Ο θαλασσής σίφουνας καταπίνει τα χιλιόμετρα, βουνό αριστερά, θάλασσα δεξιά. Συννεφιά, χωρίς υποψία βροχής. Ελούντα. Πρώτες μέρες του Μάη.
Πίσω κάθισμα:
Βαφτιστήρα: «Νονά, τι να φωνάζω στην πόρτα για ν’ ανοίξει;»
Νονά: «Όλες οι φανταστικές πόρτες ανοίγουν όταν φωνάξεις “Βαγγέλη!”. Το ξέρουν κι οι πέτρες.»
Βαφτιστήρα: «Και τι να φωνάζω για να κλείσει;»
Νονά: «Θα φωνάζεις πάλι “Βαγγέλη!”. Αν είναι ανοιχτή, θα κλείσει.»
Βαφτιστήρα: «Ποιος είναι ο Βαγγέλης;»
Νονά: «Ένας νάνος, αόρατος, με γυαλιά σαν του Χάρι Πότερ, που ανοιγοκλείνει τις φανταστικές πόρτες όταν του φωνάζεις».
Βαφτιστήρα: «Πώς προλαβαίνει και τις ανοιγοκλείνει όλες;»
Νονά: «Είναι πολύ γρήγορος»
Βαφτιστήρα: «Σαν τη μηχανή του παππού;»
Νονά: «Πολύ πιο γρήγορος»
Βαφτιστήρα: «Σαν το αυτοκίνητο του θείου;»
Νονά: «Πολύ πιο γρήγορος»
Βαφτιστήρα: «Σαν το αεροπλάνο;»
Νονά: «Πολύ πιο γρήγορος. Σαν τους πυραύλους εδάφους-εδάφους.»
Βαφτιστήρα: «……». Κοιτάει τη μάνα της. «Μαμά, η νονά το ’χασε. Λέει ότι οι χελώνες είναι πιο γρήγορες απ’ τους νάνους!»
3 σχόλια:
Φούρνοι γκρεμίστηκαν... Γουρούνια βγάλανε φτερά... Η pipermaru επιστρέφει ύστερα από δύο και βάλε χρόνια, και το παρόν ιστολόγιο κάνει στροφή στο ένδοξο παρελθόν του...
Κι όμως είμ' ακόμα εδώ
...και αυτό το καλοκαίρι.
Το κάνει για τους φουρνάρηδες. Τώρα μπορούν να μπουν στο πρόγραμμα αποζημιώσεων λόγω καταστροφών (αν και το συγκεκριμένο είναι act of god).
Δημοσίευση σχολίου