ο άνθρωπος που διάβαζε το παρελθόν

Διάβαζε το παρελθόν, κυρίως το δικό του, ο SilentCrossing έφταιγε γι' αυτό. Δεν ήξερε από πηγές, ημερολόγια, μαρτυρίες, ανασκαφές. Δεν ήταν ιστορικός, όχι. Κρυφά μέσα του ωστόσο ήθελε στο μέλλον να του αποδοθεί αυτός ο χαρακτηρισμός, «Πάνως ο ιστορικός», να μείνει στην ιστορία δηλαδή, να μην ασχοληθεί ο ίδιος με αυτήν αλλά η επιστήμη της ιστορίας ν' ασχοληθεί με αυτόν και τα επιτεύγματά του, άγνωστο ποια και σε ποιον τομέα, αφού ταλέντο ιδιαίτερο δεν είχε να επιδείξει παρα μόνο στα λάθη, που στο παρελθόν, με αξιοσημείωτη δεινότητα τα κυνηγούσε, ήταν, λοιπόν, λαθοθήρας, κι έβγαζε έτσι τα προς το ζην αξιοπρεπώς, μέχρι που έπεσε η ζήτηση για λάθη κι έμεινε χωρίς δουλειά, αφού ο κόσμος πήρε να αναζητεί το σωστό και να ξεφορτώνεται τα λάθη σαν έπεφτε το σκοτάδι, εκείνα τα λίγα σκοτεινά λεπτά προτού ανάψει ο δημόσιος φωτισμός, όταν δεν μπορούσε κανείς να διακρίνει τα λάθη που πετούσαν γεμάτοι ντροπή οι άλλοι στα σκουπίδια, αν κι όλων των ανθρώπων τα λάθη είναι περίπου ίδια, παρότι για τον καθένα μοναδικά, κι αυτός, μην έχοντας άλλη λύση, εν είδει παλιατζή, που γυρνάει στους δρόμους, μάζευε τα λάθη που τ' άφηναν δίπλα στους ειδικούς κάδους που είχε η πολιτεία φτιάξει ανταποκρινόμενη σε μιαν κοινωνική ανάγκη, δίπλα στους πράσινους και στους μπλε, όχι τους μπάτσους, αν και καμιά φορά δύσκολα ξεχωρίζεις κάδους από μπάτσους, είχαν φτιάξει τώρα λοιπόν και μαύρους κάδους απορημάτων, ουχί απορριμμάτων, ήταν δηλαδή ένας λαθοφόρος, φορτωνόταν στην πλάτη τα λάθη των άλλων, τα έκανε δικά του, τα πήγαινε σπίτι του και το γέμιζε με αυτά, κι εντέλει, αφού περάσανε τα χρόνια, κάπως έτσι, κατάφερε μετά θάνατον να μείνει στη συλλογική μνήμη ως ο πρώτος και μοναδικός λαθοσυλλέκτης στην ιστορία και η συλλογή του από λάθη εκτέθηκε στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, έγινε μια περιπλανώμενη έκθεση λαθών προς αποφυγή, συμμόρφωση και παραδειγματισμό, εντέλει βγήκαν και σε δημοπρασία και οι τιμές τους ξεπεράσανε κάθε φαντασία και οι κύριοι κι οι κυρίες της καλής κοινωνίας, ιντελεκτουέλ με κατανόηση για την πλέμπα, στέκονταν μπρος τους με θαυμασμό σκασμένοι από αστικές ευαισθησίες, φιλανθρωπία, κρασί, χαβιάρι, σολωμό. 

YΓ. Ντάξει, πολύ σκοτεινό βγήκε χωρίς λόγο. Να κάτι χαρούμενο για αντιπερισπασμό.