10 Νοε 2008

Άλλος ένας ανυπόμονος έλλην...

Συγνώμη για την κακή ανάλυση της εικόνας αλλά είναι τραβηγμένη με το κινητό μου...


Απλώς θυμήθηκα την ιστορία με τα αρνιά του Παπαγεωργόπουλου. Τότε που όλη η πόλη μια παρέα έπαιζε κάτς για ένα κομμάτι κατσίκι. Τότε που ο Δήμαρχος έλεγε ότι αυτοί δεν ήταν πεινασμένοι αλλά ανυπόμονοι Έλληνες. Έτσι είχε πει και ο Αχμαντινετζάν για τους ομοφυλόφιλους άλλωστε. Ότι δεν υπάρχουν στο Ιράν. Ξέρω, άσχετο εντελώς το θέμα που γράφω αλλά δε ξέρω μου την έδωσε η εικόνα...

6 σχόλια:

ΠανωςΚ είπε...

Μα είναι να μου σου τη δίνει η εικόνα, καλέ μου Ιοαννι; Το ζήτημα είναι να παίξουμε κατς με αυτούς που πρέπει, όχι μεταξύ μας για ένα σουβλάκι του δημάρχου...

Go_Go είπε...

Πριν από 5-6 χρόνια που ζούσα ακόμη Αθήνα, ήταν μια συνηθισμένη εικόνα που έβλεπε κανείς μετά το πέρας των λαϊκών στις διάφορες γειτονιές (βασικά στα Πατήσια που έμενα, ήταν δεδομένο λόγω της κοινωνικής κατανομής πληθυσμού). Άνθρωποι, οικονομικοί μετανάστες αρχικά, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια και Έλληνες (και ποιός λέει ότι και αυτοί δεν ήταν οικονομικοί μετανάστες στο "Χωνευτήρι";), κυρίως μεσήλικες, να τρέχουν να προλάβουν να μαζέψουν ό,τι λαχανικό και φρούτο δεν ήταν σε πλήρη αποσύνθεση και είχε ξεμείνει από τα καφάσια πεταμένο στο δρόμο, πριν το μαζέψει η σκούπα του Δήμου... Αγώνας δρόμου για την επιβίωση κυριολεκτικά...

demetrat είπε...

ρε παιδιά, αλήθεια τα βλέπετε αυτά να γίνονται;ή είναι μόνο ο Τσιαμτσίκας που κάνει έρευνα αγοράς;
Γιατί εμεις εδώ στην επαρχία, νομίζουμε πως είναι απλώς γραφικός.
δ

ΠανωςΚ είπε...

Ο Τσιαμτσίκας είναι γραφικός όντως. Αλλά αυτά γίνονται και παραγίνονται...

indictos είπε...

Εικόνα που την βλέπω ΚΑΘΕ βράδυ που γυρνάω από την δουλειά και αυτό που βλέπω είναι ότι όσο περνά ο καιρός, αυτοί οι "ανυπόμονοι Έλληνες" είναι όλο και πιό κανονικοί, πιό "σαν και εμάς".

indictos είπε...

Και πιό πολλοί βεβαίως βεβαίως.