2.10 π.μ.

2.10, έτσι; Απλώς το σημειώνω, το λέω, φορ δε ρέκορντ. Γιατί μετά αναρωτιέσαι πώς γίνονται αυτά που γίνονται. 2.10 κι ακόμη δεν σφύριξε ο διαιτητής ούτε τραγούδησε η χοντρή. Μόνο κάτι βρικόλακες ξεμείναμε εδώ, με μάτια κοκκινισμένα. 2.10. Με ακούς ή τζάμπα δεν πίνω;
[...]
Τρία λεπτά τώρα έμεινα να κοιτάω την οθόνη, περιμένοντας να γίνει κάτι, κάποια εξέλιξη. Τϊποτε, νάδα. 2.13. Αν στις 2.33 είμαι ακόμη εδώ, υπόσχομαι να σου ξαναγράψω.

Update: 2.49. Τζαστ φορ δε ρέκορντ. Ναι, σχόλασα. Ευχαριστώ ω εταιρεία!