Μπροστά στις προκλήσεις της νέας εποχής η νέα κυβέρνηση οφείλει να οσμιστεί τα κελεύσματα των καιρών και να μπήξει βαθιά το νυστέρι στην κακοφορμισμένη, χαίνουσα πληγή αφήνοντας στην άκρη ανώφελους συναισθηματισμούς και δακρύβρεχτες ξεπερασμένες ιδεοληψίες για να οικοδομηθεί ένα οργανωμένο, μοντέρνο κράτος, οι ευτυχείς πολίτες του οποίου θα εργάζονται αγόγγυστα για το καλό του τόπου, μέχρι μια μέρα να μείνουνε στον τόπο, ασφαλείς και πάνω απ' όλα σίγουροι ότι ο κόπος τους θα πιάσει τόπο και θα αποτελέσει τη βάση για ένα καλύτερο αύριο για τούτο τον πολυβασανισμένο τόπο - ουφ, άραγε κερδίζω έστω το βραβείο του μεγαλύτερου τίτλου σε ανάρτηση;

Κάθε μεσημέρι πριν από το σχόλασμα των υπαλλήλων την ανεργία μου βγάζω βόλτα, τής μαθαίνω καλπασμό, τροτ, φοξτρότ, σαμανθαφόξ και άλλα κόλπα. Σαν και μένα, την βγάζουν κι άλλοι, την αερίζουν, την πηγαίνουν για κολύμπι, και σε πλαστικό, ενάμισι ευρώ, φρέντο εσπρέσσο σκέτο κάνει μακροβούτι η λύπη. Της απελπινεργίας λύνουν το λουρί και την παρατηρούν στου δρόμου τη γωνιά καθώς ουρεί. Πιο πέρα, μετανάστες στη χώρα του πρώην πράσινου ανατέλλοντος ηλίου, με νέο όνομα Ηαπονία, και επανέκδοση σε 1.000 αντίτυπα του κάθε γελοίου, καλύτερα αυτό από το να παραμένεις γελοίο ανέκδοτο. Πράι τσάσινο στην μπαρα με γαύρο μυαλί η βαρεμάρα, ζέστη μηχανάκια στενάζουν τα τσιμέντα η εξάτμιση αστική τρομπέτα εσχάτως στην ανελπισία έχω ρέντα, στην κρίση απαντώ με τόλμη, ανοίγω γραφείο ανευρέσεως χαμένων κορμιών και απολεσθέντων μυαλών και γίνομαι ο καλύτερός μου πελάτης, επαγγελματική επιτυχία, εξασφαλισμένη επιχειρηματική αυτοϊκανοποίηση.