Ενα φάντασμα πλανάται πάνω από την ελληνική πολιτική σκηνή:
Το φάντασμα του ΠανωΚομμουνισμού, που οσμίστηκε την άνοδο των Οικολόγων Πρασίνων και επέστρεψε στη φύση (τα υπόλοιπα της ιερής τριάδας είναι αυστηρά προσωπικά δεδομένα και δεν αφορούν κανέναν).
Αυτό που δεν φωτογράφισα -γιατί πώς να φωτογραφίσεις την μεθυστική οσμή τους;- είναι τα βαρέλια με το μούστο στην πίσω αυλή.
9 σχόλια:
Προτού σε αρχίσω στα μουστιρλίκια, να σου ευχηθώ «καλόπιοτα»!
Κι αφού σου ευχήθηκα «καλόπιοτα», δικά σου είναι, βρε, τ' αμπέλια; Θα πιούμε κάνα παράγωγο ή στη στέγνα θα μας αφήσεις;
Δεν υπάρχει ιδιοκτησία, λέμε!
Κατά τα λοιπά, θα πιείτε μέχρι τελικής και ηχηρής πτώσεως! Εγώ δεν κάνει να πιω!
Δεν υπάρχει ιδιοκτησία;
Αυτό το λέει ο Προυντόν ή ο ΠανωΚατόν;
Διότι άμα το λέει μόνο ο Προυντόν, αυτός δεν έχει πλέον αμπέλια...
Τον φάγανε και αυτόν οι ντιρεκτίβες της κοινής αγροτικής πολιτικής των Βρυξελλών;
Δικά μου πάντως μια φορά τα αμπέλια δεν είναι! Για αυτό σε λέω δεν υπάρχει ιδιοκτησία, διότι αν ήταν δικά μου, θα υπήρχε και θα τη διαφύλαττα με το τυφέκι!
Ε, πέστο ντεϊ!
Ρε άλλαξε κυβέρνηση, η αριστερά είναι ένα βήμα πριν την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και εσείς μιλάτε για ξύδια;;;
Σας βλέπω στην Πίνδο μου φαίνεται να κάνετε αρδρευτικά έργα και σιδηρόδρομους!!!
Καταρχήν, καλύτερα για ξύδια, παρά για την υπόθεση της αριστεράς, που αν και με χαροποιεί υπάρχει πάντα ο φόβος να μας βγει ξυνή. Στην Πίνδο δεν πάω... Εχει ακόμη ναρκοπέδια από τον εμφύλιο και, είπαμε, αυτές τις πληγές τις κλείσαμε με την εθνική συμφιλίωση!
Οχι, ρε ΠανωΚάτε! Τι ναρκοπέδια και μλκίες! Αυτά είναι στο Γράμμο («... στην άμμο!» θυμάσαι;)! Τα μόνα ναρκοπέδια της Πίνδου βρίσκονται έξω από κάτι βουστάσια και μυρίζουν κι άμα τα πατήσεις, γλίστρησες!
Αυτό το ρημαδοτσίπουρο το σπιτικό, πότε θα το πιούμε?
Άμα είναι να περιμένουμε τους Προυντόν, καλύτερα να φυτέψουμε αμπέλι.
Δημοσίευση σχολίου