Γκουντμόρνιγκ μάη νέημπορζ! - Φακ γιου! - Γιες, γιες, φακ γιου του!

Κάποια στιγμή, πίσω στο μακρινό 2008, ένα μαγιάτικο πρωινό, κατά τις δέκα και μισή, έγινε ένα είδος επανάστασης: το χρήμα με τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα καταργήθηκε. Σύσσωμα τα επαναστατικά μητροπολιτικά συμβούλια κάθε αυτοοργανωμένου έθνους-κράτους συναποφάσισαν την κυκλοφορία για συλλεκτικούς λόγους, από την Πανίνι ΑΕ, η οποία άλλωστε είχε και τη σχετική τεχνογνωσία, του νέου χρήματος, που σήμανε, εις αναγνώριση της ανωτερότητας του νεότερου αλλά ήδη αρχαίου νεοελληνικού πολιτισμού, την επιστροφή στις δραχμές. Τα νέα χαρτονομίσματα όμως δεν απεικόνιζαν πλέον τον Κολοκοτρώνη, την Μπουμπουλίνα ή τον Κοραή, αλλά παραστάσεις από κινηματογραφικές ταινίες. Και μάλιστα κάθε δεκαχίλιαρο, κάθε πεντοχίλιαρο, κάθε χιλιάρικο και πεντακοσάρικο φιλοτεχνούνταν με κάποια σκηνή από διαφορετική κινηματογραφική ταινία.

Η συλλογή αυτών των χαρτονομισμάτων σύντομα έγινε παγκόσμια μανία. Με το πέρασμα των χρόνων, τη φθορά της επαναστατικής ηθικής, τη διαφθορά των επαναστατικών αντιπροσώπων και τη ολοένα μεγαλύτερη συσσώρευση κινηματογραφικών χαρτονομισμάτων, μια νέα κοινωνική διαστρωμάτωση αναπτύχθηκε. Δεν είχε σημασία πόσα δεκαχίλιαρα είχες: η αξία τους διαφοροποιούνταν από την ταινία την οποία το χαρτονόμισμα απεικόνιζε. Στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας βρίσκονταν οι κάτοχοι χαρτονομισμάτων με τον «Πρίγκιπα της Ζαμούντα» και την «Πολυθρόνα για δύο». Πιο κάτω έβρισκες κατόχους της «Κρυφής γοητείας της μπουρζουαζίας», αστούς του κερατά που λούζονταν με μέλι και με γάλα, ενώ με τον «Ταπεινό και καταφρονεμένο» με τον Νίκο Ξανθόπουλο έπαιρνες το γάλα με δελτίο. Ομοίως, διαφορετική κοινωνική θέση αλλά και ρόλο είχε ο κάτοχος δεκαχίλιαρου με τον Ρόμποκοπ, ανάλογη αλλά πιο χαμηλή ο κάτοχος της «Μεγάλης των μπάτσων σχολής». Ταξικός εχθρός τους ο κάτοχος δεκαχίλιαρου με τον «Νονό 1 + 2», ανώτερος ταξικά από τον «Νονό 3», ο οποίος ίσα που τα έβγαζε πέρα με μικροαπατεωνιές. Σε μεγάλη εξαθλίωση ζούσαν οι κάτοχοι χαρτονομισμάτων του «Ανάλυσέ το 1 + 2».

Σταδιακά αναπτύχθηκε μια νέα επαγγελματική τάξη, η οποία παρείχε συμβουλές για αποτελεσματικές επενδύσεις των κινηματοχρημάτων. Σε πολλά θύμιζε τους παλιούς χρηματιστές, μόνο που πλέον τους λέγανε κινηματογραφιστές.

Και μετά δεν ξύπνησα αλλά με έστειλε η Κ για τσιγάρα. Πήρα ένα χαρτονόμισμα με τα "Διακόσια τσιγάρα" και πήγα. Για ρέστα ο περιπτεράς μου έδωσε κάμποσα "Thank you for smoking".

Και για να καταλάβετε για τι είδους κοινωνία μιλάμε, ορίστε μια σκηνή που μελλοντικά θα θεωρείται... όλα τα λεφτά:

Κάπου στο πέμπτο λεπτό:
-Good morning my neighbours.
-Fuck you!
-Yes, yes! Fuck you too!