10 Ιουλ 2008

Θα ήθελα να κάνω έναν e-ραδιοφωνικό σταθμό, αλλά επειδή δεν μπορώ, βγάζω τα απωθημένα μου ανεβάζοντας τραγουδάκια με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν

Πόσο χαζός ή καταθλιπτικός ή χαζοθλιπτικός είναι αυτός που, στο διάδρομο ενός σουπερμάρκετ, κάπου ανάμεσα στα απορρυπαντικά και τις χλωρίνες, ακούει το "Without you" -που νόμιζε ότι είναι του Nilsson μέχρι που έμαθε ότι είναι των Badfinger- στη διασκευή της Μαράιας και τον πιάνουν τα ζουμιά; Για να στανιάρει, ας ξεκινήσει απ' εδώ... (πάλι διασκευή, πάλι ζουμιά, πάλι σορόπια, πάλι ζαχαρωτά).
11 - Gallon Drunk ...

6 σχόλια:

demetrat είπε...

Που είσαι βρε παιδάκι μου,σε ψάχνω απελπισμένα!

demetrat είπε...

Πάει και τελείωσε, θέλω αυτά τα πουλιά με τον αναπτήρα που κουνιούνται.

Ioannis Skordopoutsoglou είπε...

Δεν είναι καθόλου καταθλιπτικός και χαζός ο τύπος. Απλώς πέρασε από το διάδρομο με τα κρεμμύδια. Γειά σου demetrat. Πως πάν τα κέφια; (ξέρω χαζή ερώτηση. Μπορεί ρε φιλαράκι να μην έχω κέφια).

demetrat είπε...

Αμ τι νόμιζε ο θλιμμένος.
Πως ήτανε από γεννησιμιού του, το τραγούδι κρυόκωλο;
Γειά σου ιοάννις,
Πως πως, έχω κέφια.Άλλοτε πάνε , άλλοτε δεν πάνε.
Αυτή την εποχή πάνε καλά παρόλο που ζεσταίνομαι και περιμένω ακόμα τις διακοπές.Εσείς έμαθα τις διατελέσατε.
(Μην ανησυχείς, υπάρχουν πολύ πιό χαζές ερωτήσεις.
ας πούμε σαν αυτή:-πως θα βάλω και γώ ένα πουλί στο μπλόγκ μου;).

Μετεωρίτης είπε...

hello!!!!
Απελπίστηκα. Μπαίνω μετά από τόόόσο καιρό και αντί να δω Λιάπη (έλπιζα) πέφτω πάνω στην "αγαπημένη" μου Μαράια.
Την μισώ. Την μισώ. Την μισώ. Θανάσιμα. Άσβεστα. Και σε παρακαλώ, λίγα με τον paul king γιατί εγώ μεγάλωσα (λέμε τώρα) με το love and pride, ντάξει;
Ο τύπος φορούσε κάτι ωραίες καρό φουστίτσες και μου είχα κι εγώ στην ηλικία εκείνη τέτοιες και είχα ταυτιστεί ένα πράμα, με νιώθεις;!
Καλώς σε (ξανα) βρίσκω. Ήμουν Κέρκυρα εδώ και 3 βδομάδες, διακοπές-όσο προφταίνω. Τα μωρά που περιμένω θα είναι αγόρι-κορίτσι και έτσι και τολμήσουν ποτέ και ακούσουν Μαράια θα τους κόψω τα αυτιά λέμε. Κατά τα άλλα, αν δεν στο είπα, έβγαλαν οι nits lp και είναι... πάρα πολύ καλό (σούπερ!!) και κάτι μου λέει ότι αυτό στο ξανάπα αλλά έχω να μπω πολύ καιρό...
Τα λέμε λοιπόν και άμα θες να ξέρεις εγώ πέρασα μεγάλη πίκρα αισθηματική (που κράτησε 5 λεπτά) αλλά επενδύθηκε μουσική με το ρημάδι το τραγούδι του νίλσον (ή νέλσον)και είχα τραύμα στα παιδικά μου χρόνια (αλήθεια). Μετά το ξεπέρασα και πήγα κι αγόρασα το true blue της madonna.
Φιλούρες!

ΠανωςΚ είπε...

Βρε Μετέω, πια Κάρεη; Κοτζάμ Γκάλον Ντρανκ δεν τους είδες;
Κι όσο για τον φίλο σου, τρία τέσσερα ποστ, μαζεμένα πιο κάτω έχει...
Κουράγιο μπρε!