(φχαριστούμε δύτη!) Αλλά ποιο εννοείς; Κόλλησα. Το Αρτ Καφέ; Μέσα στο παλιό φρούριο είχε μόνο ένα καφέ, στο βάθος. Αλλο δεν θυμάμαι... (περνάν τα χρόνια γμτ.)
Πριν την είσοδο, σύρριζα στην τάφρο, δεξιά απ' τη γέφυρα. Επαναλαμβάνω όχι μέσα στο κάστρο, έξω, προς τη μεριά του Μποσκέτου (το μικρό πάρκο). Αντερστάντ νάου; Χαλίκια και σιδερένια τραπεζοκαθίσματα.
μποσκέτο!!! τι δουλειά έχει δεξιά απέξω το μποσκέτο!!! να υποθέσω πως τάχω παίξει κι εγώ, λίγο δύσκολο. Γιά ξαναντιφάιν δύτα .Γιατί απ όσο ξέρω το μποσκέτο είναι αριστερά από την είσοδο. δ
Τώρα κι εγώ μπερδεύτηκα για το Μποσκέτο, ίσως κάνω λάθος: δίπλα στην παιδική χαρά είναι; (έξι χρόνια είναι που έφυγα, κι ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι τι να πρωτοθυμηθεί)
ουί δίπλα στην παιδική χαρά , αλλά η παιδική χαρά βρίσκεται αριστερά από την είσοδο του παλιού φρουρίου. δεξιά είναι το ακταίον (του Βασίλη πρώην "Ρόντο"). Εις το μποσκέτον κάτι παίζει σε δημοπρασίες και αναψυκτήρια, αλλα δεν ενθυμούμαι σιδερένια τραπεζοκαθίσματα.Αντιθέτως στο αρτ καφέ (στον κήπο του λαού ) τα θυμάμαι αυτά. (μη νομίζεις και γω που δεν έφυγα ,ψάχνομαι γιά να θυμηθώ το είδος της καρέκλας) :)
Αρτ καφέ, θυμάμαι κι αγαπούσα πολύ. Μποσκέτο, θυμάμαι να πέφτω σε φάση ντάγκλας. Ακταίον, θυμάμαι, δεν μ' αρεζε ποτέ. Ρόντο, στον Εμπορικό, είχαμε αφήσει πολλά φράγκα εκεί κάποτε. Πολύς χορός. Αράζαμε πίσω στο διάδρομο δεξιά του μπαρ. Εκεί στη γωνία στο φλιπεράκι κάποιοι χορεύαμε κι οι άλλοι φασώνονταν. Αλλά χένιγκερ στο αναψυκτήριο που λέει ο Δύτης, οριστικά κι αμετάκλητα, δεν ενθυμούμαι. :(
Μα φαντάζομαι πως και ο δύτης δεν θα το θυμάται από ....τότε που ήσουνα εσύ επί τόπου. .Νομίζω πως τα 7-8 τελευταία χρόνια κυκλοφορεί παράγκα με χένιγκερ........ Ε το ακταίον, ο ίδιος μαλάκας το έχει που ειχε και το Ρόντο. (ησάστανε στα σκοτάδια γιαυτό δε σας βλέπαμε .εμείς πηγαίναμε στην αριστερή γωνία και χορεύαμε) δ
χρόνια πολλά και μεθυσμένα, για αυτό το μικρό μπουκέτο λεκτικών κομψοτεχνημάτων αστικής μελαγχολίας, αυτοσαρκαστικού χιούμορ και κριτικού, ως προς τον κυρίαρχο, λόγο!
Χρόνια πολλά κι από εμένα (έστω με καθυστέρηση). Και μερικά σχόλια: - Την Henninger την αγόρασε η Mythos και την έχει βελτιώσει http://el.wikipedia.org/wiki/Henninger (όχι εντυπωσιακά αλλά τη βελτίωσε) - Από το πρώτο άρθρο είναι σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα. Με εξαίρεση τις εξελίξεις στο PS θα μπορούσε να δημοσιευτεί σήμερα. Διαχρονικό κομμάτι. - Στα πέντε χρόνια του panokato άκουσα πολύ μουσική. Το τραγουδάκι όμως που ανέβηκε τρεις μέρες πριν τα πέμπτα γενέθλια δεν παίζεται! (εδώ http://panokato.blogspot.com/2011/09/blog-post_12.html)
Αρνητικέ, σας μερσω. Πάντως αν το καλοσκεφτείς μέσα σ' αυτά τα πέντε χρόνια έχουν αλλάξει κάποια πράγματα: α) πλέον δεν είμαστε πακτωμένοι ο ένας απάνω στον άλλο. Εχει αδειάσει ο χώρος, δυστυχώς. β) Δεν παίζει πια πολύ φασαρία. Ειδικά τώρα τελευταία επικρατεί άκρα του τάφου και ουχί του μπάφου σιωπή.
20 σχόλια:
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!
φχαρστώ, ανοίγω τις σαμπάνιες!
Καλή συνέχεια!
Μία ΚΑΪΡ στον κύριο κι από μένα. Κι ένα τελάρο γαρούφαλλα.
NO14ME, φχαριστώ! Λογικά, θα υπάρξει συνέχεια, την (ιστολογική) κρισάρα την περάσαμε αλώβητα.
Εξόριστε, πού τη θυμήθηκες την Καΐρ;
Η πλάκα είναι ότι τις προάλλες με πήγανε κάπου όπου σερβιρε Χένιγκερ, μιλάμε τρελό ντεζαβού, ακούς εκεί Χένιγκερ.
Χένιγκερ είχε και το υπαίθριο αναψυκτήριο δίπλα στην είσοδο του παλαιού φρουρίου, αν θυμάσαι.
