Πάσχα ΚΑΙ φέτος

Δε ξέρω γιατί αλλά είχα μια αγωνίτσα φέτος.
Θα τα καταφέρει ο Τζίζας;
Τελικά είδα στο STAR ότι τα έσπασε η νεολαία στη Μύκονο μετά την ανάσταση και ηρέμησα.
Θα μπορούσα πλέον την επόμενη ημέρα να φάω με την ησυχία μου.
Πάντως η Κυριακή του Πάσχα είναι καταπληκτική. Όταν ήμουν μικρός ήταν καλά γιατί ο νονός μου, μου έφερνε δώρο ΠΑΝΤΑ ένα πιστόλι με μύλο που έπαιρνε αυτά τα πλαστικά σφαιράκια αν τα θυμάστε. Και φυσικά όπως σε κάθε καθαρή Δευτέρα έχουμε ΟΛΟΙ μια φωτογραφία στο καπό ενός καντέτ ντυμένοι καουμπόηδες, έτσι και στο σπίτι μας υπάρχει ΕΣΤΩ μια φωτογραφία μας να είμαστε όλο χαρά και να γυρνάμε τη σούβλα.

Μετά ήταν ολίγον μαλακία. Δε μπορούσες να φας σαν άνθρωπος γιατί άρχισαν να σου τη λένε. Πρόσεχε γιατί έχει έρθει η τάδε θεία μη μας κακοχαρακτηρίσει, θείες που είχες να τις δεις από το καιρό του Νώε έρχονταν και σου έκαναν παρατηρήσεις σχετικά με το πως τρως πως είσαι ντυμένος τι βαθμούς έχεις στο σχολείο και πόσο καταστρέφεις το μέλλον σου.
Άσε που ο σύζυγος της συγκεκριμένης θείας (μη με ρωτήσετε ποια. ΟΛΟΙ έχουμε μια τέτοια θεία) που καθόταν πάντα σιωπηλός σε έστελνε για: Νερό, μπύρα, τσιγάρα, εφημερίδα, κοψίδι και δε συμμαζεύεται. Και σχεδόν ΠΑΝΤΑ τα παιδιά της συγκεκριμένης θείας κατά ένα παράξενο τρόπο ήταν αλλού εκείνη την ημέρα. Εσύ όμως έπρεπε να είσαι εκεί.
Και φυσικά υπάρχει και το άλλο.

Η μουσική.

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΜΟΥ.
Ποιος έβγαλε αυτή τη μουσική ρε παιδιά;
Ποιος όρισε ότι αυτή η μουσική θα ακούγεται αυτές τις ημέρες;
Πόσο Κονιτόπουλο να αντέξω πια;

Το ζήτημα δεν είναι ότι κάποιος βάζει μουσική εκεί που είσαι. Το ζήτημα είναι ότι ΠΑΝΤΑ και όλοι μας έχουμε ένα τουλάχιστο γείτονα που ακούει μαλακίες στο ραδιόφωνο και το έχει ΣΤΗ ΤΡΙΑΠΑΣΟΝ εκείνη την ημέρα.

Και σχεδόν πάντα ο συγκεκριμένος κάποιος ακούει μαλακίες.
Χθες για παράδειγμα μια χαρά πέρασα αλλά ήταν πάλι ο συγκεκριμένος τύπος εκεί. Και είχε ραδιόφωνο. Και ο χριστιανός που έκανε την εκπομπή ήταν εκεί. Όχι δε πήγε να σουβλίσει. Πήγε στο στούντιο. Και έπαιζε μόνο κάτι τέτοιες παρακμιακές δημοτικούρες. Και δωσ' του να παίρνει τηλέφωνο η κυρά Γιωργία και να κάνει αφιερώσεις.

Μου παρήήήήήήήήή μου παρήγγειλεέέέέέέ τ' αηδόνι
Μια πίίίίίίί μια πίτσα πε-ε-περόνι

και έτσι. Φυσικά δε πάει έτσι το άσμα αλλά εγώ έτσι το συνδύασα χθες και έτσι σας το παρουσιάζω.
Κλείνω την αναφορά στο Πάσχα με τρεις φωτογραφίες από κλειδαράδικο στο κέντρο της Κατερίνης.
Τις αφιερώνω εξαιρετικά στον σκύλο της Βάλια Κάλντα.



Το κλειδί για να φύγει το κόμα από τη δυσκοιλιότητα και το στεναχωρημένο αλλά αρκετό για εσάς 7-8% το έχεις ρε φίλε;