Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στο βιβλίο του Άγγελου Π. Ρηγόπουλου, κι αυτή τη φορά θ' ασχοληθούμε με τον αλυσιτελή ρόλο που διαδραματίζει ο υλοτόμος (τα δύο προηγούμενα σχετικά ποστ εδώ κι εδώ).
ΙΙΙ. Ο ΥΛΟΤΟΜΟΣ
"Η λέξις υλοτόμος είναι σύνθετος από το ύλη που εννοεί δάσος και το τέμνω, που θα πη κόβω και σημαίνει εκείνον που κόβει τα δάση. Εάν ο τσοπάνος έχη ως όργανον για την εξαφάνισι του δάσους την φωτιά, ο υλοτόμος έχει τον πέλεκυν. Ο ένας έχει το πυρ, ο άλλος έχει τον σίδηρον. Εις το καταστρεπτικόν αυτό και αποτρόπαιον έργον του ο υλοτόμος δεν φείδεται ουδενός. Η αιωνόβιος βαλανιδιά και το νεαρώτατον έλατο υποκύπτουν, δίχως καμία αντίστασι, εις την θηριώδη αγριότητά του και την κτηνώδη δύναμί του και κανένα δέντρο δεν είναι ικανό να ξεφύγη από τα χέρια του και από τα κτυπήματα του πελέκεως. Επικατάρατος ας είναι ο Ήφαιστος, που κατασκεύασε τον πέλεκυν, και τον εκληροδότησε στον υλοτόμον, για να μην αφήση δέντρο εις την γην των θεών που λέγεται Ελλάς. Ο υλοτόμος είναι ο δήμιος των δέντρων και μπροστά του ωχριούν όλοι οι δήμιοι της Γαλλικής Επαναστάσεως και οι μεγαλείτεροι κακούργοι της ανθρωπότητος. Κανείς δήμιος δεν αριθμεί τόσα θύματα όσα ο υλοτόμος της Ελληνικής χλωρίδος. Καμμίαν δεν έχει αξίαν εάν η υλοτομία γίνεται νομίμως ή παρανόμως. Ο υλοτόμος, είτε με άδειαν, είτε άνευ αδείας ενεργεί είναι ένα και το αυτό. Ποτέ του δεν εργάζεται με συνείδησιν, ποτέ του δεν κινείται με αίσθημα ανθρώπινον. Είναι ο εκ προμελέτης, ο εκ δόλου και εκ προθέσεως καταστροφεύς της Ελληνικής βλαστήσεως. Είναι ο ασυνείδητος εγκληματίας και νεκροθάφτης της πράσινης χαράς και του μέλλοντος της Ελληνικής φυλής. Είναι ο παιδοκτόνος, ο φονεύς των παιδιών του και των εγγόνων του. Είναι ο πατροκτόνος, και μητροκτόνος, ο δήμιος του έθνους και ό,τι άλλο θέλετε. Και καλό θάταν να μην εγεννάτο στην δοξασμένη μας γη το άθλιον αυτό υποκείμενον της ανθρωπίνης διαστροφής, που ακούει στο όνομα υλοτόμος. Εάν εζούσαμεν υπό άλλους νόμους και υπό αληθινόν πολιτισμόν το τέρας αυτό της νέας Ελλάδος, ο Ιούδας αυτός του γένους δεν θα είχε καμμίαν μεταξύ μας θέσιν. Κανείς δεν θα τον εδάνειζεν ούτε φωτιά να ψήση το ψωμί του. Ο παππάς θα τον αφώριζεν από το Χριστιανικόν ποίμνιον, και κανείς δεν θα τουλεγε καλημέρα, ούτε άλλο λόγο παρηγοριάς. Διότι είναι ο προδότης και ο αρνητής της πατρίδος. Και όμως η διεφθαρμένη εποχή μας, όχι μονάχα τον ανέχεται, αλλά και τον τιμά και υποκλίνεται προ του εκ της κακουργίας του αποκτηθέντος πλούτου.
Δεν έμεινε όρθιο δέντρο στην Ελλάδα. Ποιός τώριξε κάτω; Ο υλοτόμος. Δεν υπάρχει δάσος στον τόπο μας. Ποιός το ερήμαξεν; Ο υλοτόμος. Η Ελληνική γή από πράσινη που ήτανε, έγινε όλη μπαρούτι. Ποιός την έκαμε έτσι; Ο υλοτόμος. Η Ελληνικές παιδιάδες κοντεύουν να γίνουν λιθαρόκαμποι από τους χειμάρρους και τις κατεβασιές. Ποιός της κατάντησε σ' αυτό το χάλι; Ο υλοτόμος. Τα Ελληνικά χωρία πνίγονται κάθε χρόνο από τις πλημμύρες και τα σπαρτά θάπτονται στη σαβούρα που ξερνάνε τα βουνά. Ποιός έκαμε τα Ελληνικά βουνά κασιδιασμένες φαλάκρες, εν αμαρτίαις γηρασάντων γεροντίων; Ο υλοτόμος. Ποιός έδιωξε την μούσαν Θάλειαν από την Ελλάδα κι έφερε τη στρίγγλα γρηά την αρρώστια με το μαύρο μαντήλι στο κεφάλι που τρώει τα παιδιά της Ελλάδος; Ο υλοτόμος. Τί είναι ο υλοτόμος; Είναι το απόβρασμα του Άδου, που λυμαίνεται την ιεράν γην των θεών και των ημιθέων και κοντεύει να την καταντήση στείραν από βλάστησι, Σαχάρα και στουρναρότοπο που να φυτρώνη μοναχά μαύρα σκαθάρια, φαρμακερούς σκορπιούς και σιχαμερά φείδια; Ποιός είναι ο υλοτόμος; Υλοτόμοι ήμαστε όλοι εμείς μαζή και καθ' ένας χωριστά, που, είτε με τον πέλεκυν στα χέρια, γκρεμίζουμε τα δέντρα, είτε με την αδιαφορία μας ανεχόμαστε τον υλοτόμο εις τον σκότιον έργον του, είτε με την καρδιά μας τον χειροκροτούμε εις την άτιμην πράξιν του, είτε εκ συμφέροντος μοιραζόμαστε τα κέρδη της προδοσίας του, είτε ως αγορασταί παίρνουμε τα ξύλα της παρανόμου υλοτομίας του, είτε οπωσδήποτε δίνουμε το χέρι μας προς χαιρετισμόν του αγρίου αυτού πιθηκανθρώπου της ζούγκλας που λέγεται υλοτόμος."
3 σχόλια:
Το ζητημα της συνευθύνης των πολιτών ωστόσο ο κ. Ρηγόπουλος το προσεγγίζει εύστοχα στην τελευταία παράγραφο. Ολοι παρατηρούμε την καταστροφή, συζητάμε, βρίζουμε, διαμαρτυρόμαστε συλλογικά, είτε σιωπηλά είτε όχι, και μετά τι;
θεωρώ καίριο το σημείο που αφού χαρακτηρίζει τον υλοτόμο νεκροθάφτη, εγκληματία, μητροκτόνο κτλ, συνεχίζει και γράφει ότι είναι ό,τι άλλο εμείς θέλουμε. Φοβερή πένα.
Πάντως ο τύπος είναι θεός!
Δημοσίευση σχολίου