Την εποχή που παραλίγο να γίνω ροκ σταρ, γνώρισα έναν ηχολήπτη ο οποίος επέμενε στην αξία της παύσης σε μια μουσική σύνθεση. Τραγούδι χωρίς παύσεις, στη μουσική βιομηχανία σήμερα (σημ. 2003), δεν έχει ελπίδα, ήταν η άποψή του. Και τότε αλλά και σήμερα διαφωνώ – θέλω η μουσική να ρέει, να διαχέεται στο χώρο σαν ένα ορμητικό ποτάμι που τίποτε δεν στέκεται όρθιο στο διάβα του. Ισως για αυτό λοιπόν να μην τα κατάφερα να γίνω ροκ σταρ.
Η Τζένιφερ Εγκαν, στο μυθιστόρημα «A visit from the goon squad» (περισσότερα για αυτό, σε επόμενο ποστ), γράφει: Η παύση σε κάνει να πιστεύεις ότι το τραγούδι τελειώνει. Αλλά ανακουφίζεσαι γιατί δεν τελειώνει πραγματικά, συνεχίζεται μετά την παύση. Ωστόσο κάποια στιγμή όντως θα τελειώσει, γιατί προφανώς κάθε τραγούδι τελειώνει.
Σιγά το απόσταγμα σοφίας ρε Πάνο, θα μου πεις. Ε, εντάξει. Απλώς κι εγώ τώρα μια παύση ζω. Μια μικρή ανακούφιση. Αλλά ξέρω ότι το τραγούδι θα τελειώσει.
Αλλά μετά, μάγκα μου, θα παίξει άλλα τραγούδια, καλύτερα ίσως. Γιατί τα τραγούδια, ευτυχώς, δεν τελειώνουν ποτέ.
6 σχόλια:
σ'ωραίος!
πάντως μου ρθε τούτο εδώ το τραγούδι οσον αφορά τη σημασία της παύσης...
in the pasture we run free
by the spring creek we lie down
in the pine thicket we are pricked
in the dry wash
we come across an incomplete set of[παύση]...
δεν καίγεσαι να μάθεις τι λέει μετά???
τούτο>
http://www.youtube.com/watch?v=gSyuvYpC0-8
υ.γ. δισκάρα... όπως και το at the cut
Εξόριστε, εσύ είσαι ωραιότερος!
Πάκη, θα τα ανηζητήσω. Δεν ξέρω όμως ρε φίλε. Κατι στη φωνή του Τσέσνατ δεν με αρέσει. Πολύ νταουνιασμα επίσης. Θα του δώκω όμως πολλές ευκαιρίες.
Πολύ σωστό ποστ! Ομολογώ πως όταν έκανα ανεπιτυχώς μαθήματα πιάνου, με εκνεύριζαν οι παύσεις -καθώς πρέπει να μετράς χρόνους που δεν παίζεις- ωστόσο το βιβλίο σου παρουσιάζει μια πολύ καλή αναλογία με τη ζωή! Μ'έκανες να αναζητήσω το βιβλίο, το οποίο δυστυχώς διατίθεται στο public μόνο κατόπιν παραγγελίας...
Ασπρη γάτα, το μέτρημα μεγάλος βραχνάς! Μαθήματα κλασικής κιθάρας έκανα μισό χρόνο, μετά τα παράτησα κι έτσι έγινα κακός κιθαρίστας και μέτριος μπασίστας. Για αυτό και τα 'χω παρατήσει πια. :p
Δημοσίευση σχολίου