλε Πατριώτη κάποιοι σε ταπείνωσαν στη Ευρώπη Μάθε την αλήθεια ξέχνα τα παραμύθια.


Έφτασε στα χέρια μου το πολύτιμο συλλεκτικό υλικό που απέστειλε ο Καρατζαφύρερ στους Έλληνες ψηφοφόρους του εξωτερικού. Ανάμεσα στα άλλα και το ντιβιντί, που διακρίνεται δεξιά στη φωτογραφία με τίτλο "Ο Γιώργος Καρατζαφέρης στο Ευρωκοινοβούλιο, οι ομιλίες που τον ανέδειξαν στην τετράδα των καλύτερων ρητόρων της Ευρώπης (Ευρωπαϊκή Λίγκα)".
Τα φυλλάδια δεν είχαν μεγάλη αποτελεσματικότητα, βέβαια, καθώς στους Έλληνες του εξωτερικού το ΛΑΟΣ έλαβε λιγότερο (6,7%) από το ποσοστό του στην Ελλάδα. Ωστόσο, και αυτό το ποσοστό αποτελεί μια πλαστή πραγματικότητα, αν σκεφτεί κανείς ότι η ΝΔ έλαβε 41% στην περιφέρεια του εξωτερικού. Οι αντιλήψεις του Καρατζαφύρερ είναι αρεστές στην πλειονότητα των ψηφοφόρων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν το λένε φανερά για να μην τους πουν και φασίστες. Συνεπώς δεν έχει αλλάξει κάτι στη νοοτροπία του Έλληνα επειδή εκφράστηκε σε αυτό το 7%. Δεν έγινε στις 7 Ιούνη πιο φασίστας. Η πραγματική απήχηση των ιδεών του φασισμού (και κυρίως της καθημερινής πρακτικής εφαρμογής τους στη ζωή του νεοέλληνα) ήταν πάντα πολύ μεγαλύτερη του τέσσερα ή πέντε τοις εκατό. Η νοοτροπία της κάθε κυρά Κατίνας, η νοοτροπία του φραπέ και του "εγώ κοιτάω την πάρτη μου," η αυθαιρεσία του παρκάρω πάνω στη ράμπα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα, η αντίληψη του ότι είμαι σπουδαίος και τρανός (αλλά μπροστά στον εργοδότη μου κάνω το χαμαιλέοντα και ρουφιανεύω συναδέλφους), η συμπεριφορά του έχω μετανάστες να μου μαζεύουν τις ελιές αλλά αν αρχίσουν να χτίζουν σπίτι δίπλα μου ή να μου ζητάν περισσότερα χρήματα φωνάζω την αστυνομία να τους στείλει από εκεί που ήρθαν. Όλα αυτα και άλλα πολλά δηλώνουν τι είναι πραγματικά η ελληνική μεσαία τάξη που αντρώθηκε στη δεκαετία του '80 με την πασοκική κουλτούρα και τώρα νιώθει ότι απειλείται. Από τι απειλείται; Εδώ είναι το θέμα. Απειλείται κυρίως από τη μείωση της καταναλωτικής της ισχύος και όχι τόσο από την δραματική μεταβολή του βιοτικού επιπέδου της. Από την αδυναμία να παίξει πια στο χρηματιστήριο, να ξεπληρώσει καταναλωτικά δάνεια, να ξοφλήσει δωροαγορές, να πάρει καινούριο αμάξι καλύτερο από του γείτονα, να πάει διακοπές οικογενειακώς για ένα μήνα, να χτίσει ένα καινούριο εξοχικό σαν αυτά που έχτιζε τις χρυσές μέρες του Αντρέα σε Αττική και Χαλκιδική.
Είναι όλοι αυτοί που λέμε οι "νοικοκυραίοι" και ο Καρατζαφύρερ χαϊδεύει τα αυτιά τους. Και όταν φοβηθούν, νιώσουν ότι κινδυνεύουν και ότι η αγκαλιά των αστικών κομμάτων δεν τους κρατάει πια κάνουν ένα βήμα παραπέρα και ψηφίζουν το φασισμό (και σαν πραγματικοί ηλίθιοι νιώθουν ότι τιμωρούν το σύστημα). Οι περισσότεροι δε θα το δηλώσουν ποτέ όμως ανοιχτά, γιατί, είπαμε, "μη μας πουν και φασίστες". Άλλωστε δεν είναι πολλά τα 80 χρόνια που μας χωρίζουν από το μεσοπόλεμο. Τότε που η ίδια μεσαία τάξη στήριζε τον Χίτλερ, τον Μουσολίνι, τον Φράνκο, τότε συρρικνωμένη οικονομικά λόγω της οικονομικής κρίσης και φοβισμένη από τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και των κινημάτων της. Σήμερα φαίνεται επίκαιρο αυτό που η Clara Zetkin είχε πει στην 3η ολομέλεια της κομουνιστικής διεθνούς ότι "ο φασισμός συμβαίνει πολύ περισότερο επειδή το προλεταριάτο δεν μπόρεσε να επιδιώξει και να επιτύχει την επανάστασή του". Ο φασισμός είναι η αντίδραση στις διεκδικήσεις των κατώτερων στρωμάτων. Είναι η απάντηση στις κοινωνικές διεκδικήσεις, που προβάλλεται και χρηματοδοτείται από την αστική τάξη (σήμερα πιο εύκολα από ποτέ μέσω των ΜΜΕ) και αγκαλιάζεται από τη μεσαία. Σε όλες τις ιστορικές περιστάσεις ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα ή μια εξέγερση το ακολουθεί η άμυνα της μεσαίας τάξης. Δε χρειάζεται να θυμηθούμε το Δεκέμβρη του 44 και τη λευκή τρομοκρατία. Το εργατικό κίνημα του 19-20 στην Ιταλία και την άνοδο του Μουσολίνι. Το Μάη του '68 και την παλινόρθωση του Ντε Γκωλ με το 1 εκ. διαδηλωτές υπέρ του στο Παρίσι. Το '36 στην Ισπανία και τα 30 χρόνια καθολικού φασισμού που ακολούθησαν. Το '36 των καπνεργατών στην Ελλάδα και τον Μεταξά. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Αλλά δε χρειάζεται να τα παραθέσουμε αφού μετά θα πρέπει να δούμε και τις διαφορές τους, γιατί εσωτερικά κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Ωστόσο, η βασική ιδέα που κινεί το φασισμό είναι η ίδια. Ο φασισμός είναι η πολιτοφυλακή του αστικού κράτους. Στελεχώνεται από τη μεσαία τάξη από αυτούς τους καημενούληδες, τους Γκοτζαμάνηδες.
Ένα είναι το δίδαγμα από τις τελευταίες εκλογές. Ο Δεκέμβρης τους τρόμαξε πολύ. Αν ο φασισμός νικήσει και πάλι θα είναι επειδή οι άλλοι δε θα μετατρέψουν την οργή και την καταπίεσή τους σε συνειδητή επανάσταση. Το απαισιόδοξο όμως είναι ότι τα σημερινά παιδιά των 700 ευρώ θεωρούν ότι ανήκουν στη μεσαία τάξη (είναι τα παιδιά της άλλωστε) και όχι στην εργατική. Οπότε ας διώξουμε τους μετανάστες και το αστικό κράτος θα σωθεί.


Μετά από σημείωση του Διάσελου εδώ το "Φασισμός και Δικτατορία" του Πουλαντζά.