Άντε να τα κατοστήσετε! :)
(φχαριστούμε δύτη!)
Αλλά ποιο εννοείς; Κόλλησα. Το Αρτ Καφέ; Μέσα στο παλιό φρούριο είχε μόνο ένα καφέ, στο βάθος. Αλλο δεν θυμάμαι... (περνάν τα χρόνια γμτ.)
Πριν την είσοδο, σύρριζα στην τάφρο, δεξιά απ' τη γέφυρα. Επαναλαμβάνω όχι μέσα στο κάστρο, έξω, προς τη μεριά του Μποσκέτου (το μικρό πάρκο). Αντερστάντ νάου; Χαλίκια και σιδερένια τραπεζοκαθίσματα.
κατάλαβα, δεν το θυμάμαι όμως :(
Μάλλον λόγω μη νηφαλιότητας την εποχή εκείνη.
του βασίλη ορέ, του πρώην ροντιέρη
δεξιά λέμε κάτω από τα δέντρα.
φιλιά και καλές αντοχές.
δ
μποσκέτο!!!
τι δουλειά έχει δεξιά απέξω το μποσκέτο!!!
να υποθέσω πως τάχω παίξει κι εγώ, λίγο δύσκολο.
Γιά ξαναντιφάιν δύτα .Γιατί απ όσο ξέρω το μποσκέτο είναι αριστερά από την είσοδο.
δ
Τώρα κι εγώ μπερδεύτηκα για το Μποσκέτο, ίσως κάνω λάθος: δίπλα στην παιδική χαρά είναι; (έξι χρόνια είναι που έφυγα, κι ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι τι να πρωτοθυμηθεί)
ουί
δίπλα στην παιδική χαρά , αλλά η παιδική χαρά βρίσκεται αριστερά από την είσοδο του παλιού φρουρίου.
δεξιά είναι το ακταίον (του Βασίλη πρώην "Ρόντο").
Εις το μποσκέτον κάτι παίζει σε δημοπρασίες και αναψυκτήρια, αλλα δεν ενθυμούμαι σιδερένια τραπεζοκαθίσματα.Αντιθέτως στο αρτ καφέ (στον κήπο του λαού ) τα θυμάμαι αυτά.
(μη νομίζεις και γω που δεν έφυγα ,ψάχνομαι γιά να θυμηθώ το είδος της καρέκλας)
:)
δ
Αρτ καφέ, θυμάμαι κι αγαπούσα πολύ.
Μποσκέτο, θυμάμαι να πέφτω σε φάση ντάγκλας.
Ακταίον, θυμάμαι, δεν μ' αρεζε ποτέ.
Ρόντο, στον Εμπορικό, είχαμε αφήσει πολλά φράγκα εκεί κάποτε. Πολύς χορός. Αράζαμε πίσω στο διάδρομο δεξιά του μπαρ. Εκεί στη γωνία στο φλιπεράκι κάποιοι χορεύαμε κι οι άλλοι φασώνονταν.
Αλλά χένιγκερ στο αναψυκτήριο που λέει ο Δύτης, οριστικά κι αμετάκλητα, δεν ενθυμούμαι. :(
Μα φαντάζομαι πως και ο δύτης δεν θα το θυμάται από ....τότε που ήσουνα εσύ επί τόπου.
.Νομίζω πως τα 7-8 τελευταία χρόνια κυκλοφορεί παράγκα με χένιγκερ........
Ε το ακταίον, ο ίδιος μαλάκας το έχει που ειχε και το Ρόντο.
(ησάστανε στα σκοτάδια γιαυτό δε σας βλέπαμε .εμείς πηγαίναμε στην αριστερή γωνία και χορεύαμε)
δ
χρόνια πολλά και μεθυσμένα, για αυτό το μικρό μπουκέτο λεκτικών κομψοτεχνημάτων αστικής μελαγχολίας, αυτοσαρκαστικού χιούμορ και κριτικού, ως προς τον κυρίαρχο, λόγο!
http://www.youtube.com/watch?v=T3EV_RRuK78&feature=related
Ξηροκάρπιο, ευχαριστώ ρε μαν. Οχι για το σχόλιο. Για τις βόλτες.
Πάκη, φχαριστώ. Εβαλες ίντερνετ επιτέλους; Την παλεύεις εκεί;
Χρόνια πολλά κι από εμένα (έστω με καθυστέρηση).
Και μερικά σχόλια:
- Την Henninger την αγόρασε η Mythos και την έχει βελτιώσει http://el.wikipedia.org/wiki/Henninger (όχι εντυπωσιακά αλλά τη βελτίωσε)
- Από το πρώτο άρθρο είναι σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα. Με εξαίρεση τις εξελίξεις στο PS θα μπορούσε να δημοσιευτεί σήμερα. Διαχρονικό κομμάτι.
- Στα πέντε χρόνια του panokato άκουσα πολύ μουσική. Το τραγουδάκι όμως που ανέβηκε τρεις μέρες πριν τα πέμπτα γενέθλια δεν παίζεται! (εδώ http://panokato.blogspot.com/2011/09/blog-post_12.html)
Αρνητικέ, σας μερσω. Πάντως αν το καλοσκεφτείς μέσα σ' αυτά τα πέντε χρόνια έχουν αλλάξει κάποια πράγματα: α) πλέον δεν είμαστε πακτωμένοι ο ένας απάνω στον άλλο. Εχει αδειάσει ο χώρος, δυστυχώς. β) Δεν παίζει πια πολύ φασαρία. Ειδικά τώρα τελευταία επικρατεί άκρα του τάφου και ουχί του μπάφου σιωπή.
Να πάμε και για καμιά μπίρα μαν.
Δημοσίευση σχολίου