Υπόθεση Μαλίκ Ουσεκίν, Παρίσι 1986

Ο Νοέμβριος του 1986 σημαδεύτηκε από μεγάλες κινητοποιήσεις φοιτητών και μαθητών ενάντια στο σχέδιο νόμου Ντεβακέ για την ανώτατη εκπαίδευση. Ο νόμος προωθήθηκε από την κυβέρνηση Σιράκ και τον υπουργό Αλέν Ντεβακέ. Ο Μιτεράν ως πρόεδρος της Γαλλίας τότε πήρε δημόσια θέση κατά του σχεδίου νόμου. Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των μαθητών συνεχίστηκαν έως το Δεκέμβριο με αρκετούς τραυματίες σε συγκρούσεις με την αστυνομία και καταλήψεις πανεπιστημίων. Στις 6 Δεκεμβρίου μετά από πορεία φοιτητές κατέλαβαν τη Σορβόνη. Τη νύχτα το κτίριο εκκενώθηκε ειρηνικά, ωστόσο, μερίδα διαδηλωτών έστησε οδοφράγματα κοντά στην ιστορική από το Μάη του 68 περιοχή του Καρτιέ Λατέν, στο 5ο διαμέρισμα και συγκεκριμένα στην οδό Μεσιέ λε Πρένς. Αμέσως μια ειδική ομάδα άμεσης δράσης μοτοσικλετιστών (voltigeurs) κινητοποιήθηκε για να καθαρίσει τους δρόμους από τους διαδηλωτές και να κυνηγήσει τους "ταραξίες". Η ειδική αυτή ομάδα αστυνομικών αποτελούνταν από μοτοσικλετιστές αστυνομικούς, οι οποίοι πήγαιναν ανά δύο, ένας οδηγός και ένας οπλισμένος με κλομπ.

Φτάνοντας στο Καρτιέ Λατέν οι αστυνομικοί άρχισαν να κυνηγούν τους διαδηλωτές. Ένας νεαρός 22 ετών, φοιτητής αλλά χωρίς συμμετοχή στο φοιτητικό κίνημα, περνούσε τυχαία από την περιοχή φεύγοντας από ένα μπαρ στο οποίο βρισκόταν πριν. Το όνομά του Μαλίκ Ουσεκίν, Γάλλος υπήκοος με καταγωγή από την Αλγερία (δεύτερης γενεάς μεταναστών). Ο Μαλίκ κυνηγήθηκε από τους αστυνομικούς και βρήκε καταφύγιο στο αμάξι ενός περαστικού. Όμως οι αστυνομικοί κατόρθωσαν να τον πιάσουν και άρχισαν να τον χτυπούν με πρωτοφανή βιαιότητα, σύμφωνα με το μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα, δηλαδή τον οδηγό του αυτοκινήτου στο οποίο προσπάθησε ο Μαλίκ να βρει καταφύγιο. Ο Μαλίκ είχε πέσει κάτω καθώς οι αστυνομικοί συνέχιζαν να τον χτυπούν με τα κλομπ και με τα πόδια στην κοιλιά και στην πλάτη. Μετά από λίγο έφτασαν οι πρώτες βοήθειες και ο νεαρός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου εξέπνευσε. Σύμφωνα με τους γιατρούς ο θάνατος προήλθε τόσο από τον βίαιο ξυλοδαρμό του όσο και από το γεγονός ότι έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια. Το ίδιο βράδυ ο Υπουργός Εσωτερικών και ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης δεν καταδίκασαν την ενέργεια της αστυνομίας. Ο δεύτερος μάλιστα δήλωσε "Εαν είχα ένα γιο που έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια, θα τον εμπόδιζα να κάνει το μάγκα στις διαδηλώσεις".

Μαθαίνοντας το γεγονός ο εμπνευστής του νομοσχεδίου Ντεβακέ παραιτήθηκε. Την επόμενη μέρα χιλιάδες Γάλλων πολιτών κάθε ηλικίας κατέβηκαν αυθόρμητα στους δρόμους εκφράζοντας την οργή τους απέναντι στην κυβέρνηση και στην κρατική βία. Στις 8 Δεκεμβρίου ο πρωθυπουργός Σιράκ απέσυρε το νομοσχέδιο και αποφάσισε τη διάλυση του ειδικού σώματος άμεσης δράσης των voltigeurs, προσπαθώντας να εκτονώσει τη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Στις 10 Δεκεμβρίου, 400.000 διαδηλωτές στο Παρίσι και 1.000.000 σε όλη τη Γαλλία απέδωσαν φόρο τιμής σε σιωπηρές διαδηλώσεις που οργανώθηκαν.

4 χρόνια μετά οι δύο αστυνομικοί που οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη για ανθρωποκτονία χωρίς πρόθεση καταδικάστηκαν σε 2 και 5 χρόνια φυλάκιση με αναστολή...
Ο ένας συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα από το σώμα και ο άλλος μετατέθηκε.


Στην επέτειο των 20 χρόνων από τη δολοφονία του Μαλίκ ο Δήμος Παρισιού επί δημαρχίας του σημερινού δημάρχου Ντελανοέ τοποθέτησε στο σημείο της δολοφονίας πλακέτα στη μνήμη του θύματος. Ωστόσο η πλακέτα γράφει "Στη μνήμη του Μαλίκ Ουσεκίν, φοιτητή, 22 ετών που χτυπήθηκε μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια πορείας στις 6 Δεκεμβρίου 1986". Η απουσία αναφοράς στην αστυνομική - κρατική βία προκάλεσε αντιδράσεις.
Ο Μαλίκ υπηρξε θύμα της κρατικής βίας και της καταγωγής του. Βρίσκεται θαμένος σήμερα στο νεκροταφείο Περ Λασέζ. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, το κράτος φρόντισε να ρίξει στα μαλακά τους λειτουργούς του που δολοφόνησαν ένα πολίτη. Η αστική δημοκρατία ξέρει να σκοτώνει. Αλλού απλώς το κάνει με περισσότερο τακτ (στην περίπτωση του Μαλίκ παραιτήθηκε ο υπουργός και διαλύθηκε το σώμα, όπως κάποτε στη δολοφονία Τεμπονέρα είχε παραιτηθεί ο Κοντογιαννόπουλος), ενώ αλλού περισσότερο άγαρμπα (δολοφονία Καλτεζά και Γρηγορόπουλου). Σε όλες όμως τις περιπτώσεις η ίδια εκτελεστική εξουσία είναι που οπλίζει το χέρι των υπαλλήλων της. Και η ίδια δικαστική εξουσία αυτή που τους αθωώνει.

Στο πρώτο βίντεο η επέλαση των voltigeurs το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου

Στο δεύτερο βίντεο ένα τραγούδι για τον Μαλίκ από τον Αλγερινό Akli D.
πηγή: http://fr.wikipedia.org/wiki/Oussekine
Και μια παλιά δημοσίευση για την αστυνομική βία στην Ελλάδα και στους Παρισίους: http://www.iospress.gr/ios1996/ios19960721a.htm