18 Μαρ 2011

Το κούρεμα - Του χρέους; - Οχι, το δικό μου

Μέρες τώρα δεν ένιωθα καλά. Όλο φου και φου και φου, αχ και βαχ, αλλάχ, Σεβάχ, αναστεναγμός στον αναστεναγμό, περιφερόμενη γερμανική τσόντα είχα καταντήσει. Είχα ένα βάρος, όχι στην καρδιά μου, όχι στην κοιλιά μου, αλλά στον σβέρκο μου: το βάρος του μαλλιού που ‘χε μακρύνει και είχε φτιάξει χαίτη λασπωτήρα.

Μια απ’ τις μεγαλύτερες προκλήσεις που συχνά αντιμετωπίζω στη ζωή μου είναι το κούρεμα. Είμαι κάπως ιδιότροπος: δεν θέλω να με κουρεύει γυναίκα, ούτε κανας φλυάρος μπαρμπέρης. Ομοίως δεν γουστάρω τα μοντέρνα κομμωτήρια για άνδρες που σού κάνουν κάτι μοντέρνα χτενίσματα και σου παίρνουν ένα σκασμό λεφτά. Η κλεψιά μάλιστα είναι διπλή: όχι μόνο σού παίρνουν κάτι παράλογα ποσά αλλά τα μοντέρνα αυτά κουρέματα είναι παγίδα ώστε να μακρύνει το μαλλί γρηγορότερα και να σπεύσεις να ξανακουρευτείς έτσι ώστε να συνεχιστεί ο σισύφειος φαύλος κύκλος ο οποίος σου κοστίζει τελικά τα μαλλιοκέφαλά σου (τρελό λογοπαίγνιο, μπράβο μου).

Σιγά, θα μου πεις. Την τρίχα την έκανες τριχιά. Μπορεί, αλλά άκου να σου πω παρακάτω.

Μόλις κουρεύτηκα. Αλλα κόντεψα όχι για πρώτη φορά στη ζωή μου να γίνω ρόμπα. Διότι έτσι όπως κοίταζα με τα υπέροχα μυωπικά μου μάτια τον ηλικιωμένο σιωπηλό μπαρμπέρη παρατήρησα τα χέρια του, το χτένι, μαζί και το ψαλίδι να τρέμουν πάνω από το αυτί μου. Ωραία, σκέφτηκα, πέτυχα μπαρμπέρη με Πάρκινσον, και κόντεψαν να με πάρουν τα γέλια. Δάγκωσα τα χείλια μου μέχρι να ματώσουν και κρατήθηκα, μέχρι που, λίγο πριν το τέλος, ήρθε και το κοπλιμάν: «πάντως, έχετε μαλλί που στρώνει».

Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι; μού ρθε να του πω, αντ’ αυτού του λέω «ναι αλλά έχει αρχίσει να αραίωνει», και σκέφτομαι πνίγοντας ένα γελάκι, γούστο έχει να να μου αντιτείνει αυτός «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι».

Όχι όμως, είχε άλλο ρεπερτόριο: Η τριχα, καλέ μου κύριε, είναι σαν τις γυναίκες. Οι άπιστες φεύγουν. Οι πιστές μένουν.

Κούρεμα + φιλοσοφία ζωής, ευρώ εννιά. Τράβα να σκας τα εικοσάρια στα τρεντάδικα, κορόιδο.

10 σχόλια:

δύτης των νιπτήρων είπε...

Α, δεν διάβασες για τις νεαρές κομμώτριες, ε; (και η άλλη εκδοχή εδώ)

ΠανωςΚ είπε...

Μερσί, κυρ Δύτα, διά τα λίνξ.
Ξες τι με θύμισαν;
Δεν ξέρω αν το πρόλαβες εσύ αυτό το κομμωτήριο (για άνδες μόνο!) που είχε άνοιξει κάποτε δίπλα στη στοά της Πρωτοπορίας, στην Λεωφ.Νίκης, στη Σαλονίκη. Ακόμη θυμάμαι τα μοντέλα - κομμώτριες με τις πιο κοντές δεν γινεται μπλε φούστες και τα κίτρινα πουκάμισα.
Δεν πήγα ποτέ για κούρεμα εκεί. Αλλά κάπως έτσι έγινα πελάτης της Πρωτοπορίας!

δύτης των νιπτήρων είπε...

A, εγώ πήγαινα στον μπαρμπέρη στην πλατειούλα ανάμεσα Εθνικής Αμύνης και Φιλικής Εταιρείας, λίγο πιο πάνω από το Μακεδονικόν. Αυτόν που έφτιαχνε μπουζούκια από κολοκύθες, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα.

Кроткая είπε...

Υπάρχει κάποιο υπονοούμενο που αφορά στη σύνδεση φαλάκρας και κέρατου ή μόνο εγώ το είδα έτσι;

ELvA είπε...

Πολυ καλο το αρθρο και ευγε για το οτι δεν πηγαινετε σε trendy κουρεια με κομμωτριες-μοντελα! Εκει πας για (καλο) μαλλι δηθεν και βγαινεις σιγουρα...(κακο)κουρεμενος! ;)

Tα σεβη μας, απο Βορρα! :)

cghera είπε...

Εγώ επειδή από καιρού έχω χάσει την μεγάλη πλειοψηφία των μαλλιών μου, αφού πήγα αρκετές φορές σε κουρέα και έσκασα από 10-13€ τη φορά για να μου τα πάρει με τη μηχανή απλώς και να κάνει και μερικές ψαλιδιές στο τέλος (για την τελειότητα), πήγα στο Lidl έδωσα 35 ευρουλάκια και πήρα μια κουρευτική με πλήρες σετ αξεσουάρ (ποδιά, ψαλιδάκι, χτένες, λεπίδες τιτανίου) και σε 4 κουρέματα την απόσβεσα. Βάζω σκάλα 3 και δεν αφήνω τίποτα όρθιο. Το μόνο θέμα είναι ο σβέρκος που τον αναλαμβάνει η συμβία μου.

ΠανωςΚ είπε...

Δύτη, αδιάβαστο με πιάνεις...

Кроткая, το υπονοούμενο σαφώς υπάρχει. Σημειωτέον, ο σοφός μπαρμπέρης το 'χει πυκνό πυκνό το λευκό του μαλλί.

Elva, αμα πάω εγώ στα τρέντυ κομμωρήρια, θα τα πουν κατευθείαν καγκουράδικα. Ασε, καλύτερα στου μπαρμπέρη!

cghera Σύντομα με βλέπω να κάνω το ίδιο με σένα. Μόνο που η συμβία μου αρνείται να αναλάβει το σβέρκο μου...

Ioannis Skordopoutsoglou είπε...

Έλα ρε έχω τη λύση
1ον θα γίνεις καραφλοχαιτάς ποζεράς. Λιγότερα χρήματα για κούρεμα θα χρειαστείς.
2ον Θα έρχεσαι να κουρεύεσαι στην κυρία Ρένα που πάω και εγώ. Με λούσιμο 12 ευρώ και μαθαίνεις και τα κουτσομπολιά της γειτονιάς

Δάμπας είπε...

Μπράβο για την εξαιρετική ανάλυση της ταξικής διάστασης του κουρέματος.

Σου πήρε κανα διμηνάκι όμως να το πάρεις απόφαση να πας για κούρεμα

Raggedy Man είπε...

Εμένα με κουρεύει η "συγκάτοικος" και δε ντρέπομαι καθόλου!