Ο αναγνώστης ως ρακοσυλλέκτης

Στο πρώτο (και τελευταίο που παρακολούθησα ολόκληρο) πανεπιστημιακό μου μάθημα, ένας ιδρωμένος χοντρούλης καθηγητής, ο οποίος ζήταγε διαρκώς συγγνωμη από τα θρανία γιατί σκόνταφτε πάνω τους, αποπειράθηκε να μας πείσει για την σημασία της σωστής κατάρτισης ενός βιβλιογραφικού δελτίου.

Η απεγνωσμένη του προσπάθεια για μεταλαμπάδευση ακαδημαϊκής γνώσης μού γέννησε τη συνήθεια να συντάσσω αποκλειστικά προσωπικά βιβλιογραφικά δελτία στις πρώτες σελίδες των βιβλίων που αγόραζα. Δηλαδή να γράφω, πέρα από την ημερομηνία, τον τόπο (σε περίπτωση που η αγορά λάμβανε χώρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη) και κάποιες λέξεις που ενδεχομένως απέδιδαν την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν εκείνη την εποχή. Ετσι πλέον, εάν ποτέ καταφέρω να ταξινομήσω τα βιβλία μου με τη σωστή χρονολογική σειρά αγοράς τους, η βιβλιοθήκη μου θα αποτελεί και μια σύντομη καταγραφή της ζωής μου.

Για παράδειγμα:

Ο Ντρέιντιν ερωτευμένος, Τζεφ Βαντερμίρ, Κέρκυρα 10.09.98: EAAK με το ζόρι

Απολυμαντής, Γουίλιαμ μπάροουζ, 10.03.04: Διαδικτυακός εθισμός

Ενα κομμένο κεφάλι, Άιρις Μέρντοχ, 13.07.04: Ναι, παίρνω πτυχίο!

Το έκτο νησί, Ντανιέλ Τσαβαρία, 24.12.04: 13ος Μισθός!

Δολοφονίες στη σκιά του ζωδιακού κύκλου, Ρομπερτ Βαν Γκούλικ, Αθήνα, 2.12.06: Μεθυσμένος, ξημερώματα 3/12

Κατά την πρόσφατη συνάντησή μας στην Κρήτη, ο Νικολάκης Διάσελος παραδέχτηκε ότι "τα βιβλία θα μας καταστρέψουν" και ταυτόχρονα όλοι προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε γιατί θεωρούμε πιο σημαντικό τον τελευταίο δίσκο των Ιντερπόλ από το να μάθουμε επιτέλους -σαν σωστοί άντρες- να οδηγούμε αυτοκινητο.

Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου του Καρλος Μαρία Ντομίνγκες το Χάρτινο σπίτι διαβάζω το εξής:

Τα βιβλία αλλάζουν το πεπρωμένο των ανθρώπων. Κάποιοι διάβασαν τον "Τίγρη της Μαλαισίας" κι έγιναν καθηγητές λογοτεχνίας σε μακρινά πανεπιστήμια. Ο "Σιντάρτα" οδήγησε στον Ινδουισμό δεκάδες χιλιάδες νέους, ο Χέμινγουέι τους έκανε αθλητές, ο Δουμάς αναστάτωσε τη ζωή χιλιάδων γυναικών και ουκ ολίγες σώθηκαν από την αυτοκτονία χάρη στα βιβλία μαγειρικής.

[...]

Ο γηραιός καθηγητής αρχαίων γλωσσών Λέοναρντ Γουντ έμεινε παράλυτος όταν προσγειώθηκαν στο κεφάλι του πέντε τόμοι της εγκυκλοπαίδειας Μπριτάνικα, πέφτοντας από ένα ράφι της βιβλιοθήκης του. Ο φίλος μου ο Ρίτσαρντ έσπασε το πόδι του, όταν προσπαθώντας να φτάσει το "Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ", που ήταν στραβά τοποθετημένο σε ένα ράφι, έπεσε από τη σκάλα. Αλλος ένας φίλος από το Μπουένος Αϊρες έπαθε φυματίωση στα υπόγεια μια δημόσιας αρχειοθήκης , ενώ γνώρισα κι ένα σκύλο στη Χιλή που πέθανε από δυσπεψία γιατί ένα απόγευμα καταβρόχθισε με μανία τους "Αδερφούς Καραμαζόφ".

Δεν έχω γράψει ακόμη τα δέοντα εν είδει ημερολογίου για το βιβλίο αυτό. Το γράφω τώρα: 23.09.07, Κρήτη: Ρακοσυλλέκτες=Παραπαίοντες κουστουμαρισμένοι τύποι που συλλέγουν γεμάτα καραφάκια ρακή από άδεια τραπέζια.