2 Μαΐ 2008

Μεγάλες κουβέντες και γκρίζα διαφήμιση

Μια κοινωνία στην οποία όλα τα άτομα θα είχαν χιούμορ θα μπορούσε εύκολα να ζήσει και χωρίς τους ευθυμογράφους. Αυτός είναι ο λόγος που οι ευθυμογράφοι είναι τόσο πικραμένοι, τόσο απελπισμένοι. Για να υπάρχουν έχουν ανάγκη από μαλάκες, όπως ο μπάτσος χρειάζεται τον εγκληματία, ο στρατιωτικός τον πόλεμο, ο γιατρός την αρρώστια και ο ηφαιστειολόγος το ηφαίστειο.

Wolinski, Σκέψεις.
(Μη με ρωτάτε ποιος ήταν αυτός ο Βολίνσκι, δεν έχω ιδέα!)


ΥΓ. Κωστάκη Ανάν, σε ευχαριστώ πολύ για την Τελικη λήθη (δε φάιναλ θολούθιον)!

4 σχόλια:

βα.αλ. είπε...

Ένας γαμάτος κομίστας με καυστικότατο χιούμορ που ιδιαίτερως σατίριζε την σεξουαλική απελευθέρωση και όλο το λαιφσταιλ της αριστεράς το 70 και το 80.

demetrat είπε...

θε κθεδόντιαθε και θένα ε;
(δε διάβαζες βαβέλ φαίνεται μωρό μου)
δ

ΠανωςΚ είπε...

Thanx for the info μποθ οφ γιου, αλλά δυστυχώς τα κόμιξ είναι μαλωμένα μαζί μου. Μικρός διάβαζα μόνο το χριστιανικό περιοδικό Προς τη Νίκην.

MenieK είπε...

εντάξει, όχι ακριβώς κομίστας (λέει τώρα η γαλλοάρρωστη γραία, που τον λάτρευε, μαζί με την Bretecher...) γελοιογράφος (και μάλιστα εξαιρετικά πολιτικός) περισσότερο (απλά δεν υπάρχει η αντίστοιχη λέξη στη αγγλογαλική ορολογία), με κάτι σειρές σαν τα "άγρια μωρά" του Μητρόπουλου, σημαντικότερη από τις οποίες ήταν το "Ils Ne Pensent Qu' à Ça" (μόνο αυτό σκέπτονται -κι όλοι αντιλαμβανόμαστε τι είναι αυτό που μόνο σκέπτονται...) που νομίζω ήταν αυτό που δημοσίευε η Βαβέλ. Πάντως, αγαπητέ μου, θα άξιζε να τον ξέρεις για τη συμμετοχή του στον Μάη του 68 με τον "enrage" (τον λυσασμένο), που ήταν πολιτική σατιρική εφημεριδούλα των εξεγερμένων και το αντίπαλο δέος στο αστικό canard enchaine (που στο δαίμονα είναι οi τόνοi στο λατινικό πληκτρολόγιο????)
Υ.Γ. γύρισε η φλύαρη... την πατήσατε :)