Πώς τελειώνει μια ιστορία

Το 1996 οι εφημερίδες έγραφαν

Φιάσκο η υπόθεση Σουφχάρα
Φιάσκο στη δήθεν "εγκληματική" Θεοδώρα Σουφχάρα ιχνηλατούν μετά ενδελεχή εξέταση των στοιχείων, ο αντεισαγγελέας εφετών κ. Κωνσταντίνος Μπέσσας και το συμβούλιο εφετών Θεσσαλονίκης με σύνθεση τους κ.κ. Αρχοντή Ντόβα, Σταύρο Γαβαλά και Μιχαήλ Θεοχαρίδη. Με απόφασή του, το συμβούλιο εφετών άφησε ελεύθερη τη Θεοδώρα Σουφχάρα, υπό τους όρους απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και περιοδικής εμφάνισής της στην αστυνομία και διέταξε συνέχιση της ανάκρισης, σύμφωνα με την πρόταση του εισαγγελέα.
Η ανάκριση θα διερευνήσει, επίσης ποιοί ήταν οι εμπνευστές του εν λόγω φιάσκου. "Ποιά η ζωή του εννιάχρονου Νίκου στο "Παπάφειο" ίδρυμα, πως και υπό ποίας συνθήκας κατέληξε η υπόθεση να γίνει πανελλήνιο θέμα και ακρόαμα" είναι κατά την πρόταση του εισαγγελέα ερευνητέα από την ανάκριση. Το επί λέξει εδάφιο της εισαγγελικής πρότασης, που προαναφέραμε, σε συνδυασμό με το "κονιορτοποιημένο" πλέον κατηγορητήριο γεννούν άλλες σκέψεις για την όλη υπόθεση. Αβίαστα, από το σύνολο των στοιχείων, που αξιολόγησαν ο αντεισαγγελέας εφετών με το συμβούλιο εφετών, σχηματίζεται η δημοσιογραφική εκτίμηση, ότι κάποιοι για να αποσείσουν τις ευθύνες τους και συνεργούντων και άλλων λόγων, δημιούργησαν το ψηλαφούμενο πλέον φιάσκο. Φιάσκο σε βάρος μιας μόνης και ουσιαστικά ανίκανης να αμυνθεί μητέρας.


Επίσης το 1996, οι εφημερίδες έγραφαν

Το φθινόπωρο του 1994, τα τηλεοπτικά τρέιλερ την εμφάνιζαν ως τη "μάνα - φρίκη" που φαρμάκωνε και κακοποιούσε σεξουαλικά τα παιδιά της. Τώρα με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης η Θεοδώρα Σουφχάρα αφήνεται ελεύθερη.Βέβαια δεν περίμενε κανείς από εκείνα τα τηλεοπτικά μέσα που την καταδίκασαν πριν τη δίκη της να επανορθώσουν - σύμφωνα με τη δεοντολογία - όσα είχαν δείξει για την "εγκληματική" δράση μιας μόνης και ουσιαστικά ανήμπορης να αμυνθεί μητέρας. Κι έπειτα θα ήταν εύκολο για τους κάθε είδους ματσουκοφόρους ή τους στομφώδεις εκφωνητές των καναλιών να διαβάσουν για τους ακροατές το παρακάτω απόσπασμα του βουλεύματος; "Αυτό το σωματικώς και ψυχικώς ναυαγισμένο άτομο που δεν είχε καμία απολύτως ηθική και υλική υποστήριξη από κανέναν ιδιώτη, αλλά και από την πολιτεία, κατηγορείται και λιθοβολείται ανελεήτως από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης...".


Το 2001...

Την επιμέλεια της 14χρονης κόρης της ζητά, με προσφυγή της στα πολιτικά δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, η ομογενής Θεοδώρα Σουφχάρα 47 ετών. Η Σουφχάρα πριν από εφτά χρόνια είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη, όταν κατηγορήθηκε για το θάνατο του 9χρονου γιου της και για αποπλάνηση των δύο παιδιών της.


Το 2002...

Θεοδώρα Σουφχάρα, ετών πενήντα. Εμεινε άδικα 17 μήνες στη φυλακή. Είχε κατηγορηθεί για τον θάνατο του 8χρονου γιου της. Αθωώθηκε. Αλλά «καταδικάστηκε» μονόστηλη να υπάρξει η αθώωση - και παντελώς απούσα από τα φονικά δελτία της τηλοψίας. Και τώρα ποιος θα θυμηθεί τη μάνα που σπάραζε μέσα στο δίκιο και στους λυγμούς της. Και φώναζε πως είναι αθώα. Και είχε δίπλα στο άψυχο κορμί του μικρού της την φριχτή κατηγόρια ότι εκείνη το σκότωσε


Το 2008 τα ιστολόγια έγραφαν

Προ 13 ετών, ίσως και περισσότερων, μια νοσοκόμα τσεχικής καταγωγής, η Θεοδώρα Σουφχάρα, κατηγορήθηκε ότι σκότωσε το 9χρονο παιδί της και κακοποιούσε σεξουαλικά τα παιδιά της. Τα Μ.Μ.Ε. ασχολήθηκαν με την υπόθεση αυτή, προβάλλοντας μια γυναίκα-τέρας, μια σύγχρονη «Μήδεια», πήραν συνεντεύξεις από πρόσωπα, τα οποία ανέφεραν ότι στα χέρια της κας. Σουφχάρα πέθαναν κάποιοι ασθενείς, τους οποίους αυτή φρόντιζε αλλά και άλλα πολλά δυσμενή γι’ αυτή. Επρόκειτο για ένα πρόσωπο, το οποίο είχε ήδη συλληφθεί από τις αρχές, άρα, αν ακολουθήσουμε την ανωτέρω λογική, θα καταλήξουμε ότι επρόκειτο για ένα δημόσιο γεγονός, το οποίο δεν έπρεπε να μείνει κρυφό.
Τελικά και μετά από ένα ιδιαίτερα δύσκολο δικαστικό αγώνα, η κα. Σουφχάρα αθωώθηκε. Είχε ήδη, όμως, χάσει την επιμέλεια του άλλου τέκνου της, λόγω καταδικαστικής απόφασης σε βάρος της για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου. Και, το χειρότερο απ’ όλα, είχε διασυρθεί πανελληνίως για τις πράξεις, που της αποδίδονταν. Ήταν αθώα για τη Δικαιοσύνη αλλά ένοχη στα μάτια του κόσμου. Και τότε δεν υπήρχε ο νόμος περί προσωπικών δεδομένων.


Το 2011, εχθές για την ακρίβεια, οι εφημερίδες έγραψαν

Πέθανε μόνη, όπως έζησε τα τελευταία χρόνια, κάτω από τη φρικτή πίεση κατηγοριών, που τελικά κατέπεσαν στα ακροατήρια, η νοσηλεύτρια Θεοδώρα Σουφχάρα.

ΥΓ. Σκεφτόμουν να (προσπαθήσω να) γράψω τις σκέψεις που μού προκάλεσε όλη αυτή η ιστορία. Ομως δεν θα το κάνω.