Ο άνθρωπος που μπέρδεψε την ανατολή με τη δύση και τα θανατηφόρα αέριά του

Μικροαστική εξωτική περιπέτεια υπαρξιακής αγωνίας στην ντροπική ζούγκλα της μεγαλούπολης. 

Είναι αυτή η παγωνιά που ζεσταίνει το πρωινό μετά τη γιορτή* της δημοκρατίας. Καφρεπιβάτης στο πρώτο λεωφορείο, έξω σκοτάδι. Ψάχνω εις μάτην να βρω τη διαρροή του θανατηφόρου αερίου, την ανατολή, μιαν αυγή, όχι χρυσή, έναν ήλιο, όχι πράσινο, να ανατείλει σε αυτή τη χώρα. Κατεβαίνω δυτικά, εδώ μου κρύβεσαι μωρή ανατολή; Πουθενά το φως. Βλέπω τους μαύρους να τρέχουν, εμένα θέλουν, το σμαρτφόν μου ή τον σμαρτεαυτόν μου. Κλάνω μέντες. Τρέχω κι εγώ. Μάταιος (ο) αγών (μου). Εχω δει πολλά καλλίγραμμα κορμιά στο στίβο όχι τον πολιτικό αλλά τον τηλεοπτικό ώστε να ξέρω πως τους αγώνες δρόμου τους κερδίζουνε οι μαύροι. Γουάιτ μεν κεντ τζαμπ, γουάιτ μεν κεντ ραν. Γουάιτ μέν όμως καβαλάνε μηχανάκια. Μια ομάδα ζήτα εμφανίζεται πίσω από τους μαύρους. Συμμετέχουν άραγε κι αυτοί στον αγώνα; Μπρος εγώ, ξοπίσω οι μαύροι, πιο πίσω οι ζήτα, οι αποστάσεις μικραίνουν, με προσπερνούνε οι μαύροι, με προσπερνούν οι ζήτα, οι ζήτα προσπερνούνε και τους μαύρους και τερματίζουν πρώτοι σε φιλόξενο μπουγατσατζίδικο της Γιαννιτσών. Ως ήρως, υψώνω ανάστημα «δεν σε φοβάμαι ομάδα ζήτα, την τερμάτισες την αλφαβήτα».
Παραπέρα γιγάντια ρομπότ, σε τιμή ευκαιρίας. Ρομπότ-γαϊδούρι, 18,8 ευρώ, δεν το θέλει κανείς. Ρομπότ-χασικλής, 10,6 ευρώ, να γυρνάει, φίλος. Ρομπότ που ψύχει ιδεολογίες, 8,5 ευρώ, πωλήσεις σταθερές. Ρομπότ σόσιαλ ληστής, 13,18 ευρώ, βαράμε διάλυση, ξεπούλημα, τι τραγικό να ξεπουλιέσαι και να μη σε αγοράζει κανείς. Ρομπότ που σε ψήνει να ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ 6,10 ευρώ, το γλυκοκοιτάζουν πολύ. Ρομπότ που ψήνει ανθρώπους στο φούρνο 6,9 ευρώ, ανάρπαστο.

*Προφανώς, πρόκειται για λόγια που έκλεψα από το Υπέροχο Τίποτα του Γιάννη Αγγελάκα.