Η θεωρία των επτά χειραψιών

Στις μέρες του κρασιού και των λουλουδιών ο Νικολάκης ο Διάσελος, δαφνοστεφανωμένος με την έμπνευση της μέθης, μας μάγευε με τα λεκτικά του παραληρήματα, γνήσια προφορικά beat αριστουργήματα, «και όμως», αναφώνησε, «τον Κέρουακ τον ξέρω, είναι από την Άνω Κάτω Παναγίτσα, λέγεται τάδε, είναι φίλος μου από την πρώτη δημοτικού και φέτος πήγαμε μαζί διακοπές στη Γαύδο!», μετά απ΄ αυτό δεν τον αφήσαμε να συνεχίσει και τα γέλια μας αντηχούν ακόμη στα αυτιά του, βλογημένος (να) είναι, δεν γνωρίζω αν τα σημερινά μου γέλια αντηχούν στα αυτιά συντάκτριας -εκτός κι αν είναι blogημένη και αυτή- άρθρου, προς επίρρωση του οποίου μπορεί και να λειτουργεί ο φιλοσκέρουακ του Νικολάκη, κι εγώ διαβάζω, γελώ κι αναρωτιέμαι (ατένσιον, άχτουγκ, πρσχή! τα παρακάτω είναι προσωπικοί παραλογισμοί και ουδεμία σχέση έχουν με το ιδιαιτέρως αξιόλογο έως και εκπληκτικό, μοναδικό, φανταστικό, αριστουργηματικό άρθρο της ιδιαιτέρως αξιόλογης έως και όλα τα ανωτέρω συμπαρομαρτούντα συντάκτριας) ότι εφόσον ο φίλος του Διάσελου είναι ο Κέρουακ, εφόσον είμαι φίλος του Π. Παυλίδη γιατί τα πίναμε στην ίδια μπάρα και τσιράκι του Μαγκριώτη γιατί του έσφιξα το χέρι, εφόσον ο Ελβις ζει, κι η Ισπανία ήταν δώρο του Διόνυσου στον Πάνα (εις Πάναν, ες Πάνα, Εs Pana, Espana) και η Σκάλι με τον Μόλντερ τελέσανε πολιτικό γάμο στο φεγγάρι με εξωγήινους μάρτυρες του '21, τότε γιατί και ο Κέρουακ να μην είναι... Κυριακίδης, Κεριακίδης, Κερουακίδης, Κέρουακ, και τελικά στα οράματά του ο Ζεράρ να έβλεπε την Παναγία Σουμελά να του εμπιστεύεται την επιθυμία της για το ποια από τις 573 παμποντιακές ενώσεις ανά τον κόσμο δικαιούται να κατέχει τη σεπτή της εικόνα, και για όσους δεν έχω καταλάβει τι εννοώ, απλά να σας εξηγήσω ότι τα ανωτέρω είναι μια λεκτική εφαρμογή της χειραψιακής γκορμπατσοφικής θεωρίας (όχι, δεν εννοώ την περεστρόικα) ότι όλοι απέχουν απ' όλους επτά χειραψίες το πολύ και κάποιοι πουλάνε την υπογραφή τους για να γράφουν -με πολύ ωραίο τρόπο είναι η αλήθεια- κείμενα των οποίων το λόγο ύπαρξης αδυνατώ να κατανοήσω, μάλλον φταίει το φτωχό μου το μυαλό, αλλά έδωσα τρία ευρώ, τα λεφτά μου πίσω ρε!