Για όσους δεν έτυχε να διαβάσουν τον ΙΟ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (9/9/2007), αναδημοσιεύω το εξής απόσπασμα:
"Πρωταγωνιστής στα σενάρια περί ασύμμετρων απειλών, σκοτεινών κύκλων και τρομοκρατών ο Βύρων Πολύδωρας. Προφανής η πρόθεσή του να αποφύγει τη συζήτηση για την ανικανότητα του υπουργείου του και της κυβέρνησής του που οδήγησε στην τραγωδία. Ούτε σκέψη για αποδοχή ευθυνών, αυτοκριτική, παραίτηση.Ας του θυμίσουμε λοιπόν τι έλεγε (και έγραφε) με αφορμή τις πυρκαγιές του 1995 για την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό: «Ο "πρωθυπουργός" πάνω στα αποκαΐδια μιλάει. Και δεν μιλάει για τη συμφορά της πυρκαγιάς. Δεν παραιτείται γιατί (ως ήτο φυσικό) απεδείχθη ανίκανος, ο ίδιος και η κυβέρνησή του. Δεν απολύει, έστω, υπευθύνους, ανευθύνους, ανίκανους. [...] Αδυνατεί να αισθανθεί την ψυχική (και οικονομική) κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο δυστυχής πυροπαθής. Που είδε κόπους μιας ζωής να καίγονται υπό τα βλέμματα "αρμοδίων" ανίκανων "κυβερνώντων". Αδυνατεί να κατανοήσει πόνο. Δεν βλέπει. Του περνάς το τελευταίο φως της καταστρεφομένης Ελλάδος (ή τη λαμπάδα της πυρκαγιάς) μπροστά από τα ξεραμένα μάτια του και δεν το βλέπει. Αντανακλαστικά μηδέν» (24/7/95). Τις ίδιες μέρες, σε άλλο σχόλιό του ο κ. Πολύδωρας έδινε την καλύτερη απάντηση στη συνωμοσιολογία που υπηρετεί σήμερα με τόση συστηματικότητα: «Μανία κι αυτή που μας διακατέχει. Να βλέπουμε παντού ή να κατασκευάζουμε εχθρούς. Τι παράξενος μαζοχισμός! Που προδίδει μ' ένα λόγο μια ψυχολογία υπανάπτυκτου, που δεν μας τιμά καθόλου. Και που δεν αποτελεί και τον άριστο τρόπο προασπίσεως των εθνικών μας συμφερόντων. Αντιθέτως μάλιστα. Η μονοδιάστατη καχυποψία, αυτό που λέμε δαιμονολογία, και σκιαμαχία, το να βλέπουμε παντού εχθρούς -και να το δείχνουμε κιόλας- μας βλάπτει. Και μας πλαστογραφεί ως λαό» (21/7/95). Εκείνη τη χρονιά, το 1995, ο τότε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδης Εβερτ για να καταγγείλει την αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου στην καταστολή των πυρκαγιών αποφάσισε να αποσύρει το κόμμα του από την ετήσια δεξίωση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο. Ο κ. Πολύδωρας ήταν από τους πρώτους που χαιρέτισαν αυτή την ακραία στάση. Το αστείο είναι ότι με την αποχώρηση διαφώνησε δημόσια ο Θοδωρής (όχι ακόμα Θεόδωρος) Ρουσόπουλος που δούλευε στον ραδιοσταθμό Planet! Ηταν η εποχή που ο σημερινός υπερυπουργός παρουσιαζόταν ακόμα ως ανεξάρτητος.".
Έτσι ξεμπροστιάζεσαι, όταν σκάβεις μόνος σου τον λάκκο σου, αγαπημένε μας και "ΥΠΑΝΑΠΤΥΚΤΕ" υπουργέ, πλαστογράφε του λαού...
Έτσι ξεμπροστιάζεσαι, όταν σκάβεις μόνος σου τον λάκκο σου, αγαπημένε μας και "ΥΠΑΝΑΠΤΥΚΤΕ" υπουργέ, πλαστογράφε του λαού...
3 σχόλια:
Ερωτηση πρώτη: Τότε που ο Ρουσόπουλος ήταν στον Πλάνετ, οι εργαζόμενοι πληρώνονταν;
Δεύτερη: Αν ο Εβερτ έφυγε από τη δεξίωση, τότε ποιος τσάκισε τον μπουφέ;
Τρίτον: Μηπως ο αγαπητός υπουργός-ποίητής Πολυδωρ δικαιώνει τον αλησμόνητο Σωτήρη Κουβελα και τις απόψεις του περί λαπάδων ποιητών;
Κι ο Κούβελας, μεγάλο ελληνικό πνεύμα, αν δεν απατώμαι...
Γι' αυτό λέμε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως ΦΑΡΣΑ ! ;>
Δημοσίευση σχολίου